Herdenkingspennirig voor vijf Molukkers PROTEST OVER FILIPPIJNEN Schiedamse verzamel-LP Ouderen in zelfde klassen van Blauwhuisschool 'Waar moeten de Irëlntjes slapen' Samba Salad maakt van alles muziek voorman Buitenland (Van een onzer verslaggevers) r VLAARDINGEN Het ongedaan maken van een gemeentelijk besluit is voor de individuele burger onbegonnen werk. Het is vechten tegen windmolens en-het duurt jaren. Vooral de trage werking van de ambtelijke molens is de troef van de overheid. Terwijl de procedure al in gang is, kan de plaatselijke overheid doorgaan niet de uit voering van haar aangevochten beleid. Onrecht Vrachtverkeer mrnmm. Zoektocht Ontwikkeling Opstand Kosten Tuttenclub HET VRtJE VOLK MAANDAG 2 FEBRUARI 1987 Burger kan nooit op tegen een tijdrekkende overheid' VLAARDINGEN Fractievoorzitter W. van Rijn (D66) is een twijfe laar. Hij maakte afgelopen zaterdag, inde plaatselijke praatshow Salon de Har monie geen bezwaar tegen deze typering. Presentator D. van der Lugt noemde Van Rijn een twijfelaar in verband met zijn twee slachtig optreden bij zijn conflict met het samenwo nend raadslid A. Hoogen- boom. Op het hoogtepunt van de ruzie heeft Van Rijn ge zegd de partij te zullen ver iaten als het D66-hoofdbe- stuur geen maatregelen zou nemen tegen Hoogen- boom. Het raadslid en haar toekomstige echtgenoot J. Ranshuijsen, fractievoor zitter van'de PvdA, zouden hun persoonlijke en politié- ke belangen zodanig heb ben verstrengeld, dat D66 daarvan schade zou onder vinden.' Inmiddels heeft het hoofdbestuur laten weten niet in te grijpen en is er een gesprek tussen Van Rijn en Hoogenboom ge weest. „Wij gaan weer sa- menwerken," zei Van Rijn onlangs tegen de pers. In de Salon, waar bij met zijn eerdere uitlatingen werd geconfronteerd, bevestigde hij dat nog eens. Het predi kaat twijfelaar' liet hij voor de verantwoordelijk heid van De Salon. Dit kwamen zaterdagavond diverse' Vlaardingers vertellen in de locale praatshow Salon de Harmonie, in het Stadsge hoorzaal-complex in Vlaardin gen- De journalisten Dick van der Lugt (Het Vrije Volk) en Aad Rietveld (Rotterdams Nieuwsblad) spraken met bur gers die vergeefs hadden ge probeerd bij de overheid hun recht te halen. „Langzaam recht is geen recht," meende mevrouw EA. ,Bïeeker-Van Styrum, oud-, raadslid van de WD. In haar gevecht tegen de invoering van bet verkeerscirculatieplan ,{VCP), waarbij een deel van deVlaardingse binnenstad wordt afgesloten, was de tijd steeds in haar nadeel gebleken. Bleeker.. zei dat was geknoeid met inspraakprocedures. An dere VCP-tegenstanders spra ken van salami-taktiek. volg is van de bouw van de huizen. Op deze wijze slaagde het college erin delen van het plan uitgevoerd te krijgen zonder dat efficënt beroep mogelijk is. Bleeker, die rechten studeerde, is toch in het verweer geko men. In 1982 schreef zij haar brief naar de minister van Verkeer en Waterstaat en in 1984 kreeg zij bevestiging van ontvangst. In 1986 veegde de minister met een schrijven de vloer aan met het VCP, maar toen was een groot deel van de wegen al afgesloten. Het terug draaien van de situatie zou miljoenen kosten. Dit jaar laat het ministerie Vlaardingen weten of en hoe het VCP verder mag worden uitgevoerd. Volgens Bleeker is het feit dat tijdens de beroeps procedure de gemeente haar plannen kon uitvoeren zodanig in het voordeel van het college, dat hier onrecht ontstaat. Behalve Bleeker hadden ook de Vlaardingers J. De Vries en C. Vons zonder resultaat be sluiten