Boedelveiling: geen
last van recessie
mVstty daag
me t
Oude bekenden met vakkundige blik. Zit er nóg handel bij?,
Noteren
SCHIEDAM Tussen de torenhoge stapels ver
huisdozen die half uitgepakt in het grote lokaal
van veilinggebouw Eendracht aan het Plein Een
dracht in Schiedam staan, is het eerste wat mij
opvalt een Zwart Beertje: "Colette" geschreven
door haar vaste vriend Maurice Goudeket.
Boeiend
Schoolbord
Kostuums
Zic verder pagina 11
tinto'v-tj.
arC-v ICnoH.-, Casapt
,w»S'-lyK». iw&
>0S®sm<j&8«Pi8
Een handvol
r'.: ...to -v.'- >..w
De .adver
tentie uil
1880 waar.
de beroem
de boedel-
veilingen/,
mee begon
nen. ;:V(vj(bo?
Vven)'.""V;.
Taxateur
Metselaar:
V5oms,ï; is
het-"1", echt
droeferiis.'^i
ZATERDAG 20 JUL11985
inde winkel' I
droefenis
kostbare stukken zijn er tus
senuit gehaaid. Die worden la
ter óp eén van de kunst- en an
tiekveilingen verkocht.
Er zijn er die driftig num
mers van de kavels lopen te
noteren, de hand voor hun op-
schrijfblokje om niets aan mo
gelijke concurrenten te verra
den. Enkele dames inspecteren
nauwgezet een aantal dozen
met thee- en badhanddoeken.
Op een apart tafeltje staat een
■grote collectie boeken over
Rotterdam met onder meer
een reeks van 38 Rotterdamse
Jaarboekjes vanaf 1940. Daar
naast een tiental dozen met
vooroorlogse platenboeken
over Rotterdam.
En Colette?
„De dame zit in nummer
812!" roept De Koen mij toe. Ik
zoek de doos op. Colette zit tus
sen de Korte Verklaring der
Heilige Schlrft (wel vijftig
deeltjes) en nog een partij
godsdienstige werken, waaron
der „Het Socialisme" van prof.
dr. I. A. Diepenhorst. Met el
kaar minstens honderd puur
protestantse boeken. Moet ik
die allemaal méékopen straks?
Heb ik dat voor Colette over?
Veilinggebouw Eendracht
ziet er van binnen verwaar
loosd uit „Kijk niet onder de
radiatoren", waarschuwt De
Koen. „We hebben het de laat
ste jaren, zelfs in de zomer zo
druk dat er soms van stofzui
gen niet veel komt."
Metselaar, De Koen en Van
Driest hebben in de afgelopen
twee weken heel hard gewerkt
om er voor de belde kijkdagen
een fraai ogende uitstalling
van te maken Enkele tiental-
voor oma's
t
.'Sr-
f
e
9
Verhuizers zijn bezig uit een
vrachtwagen nieuwe stapels
dozen naar binnen te dragen.
Over drie weken wordt er weer
zo'n maandelijkse boedelvei
ling van BV Vendu Notaris
huis gehouden. Aan het Ha
ringvliet in Rotterdam zijn er
elk kwartaal de Kunst- en An
tiekveilingen, waar enkele we
ken geleden nog schilderijen
voor tienduizenden guldens
een nieuwe eigenaar vonden.
Omdat het statige oude pand
daar niet erg geschikt is voor
boedelveilingen worden deze
sinds jaar en dag in gebouw
Eendracht gehouden. Hier
wórdt echter gerekend in hon
derdjes en tientjes.
De boedel vellingen zijn een
gevoelige graadmeter voor
wat er bij het publiek leeft.
„Neem ouderwetse theekast
jes," zegt veilingchef Henk de
Koen (34). „We reden ze vroe
ger achter in de tuin plat, want
ze leverden nog geen gulden
per stuk op. Nu is het normaal
dat ze 300 of 400 gulden doen,
zelfs als er een ruitje kapot is."
