Onduidelijkheid ernstig gewende lifter Vrouwencafé Dot wordt 'commercieel' Tweedehands boeken: verkopers sim#® Vrouwen voor Vrede betogen tegen bom Taxi wéér over op de mobilofoon Radio Rijnmond sneller met files Gokclub beroofd Overval tankstation ft (Van een onzer verslaggeefsters) SCHIEDAM Het koffiehuis Serhat dat zondag in Schiedam door een bóm werd getroffen, wérd pas twee weken geleden geopend. Eige naar Keskinyer betrok, ondanks de hoogte van dé-'huurprijzen in de „dure" winkelstraat die de Parkweg in Schie dam is, eind juli een leeg winkelpand. Het café werd direct druk bezocht door vooral mensen van Turkse af komst. Ze legden er een kaartje of praatten er alleen maar wat. Onveilig Walgelijk Open sfeer Rust sJm; 't Is een best oude-boekejaar op de markt bij de Laurenskerk in het centrum van Rotterdam. (Foto Gerard van Bree). Meesterwerkj e Modelzinnen Vergeten Macht v. r>.- V. i. »-- HET VRIJE VOLK Koffiehuis was nog splinternieuw Eigenaar Keskinyer had voor gisteren nooit van de „Turkenrellen", in 1976 in Schiedam, gehoord. Enkele an dere Turkse Schiedammers geloven dat juist dat „jubi leum" van precies tien jaar aanleiding was tot de bomaan slag. Het kersverse raadslid voor de.;PvdA in Schiedam, Mahir Engir, zegt „teleurgesteld en geschrokken" te zijn over de aanslag. „Veel Turkse mensen voelen zich nu onveilig. Daar moet iets aan gedaan worden. In de Turkse gemeenschap heerst hu het idee dat iederéén het slachtoffer kan worden. „Ik beschouw deze wandaad overigens als een incident, een uitschieter. Toch ga ik in de gemeenteraad vragen wat po litie en justitie nu verder gaan doen. Gaan ze uitzoeken wie er achter zitten en wat precies de achtergronden en motieven zijn van de daders? Dat is nu het belangrijkste", zegt Engir. De Turkse eigenaar Yasin Keski nyer (rechts) en kennis Ha- run Saki voor de zwaar ge havende kof fieshop Ser hat aan de Schiedamse Parkweg. Het laatste jaar was het het Schiedams Jongeren Front dat tot drie keer toe voor opschud ding zorgde. Eind vorig jaar schoof het racistische clubje stencils met racistische teks ten in de brievenbussen van bewoners in Schiedam-Zuid en in de wijk Groenoord. Het rechtse Front bestookte het Anti Discriminatie-Anti Fascisme Comité Schiedam (ADAF) met dreigbrieven en telefoontjes. Burgemeester drs. R. Scheeres hield zich sindsdien persoonlijk bezig met de bestrijding van de rechtse groepering, waartot nu toe verder niets over bekend was. De politie tastte in het duister over de identiteit van de figuren die achter het Front konden zitten. Na een telefoni sche boodschap aan de Schie damse redactie van HW waarin het Front de verant woordelijkheid opeiste voor de brand in het migrantencen trum 't Parkweg, leefde het po- litie-onderzoek maart dit jaar weer op. De Schiedamse politie werd volkomen verrast door de bomaanslag. De aanhouding van de twee Schiedammers ge schiedde nadat er in en om het koffiehuis sporen waren ge vonden. Die sporen leidden naar de twee jonge mannen, die bij de politie niet 'bekend' zijn,'maar ook geen volslagen vreemden' worden genoemd. Bij de huiszoeking vond de politie foldermateriaal van het Schiedams Jongeren Front. In verband met het onderzoek en eventuele aanhouding van nog meer leden van de rechtse jon- gerengroepering, wilde de poli tie de initialen van de aange houden Schiedammers niet ge ven. Burgemeester drs. R. Schee res, net terug van vakantie, reageerde: "Een walgelijke daad, maar je moet er niet veel woorden aan vuil maken. Een relatie met de gebeurte nissen van tien jaar geleden zie ik niet. Wel met het feit dat