van de gemeente aan gevochten. De Vries proce deerde drie jaar lang tegen een erg hoog („tot in de he mel") schuurtje dat door zijn buurman werd gebouwd. Der tig keer bezocht hij het stad huis,^ vier keer de burgemees ter, éénmaal de welzijns-com-, missie en de Raad van State. Resultaat bleef uit. De Vries zei dat hij het gelijk aan zijn kuit had, hetgeen zou blijken uit omvangrijke excuusbrie ven van wethouder'IJ. van der Velden. „De burger staat in zijnrecht maar kan het niet halen," concludeerde De Vries. gen van de raadscommissie Verkeer en Vervoer en be stookt hij de verantwoordelij ke wethouder met vragen. Hij voelt zich veelal door de ant woorden van de gemeente met het kluitje in het riet gestuurd. Presentator Van der Lugt memoreerde de gang van za ken in Engeland, waar burgers gewoon zijn de raadsleden te bezoeken en hen om advies te vragen. „Ik ben belastingbeta ler en legt u mij nu eens uit..." pleegt de vraag tè beginnén. Oud-raadslid van de PvdA H. Krabben vond dat de raad ook in Nederland zo'n 'ombuds- functie' zou moeten hebben. „Raadsleden zijn gekozen door de burgers en hebben de op dracht voor de rechten van de burgers op te komen," meende 'Krabben. Hij zei dat Vlaar- Jdingse raadsleden in de jaren '70 nog wei voor burgers aan- i spreekbaar waren, maar dat ;deze houding in de loop der [tijd is veranderd. Een meisje bewondert de baan van de club Schier spoor. (Foto Arie Wapenaar) - SCHIEDAM Een vierjarig meisje vraagt bezorgd aan haar vader: „Waar moeten de treintjes dan slapen?" Hij had haar net verteld dat het onder komen van modelbouw-vereni ging Schiespoor gesloopt moet worden. De gemeente kan le der moment beslissen om het voormalige pand van Het Zuid erkwartier aan de Dwarsstraat in de Schiedamse wijk De Gor zen af te breken. Om de aandacht van het pu bliek te vestigen op ruimte nood van de club, werd afgelo pen zaterdag een Open Dag gehouden. De secretaris van Schiespoor, de heer A. Luij- sterburg, vertelt dat hij in twee jaar tijd al meer dan vier keer de spoorbaan heeft moeten verhuizen. Steeds blijft de slo perskogel de vereniging be dreigen. Luijsterburg: „Wij hebben van alles gedaan. Zo hebben we laatstelijk nog geprobeerd om ruimte te krijgen in het sta-. tionsgebouw van de NS In Schiedam. Het is natuurlijk prachtig om als spoorclub on derdak te hebben in het sta tion. Helaas zijn de pogingen - op niets uitgelopen." Hij vindt dat het nu de beurt is aan de gemeente. Voor de Open Dag heeft de vereniging de spoorbaan uitge legd, zodat de bezoekers er zelf mee konden spelen. Spe- ciale belangstelling was er voor de modellen van de Haagse tram. Als de vereniging perma nente ruimte heeft, wil zij een i station-emplacement maken naar het model van station'""- Blaak, waarbij de trams onder- de treinen staan opgesteldp op Het aantal modelspoorliefheb bers bij de club heeft zich ln""i korte tijd snel uitgebreid. De"'-' club bestaat nu twee jaar en - telt ruim dertig leden. ■ricw Wat Bleeker stoorde was dat de gemeente Vlaardingen erin lijkt te slagen het VCP in te voeren, door een procedure te volgen waarbij geen beroep mogelijk is. „Niet te geloven dat dit in een rechtsstaat mo gelijk is," aldus de Vlaar dingse tijdens de Salon. De gemeenteraad had een structuurplan aangenomen, ter voorbereiding van het VCP. Tegen dit plan kan geen AROB-procedure worden ge start, daar uitsluitend de uit voering van de plannen aan vechtbaar zijn. Voorts ging de raad akkoord met de bouw van huizen. In verband