mm fIBHf ■mmmm vandaag .met Moet onde rwii zere s terug achter de wastobbe? -r Stukgoed WÊImmlÈ v i M mmmêiÊk 'J- sfWSPt - In een hoek van het Rotterdamse collegezaaltje waar het inter nationale feminisme zich - op uitnodiging van het Studium Gene rale van de Erasmus universiteit - heeft verzameld staat een opengewerkte stenen tors. Hoogleraren gebruiken het ding om hun studenten te laten zien hoe de ruggegraat precies in elkaar zit. De tors staat met de rug naar het publiek toe. Na de theepauze heeft een nieuwsgierige feministe (of een pes terige mannelijke bezoeker?) het geval omgedraaid. En jawel hoor, het vertoont alle kenmerken van mannelijkheid. Sommige vrouwen kunnen er wel om lachen, andere lopen met hevig ge fronste wenkbrauwen zichbaar geërgerd door. ■Tekst:; Bert van Dommelen HIP IIPÏP ffr-.K j -vc-b ■i. mm ff ZATERDAG 16 APRIL 1983'-- -,?&/*■ jVlet een glimlac v.ï^V. t:.; V Zuster Marie Soiedad Perpl nan: "Aan dat soort ontwikke lingshulp heb ben wij geen be hoefte. feeksuele Rotterdam, nog nauwelijks bekomen van de dorpsrellen rond het eroscentrum, is dagen lang de plaats geweest waar fe ministen uit alle delen van de wereld plannen hebben ge smeed om de gedwongen pros titutie en de vrouwenhandel te bestrijden. De bedoeling is dat er een in ternationaal netwerk komt te gen deze zwaarste vorm van wat in het vrouwenjargon "de exploitatie van vrouwen" heet. Hoe dat netwerk er precies gaat uitzien en wat het gaat doen, daarover kunnen de vrou wen nog geen concrete medede lingen doen. Dat komt echter binnenkort, verzekeren ze ons. Zeker is wel dat de prostituée uit de crimi nele hoek gehaald moet wor den. Zoals een deelneemster aan het tiendaagse seminar zegt: "Het is toch raar dat in veel landen mannen wetten ma ken die vrouwen strafbaar stel len als ze de diensten aanbie den waarom mannen vragen.' Zeker is ook dat de feminis ten het vraagstuk van de ged wongen prostitutie en de vrou wenhandel breed zien. Je kunt dat verschijnsel, vinden ze, niet los maken van het algemene probleem van de sexuele sla vernij van vrouwen. Een flink deel van de tien Rotterdamse dagen schijnt dan ook te zijn opgegaan aan het nogmaals analyseren van de onderdrukte en afhankeljke positie waarin vrouwen in de mannenmaat schappij verkeren.De complete •feministische geloofsartikelen werden nog maar eens doorge nomen. -- De gruwelijkste voorbeelden worden genoemd. Een vrouw uit Colombia vertelt hoe een vader zijn zevenjarig dochter tje ontmaagdde onder het mot to: "Ze is van mij, en bovendien ,wil ik de eerste zijn." i-Kortom, zo lang mannen de baas zijn, zo lang zij de wetten maken en de economische macht in handen hebben, zo lang zullen ze vrouwen in sexuele slavernij kunnen hou den, zeggen de feministen. t-, kkk De blije glimlach verlaat jhaar bijna geen moment. Ze vertelt hoe mannelijke toeris- jten haar land in groepen van tweehonderd tegelijk binnenko mmen op zoek naar drie dagen ('goedkope sex, sex, en dan nog maar weer eens sex, en ze j glimlacht. Ze wijst erop hoe de dochters van haar land per ca- I talogus aan de (westerse) man worden gebracht door postor- derbedrijven die zich hebben [gespecialiseerd in vrouwen, en |ze glimlacht. Ze praat over de ^Nederlandse reisorganisatie Spartacus, die mannen naar de Philippijnen lokt met de folder ["150 plaatsen waar u plezier [kunt hebben met jonge jon- i gens", en ze glimlacht. Maar achter die glimlach van zuster Marie Soiedad Per- Uitzoeken maar! Van achter een ruit (waard oor zij voor de vrouwen niet zichtbaar zijn) be gluren buitenlandse toe risten in Thailand "mas seuses" waaruit zij kun nen kiezen. i fielt en na twee uur keten ze terug <^arde open plek waar de vser jongens Sjafen heef! een sjaaltjeen do t dit eert jongen. Dart ront f>e! jpttxre weer in. On jongen ue gaat achter' haar aan, ^n^her messje ingehaald Wat (Banakok! erg oc w»tirschtt| erg OM meisje mei u naar/ Zó een kettinkje/ Afs eon fitan w'i doot het Bnödha pinan gaat een strijdbare femi niste schuil, vastbesloten om paal en perk te stellen aan de toestanden die ze beschrijft. Ze heeft daarmee niet gewacht op het ontstaan van een interna tionaal feministisch netwerk. Het gaat in haar land, Filip pijnen, al de goed kant op, meldt ze. Het sextoerisme is er flink aan het teruglopen, als ge volg van acties en de steun van de