mi ROTTERDAM Drukkerij De Eendracht: macht van personeel houdt bedrijf gezond Geen geld voor werkgroep Post-Natale Depressie Bartus blij terug naar Polen TTC-computer uit de strijd? Advertentie-actie kost 'stukgoed' al ongeveer twee ton Eerste single «loan Dorder (Van onze sociaal-economische redactie) ROTTERDAM Het containeroverslagbedriif ECT is voorlopig zijn belangrijkste klant, de rede rij Sealand, kwijt. In een brief aan het college van B en W van Rotterdam schrijft het bedrijf ECT te zullen mijden zolang de dreiging van stakingsac ties niet is weggenomen. wBÊffi IP i I r CAO-overleg Fruitgeding Stinkende best Aandelen Directeur J. TV. Lenos van De Eendracht: „Als het be drijf groter wordt, werkt het niet meer, zo'n zestig man is het maximum." (Foto Cor Vos) Rampenfonds - (Van een onzer verslaggevers) .BOTTERDAM„Een een malige subsidié van 45.000 gul- -denjwas ons toegezegd door bet ministerie van WVC. Maar nu'.Jjlijkt, dat onze subsidie aanvrage niet is ontvangen en dat we derhalve geen cent krij gen, zegt een diep teleurge stelde Lydia de Boer van de werkgroep Post-Natale De- toBotterd'am. Bij dit vrijwllligersproject van Humanitas werken sinds vorig jaar zeven mensen om meer bekendheid te geven aan deze:ziekte, die kan optreden bij vrouwen nadat zij in ver wachting zijn geweest. Zo ge- verf zij voorlichting aan huis anten, gezinsverzorgsters en afloeren, die op één of andere w^jae met deze ziekte te maken hebben. Ook organiseren zij praatgroepen en runnen ze een telefonische hulpdienst. „Vorig jaar ontvingen wij bericht, dat het ministerie een half miljoen gulden beschik baar stelde voor vrijwilligers- projecten In het maatschappe lijk werk. We stelden een be groting op en dienden een sub sidie-aanvrage van 3600 gulden in," aldus Lydia de Boer, die al vanaf het begin bij het Huma- nitas-project is betrokken. Be gin: dit jaar was er nog geen reactie binnen, waarna men driftig ging informeren. „Tot onze vreugde kregen wij te, horen, dat de aanvrage was gehonoreerd en dat wij geen 3600, maar 45.000 gulden subsidié zouden ontvangen. Daardoor konden we eindelijk een goede voorlichtingsfilm over post-natale depressie ma ken en bepaalde dingen, zoals een antwoordapparaat en een schrijfmachine, aanschaffemHet wachten was alleen nog op het geld en een begeleidende brief met instruc ties over de wijze van beste ding," zo vertelt Lydia de Boer. Begin deze week nam men opnieuw contact met het mi nisterie op. Groot was de te leurstelling toen bleek, dat al les op een misverstand berust te. De bewuste subsidie was niet aan Humanitas in Rotter dam, maar aan de zusterorga nisatie in Groningen toege kend. De betrokken ambtenaar dacht, bij zijn eerste telefoni sche contact met 'Rotterdam', met mensen uit Groningen te maken te hebben™ „Erg vervelend, zoals het al lemaal gelopen is," aldus een woordvoerder van WVC. „Hu manitas Rotterdam doet er goed aan een nieuwe subsidie aanvrage in te dienen. Dan kan er alsnog een beslissing wor den genomen." vanwege havenacties B en W van Rotterdam wordt in de brief van Sealand gevraagd alles in het werk te stellen een oplossing te vinden voor het arbeidsconflict bij ECT. Zolang die niet gevonden is en de kans op stakingsacties blijft bestaan, zullen de Sea- and-schepen uitwijken naar Antwerpen en Bremerhaven. Een woordvoerder van bet be drijf bevestigde vrijdag dat de brief is geschreven maar wil hem niet toelichten. Ook