die rellen onlangs weer in de publiciteit kwamen. Daarmee speel je die racistische rad draaiers in de kaart". De bur gemeester probeerde zondag vergeefs contact op te nemen met Turkse Werknemersver enigingen en andere Turkse clubs. Scheeres: "Wij onder houden met hen goede contac ten". "De aanhouding van de twee Schiedammers zal misschien het Schiedamse front oprollen. Daar is echter nog niet mee gezegd dat je hiermee alle mensen die racistische sympa thieën hebben aanpakt. Helaas lopen er meer mensen rond met deze verschrikkelijke ge dachten". - ifi'S i ta'aeèimew-v -a-.-/ ccnemsnac* eb woG C5S{. (Van een ónzer 'verslaggevers) ROTTERDAM Met een hevig bloedende rechterbil, strompelde 's morgens om half vier een man de hal van het Rotterdamse Havenziekenhuis binnen. In de armeSSmn een verpleegster zakte hij in el kaar. Z'n zitvlak was bezaaid met ruim honderd inslagen van een hagelpatroon. „De patroon is van dichtbij afgevuurd," zegt een woord voerder van de Rotterdamse politie. Omdat de man telkens in coma raakt door ernstige shock, is verhoor tot nu toe nauwelijks mogelijk geweest. Wel is intussen duidelijk dat de man de 21-jarige Joegoslaaf Prparim Coroli is en dat hij al liftend een vakantiereis door Europa maakt. Woensdag arri veerde het slachtoffer in Am sterdam en kreeg daar van drie mannen in een zwarte BMW een lift in de richting van Rotterdam. Twee van de drie mannen probeerden 'onderweg de zak ken van de Joegoslaaf te lich ten. Op een parkeerterrein zag de Joegoslaaf kans zijn bela gers te ontvluchten,.meVach- terlating van zijn donkerblau we rugzak. Op de vlucht werd hij neergeschoten, waarna hij buiten bewustzijn raakte. „Hij kwam even bij zijn posi tieven toen twee mannen hem verbonden. Het waren niet zijn belagers en bovendien hebben deze twee de gewonde man naar Rotterdam vervoerd. Verder tasten we nog in het duister," aldus de politie woordvoerder. In de rugzak zat kleding, schoeisel en het paspoort van de lifter. De politie zoekt naar de BMW, de drie inzittenden en de twee mannen die de Joe goslaaf verzorgden en bij het Havenziekenhuis afleverden. Getuigen kunnen zich melden bij de Rotterdamse recherche via telefoon 010-4243125. Van een onzer verslaggevers ROTTERDAM „We zijn er in de loop van de afgelopen drie jaar achter gekomen dat een café gewoon een bedrijf is. Het moet financieel gezond kunnen draaien." Het Rotter damse vrouwencafé Dot, dat in de vorm van een vereniging op 1 mei 1983 zijn deuren opende, wordt per 1 oktober een ge woon commercieel bedrijf, waaruit één of meer vrouwen hun brood moeten halen. Het blijft een vrouwencafé. .An ders is al ons werk voor niets geweest," zeggen Joke en Bets, twee van de oprichtsters. Ze vertellen dat Dot het in het begin vooral moest hebben van een grote portie idealisme en doorzettingsvermogen van de - betrokken vrouwen. „We dachten: er is niets aan horeca voor vrouwen in deze stad, dat moet er maar eens komen." Dat het opzetten van een ca fé meer vereist dan een aantal ideeën en goede wil, bleek uit het gevecht dat geleverd moest worden met de gemeen te en andere instanties. Boven- dien had'geen van de opricht sters-echt kaas gegeten van het horecavak. „In de tijd vaii de oprichting ^eerste, binnen; de' vrouwenbe weging, .een heel democrati sche, open sfeer. Alles moest "samen',, gebeuren, alles moest samen - besproken worden," vertelt Joke, die al na enige "tijd, ontdekte; dat zij er niet ^vvoor is geschapen om bier te l* tappen. ;_„Zo -- langzamerhand PVl).!. groeide er een andere taakver- deling, de. sfeer van .