met de wet op geluidshinder moesten Emaus en Voorstraat worden afgesloten, omdat anders te veel auto's langs de nieuwe huizen zouden rijden. Beroep is nauwelijks mogelijk omdat de afsluiting een logisch ge- Vons protesteerde toen door de besluiten rond het VCP meer vrachtverkeer door zijn straat kwam rijden. Sinds 1980 is hij in de strijd. Nog altijd bezoekt' Vons de vergaderin- De onder scheiden Mo lukkers in ge zelschap van burgemeester Van Lier. (Foto Arie Wapenaar) Door GEEJA OLDENBEUVING SCHIEDAM Heeft U wel eens twee conservenblikjes met elkaar zien vrijen? De mu- ziekformatie Pink Floyd pres teerde het om een plaat te ma ken waarin te horen was dat een eitje werd gebakken, het Huisvrouwenorkest staat met potten en pannen op het to neel, op 'de Maasvlakte werd een paar jaar geleden een au- toclaxon-cöncert gegeven, [maar het artiestenduo Herman Link en Rita iny (Samba Salad) slaagt erin met letterlijk èlles muziek te maken. Ritme en melodie zit in het eten van een geroosterde boterham, in een duel met twee opgerolde kran ten', in typemachines, in een auto die niet wil starten: de he le wereld leent zich voor een muziekcompositie. Bij de muziektheatervoorstel ling Dressing in theater De Teerstoof had u kunnen mee maken hoe een groot goud kleurig blik en een klein zilver kleurig blikje toenadering tot elkaar zochten. Met lage brom mende klanken maakte het goudkleurige blikje hijgerige geluidjes en het zilveren blikje toonde in hoge toonaarden haar opwinding. Het concert van de twee verliefde conser venblikjes eindigde met tevre den metalen zuchtjes en -kreuntjes. Deze muzikale vrij erij is het slot van Dressing, dat veel van dit soort vele verma kelijke acts bevat. Herman Link en Rita Iny ma ken theatc; geïnspireerd op de Braziliaanse volksdans de Samba. Ze gebruiken een sca la van theatertechnieken zoals zang, dans, toneel, mime, mu ziek en belichiingseffecten. Hun voorliefdé voor de afwis selende dans die de Samba is en het gebruik van de verschil lende ingrediënten van het theater maakten dat ze zichzelf Samba Salad hebben ge noemd. Dressing heeft een bizar ver- haai. Het is opgehangen aan de zoektocht van een man naar een mooie, mysterieuze dame waar hij elke nacht over droomt. Deze droomvoorstel- lingen wisselen af met scènes uit het dagelijkse leven. In het gewone leven wacht Charlie Jones een brommerige vrouw en een werkdag in een volledi ge geautomatiseerd kantoor. Het dagelijkse leven is voor hem een nachtmerrie, maar ook de slaap brengt geen ver lossing, want daar kwelt hem zijn dromenvrouw Honey. Uit eindelijk wordt Charlie Jones schizofreen en belandt hij in de wereld van de psychiatrische therapieën. Herman Link Is iemand die het vooral zoekt in overdrijving. Met zijn stem en met pantomi me bootst hij het opstaan, ont bijten, naar kantoor gaan en het werken na. Hij beweegt daarbij zijn lijf met een timing die hij tot op de éénachtste muziekmaat beheerst. Eik spiertje kraakt met een oorver dovend geluld dat staat op een muziekbandje of dat hij zelf maakt met behulp van stem, handen en voeten. Zijn levens gezellin Rita Iny verschijnt op het topee],ais verleidelijke,... vrouW^kantoorn'ufj; fcnbrrlge huisvrouw, psychiatér. Haar sterke kant is het bieden van subtiel tegenspel, tegenover het groteske varr Herman Unk. ineen scène, bootst hij een'val na van de<240sts verdieping van een kantoorflat.Tijdens de val isop zljn'gèzicht wisselend verbijstering, angst, paniek, euforie en ontzetting te lezen. En