wil hij niet kwijt hoeveel schade de rederij denkt te lijden door het omvaren. Volgens directiewoordvoer der H. Schut van ECT is de be slissing van Sealand „ingesla gen als een bom". De brief is volgens hem „een pressiemid del om duidelijk te maken dat men geen genoegen kan nemen De gemeente Rotterdam neemt aan de nationale xooonmanifesta- tie Binnenhuis '87 deel met een uniek opgezette thema-presenta tie over het Nieuwe Wonen in Rotterdam- Waterstad. De beurs Binnenhuis, gisteren geopend door wethouder Pim Vermeulen (Stadsvernieuwing en Volkshuis vesting), geeft de bezoekers van Nederlands grootste meubelbeurs daardoor een goed overzicht van hetgeen de afgelopen jaren in de stad is volbracht en wat er alle maal nog te gebeuren staat. rJDe leegloop van de stad, in twin tig-jaar vertrok bijna een kwart van de Rotterdamse bevolking, is tots taan gebracht. Rotterdam is weer een atiractievewoonstad. De aantrekkelijkheid van het woon- milieu, de uitleggebieden en de plannen voor het centrum en de rivier hebben een essentiële bij drage geleverd aldus de wethou der in zijn toespraak. Het beleid van de gemeente in het kader van de totale stedelijke ont- wikkeling -richt zich op drie aspecten. Het aantrekken van nieuwe bewoners, de groei van de werkgelegenheid en de uitbrei ding van het voorzieningenpak ket, vooral op het gebied van cul tuur, recreatie en toerisme, zo voegde Vermeulen er nog dan toe. Opïde foto van John de Pater be kijkt hij met John van Straten, di recteur van het Rotterdams Ten- toónsteUingsbureau, de gemeente lijke presentatie. i V met onzekerheid". Schut zegt te vrezen dat de haven van Antwerpen in de toekomst ga ren kan spinnen bij de huidige moeilijkheden. Ze zouden ertoe kunnen leiden dat Sealand be sluit zijn containers in de ja ren negentig in Antwerpen te laten behandelen. Zowel Ant werpen als ECT is in de race voor een nieuw contract met Sealand. Volgens Schut worden bij ECT wekelijks dertig Sea- land-schepen behandeld, inclu sief binnenvaartschepen en zo genoemde feederschepen die voor verder transport van de containers zorgen. Het verwijt van de Vervoersbond FNV dat de ECT-directie reders advi seert weg te blijven in verband met mogelijke acties is on juist, meent Schut. Volgens hem houdt de directie de klan ten van „uur tot uur" op de hoogte van de situatie, op basis waarvan de reders zelf beslis sen wat ze doen, aldus Schut De Vervoersbond FNV heeft overigens vrijdag haar zuster- bond in België, de Belgische Transportarbeidersbond (BTB), gevraagd schepen van Sealand en van een andere grote cohtainerrederij. Ever green Lines, af en toe met sta kingsacties te treffen, in de hoop dat de rederijen dan ECT niet meer mijden. De BTB be raadt zich hierover nog, aldus de Vervoersbond FNV. Na overleg met de kaderle den bij ECT heeft de Vervoers bond FNV gistermiddag beslo ten het ultimatum van de ver voersbond CNV naast zich neer te leggen,: om maandag met ECT over de CAO te gaan praten. Als gevolg hiervan gaat de Vervoersbond CNV maandag als enige vakorgani satie met de ECT-directie on derhandelen. De Vervoersbond FNV ac cepteert de uitnodiging en het ultimatum: van dé vervoers bond CNV niet, omdat volgens de FNV sprake is van voor waarden vooraf bij de cao-on derhandelingen van de kant van de directie. De directie wil een eerder gemaakt herstel plan in het cao-overleg bren gen en daarbij staan volgens de vervoersbond FNV de