Wat op een boedelveiling
geen koper meer vindt, gaat
echt naar de Roteb. Aan bewa*
ren kan men niet beginnen. Zo
dra de veilingdagen afgelopen
zijn. moet binnen een week de
grote zaal met alle zijkamers
helemaal leeg zijn. Want de
verhuiswagens zijn intussen
weer komen voorrijden met
nieuwe boedels van een overle
den oma, een gescheiden echt
paar of een faillissement.
Maar hoe kom ik aan dat
pocketboekje over de Franse
schrijfster Colette? Ik wil het
erg graag hebben. In de boek
winkels is het allang niet meer
te krijgen.
„Kom op een van de kijkda
gen terug," adviseert Henk de
Koen. „Ik zal noteren in welke
kavel het terechtgekomen is."
Samen met beëdigd taxateur
Piet Metselaar en assistent Pe
ter van Driest is hij druk bezig
de stapel verhuisdozen leeg te
maken. Er zit veel fraai aarde-
werk bij. Alles wordt gesor
teerd tot er kleine en grote
partijen ontstaan, de.zoge
naamde kavels of "kopen".
Elke kavel krijgt een num
mer. De spullen uit één inboe
del blijven bij elkaar, want na
afloop van de veiling moet de
opbrengst ervan met de be
trokken notaris, executeur-tes
tamentair of deurwaarder
worden afgerekend.
Metselaar behandelt in op
dracht van notarissen, verze
keringsmaatschappijen of
deurwaarders de taxaties.. De
Koen gaat op verzoek van als
regel eennotaris naar een
pand waar een te veilen inboe
del staat te wachten.
„Vaak is het er schoon en op
geruimd."'zegt hij. "De erven
hebben meegenomen wat zij
wilden hebben. De rest moeten
wij dan veilen om de kosten
van de ontruiming en de nota
ris goed te maken. Maar soms
ga je ergens binnen en dan
blijkt dat je met ontsmettings
middelen terug moet komen."
Dat is hët boeiende van zijn
vak. Je komt overal, je maakt
van alles mee, je ziet het tij
dens de veilingen naar de ko
pers gaan en als Je weken later
eens op dé markt komt of bij
een antiquair binnenstapt,
denk je: „Hé, waar heb. ik dat
ook alweer gezien?"
Taxateur Metselaar heeft
ais stopwoord: „Wat een droe
fenis!" Daar bedoelt hij ver
schillende^ dingen mee. De
droefenis dat 'oma's spulletjes
door de erven zonder mededo
gen ten verkoop worden aan
geboden, al die mooie meubels
waar zij jarenlang zo op boen
de.
En de droefenis dat het vaak
voor maar een handvol tien
tjes straks onder de hamer
gaat. Want, zeggen Metselaar
en De Koén; Je bent hier al
tijd goedkoper uit dan in de
winkel. Maar schrijf er vooral
bij dat je. naar de kijkdagen
moet komen. Want als je op de
veiling iets koopt, kun je niet
terugkomen om te reclameren.
Als zo'n mooie kleuren-tv het
hier nog blijkt te doen, maar
het een wéék later bij Jou thuis
laat afweten, is het risico voor
jou. Dat staat nu eenmaal in
de vellingvoorwaarden."
Op de kijkdagen is het een
komen en gaan van mensen.
Sommigen hebben overal be
langstelling voor: meubels,
texticlgoederen, boeken, ser
viesgoed, zilverwerk. Echt
Nog nooit naar een boedelverdeling geweest?
Toch eens doen, want het is een uitstapje dat veel
plezier en spanning oplevert, ook al koop je er niets.
Maandelijks, als regel in de eerste helft van de
maand, is er een boedelveiling in .gebouw Een
dracht aan Plein Eendracht in Schiedam van BV
Vendu Notarishuis, vroeger bekend als de Meubel
veilingen van Kruyne en Jonker.
Wie zo'n veiling bezoekt, weet meteen waar
marktkooplui, en antiquarische boekhandelaren
steeds hun voorraden vandaan halen. Verzamelaars
die naar speciale zaken op zoek zijn, slaan de kijk
dagen niet over.