een tochtje met een auto bootst hij na met zijn stemge luid waarbij hij af en toe met gillende banden door de bocht gaat, plotseling remt of uitwijkt voor het overige verkeer. In het verhaal komt zijn afkeer van bureaucratie naar voren tijdens een scène die zich af speelt in een politiebureau. Charlie Jones komt hier aangif te doen van zijn gestolen auto. Hij word,t van het kastje naar de muur gestuurd. In deze scè ne gebruikt Herman vooral zijn gezicht. Met de spreekwoorde lijke 'tong op zijn schoenen' sleept hij zich van de ene poli tiefunctionaris naar de andere. Tijdens deze zoektocht door;? het gebouw trekt hij zijn gé- zicht af en toe in monsterlijke, vormen. - ,"a v Herman Link en Rita Iny ma ken al negen jaar theater. Ze^ spelen voor kinderen en voor volwassenen. Ze houden van improvisatie en van het voort borduren op invallen. „Ik haal mijn voorbeelden uit stripboe ken. Ik bestudeer de figuurtjes uit deze verhalen heel nauwge zet. De mimiek en bewegingen die in stripverhalen zitten, wil ik nadoen. Ik wil zo visueel mo gelijk spelen," vertelde hij na afloop van zijn programma. Herman Link en Rita Iny ma ken met hun muzikale en voor al ritmische theaterprogram- ma's furore in het buitenland. In West-Duitsland trokken ze als volkomen onbekend duo zes avonden aaneen uitver kochte zalen. In Frankrijk, Spanje, Midden-, en Noord- amerika kunnen ze in de eerste de beste stad zó aan de slag, maar in Nederland loopt het r - nog stroef. Herman Link wijt*5 dat aan de in Nederland afne mende belangstelling voor.,, theater en omdat hij niet voor een klein publiek wil spelen, zoekt hij het buitenland op. De twee voorstellingen In Schle-; dam behoorden bij een serie van vier in Nederland, ter af ronding van hun buitenlandse toernee van acht maanden. (Van een onzer verslaggevers) VLAARDINGEN De stich ting Vlaardingen voor Ontwik kelingssamenwerking (VLOS) heeft fel geprotesteerd tegen de jongste actie van Filippijn se mariniers; waarbij op 22 ja nuari .25, burgers werden dood geschoten. Dé schietpartij ont stond toen 10.000 demonstran ten, die landhervorming eisten, het "presidentiele Malacanang paleis naderden. De mariniers hadden de opdracht de beto gers tegen te houden:' ëen protestbrief "aan presi dent Aquinowijst: de VLOS erop:, dat de Filippijnse rege ring-hiermee een wapenstil stand geweld aan doet en voor bij gaat aan de eisen van het volk, dat op hervorming aan dringt. Ook vindt de organisa tie dat het Aquino-bewind op deze wijze te weinig opschiet met de vredesonderhandelin gen met het Nationaal Demo cratisch Front (NDF). De VLOS voelt zich betrok ken bij de ontwikkelingen op de eilandengroep door het ;feit dat de organisatie dit jaar-aan een Filippijnenproject deel nam. De - VLOS onderhoudt vriendschapsbanden met men senrechtenorganisaties in de Filippijnse vissersstad Baco- lod City. Op initiatief„vari; de VLOS bestaat 'er - nüook 'een stedenverband tussen Vlaar dingen en Bacolod. De VLOS spant zich voortdurend in om ook de Vlaardingse gemeente raad; een uitspraak te laten doen over de gebeurtenissen in de Filippijnen. oorlog vaak met gevaar voor eigen leven Nederland verde digd. Ze tonen zich nog altijd zeer koningsgezind, hetgeen onder meer de reden was de penning op de verjaardag van koninging Beatrix uit te rei ken. In vele gemeenten krijgen de Molukkers dezer dagen de pen ningen uitgereikt. In Neder land wonen naar schatting nog 3000 Molukkers, die in de jaren '51 en '52 naar Nederland kwa men omdat