„alles sa- r,/. V t a- èï'S-'-L -r'h- r.VtXi men" veranderde. De één ging zich meer richten op manage ment, de ander op bijvoorbeeld publiciteit." Sinds enige tijd wordt Dot al grotendeels draaiende gehou den door twee vrouwen in loon dienst. Ook dat hangt volgens Joke samen met de verander de ideeën binnen de vrouwen beweging. „Het wordt steeds meer geaccepteerd dat vrou wen zich voor hun deskundig heid laten betalen. Daarom be sliste de ledenvergadering eni ge tijd geleden dat het goed is als vrouwen aan Dot gaan ver dienen." De nieuwe eigenares (sen) van Dot zullen voor de overna me een flink bedrag op tafel moeten leggen. Daarvan moe ten de mensen betaald worden die geld hebben geleend aan de oprichtsters van het vrouwen café. Wat er met de rest van het geld gaat gebeuren is nog niet bekend. Er zijn plannen om daarvan een fonds in het leven te roepen, dat geld gaat lenen aan vrouwen die een eigen bedrijf op willen zetten. Overigens zal Dot in oktober ook gaan verhuizen; het pand waarin het café aan de Wes tersingel nu nog is geves tigd wordt binnenkort ge sloopt. Dat Dot in de afgelopen drie jaar zijn bestaansrecht heeft bewezen, staat vast voor Joke. „De behoefte aan zo'n café in Rotterdam blijft bestaan. Het heeft een voorbeeldfunctie voor andere café's: zorg eerst maar eens dat het hij jüllie wat vr ouwvriendeli j ker wordt." Bets: „Dot zou eigen lijk overbodig moeten worden, maar zover is het helaas nog niet." tSSÉSKl" Van onze verslaggever AD HOOGERWERF ROTTERDAM Tweede hands boeken. Wat voor de één,een pakketje gebundeld .(oud papier is, betekent voor de „ander een onmisbaar mu- seumstuk.^Slenteraars van de) laatste'categorie vullen uren,' zo niet hele middagen tussen de verzamelpunten van het drukwerk: de boekhandel, de bibliotheek, de boekenmarkt. Kopers en verkopers hebben één ding gemeen; beide par tijen kunnen niet buiten de boeken, ze léven er gewoon van. "Ik móét die werkjes ge woon kopen," vertrouwt een oude man me toe," want ik ben altijd benauwd dat ik niets te lezen zou hebben. Dan zou ik me geen raad we ten." Hij drentelt wat langs de kraampjes van de korte markt bij de Sint Laurens- kerk, in een zijstraatje van de Rotterdamse Hoogstraat. Voor de uitstalling van Jan Wander houdt hij halt. Z'n oog valt op een Dik Trom. Een eerste druk, dus een ver zamelobject. Jammer voor de klant weet Wander dit ook, en voor vijftig gulden wisselt het boek van eige naar. "Zelf lees ik niet," zegt Wander, "maar door goed te luisteren naar wat de klanten voor schrijvers en jaartallen vertellen, heb ik in de loop der jaren redelijk in de gaten wat je kan vragen." Van één verkoop heeft hij nog spijt. Wander herinnert zich dat perkamenten briefje getekend door Willem van Oranje. "Dat bleek een origi nele verkoopacte van de prins. Nooit moeten verko pen." De acte bevond zich tussen een grote partij boe ken die hij eens op de kop had getikt. Zo komen hande laars aan hun waar, kopen van grote hoeveelheden boe ken. Neuzen op veilingen is een andere mogelijkheid, maar dat vergt veel tijd; eerst de kijkdagen, vervol gens de dagen waarop gebo den kan worden. Of ruilen. Twee oude boeken tegen één zoveelstehands. Ondanks de plaats in het hart van het winkelcentrum heerst er op het marktje bij na iets van een sfeer dat je 'rust' kan noemen. Tot het drukste slag mensen behoren de klanten zeker niet. Een snuffelaar pakt liefde vol een boek op. Zodra hij be gint te bladeren vergeet hij z'n omgeving en gaat hij op in de bladzijden. Hij is in een andere wereld. Na de kaft be studeerd te hebben, zeggen de eerste pagina's hem al veel. Het jaartal en schrij