internationale vakbonden van hotelpersoneel. "De bonden hebben geholpen de hotels schoon te vegen en ze hebben er openlijk op gewezen wat dat sextoerisme voor onze vrouwen betekent. Het jaar daarop daalde de omzet in dat toerisme met een kwart. De vliegtuigmaatschappijen moes ten twee vluchten naar de Fi lippijnen per dag schrappen." Maar nog alijd geldt in haar land, en in andere Aziatische landen, dat het voor veel vrou wen makkelijker is om een baantje te vinden in de prosti tutie dan in de fabriek. Het land is arm, maar de prostitutie flo reert dankzij toeristen, zeelui en soldaten van de grote Ame rikaanse militaire bases. Van de overheid is weinig steun te verwachten: die heeft vooral oog voor de dollars die de sextoeristen het land binnen brengen. Al stroma die dollars er volgens zuster Marie Soie dad weer net zo hard uit, want de prostitutie is big busines, ge rund door internationaal opere rende lieden. Er is dus nog heel wat werk te doen voor zuster Marie Soie dad cn haar medestandsters. En dan is de positie van de vrouw op de Filippijnen vol gens haar nog lang niet zo treu rig als in veel andere landen; ze wordt van oudsher al niet uit sluitend als onmondig ge bruiksvoorwerp beschouwd. Ontsteltenis tijdens de pers conferentie die de vrouwen vlak voor het einde van hun tiendaagse seminar geven: een verslaggever (een man uiter aard) vraagt eerst of de vrou wen zich ook bekommeren om mannen die in de prostitutie zitten. Vervolgens wil hij ook nog weten wat de feministen nu precies willen bestrijden, de prostitutie als zodanig of het huidige systeem van prostitu tie. Dat soort vragen is in dit gezelschap onvergeeflijk, zo wordt hem snel en afdoende duidelijk gemaakt. Zijn deride vraag hoe groot is de omvang van de vrouwen handel dreigt in het rumoer verloren te gaan. Er komt uit eindelijk toch een antwoord op, namelijk dat de feministen het ook niet weten. Alleen in Duits land al moeten er een paar dui zend zitten, maar kom daar maar eens achter. Ook José van Hussen, een ambtenares die hier minister Schoo van Ontwikkelingssa menwerking vervangt, heeft geen idee. „Het opsporen en vooral het bewijzen van - ou- wenhandel is erg moeilij /e moeten meer te weten nen over de methoden die daarbij worden gebruikt, over de plaat sen waar het gebeurt en over het gebruik van geweld erbij." Ze wijst er overigens op dat gedwongen prostitutie en vrou wenhandel in strijd zijn met de elementaire mensenrechten, zo dat de Nederlandse overheid zich er ferm t"gen keert. Nederland mlt in een aantal landen zelfs fondsen beschik baar voor vrouwenorganisaties die de commerciële sexuele ex ploitatie van vrouwen bestrij den. Alleen leert de praktijk dat die vrouwenorganisaties lang niet altijd weten dat ze geld kunnen krijgen. De ambassades blijken ook niet steeds de in nigste contacten met ze te on derhouden. Sexuele slavernij, zegt de Amerikaanse Kathleen Barry, is elke situatie waar vrouwen in zitten zonder er iets aan te kunnen veranderen, waarbij ze sexueei worden geëxploiteerd en fysiek worden misbruikt. Dat is een niet zo makkelijk weghappende definitie, maar ze wil er maar mee zeggen dat sexuele slavernij niet iets slechts is dat alleen in de derde wereld voorkomt. Ook in de westerse wereld, ook in Amerikaanse gezinnen zijn er legio voorbeelden van aan te wijzen, meent ie. Maar. maken haar zusters uit ontwikkelingslanden duide lijk, in veel landen van der de wereld leiden armoede en de traditionele rol van de vrouw als eigendom van de man wel sneller tot gedwongen prostitu tie en vrouwenhandel. De Colombiaanse Olga Lucia Toro ziet in de vrouwenhandel zel's een nieuwe vorm van ko lonialisme: „Onze vrouwen wor den naar de zogeheten ontwik kelde landen gehaald om zich daar te prostitueren." Zij wijst ook op de invloed van de katho lieke kerk in haar land. „Vrou wen zijn bij ons madonna of hoer. Ze dienen tot het huwelijk maagd te zijn; sex is alleen voor de voortplanting. Dat be tekent dat sex voor hen een voortdurende bron is van angst en schuldgevoelens." In een Afrikaans land ais Ka meroen is het al niet heter, ver klaart dr. Hanna Tiagha, die in Rotterdam kon verschijnen na dat haar man daarvoor toe stemming had gegeven (alleen dan gaat de overheid akkoord met dit soort reizen). In haar werelddeel waar vrouwen letterlijk worden ge kocht (soms al op heel jonge leeftijd) mogen mannen hun vrouw, zuster of dochter doden als die de familienaam heeft geschonden door buitenechtelij ke sex. Geen wonder dus dat prostituees er gi itraft worden, tnrwijl hun ante.i vrijuit gaan. De vrouw als koopwaar: zus ter Marie Soiedad Perpinan weet er alles van. „Het westen bestelt bij ons meisjes om te dansen in discotheken. Die vrouwen eindigen vaak in de prostitutie. Aan dat soort ont wikkelingshulp hebeen wij geen behoefte." k k k „Er zouden trainingscentra moeten komen waar prosti tuees of vrouwen die in de pros titutie dreigen terecht te komen een vak kunnen leren en wor den voorbereid op een terug keer in dc maatschappij", meent dc Senegalese Awa Thiam. Zuster Marie Soiedad Perpi nan glimlacht opnieuw: haar congregatie van de Goede Her der is met dat werk al begon nen. Zusters van haar orde wer ken trouwens van oudsher al veel onder vrouwen die het moeilijk hebben, en dus ook on der prostituées. „Wij hebben bijvoorbeeld zusters in Parijs, Wervend plaatje uit een folder die reclame maakt voor sexreizen naar Thailand. "Enkele sex- stoeipoesjes die u in Bangkok een hele nacht kunt gebruiken," zegt het bijschrift. op Pigalle." zegt ze, om maar eens een poe! van ontucht tc noemen. Zelf doet ze vooral onder zoekwerk. Zo heeft ze onlangs 614 Filippijnse prostituées on dervraagd, met nogal opmerke lijke resultaten. Het blijkt dat de meeste prostituées niet met harde hand de rosse wereld in gebracht zijn, of cr ingeluisd. Ze hebben wel degelijk zelf ge kozen. „Hoewel, kun je van kie zen spreken in een i.\nd waar het gemiddelde loon '.36 maal zo laag ligt als in Amerika, en 110 maal lager dan in Japan?" Het blijkt dat vrijwel aile vrouwen in de prostitutie zich zelf slecht en zondig vinden, en dat ze er ook vrijwel allemaal uit willen. De meesten denken dat dit ook mogelijk zal zijn. Sterker nog: driekwart van hen is zeer hoopvol over de eigen toekomst. Kortom, concludeert zuster Marie Soiedad, werken onder prostituées is geen verloren moeite, geen vechten tegen de bierkaai, althans niet in haar land. Als je deze vrouwen alter natieven biedt, andere moge lijkheden om het benodigde geld voor hun familie of voor hun studie bij eikaar te krijgen, dan zulien ze daarvan graag gebruik maken. kkk De prostituées en verhandel de vrouwen zelf ontbreken ove rigens op het Rotterdamse se minar. Fr wordt over hen, maar wel zonder hen beraads laagd door scxegenotcn die zich lotgenoten voelen, slacht offers van de mannenmaat schappij. Het gevolg is w«J. dat veel deelneemsters de neiging heb ben om zich niet tc beperken tot het deelterrein van de ged wongen prostitutie en de vrou wenhandel. Ze lijken in één klap de mannen-overheersing op dc hele wereld te willen aan vatten. Daarna moet het ook met die gedwongen prostitutie en vrouwenhandel vanzelf wel goed komen. Voeg daarbij dat de plannen voor het wereld-netwerk tegen deze commerciële uitbuiting van vrouwen tot nog toe vaag zijn en de vraag rijst hoe lartg de aspirant-prostituées en de meisjes die verhandeld dreigen te worden nog geduld moeten hebben. Zuster Marie Soiedad toont opnieuw haar glimlach. Inder daad, zij heeft die neiging om meteen de hele wereld maar even te verbeteren ook ontdekt. Maar ze is niet zo bang dat de speciale aandacht en zorg voor de prostituées en de verkochte vrouwen in die brede aanpak zullen worden gesmoord. „Dat internationale netwerk, dat komt er wel. Maar waar schijnlijk pas als er eert concre te gebeurtenis is, die een aan leiding biedt. Zo is het bij ons ook gegaan. De vroegere Japanse premier kwam op bezoek, wij wilden bij die gelegenheid demonstreren tegen het Japanse sextoerisme naar de Filippijnen en daar door ontstond een beweging te gen dit soort toerisme, die ook buiten dc vrouwenbeweging en buiten de Filippijnen steun kroos." t Zal er straks op de hele we reld geen prostitutie meer te vinden zijn? Dat is volgens de Amerikaanse Charlotte Bunch niet de vraag waarom het gaat. „Wij weigeren alleen de onver mijdelijkheid van prostitutie te aanvaarden." En Siriporn Skro- banek uit Thailand vult aan: „Wc willen niet de rechten van de vrouw verder beperken; we willen het recht van de vrouw op sexuele zelfbeschikking al gemeen erkend krijgen."

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1983 | | pagina 1