'Dukdalf-
jóngeren
móeten
hetGTB-
terrein
onmiddellijk
verlaten'
Duo bekent'
reeks
inbraken
43010 $3\
Beren-actie
i
potjtic^
schiedam
politici
schiadom
politia
schiedam
He
Fietser rijdt
in gleuf
Dreiging met
ird optreden:
Zee
slae
aufc
schiedam
mm.
II//®
All!
*1 fan
lacht
Voor het eerst sinds zijn vertrek in december
1975 heeft ex-wethouder Cor Bolmers over zijn
ambtsperiode in Schiedam willen praten. Hij
moest voor het college-Roelfsema de kastanjes
uit het vuur halen en de gevolgen dragen van een
falend binnenstadbeleid. Nu doet hij zelf een
boekje open over de sanering in die tijd, de hou
ding tegenover actievoerders, de bunkerbouwer
Empeo, de verwaarlozing waarvan nu nog de res
tanten duidelijk zichtbaar zijn in Schiedams hart.
Een verhaal uit woede om Boelfsema's publicatie
"In de ban van de tijd" en een waarschuwing
voor het huidige college.
Van onze medewerker HANS VAN DER SLOOT
SCHIEDAM Soms lijkt het net alsof hij niet is
weggeweest. Wanneer Cor Bolmers praat over de
stadsvernieuwing en sanering van de binnenstad
van Schiedam, gaat hij er tegenaan met hetzelfde
enthousiasme dat hem indertijd als wethouder
kenmerkte. Een opvallende figuur met een duide
lijke afkeer van bestuurlijke treuzelarij, maar
evenzeer van politiek gekissebis en dwarsliggende
aktievoerders. Kortom een man die met de snel
heid van een goedlopende lokomotief zijn zaakjes
door de Raad joeg in een poging het elan te her
stellen waarmee kort voor -en na de Tweede we
reldoorlog de vernieuwing en uitbreiding van
Schiedam ter hand was genomen.
Op het braakliggend terrein in de binnenstad legt Bolmers de bouwplannen
uit aan een schooljochie. Meer dan een zee van papier is het niet geworden.
Tijdens zijn afscheid als wethouder was het la
chen als een boer die kiespijn heeft.
Bulldozer mentaliteit
Knokken
Bedactié
Van een onzer verslaggeefsters
SCHIEDAM Zeker één keer per week zitten hoofdagent Mulders en
commissaris Van der Haagen tussen de bedrijven door gebogen over een
stuk papier. Het gesprek gaat dan als volgt: „Die nek is een beetje te lang.
Die moeten we iets korter maken, dan zijn de verhoudingen beter." „Ze
hebben die arm te veel opengewerkt, zullen we 'm maar helemaal weglaten."
Op zo'n moment komt het politiekwartet dat het Schiedamse korps wil uitge
ven, weer een stapje dichterbij. Het duo heeft inmiddels drie kaarten klaar
die vast uitgegeven worden als stickers.
y
y
De ontwerpen voor het kwartet worden nu al uitgegeven als sticker.
Agent Mulders en comm%ssdr%s Van der Hagengebogen over de drukvroe*
ven en tekeningen. y
J^W» «ty
X?*» t
SCKXSDAM 'Bij het fiet
sen af es toe ook even op de
weg kijken', is de les die de
23-jarige Schiedammer V.T. op
de Hoogstraat heeft geleerd.
De man reed nietsvermoedend
over de winkelstraat, belandde
in een gleuf tussen twee tegels
en ging plat. In bewusteloze
toestand werd hij per GG en
GD afgevoerd naar bet ge
meenteziekenhuis. De artsen
konden gaan verwondingen
constateren en stuurden de
man naar huis.
(Van een onzer
verslaggevers)
SCHIEDAM De groep
Jongeren uit de Gorzen die al
geruime tijd zorgt voor onge
regeldheden op het GTB-ter-
retn, moet daar met "onmid
dellijke ingang" weg. In een
brief van het college aan de
woordvoerder van de jongeren
Kiepke, wordt gedreigd met
een 'direct en met name har
der optreden'.