versnaam bepalen veel van de waarde; dan bekijkt hij de staat waarin het werkje ver der verkeert. Toch maar niet, schijnt hij te denken en legt de pocket-op-leeftijd terug. - Wander pakt een stapel oude gelijkwaardige werkjes en kwakt die oneerbiedig vóór de boekliefhebber neer, die toch besluit om een van de stoffige deeltjes een plek op zijn boekenplank te gunnen. Twee gulden voor een boekje over judo is een te hoog bedrag, meent een jo chie. „Ja", grapt Wander, „als je dat niet kimt opbren gen leer je die sport nooit." Behalve boeken liggen er ook platen en postzegels in de kramen. Wanders compag non verkoopt postzegelmap jes. De miniprentjes heeft hij stuk voor stuk gesorteerd, op karton gelegd en in plastic verpakt. Het is een beginnend handeltje dat de man opzet "voordat ik bij Giessen de Noord op straat wordt ge keild en niets om handen heb". Het is volgens hem een hard gelag om met losse gul dens uit de boekverkoop een inkomen bij elkaar te garen. Is het voor Wander zaak naast de boeken nog andere inkomsten te hebben, Frans Rouw, twee kramen verder op, heeft een normaal be staan met z'n boekverkoop opgebouwd. Zijn uitstalling biedt meer zeldzame boeken, met navenant hogere prijzen. Zijn boekenstal is dan ook meer een antiquariaat, ver telt hij. Een klant, handen op de rug, laat z'n ogen over de boekruggen gaan. Hij buigt zich en lijkt even het denk beeldige stof weg te willen blazen. Een Latijnse titel spreekt hem aan en voorzich tig, alsof hij een levend we zen beetpakt, neemt hij het hoek en betast het, nee streelt met zijn hand over de kaft. De inhoud kent hij al. Het werkje is van een Romeins redenaar en de klant raadt het Rouw aan. De klant, één uit de vaste klantenkring, zegt iets langs z'n neus weg. En hoewel Rouw geen krimp geeft, trekt hij wel wit weg. „Tussen de rij goedkope vodjes van een piek stond vo rige week een meesterwerkje uit de vorige eeuw," zegt hij zonder Rouw aan te kijken, en driftig speurend naar an dere fouten van de boekhan delaar. Een jongen toont een doos achterop z'n fieis. Of Rouw ook belangstelling heeft voor de inhoud. Dat wel, maar geen echte interesse want Frans Rouw wijst de knul door naar de andere boeken markt, de 'rommelmarkt' zegt hij er nadrukkelijk bij. Even waan ik me op het Forum, het centrale plein in het oude Rome, waar ook ge handeld en gedebatteerd werd. Bij een van de stalle tjes zit een oude kunstenaar schrijver te discussieren over de taai „Dr. Aimé van Santen-Molitor was ooit een bekendheid, maar," zegt hij, „ik heb er zelf een punt ach ter gezet." Zorgvuldig zijn woorden kiezend vertelt Mo- litor hoe hij tussen de boeken slaapt. „Ik lees niet alleen, ik analyseer meteen de zins constructies." De op z'n gemak keuvelen de kunstenaar laat me weten al jaren aan een boek te wer ken, waarin hij het geheim behandeld van de modelzin nen, die de Griekse wijsgeren gebruikten. Na jarenlange studies heeft hij eindelijk be grepen waarom bepaalde taailogica zo is ingeburgerd in Europa. Het liefst leest hij anders talige boeken, „eenvoudig omdat die veel goedkoper zijn, heb je dat wel eens op gemerkt?" vraagt hij. Wan neer ik aan kom lopen is hij net in een discussie verwik keld over de inhoud van een boek. „Het begint met te ver tellen waar het niet over gaat," zegt hij en met het boekje zwaaiend: „Vreemd toch?" Het vasthouden van dog ma's (ook in de spelling) houdt de vooruitgang tegen, leert hij me. Ik hoef alleen maar naar de Middeleeuwen te kijken. En al filosoferend roert hij talloze onderwerpen aan. Molitor verslindt boeken over alie onderwerpen, be halve