hen in eigen land geen veilig bestaan meer was te garanderen. De Nederlandse regering heeft hen destijds te rugkeer naar het eigen land verzekerd, maar 35 jaar later zijn zij hier nog. (Van een onzer verslaggevers) VLAARDINGEN „Uit waardering voor uw inzet", luidde de tekst op de herden kingspenning, die zaterdag aan vijf Molukse ex-KNIL-mi- litalren in Vlaardingen werd uitgereikt In het Vlaardingse stadshuis speldde burgermees ter mr. A-A.J.M. van Lier de medailles op de borst van deze oudgedienden om, zoals hij tij dens zijn toespraak zei, „een hoofdstuk uit de vaderlandse geschiedenis af te ronden" en „stil te staan bij het heden". Geëerd werden J. Akihary, M.Z.D.- Siahaija, J.C. Timisela, S. Tuhurim en G.E. Tuwana- kotta. De Molukkers hebben in de De burgemeester sprak in zijn bewogen toespraak' over de „gevoelens van teleurstel ling" en „de grimmige con frontaties waartoe dit onder andere had geleid." Hiermee verwees hij aan de treinkapin gen en de gijzelingen in de ja ren zeventig, waardoor de aan dacht op het Molukse pro bleem werd gevestigd. Volgens Van Lier is hierna een hoopvolle ontwikkeling in gang gezet. Hij wijst onder meer op de (lage) zogenoemde 'Rietkerk-uitkering' die de ou dere Molukkers sinds korte tijd ontvangen ter verzachting van hun leed. Ook ging van Van Lier in op de nieuwe problemen waar de Molukse gemeenschap mee kampt, zoals de hoge werkloos heid, vooral onder de jongeren; 'de tweede generatie'. De burgervader toonde zich geëmotioneerd tegenover on derscheiden Molukkers, daar hij zelf als militair (bij de ko ninklijke landmacht) in Indo nesië verbleef. „De mensen van het KNIL hebben ons des tijds in alle mogelijke opzich ten terzijde gestaan," zei hij. „Vandaar dat ik blij ben dat enkele van hen nu een eerbe toon hebben ontvangen en in alle rust in Vlaardingen kun nen wonen." (Van een onzer verslaggevers) SCHIEDAM Nummers van de Schiedammer Hans Stólk en het Schiedamse orkest Mustang zijn opgenomen op de dübbel-LP met Nederlandstali ge hits in 1986 van Star. Stolk, dié. in Schiedam een autobe drijf heeft, zingt 'Ik mis jouw liefde' en Mustang speelt én zingt 'Jij en ik op de surf plank', een nummer dat vorig jaar de vierde plaats haalde op de hitlijst van Nederlandstali ge liedjes. Met Mustanggaat het ver der ook niet slecht, zo meldt gitarist en zanger Bob van Vliet. De groep maakte in de cember een toernee van drie weken door Canada, waar werd opgetreden voor Neder landse emigranten. Een maand eerder speelde de groep drie weken in Duitsland. Tot nu toe maakte de groep zes singles, waarvan drie behoor lijk scoorden. Achter Mustang gaan behal ve Van Vliet de volgende musi ci schuil: Frans Put (keybo ard), John de Vries (basgi taar) en Jan Papaioeanoe (drums). De groep treedt op 7 februari op in café Halfweg op de hoek Schiedamseweg-En- gelsestraat in Rotterdam. Krlkke vertelt dat de school dreigde te worden afgebro ken. Nadat de gemeente had beloofd het gebouw toch te zullen handhaven en te repa reren, namen de ouderen het interieur voor hun rekening. Al snel bleek dat laatste zon der hulp niet te lukken. Maar drie vaklieden boden zich als vrijwilligers aan en klaarden de klus. pensioneerden thuis waren, kwamen de vrouwen in op stand. Wat moet je de hele dag met zo'n man over de vloer, zeiden ze. De mannen moesten eigenlijk een onder dak hebben, waar ze gezellig' konden biljarten en kaarten. En vooral roken, want dat gaf thuis ook moeilijkheden. De gordijnen werden er im mers vuil