Tot eind vorig jaar was de
ruimte onder de Heilig Hart-
kerk, De Dukdalf, nog het do
mein van de groep. De deuren
gingen echter op slot omdat de
beroepskracht de zaak niet
meer aan kon. Vanaf die tijd
zochten de jongeren uit de
Gorzen hun vertier in een hou
ten keet op het GTB-terrein.
In een gesprek met wethou
der Posthoorn dat op 25 maart
plaatsvond in het stadskan
toor, kreeg de groep te horen
dat er geld beschikbaar is voor
bet opknappen van De Duk
dalf. Posthoorn verbond hier
aan wel de voorwaarde dat de
bouten keet en het GTB-terrein
zou worden verlaten. In een ge
sprek dat op 8 april is gepland
zal worden gesproken over de
andere eisen van de jongeren;
twee beroepskrachten en een
beheerder, en geld voor activi-
teiten. In de brief van het colle
ge wordt duidelijk gemaakt
dat hiervan geen sprake kan
zijn als de groep het terrein
niet verlaat en vernielingen
als het in brand steken van de
keet, worden gestopt.
Nico van Noort, die tot eind
vorig jaar De Dukdalf heeft
geleid verklaart tot de vernie
lingen uit het optreden van
wethouder Posthoorn zelf.
"Het Is min of meer zijn
schuld dat het zover is geko
men. Tijdens het overleg op 25
maart heeft hij de jongeren
gezegd dat ze van het terrein
af moesten voor hij zou probe
ren de Dukdalf te krijgen.
-Maar hij vergat dat ze geen
greep op de groep hebben. Het
afbranden van de keet is dan
oog de enige mogelijkheid die
r ben overblijft. Die jongens
hebben al zoveel meegemaakt,
ze hebben nooit zekerheid* ge-
bad over een eigen onderko
men. Eigenlijk is hun lot net zo
i triest als dat van de bewoners
van het GTB-terrein."
SCHIEDAM Tee jongens
uit Maassluis die op 25 maart
werden betrapt bij een inbraak
in de Westpolderstraat hebben
inmiddels nog 4 andere dief-
stallen bekend. De broers R. A
D. (19) en A. F. D. (17) braken
in bij een radiozaak in VIaar-
dingen en in Schiedam, bij de
scholengemeenschap Schra-
venlant en bij de M.T.S. aan de
SehledaffiSeweg. Verschillende
gestolen goederen zijn aan de
rechtmatige eigenaren terug
gegeven. De jongens zijn na
het verhoor en onderzoek dat
een paar dagen in beslag nam,
terug naar huis gestuurd.
V:
1 t-
•X.7'Ow*'
W vVti
ZATERDAG h APRTL~W8i'/HET VRIJE VOLg/PAGIN^
'Wie een stad wil,
znoet er voor knokken'
Die poging is mislukt De sa
nering is tot stand gekomen
maar in herbouw faalde het
beleid. „Omdat we", zegt Bol
mers, „op een bepaald moment
het lef niet hadden om het Rijk
voor het blok te zetten. Waar
nu 43 huizen staan, hadden we
er 248 moeten bouwen. Alleen
op die manier was de infra
structuur van de binnenstad te
redden geweest en had er een
uitgangspunt op tafel gelegen
waarvan we hadden kunnen
zeggen; zo en zo willen we ons
voorzieningenpakket opbou
wen en op die manier gaan we
de totale herbouw aanpakken.
Maar door die bewuste keuze
voor een voorzichtige aanpak
SM
m
hebben we zelf de zaak op los
se schroeven gezet Want denk
niet dat Je ook maar één cent
in Den Haag loskrijgt als je
het laat bij vriendelijke vra
gen. Kijk maar hoe het met on
ze plannen is afgelopen."