uit komsten al tevoren vast. De ECT-directie streeft naar een besparing van twintig mil joen gulden, onder meer op de arbeidsvoorwaarden. „De Ver voersbond FNV is altijd bereid over de cao te praten, mits de uitslag niet bij voorbaat vast staat," aldus bestuurder Mar ges. Volgens hem is het ulti matum van de Vervoersbond CNV „een regelrechte provoca tie en een bijzonder onvriende lijk gebaar." Een aantal grote fruitimpor- teurs heeft een kort geding aangespannen tegen de Ver voersbond FNV. Zij eisen, dat zij him goederen die na lossing uit de schepen worden opgesla gen in de loodsen van de fruit- terminal van Seaport aan de Merwehaven, ongestoord kun nen afvoeren. Volgens de raadsman van de fruitimporteurs, mr A. E. Driessen, lijden de bedrijven schade, doordat tijdens de door de Vervoersbond uitge roepen acties bij Seaport ook de afvoer van fruit uit de lood sen stil komt te liggen. Tijdens de acties worden de loodsen af gesloten en moeten de vracht wagens op het terrein wachten tot het werk door de stukgoed- werkers wordt hervat. De fruitimporteurs vragen een verbod van dit onderdeel van de FNV-acties op straffe van een dwangsom van 100.000 gul den per dag. Het kort geding dient dinsdag voor de presi dent van de Rotterdamse rechtbank. De Vervoersbond FNV voert aan dat de acties steeds voor enkele uren worden uitgeroe- pen. „Het bestaat niet dat dé fruitimporteurs schade. Jijden.^ doordat de vrachtwagens en kele uren langer onderwég zijn. Het fruit ligt in de koel-' loods opgeslagen. Dus het ar gument van bederf gaat ook niet op," zo zei een woordvoer der van de bond. Gisteravond 'hebben 280, mensen in de avondploegen van'Muitl-Terminals en van Quick Dispatch- gestaakt.' Zij vertraagden daardoor het la den en lossen van in totaal veertien schepen. ^Coöperaties, dat zijn toch die ■"jonderbetaleade en zo maar ./mensen de laan uitgooiende melkfabrieken, waar Greetje Lubbi van de Voedingsbond stakingen leidt? Of die super- markten van vroeger, waar tegenwoordig de Edah en zo In zit? Of de KAB O-Bank met ::rijn Wijfleis en al die CDA- vriendjes van het bekakte '3f>' genre? inderdaad, het is ver geko- -men inèi het coöperatie we zen? Wat in de negentiende eeuw begon als een bedrijfs vorm, waarin de kleine man - %*als klant - het voor bet zeg gen had, groeide meestal uit 'tot een mammoetbedrijf, dat niet alleen de werknemers, 'maar ook de zogenaamde ei genaren in de tang heeft. Me nig boer is met gouden kete lhen aan de RABO-BANK ge bonden, waar bij zogenaamd 'mede-eigenaar van is. En die melkfabrieken kunnen heel r beroerd doen tegen boeren f die voor de verkoop van hun produkt van hen afhankelijk - rijm in de grote coöperaties -van tegenwoordig maken dik betaalde managers de dienst uit en de macht van de leden is een wassen neus. Maar er zijn uitzonderingen. Neder' .nd kent een paar be- drijven, waarvan de werkne* mers met rijn allen eigenaar 'i": rijn. Daar wordt het oude \a. vaandel van de échte coöp- i-è e rat ie nog hoog gehouden. ï&'Eén zo'n coöperatie vierde deze week het negentigjarig bestaam de Schiedamse druk- gP» 'erij J3e Eendracht". Eer voorbeeld ter navolging voor jonge starters? Dat ligt eraan, hoe groot ze willen Igroeien. Het Vrije Volk te kende negentig jaar ervaring 'met arbeiderszelfsbestuur op. Door onze medewerker HAN VAN DER HORST f SCHIEDAM De futuristi sche zetcomputers van bij ei- ikaar. een miljoen gulden, la- ben niet na