van." De Blauw huisschool bracht uitkomst. Kale muren, kale verf, maar gerookt kon er worden. (Van een onzer verslaggevers) SCHIEDAM Een man van een jaar of zeventig mompelt voor zich uit: „Het is nieuw, maar het heeft de- zelfde sfeer. Die van een bruin café." De Blauwhuis- school in Schiedam is de af gelopen maanden door de ou deren van de Algemene Ne derlandse Bond voor Ouderen (ANBO) opgeknapt. „Enkele leden van ons hebben nog als kind in die school gezeten," zei tweede voorzitster E. Krikke van de plaatselijke bond, zaterdagmiddag bij de heropening van de sociëteits ruimte. „Ze zitten nog in de zelfde klas met dezelfde[verf én dezelfde kasten. Kasten, «He je nooit kunt verslijten. Muren zó dik, dat het wel. een vesting lijkt." ''Dankzij de inspanningen van de ouderen zelf en vooral ook het werk van enkele schoonzonen van de voorzit ster, kan de sociëteit weer tien jaar mee. De laatste zes tig jaar had de school geen kwast meer gezien. Als les- ruimte werd het gebouw af gekeurd, maar het was jaren lang verder overal goed voor geweest. De sociale dienst beeft er gezéten, de streek- muziekschool en wat eigen lijk niet. „Het was hier gewoon een troep. Zeg maar gerust dat ihet een rotgezicht was," zegt ANBO-secretaris D. Krom menhoek. Hij kijkt tevreden naar het plafond, dat is ver nieuwd en verlaagd. „Veel gezelliger nu," zegt hij. De secretaris heeft nog wat zor gen over de 1.400 gulden ma teriaalkosten. Later zou wet houder A Wiegman (Finan ciën) laten weten dat de ge meente een groot deel van de kosten voor haar rekening zal nemen. Het werk is gedaan door B. Slingerland (Berrie), zijn broer en zijn zwager. „Het was best leuk om te doen," zegt Berrie enthousiast. „Wij liepen te klussen, terwijl/in tussen de soos gewoon door ging. Ook hadden we onze stellingen tussen de biljarts staan. We hebben veel plezier gehad en de mensen hier ook." Krikke brengt ook in herin nering dat op initiatief van raadslid Betje Koeten de vrouwen ook in de school te recht konden, al was dat al leen op de donderdagmidda gen. „Men noemde dat de Tuttenclub. Het werd een he le grote club van vrouwen die gingen zingen, naaien en breien voor mensen die het nodig hadden." Volgens Krikke is het ver maak van roken, kaarten en biljarten in de loop der tijd nauwelijks veranderd. Alleen de belangstelling van de vrouwen is gewijzigd. Ze wijst op de 'nieuwe' vrouwen, die willen sporten, volksdan sen en zo meer. „Dat moet al lemaal ook in die oude school," zegt ze getergd. VLAARDINGEN De Bonds spaarbank Vlaardingen heeft 1986 afgesloten met een spaarverschll van 2,7 miljoen gulden, een bedrag dat bijna 8 miljoen gulden lager ligt dan in 1985. Het tegoed van de inleg- ge.s zag er aan het eind van het jaar daarentegen beter uit: met 266,6 miljoen gulden lag het zo'n 9 miljoen gulden ho ger dan een jaar ervoor. In 1986 js in totaal 395.8 mil joen gulden ingelegd (1985: 386,4 miljoen guldenjen 393 miljoen gulden terugbetaald (376 miljoen). De rentevergoe ding bedroeg 6 miljoen gulden (6,8 miljoen). Het aantal inleg gers liep met 200 terug tot 83.942 (1985: 358 erbij tot 84.005). De opgeknapte sociëteit van de ANBO. (Foto Arie Wapenaar) vreden in het vernieuwde on derkomen rondkijkt. Krikke: „Toen na 1950 de eerste ge- ginjaren vertelt de voorzit ster smakelijk, terwijl haar gehoor van 150 ouderen te- In de jaren vijftig werd de school het domein van de ge pensioneerden. yan die be-

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1987 | | pagina 1