Het vervelende van plannen
is dat ze geld kosten. Zeker als
professionals als stedebouw
kundigen en projektontwikke-
laars zich ermee gaan be
moeien en termijnen eerder in
jaren dan In maanden moeten
worden gezien. Bolmers; „Ach
teraf gezien hadden we de sa
nering heel anders moeten
aanpakken. Niet eerst alles
slopen, met bet risico dat de
bouwkosten tot onbetaalbare
hoogten zijn gestegen, zoals nu
is gebeurd. Maar dire kt bou
wen zodra de gelegenheid zich
voordeed. Maar daar voelde
men niet voor. Uit voorzichtig
heid werd besloten eerst bet
hele gebied in handen te krij
gen om pas dan te gaan bou
wen."
„Het had ook makkelijk an
ders gekund", zegt hij even la
ter. „We hadden veel meer
kunnen behouden dan nu is ge
beurd. De aktievoerders van
toen hadden gedeeltelijk gelijk
als se ons een bulldosermenta-
liteit verweten.;De driehoek
Vlaaardingerstraat Kethel-
straat-Vellevest had nog heel
lang bewaard kunnen blijven.
Evenals de 'Lange- en Korte
Achterweg. Zelfs in de Bran-
derabuurt hadden we met eni
ge goede tril nog heel wat kun
nen laten staan. Maar die goe
de wil ontbrak nogal eens."
„Waar we als college bang
voor waren, was de restauratie
door amateurs en wat vaak de
doorslag gaf. bij discussies
over het al dan niet slopen van
bulzen en hofjes; was de afkeer
van Jan Schaper en consorten
die alles wilden bewaren en te
idealistisch bezig waren. We
moeten daarbij toegeven dat
we lang niet altijd even ratio
neel te werk zijn gegaan als
vanuit het standpunt van be
hoorlijk bestuur noodzakelijk
was. Persoonlijke grieven, po
litieke spelletjes, het heen en
weer schuiven van de macht
hebben een heel grote rol ge
speeld."
•Neem nou bijvoorbeeld de
sloop van de Lindenhof. waar
Het Vrije Volk zich vooral te
gen heeft verzet. Feitelijk was
die sloop niet noodzakelijk.
Ook toen was het een prima
hulsvestingsmogelijkheid ge
weest voor één- en tweeper
soonshuishoudens, het gebouw
was er geknipt voor, tenslotte,
maar zo'n belasting werd dan
genomen om van bet gezeur af
te zijn, terwijl we wisten dat
een dergelijke gelegenheid
zich nooit meer zou voor
doen."
Met uitgewerkte plannen
werd in die tijd niet gewerkt
Er was een basisplan dat met
grote moeite definitieve waar
de kreeg. Empeo werd binnen
gehaald, maar moest al spoe
dig ondervinden dat de anti-
projektontwikkelaars-lobby te
sterk was om de plannen in het
stadium van uitvoering te krij
gen. Het bleef bij een papier-
zee, kostbaar papier, want het
contract met deze bouwgigant
zat dermate slecht in elkaar
dat Schiedam zich niet kon be
vrijden uit de greep van deze
voormalige bunkerbouwer.
Maar Bolmers wilde bouwen.
„Niet leuteren, maar huizen
neerzetten", was zijn devies.
Hij heeft het genoegen zegge
en schrijve eenmaal mogen
smaken om een eerste paal de
grond in te slaan. Dat was
voor de 43 woningen achter de
Lange Kerkstraat.
Dat hij dit representatieve
werkje voor eigen rekening
nam, heeft overigens niets te
maken met de IJdelheid die er
toen achter werd gezocht In
werkelijkheid durfde niemand
dit karwei aan. Staatssecreta
ris Schaeffer liet het afweten
omdat Bolmers alle regels met
voeten had getreden door aan
de slag te gaan zonder minis
teriële goedkeuring. Rijnmond
gedeputeerde Roozemond liet
weten geen trek te hebben
waarover Den Haag dwars zou
gaven, de partijgenoten die
zich zijn wilde, maar toch ook
effectieve beleid niet meer zon
der meer door de strot lieten
wringen en de verschrikte
ambtenaren die de regels ge
schonden zagen, niet langer
meer de betas was.
gaan liggen en ook Roelfsema
bedankte als burgemeester
voor de eer.