indruk te maken °dp de klanten. Toch rijn ze Wet de trots van de Schie dam -<e drukkerij De Een dracht. .De positie van een oud glas-in-loodraam is; on danks deze moderne concur rr .itie onaangetast gebleven: twee ernstig ogende mannen met van die kinnebakken rei ken de hand naar een druk pers. De een stort munten, de ander haalt papiervelien weg. Dat symboliseert de gang van zaken op het bedrijf. De Een dracht is een echte produktie- coöperatie, waar - als puntje bij paaltje komt - het perso neel de dienst uitmaakt. Dat blijkt al negentig jaar het fundament voor succesvol za kendoen. De Eendracht vier de op 17 februari zijn jubile um als een kerngezond, zake lijk en financieel oersterk be drijf. Dat komt niet zoveel voor in de drukkerijwereld. Directeur J.W. Lenos, in 1949 onderaan bij „De Een dracht" begonnen, legt uit, hoe dat komt. „De mensen zijn mede-eigenaar van hun zaak. Zij doen hun stinkende best. Vorig jaar nog werd ik op zondagmiddag opgebeld door een drukker. Zou hij toch maar niet langskomen? Dan was alles de volgende morgen droog. Dat is toch mooi? Wij zijn allemaal zeer betrokken bij de zaak. Wij willen er wat voor doen." Lenos is dan ook niet door verre aandeelhouders ge dropt. Hij werd gekozen door bet personeel zelf en dat kan hem bij gebleken wanbeleid ook de laan uitsturen. Voor werkelijk belangrijke beslis singen, zoals verhuizing naar een nieuwe pand is de toe stemming van de werkne mers nodig en Lenos dient rijn beleid in de algemene personeelsvergadering te ver- dedigen. Lenos: „Zou ik een etter zijn. dan zou ik me nooit kunnen handhaven. Als de mensen geen vertrouwen in de leiding meer hebben, dan wordt het prut. Weet u, wat de grootste ramp voor een be-, drijf is? Als iemand aan de top niet deugt voor zijn vak. Die maakt duizenden mensen ongelukkig. Godzijdank Is dat bij ons bedrijf onmogelijk." Het lijkt wei, of alle idealen van het socialisme in die Schiedamse drukkerij werke lijkheid zijn geworden. Schijn bedriegt De Een dracht is niet de triomf van proletariaat en klassestrijd, maar van de samenwerking tussen kapitaal en arbeid. Het is een laat negentiende eeuws experiment met een nieuwe vorm van bedrijfsvoering, die veel stormen glansrijk beeft doorstaan. Mijnheer M.C.M. De Groot had ondanks zijn miljoenen en zijn deftige afkomst oog voor de sociUe problemen van zijn tijd en die tijd lag rond de eeuwwisseling. De oorzaak van alle onrecht en ellende lag, zo meende De Groot in het feit, dat het geld het voor het zeggen had en de arbeid niet Draai die verhou dingen om, zeiden de socialis ten van zijn tijd, breng de be zitters van de arbeid, de wer kers aan de macht De Groot is zijn hele ieven lang tegen die opvatting blijven strijden. Naar zijn mening waren geld en arbeid even belangrijk: ze moesten dan ook in de prak tijk gelijk worden behandeld. Dat kon door democratisch overleg in goed vertrouwen. Dat gold ook voor onderne mingen. Zo dachten de zetter G.W. Snel en zijn Schiedamse afde ling van het met de liberalen verbonden Algemeen Neder lands Werklieden Verbond er ook over en in het benauwde, half christelijke, half katho lieke Schiedam van die dagen werd dat als een uiterst ge vaarlijke opvatting be schouwd. Snels werkgever stelde hem dan ook voor de keus te verdwijnen uit de vak bond óf uit de zaak. De Groot was woedend en besloot zijn standgenoten eens een danig lesje te Ieren. Snel werd chef van een met