spionage-verhalen, dat vind ik de grootste verlakke rij. Alsof alle Russen slechte beesten zijn en Amerikanen James Bondachtige helden. Dom, heel dom." volgens Wander Is het een best oude boekenjaar. Althans dat blijkt uit zijn verkoop tot nu toe. „Normaal is augustus door de vakanties een slechte maand, maar het mooie weer maakt veel goed." Net als zijn collega's staat hij drie dagen per week op de markt. Juist het contact met de veelal gemoedelijke boek liefhebbers maakt het werk aantrekkelijk- Toch heeft ook de verkoop In de open lucht z'n keerzijde. „Nu staan we hier lekker in het zonnetje te praten," zegt Wander, „maar je moet van de winter nog eens een middagje mee draaien. „Of is dan De Slegte aan de beurt?" *S MAANDAG 11 AUGUSTUS 1986 f In het zwart gekleed en zwijgend wijzen de Vrour ■wen voor de Vrede op de rampzalige 'gevolgen van J kernbommen en kernenergie. (Foto Gerard van f Bree). ROTTERDAM Een groep van vijftig in het zwart geklede vrouwen heeft afgelopen zater dag met een rouwmars in Rot terdam de atoombombarde menten herdacht die 41 jaar geleden op Hiroshima en Na gasaki werden uitgevoerd. Tijdens de herdenkingstocht van de Vrouwen voor Vrede beweging door het centrum van Rotterdam werden scha duwen op de grond geverfd, als symbool van de ingebrande lichamen van Japanse burgers. Het neergekalkte woord „Tsjernobyi" gaf de relatie aan van kernenergie met kernwa pens. ,De afvalstoffen van kerncen trales zijn namelijk onmisbaar voor het fabriceren van atoom wapens," legt Hermien van Rotterdam uit. De woordvoer ster van de Zuid-Hollandse af deling van Vrouwen voor Vrede wil de mensen blijven wijzen op de rampzalige gevolgen van een atoomexplosie. „Dat er in één klap tienduizen den mensen van de aardbo dem werden weggevaagd lees je a! in de geschiedenisboek jes," zegt ze wanneer de groep in de Hoogstraat het winkelend publiek benadert. „Maar wist je dat Japan nu nóg 400.000 slachtoffers heeft die lijden aan stralingsziektes en dat zeifs hun kinderen aan kanker over lijden?" Op een stencil dat voorbijgan- •„;gers in de handen gedrukt krij- -s gen.staan beknopt de gevaren 3o van:zowel kernwapens als -energie vermeld. „Neem Tsjernobil," leest Hermien van Rotterdam, „zo veilig blijkt vreedzaam gebruik van centra les dus niet te zijn en nü wordt de totale omvang van de ramp pas duidelijk. De grond zal tientallen jaren niet gebruikt „kunnen „worden en deskundi- .Vg'ènjyerwachten nog tiendul- .c;zèndendoden in de komende ^veertig jaar." Bezorgd stelt ze dat daarom de herdenkingsacties ieder jaar zullen terugkeren, want de mensen vergeten ellendige din gen snel. In een kring rond de vervende dames roepen de rouwende vrouwen, begeleidt door somber tromgeroffel, dat ze nooit, nooit, nooit meer een Hiroshima wensen. De Rotterdamse afdeling van Vrouwen voor Vrede heeft haar onderkomen in gebouw De Heuvel waar de acties worden gepland en voorbereid. Voor heen werden de protesten lan- delijk georganiseerd, maar de beweging barstte uit haar voe- gen en zeven jaar geleden splitste de organisatie zich in zo'n tweehonderd autonome plaatselijke groepen. De over- koepelende commissies die zijn blijven bestaan volgen op de voet de bezigheden van de Tweede Kamer, vragen ge sprekken aan met politici, schrijven ambassades aan en proberen zo een vinger in de besiultvormingspap te krijgen. „Het zijn heel actieve werk groepen en ondertussen be werken wij de publieke opinie." Ook de Verenigde Naties kun- - nen op de aandacht van Vrou wen voor Vrede rekenen. Te-1'") kent de regering een bepaald, verdrag of wordt er een resolun, tie