Dus sloeg Bolmers zelf. Toen
ai wetend dat hij de krachten
die hij had losgemaakt; de
stadsbeschermers die hem-
geen duimbreed ruimte meer
„En toch", zegt Bolmers nu,
.moest het zo gaan. Alleen op
die manier was de realisering,
van een pretentieus stadsplan-
want ddt was het, mogelijk ge
weest. Dan waren er geen mil
joenen verloren gegaan en had
Schiedam een centrum gehad
met betaalbare volkswoningen
inplaats van een aantal praat
stukken waarin de commissie
zich mag vastbijten. Wie een
stad wil zal ervoor moeten
knokken, in plaats van wakker
te liggen over de procedure.
Dat is een zaak van later or
de".
Bolmers Is Schiedam nog
niet vergeten. Het omgekeerde
is evenmin het geval. De kaal
slag in het centrum is de blij
vende herinnering aan de man
die een beleid formuleerde dat
de gemoederen gedurende zijn
hele wethoudersperiode in hef
tige beroering zou houden,
waarmee een gigantisch kapi
taal gemoeid was en dat het
aanzien van deze stad in een
klap zou veranderen, en dat de
definitieve aanpak van de her
bouw van het centrum noodza
kelijk maakte.
Alleen om die reden al zo\i
de volksnaam voor het steegje
tussen de Broersvest en het
Broeraveld „het gat van Bol
mers", officieel moten worden
ingeschreven. Als het echter
aan Cor Bolmers zelf lag, ging
hij opnieuw aan de slag. „Ge
bouwd moet er worden", zegt
hij nog steeda. „Dan verdwij
nen de fouten uit het verleden
vanzelf. Zzoals het nu gegaan
13 blijven ze schrijnend zicht
baar".
a Vol trots meidden ze
zich gistermorgen bij
Het Vrije Volk, Fred de
Jong (13), William Droog en
Jan de Beste (allebei 11) uit
Krimpen aan de Lek. Bij
zich droegen ze niet minder
dan 1610 handtekeningen te*
gen het afschieten van drie*
honderd boren.
Binnen een week hadden
die verzameld op school,
in winkels, op het gemeente
huis en door huis-aan-huls
aan te bellen, ook bij de bur
gemeester stapten ze (met
succes) binnen. Ze werden
overigens wel geholpen door
een fikse ploeg andere leer
lingen van hun school, de
Prinses Ireneschool ln Krim
pen. Een onderwijzeres die 'J
het drietal op de speelplaats,
bezig had gezien met het
verzamelen van handteke
ningen had haar leerlingen
aangeraden dat voorbeeld te
volgen. Ongeveer twintig
kinderen deden dat.
Initiatiefnemer voor de
Krimpense actie was Fredf
de Jong. Zijn moeder had bij
een bezoek aan het Oogzie-
kenhuis in Botterdam een - r
handtekeningenlijst zien lig.
gen. Toen ze dat thuis vertel
de besloot Fred zelf ook de
boer op te gaan. Hij maakte
zelf lijsten met deze tekst er
boven:
Ter toelichting maakte hij
ook nog een kartonnen bord,
waarop hij krantenknipsels
over het dreigende lot van de
beren plakte. Dat alles hielp
kennelijk. „Maar een paar
mensen weigerden te teke
nen," vertelt Fred. „Haast
iedereen vond t een be re
goeie actie."
De actie is inmiddels ook
bulten Krimpen aan de Lek
ln een be re-succes ontaard.
Bij duizenden stromen de ~4
bandtekeningen bij HW bin
nen. i
Hulde, hulde.
Doorgaan zo, maar wel in
de gaten houden dat de af-
sluitingsdatum 7 april is. Oh-.--
ja, speciale dank voor de
prachtige tekeningen die
soms bij de Ingeleverde lijs-
ten worden gevoegd.