zijn geld gefinancierde druk kerij. Voorlopig was hij de baas van maar één knechtje. De Groot benoemde zichzelf tot directeur en omd*4- hij als echte deftige Scht mer toch graag aan liefm. -gheid deed, gaf hij zichzelf een sala ris van slechts ƒ25,- per maand. Dat was al bizar. Maar de opzet van het bedrijf was in de ogen van de spot tende tijdgenoten nóg bizar- rer: de aandelen kwamen in handen van het personeel en de klanten. Hoe kon dat nou? Deze week precies negentig jaar geleden ging de zaak open en nog steeds werkt De Eendracht volgens het sys teem van De Groot. Directeur Leaos legt het in een paar zin nen uit. „Elk jaar keren wij de overwinst uit aan de klan ten en aan het personeel, res pectievelijk naar rato van hun bestellingen en hun sala rissen. Dat gebeurt in de vorm van aandelen, die na tuurlijk dividend opleveren. Na drie jaar kopen wij die aandelen weer terug voor geld. En dan kunnen ze weer gaan circuleren onder het personeel en de klanten. Je mag onze aandelen niet aan een derde verkopen. Dat kan alleen maar aan ons op het moment, dat wij dat willen. Zo blijft het bedrijf steeds in handen van de klanten en de personeelsleden die we op dat moment hebben. En de aan deelhouders bepalen bij een bedrijf nu eenmaal, wat er ge beurt Dat houdt een gevaar in. Een echt grote klant zou op een gegeven moment de meerderheid van de aandelen kunnen krijgen en het bedrijf overnemen. Daarom is er be paald, dat de personeelsleden op de aandeelhoudersverga dering altijd een meerderheid van stemmen hebben." De zesendertig medewer kers van „De Eendracht" heb ben het druk. Hun bedrijf heeft zich gespecialiseerd in het technisch verzorgen van tijdschriften met een niet al te grote oplage. Daar zijn nogal wat andere coöperatie ve bedrijven bij, maar de di recteur ,'oet zijn best zoveel mogelijk klanten eiders te werven. Dat lukt uitstekend. De Eendracht weet zich on danks de moordende concur rentie, die menig directeur in de branche vroegtijdig een hartkwaal bezorgt, uitstekend staande te houden. En™ geld zat Voor de aanschaf van de nieuwe computerapparatuur hoefde niet bij de bank te worden geleend. „De Een dracht" betaalde alles uit ei gen vermogen. Dat k-: ruien weinig bedrijven deze coöp eratie nazeggen. Dè aanschaf van die com puterapparatuur beeft te ma ken met een technologische revolutie, die het drukkerijbe drijf heeft getroffen. Daar door is het prachtige am bacht van ioodzetter verloren gegaan. Dat heeft veel leed veroorzaakt. Waren de zesen dertig bazen van „De Een dracht", al die arbelders-me- deëigenaren bij elkaar bereid ook zulk leed te veroorzaken? Lenos: „Wij hebben net als de gewone bedrijven die over schakeling gehad van lood naar off-set. Dat was onver mijdelijk. Er zijn mensen overbodig geworden. Maar voor zulke collega's hebben we steeds andere taken ge vonden en sommigen lieten zich zelfs omscholen. Verder hebben we de lasten zoveel mogelijk met zijn allen ge dragen. Ontslaan, daar heb ben we niet aan gedaan. Dat hoefde ook niet." De sociale positie van de werknemers is bij De Een dracht uitstekend geregeld. Sinds Jaar en dag bestaat er een eigen pensioenfonds. Nu iedereen in de grafische sec tor bij een centraal bedrijfs fonds aangesloten moet zijn, wordt die eigen pot gebruikt voor extra uitkeringen. Lenos: „WIJ vullen daarmee bijvoor beeld de inkomsten van onze VUT-ters aan naar rato van het aantal dienstjaren. En be halve dat