aangenomen, dan dringt de beweging aan op de daadwer kelijke uitvoering ervan. Verbolgen reageert Hermien op het bedrag dat de overheid beschikbaar heeft gesteld voor het Jaar van de Vrede; „Voor het Jongerenjaar werd 3,5 mil joen gulden uitgegeven, het Jaar van de Vrede ontvangt nauwelijks honderdduizend gulden, een schijntje." Hoewel de vrouwenbeweging zonder mannelijke invloed wenst te blijven, ziet de woord voerster graag mannen aan der acties meedoen. Toch blijft de beweging onafhankelijk „zo lang de vrouw een achterlig- gende partij in de samenleving is". Het vraagstuk van Vrede en Veiligheid is volgens Van Rot-, terdam een kwestie van macht, net zoals de vrouwenstrijd een machtskwestie is. Behalve het'stencil met de ver-;) klaring van de rouwtocht delen" de vrouwen van papier gevou wen kraanvogels uit met op een pamflet het bijbehorende verhaal van een Japans meisje. Het kind kwijnt langzaam weg als gevolg van kanker, een van' de naweeën van de bom die bij haar in de buurt viei. Het meis je is ervan overtuigd dat ais ze duizend kraanvogels het te ken van de hoop maakt, ze - zal genezen. Wanneer de laat ste klaar is sterft ze toch als het zoveelste slachtoffer van de atoombom 'Little Boy'. 11 OJ30Ó ROTTERDAM De computer van de Taxi Telefoon Cen trale (TTC) In Rotterdam is dit week einde wéér uitgevallen. „Het gaat om een storing in de hardware, die door de leveran cier moeilijk te verhelpen is," zegt TTC-dlrecteur A. C. van Hoorn, die hoopt dat de com puter na een extra controle dit weekend en vandaag In de avonduren weer kan functione ren. De bij de centrale aangesloten taxibedrijven hebben sinds vrijdagnacht twee uur weer op de mobilofoon gereden, nadat de computer vorige week ook al een keer was uitgevallen. Het steeds terugkerende hape ren ook de afgelopen week was het weer mis van het MS nieuwe systeem (dat 4,2 mil joen gulden heeft gekost en waar de gemeente Rotterdam garant voor staat) is de be- langrijkste oorzaak van onrust bij taxichauffeurs in Rotter dam. Een minderheid van de ondernemers voelt niet voor automatisering en heeft inmid dels een eigen centrale opge- - zet. De voorstanders van de com puter voor de verdeling van rit ten worden al maanden geteis terd door tegenslagen. De ver- wijten over de aanschaf van een miljoenen kostende Zwit serse computer die in Rotter dam niet vlekkeloos blijkt te - werken, worden steeds harder:*'1 ,—A,s rxr*r ROTTERDAM Radio Rijn mond brengt vanaf vandaag het nieuws over filevorming in het gebied van de regionale omroep nog sneller. De om roep maakte al melding van de verkeerssituatie in het Rijn mondgebied rond de spitsu ren, maar staat sinds vanmor gen rechtstreeks in verbinding met de verkeerscontrolekamer van de Rotterdamse politie, Commissaris J. A. Blaauw, plaatsvervangend korpschef, -ff heeft de lijn vanmorgen vanuit een helikopter officieel in ge- - bruik genomen. Het nieuws f over files zal voortaan onmid- deilijk gedurende de uitzendin gen van Rijnmond worden ge- bracht. 1 ROTTERDAM Nadat de be heerder van een illegale gok club aan de Berkenwoude- straat in Lombardijen telefo nisch uit het pand was gelokt, hebben insluipers een bedrag van 20.000 gulden buit ge maakt. ROTTERDAM Twee ongeveer 25-jarige mannen hebben zaterdagmiddag een tankstation aan het Bentinckplein in Rotterdam overvallen. Eén van hen greep de beheerder langs achter vast en de ander dreigde met een vuurwapen. De 34-jarige bediende werd door het duo opgesloten in een kantoortje. "j J'h - - maw MRMRWpaftWPB

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1986 | | pagina 1