Dia
HO
witt
Opg
t.
shvynLiuU. .1
vroi
De
hoofd
politii
beken
Schiedams korps geeft
stickers en kwartet uit
t al*mM0.»4««e
tol, 010*200700 olomoo. 204000
KOOfDIUiUU VAN 7011111
tof. 010-200740 t alomno. 204000
r - v
Het is een goede gewoonte
van de politie om na een be
zoek aan het hoofdbureau
schoolklassen iets mee te ge
ven. Ze ontstond het idee zelf
stickers te maken om tege-,
moet te komen aan de verza
melwoede en tegelijkertijd een
stukje publiciteit te geven aan
het korps. In Schiedam heeft
men het geluk Iemand in huls
te hebben die behalve in het re
gelen van verkeer ook goed is
ln tekenen. De karikaturen aan
de wanden ln het hoofsbureau
getuigen daar dagelijks van.
Het omgaan met een potlood
zit agent Mulders in het bloed.
„Mijn vader werkte bij de Gus
to, maar in zijn vrije tijd was
hij altijd bezig met tekenen en
schilderen. Hij Is een tijd lang
voorzitter geweest van de Gus-
to-hobbyclub. Eigenlijk was hij
liever naar de kunstacademie
gegaan, maar dat kon in die
tijd niet zo gemakkelijk. Thuis
zijn we met acht kinderen en
alle zeven zonen onder wie ik
hebben pa's liefde overgeno
men. Het tekenen voor ons
korps is begonnen met een af
fiche voor de banenmarkt in
'78'*.. De twee karikaturen van
agenten met het Schiedams
embleen tussen hen in is in die
tijd ook uitgebracht als kleur
plaat. „Ik kan het niet laten,
want ik vind het heel erg leuk.
Maar mijn beroep zou ik er
niet van willen maken, want je
krijgt dan een enorme druk op
je. Niets is dommer dan van je
hobby je beroep maken."
In overleg met zijn commis
saris heeft hij drie ontwerpen
af en de vierde van een agent
met stopbord is in de maak. Op
het bureau zijn de volgende al
als sticker verkrijgbaar; een
motoragent, een agent op de
fiets voor het hoofdbureau en
twee agenten in een auto.
De vijfde kaart van een poli
tieman met overstekende kin
deren is nog in het ontwerpsta
dium. Ze zijn iets serieuzer
dan de cartoons in het gebouw.
Commissaris Van der Haagen:
«Met deze stickers en het
kwartet treden we echt naar-
buiten. Daarom zijn we van
TEE
artsen
Terhei
ment
hun pj
ging v
leiding
week c
stortpl
wijk Z<
In 1
5000 m
zwaarg
dit tei
aanrak
weest.
die in d
bij de
onderzc
Volgt
boer zij
vorig jj
hadden
geslotei
Het
West-Bi
ter van
de storl
ren van
(Van eei
ROTT
stomme
voner v
Sotterds
slapende
pan zijn
sr aan t
last uit;
vekken.
Uit h
[i noes Je i
>!eek dal
[nan die
erugkoi
nate 'vo
'olstrekt
'astoriec
tjtje aut
Vervoii
aken vi
Hito's. c
'huikeldi
lok in s
ie* man
gaat t
e aan di
chade op
i* V<C'* A- y dvVvO p i 4tt w/>
die karikaturen afgebogen en
hebben we gekozen voor een
silhouet. Op de kaarten staan
de algemene politietaken afge
beeld, de agent zoals de burger
hem tegenkomt. We hebben
aanvankelijk ook gedacht aan
een ME'er. Maar dat is zo be
laden op dit moment en boven
dien is het meer een bijkomsti
ge taak, dat we ervan hebben
afgezien. We hebben herkenba
re politiebeelden uitgezocht, de
specialisaties hebben we voor
alsnog weggelaten. We zij»,
geen professionals. Met dete
dingen proberen wc gewoon
lets van onze organisatie uit te
dragen. We sluiten aan op een
ontwikkeling van de laatste*^
tijd."
laats
1? yo cX'A't-
s>
Droog 1
V
rond
sen
A ifflperatu
raden. 5
wtenwin
«pui