reservefonds is er ook nog een rampenfonds. Daar betalen we brillen uit, houten poten. Als iemand van ons in moeilijkheden raakt, dan doen we wat." Het klinkt allemaal nogal voorbeeldig en je zou de nei ging krijgen om die oude idealist van een De Groot ne gentig jaar na dato toch maar uit te roepen tot een profeet van onze eigen tijd, het antwoord op het maat schappijmodel van Lubbers, Ruding en De Graaf. Maar zo liggen de zaken helaas niet. De Wageningse professor in het coöperatiewezen dr. G.J. ter Woorst wijdt in zijn ge leerde boek „Werknemerspro- duktiecoöperatie, utopie of werkelijkheid" waarderende woorden aan De Eendracht. Maar hij denkt wél, dat dit systeem alleen bij kleinscha lige ondernemingen werkt. Vanuit de praktijk komt di recteur Lenos tot dezelfde conclusie. „Ten eerste: welke investeerder steekt er nu zijn geid in een onderneming om de revenuen te zien verdwij nen naar de werknemers of naar de klanten? Ten tweede: het systeem is niet alles. De sfeer is even belangrijk. Die betrokkenheid krijg Je alleen maar, als iedereen het bedrijf kan overzien en ais de leiding, iedereen kent. Ais je bedrijf groter wordt, als de directie moet gaan delegeren, dan verdwijnt die persoonlijke be trokkenheid. Dan werkt het niet meer. Zo'n zestig man, dat is het maximum." Limburger Piet Claassen doet de driejarige Bartus Nowak en zijn moeder uitgeleide. Het Poolse jonge tje is na een succesvolle hart operatie in Botterdam op weg naar huis. (Foto Tieleman van Rijnberk) ROTTERDAM „Vielen Dank," lacht opa Rajmond Glerczakowski opgelucht. „Vie len Dank." Het zit er op. Zes - weken Rotterdam zijn achter de rug, doorgebracht vanwege een hartoperatie bij zijn drieja rige kleinzoon Bartus Nowak.- Het gezelschap, dat verder uit moeder en grootmoeder be staat, is gisteren begonnen aan de terugreis naar Polen. Begin dit jaar kwam de jongen naar Rotterdam. Hij had een gat in een slagader bij zijn hart en in Polen kon hij niet worden geopereerd. Een actie var» het St Laurenscollege maakte be handeling in Rotterdam moge lijk. Na twee keer een week uit stel vanwege grieperigheid bij Bartus kon de operatie door gaan. Bartus, die zonder operatie niet ouder zou worden dan een jaar of tien, vijftien, heeft nu dezelfde kansen als zijn vriend jes. Die zai hij dus komende week weer zien. De Limburgers Plet Claassen en Jan de Kanter zorgen er weer voor dat de reis met een minimum aan risico's verloopt. Gisteren reden ze vanuit Rot terdam naar het Limburgse Horst om daar over te stappen in een tot camper omgebouw de vrachtauto. De overnachtin gen op de terugtocht zullen in hotels worden doorgebracht maar door met de camper te reizen kan er nog vier ton aan, v hulpgoederen naar Polen wor den gebracht, hetgeen vaak - door het Limburgse duo wordt' gedaan. Bartus is blij naar huls te kun-ï nen. In elke volwassene ziet hij onderhand een dokter en hij verlangt intussen erg naar zijn vader, die vanwege zijn werk moést achterblijven. (Van een onzer verslaggevers) ROTTERDAM De leiding F van de Rotterdamse Taxi Tele foon Centrale (TTC) zal komen de maandag de aandeelhou ders vragen hoe het verder moet nu zij de inkomstèn van de alternatieve taxicentrale St Job moet missen. Die inkom- sten uit contributie bedroegen ruim 200,000 gulden per jaar - en üjn weggevallen sinds de Rotterdamse rechtbank heeft bepaald dat St Job-chauffers niet langer aan de TTC hoeven te betalen. pok de