„We merken weinig van de recessie," zegt vaste
afslager J. Hordijk. „Integendeel, de goede kopen
brengen steeds meer geld op."
Veilingchef H. J. de Koen: „Als tjt een .tip mag.
géven: klokken raken in de mode. Ouderwetse oma
pendules worden de nieuwe antiquarische rage. Een
boedelverdeling is een gevoelig gebeuren: nieuwe
tirénds ontstaan als regel bij ons. Je merkt het als je
eerst jarenlang bepaalde dingen naar de Roteb kon
brengen, en ze dan plotseling voor steeds hogere
bedragen onder de hamer ziet gaan."
Verslaggever, TJITTE DE VRIES deed op de
jongste boedelvciling in Schiedam met het zweet in
de handen een bod op een reeks Rotterdamse Jaar
boekjes.
len inboedels zijn er neergezet.
Op het laatste moment heeft
men er enkele moeten weige
ren, anders werd het gebouw
te vol.
Metselaar laat mij Iets zien.
„Dit vond een koper achterop
een schilderij dat hij hier
kocht. Ik mocht het van hem
hebben. Hij heeft het zelfs nog
mooi voor mij Ingelijst."
Het is een donkerbruin ge
worden krante-advertentie
waarin aangekondigd wordt
dat „op donderdag 2 septem
ber 1880 des voormiddags 10
ure ten overstaan van den
Deurwaarder B. Kruyne een
Meubelveiling wordt gehou
den."
Het was de allereerste vei
ling, die de basis legde voor de
boedelveilingen van het Nota
rishuis. In 1880 opende ge
rechtsdeurwaarder Bas Kruy
ne zijn Nieuw Venduhuls aan
de Eerste' Lombardstraat
nummer 8 om er Canapé's, Se
cretaires, Chiffonlères, Schrijf-
bureaux, Olcographieën en
zelfs Waschmachines te verko-
pen.
Metselaar wijst op de in klei
ne lettertjes gedrukte laatste
regel: „Onderzoek naar de zui
verheid door H. H. Waisfisch
en Co., Directeuren van Zul-
verlngswerken alhier. Onzui
vere Goederen worden verwij
derd."
Onzuivere goederen? Gesto
len of geheelde goederen? Met
selaar: „Nee, stro- en kapok
matrassen met vlooien. Of de
kens en lakens afkomstig uit
een gezin waar tbc was ge
weest. We mogen trouwens te
genwoordig geen matrassen
verkopen tenzij ze naar de sto
merij zijn geweest of als ze
gloednieuw zijn. Maar vroeger
kon dit soort zaken wel worden
geveild, ook al had je toen veel
meer ziekten en hygiënische
problemen."
Uit Metselaars archief ko
men twee kiekjes uit 1938.
„Toen had je de grote Japan
veiling. Hierop zie je één van
onze vroegere chefs, Ciere-
mans met een joodse klant.
Het was een veelbesproken
veiling in dat jaar, met allerlei
spullen uit het Verre Oosten."
Venduhuis Kruyne en Jon
ker werd op 14 mei 1940 weg
gebombardeerd. Bas Kruyne
junior had de zaak van zijn va
der overgenomen en was een
compagnonschap aangegaan
met Jonker. Het zou die 14e
mei kijkdag zijn. '3 Morgens
waren ze naar de Lombard
straat gefietst en hadden voor
alle zekerheid luiken voor alle
ramen getimmerd, 's Middags
gingen ze voor het middageten
weer op de fiets naar hui3 en
op dat moment begon het bom
bardement. Er bleef niets van
het bedrijf over.
Men wilde, op verzoek van
notarissen en gerechtsdeur
waarders, de zaak toch zoveel
mogelijkvoortzetten en vond
een pand in Schiedam aan de
Broersvest. In 1941 lieten zij
zich daar weer trots fotografe
ren tussen een reeks keurig
uitgestalde boedels: Bas Kruy
ne Jr., veilingchef Cieremans
en compagnon Jonker.
In 1942 kwam het gebouw
Eendracht tot hun beschik
king. Het was vroeger een ver
enigingsgebouw geweest voor
toneelopvoeringen, amateur
concerten en kindervoorstellin
gen. Er was ook een projectie
cabine met filmprojectoren.
Het grote toneel zit er nog in.
De bezetters hamen het ge
bouw eerst in beslag als
"Wehrmaehtheim" maar von
den kennelijk al gauw ergens
anders een beter onderdak.
Tot 1963 heeft Kruyne en
Jonker bestaan. Daarna werd
het overgenomen door Vendu
'Notarishuis, al werd de oude
naam nog jarenlang gehand
haafd.
"We zelden wel eens gek
scherend door de telefoon:
Kruyne is dronken," lacht Met
selaar. "Maar wc zeggen nu
gewoon: "Met het Notarishuls".
Iedereen weet nu wat dat is.
De oude meneer Kruyne heeft
trouwens tot zijn dood hier nog
boven gewoond."
Op een schoolbord aan een
deur is met krijt geschreven:
"10 uur: meubelen, textiel. 13.30
uur: boeken, serviesgoed".
Steeds is er op maandag en
dinsdag kijkdag en op donder
dag en vrijdag veiling.
Donderdags blijkt er erg
veel veranderd. De keurig uit
gestalde meubels zijn dc vori
ge dag aan de kant geschoven.
Lange tafels op schragen zijn
in een T-vorm midden in.de
zaal gezet. De vaste veiling
klanten zitten om de poot van
de T. Het dwarse eind vlak
voor het toneel bevat een tafel
met drie stoelen. Daar zit
straks de vaste afslager John
Hordijk (38) geassisteerd door
administrateur D. Kik van het
Notarishuis en door één van de
vele notarissen uit het Rotter
damse die bij toerbeurt toezien
op een goed verloop van de za
ken.
Veilingchef De Koen is al 20
jaar in dienst van het Notaris
huis. Taxateur Metselaar nog
langer. Ook afslager Hordijk is
twintig jaar geleden als jong
ste bediende begonnen op de
boedel veilingen om het vak
van de grond af te leren. Hij is
behalve afslager ook beëdigd
taxateur.
"Nee, daar zijn geen cursus
sen voor. Net zo min als voor
afslager. Je moet dit vak hele
maal van de grond af leren
door echt te voelen en te sjou
wen. Dan leer je de waarde
van de goederen kennen," zegt
afslager Hordijk. Hij is een be
kende persoonlijkheid in Rot
terdam en Schiedam, want;hij
is ook de afslager op de kunst
en antiekveilingen, op de hui
zenveilingen en de scheeps- en
motorenveillngcn.
Op de boedelveilingen wordt
hij door dc vaste klanten ge
waardeerd om zijn droge hu
mor. Maar zijn wil is er wet.
En in twee dagen tijd moet hij
er zo'n duizend kavels door
heen zien te krijgen. Met el
kaar wellicht een tienduizend
goederen.
"De bedoeling van de boedel-
veilingen is uit de kosten te ko
men," zegt hij. "We hoeven
geen winst te maken. We zljii
er om zo eerlijk mogelijk te
bemiddelen tussen koper t en
verkoper. In tegenstelling tot
commerciële veilingen moeten
wij de belangen van beide par
tijen behartigen in opdracht
van notarissen en deurwaar
ders." Maar mensen kunnen
ook zelf goederen ter veiling
aanbieden. Men krijgt dan van
Metselaar of De Koen een ad
vies. Dat kan ook wel eens ne
gatief uitvallen.
"Ik heb hier tien prachtige
schilderijen," zei vorigjaar
een 70-jarige amateurschilder.
Ik doe er twee kostuums bij. Ik
wil dat dit 600 gulden ople
vert." Men heeft het hoofd ge
schud en geprobeerd de zon-