veelbesproken compu ter wordt in de veragadering var» aandeelhouders bespro ken. Grote vraag is wat er met .de 4,2 mlijoen gulden kostende apparatuur wordt gedaan. De - computer werd aangeschaft om de ritverdeling automatisch te regelen. Bij de invoering bleek de computer niet aan de eisen te voldoen en werd de apparatuur weer uitgescha keld. Sindsdien wordt slechts incidenteel van de computer gebruik gemaakt. De kans is niet denkbeeldig dat de aan deelhouders besluiten, de ap paratuur maar helemaal niet meer te gebruiken. De TTC wil bij monde van waarnemend president-com missaris mr. W.H.J.M. Vleugels niets over die nieuwe situatie loslaten. Dit ondanks het feit dat men tijdens elke rechts zaak met nadruk wees op het dreigende faillissement van de TTC bij uittreding van de St Job-!eden. Vleugels verwijst naar de komende aandeelhou dersvergadering. Daar worden tevens nieuwe le den van de Raad van Commis sarissen gekozen. Het is de vraag hoeveel vertegenwoordi gers de'oppositie binnen de TTC verkozen krijgt.. Pikant de tail is dat ook het gemeente raadslid voor de Centrumpartij T. Termijn, tevens taxichauf feur, zich kandidaat heeft ge steld. Bij St Job zijn ze met dat von nis overigens ook niet echt ge lukkig. (Van een onzer verslaggevers) ROTTERDAM De stukgoed- werkgevers in de Rotterdamse haven hebben de afgelopen weken al zo'n 200.000 gulden - uitgegeven in hun campagne tegen'de Vervoersbond FNV. Dat geld is onder meer opge- gaan aan paginagrote adver tenties. Ais de acties nog éven aanhouden, kunnen de kosten het kwart miljoen gulden bena deren. Deze week nog zijn de vier gro te ochtendbladen verblijd met een pagina advertentietekst van de Vereniging van Rotter damse Stuwadoorsbedrijven (VRS). Onder het motto 'stuk goed goed stuk?' is daarin ge schilderd hoe slecht het met deze bedrijfstak volgens de werkgevers gaat. Al eerder heeft de VRS adver tenties van die grootte ge plaatst. Dat gebeurde kort na dat de stakingen in de stuk goedsector uitbraken. Onder de kop 'toen zij uit rotterdam vertrokken' werd gemeld, waar de acties van de havenarbei ders toe hadden geleid. Tus sendoor zijn er kleinere adver tenties verschenen, ook ver- oand houdende met het con flict. Samen met de bedragen, die aan de reclamebureaus moeten worden betaald, is nu nagenoeg 200.000 gulden uit gegeven. Onderhandelaar P. Rosenmöl- ler van de Vervoersbond FNV zegt dat er „volstrekt feitelijke onjuistheden" in de adverten- ties staan. Hij noemt onder meer de mededelingen over het inroosteren van vrije da gen. „Volstrekt suggestief," zo kwalificeert Rosenmöller deze tekst „Wij hebben bij de bond naar aanleiding van die advertenties woedende telefoontjes gehad van vooral vrouwen, die zeiden dat de werkgevers blijkbaar niet weten wat er zich in de ge zinnen allemaal afspeelt," licht hij toe. Hij tekent onder meer aan, dat er al behoorlijk is in geleverd door de werknemers. Rosenmöller ergert zich zelf aan de suggestie als zou de r bond de stukgoedsector kapot willen maken. „Niemand wil de stukgoed stuk. En dat zal ook niet gebeuren," zegt Rosen möller, die de serie adverten ties 'noodgreep nummer zo veel'noemt. De campagne heeft ook voor een kribbige stemming ge zorgd bij de mensen van de Pauluskerk in Rotterdam. Na mens 'De Rotterdammers die hun werk reeds verloren heb ben' plaatsen zij op hun beurt een advertentie, waarin staat dat 'een mens geen stukgoed Is'. SPIJKENISSE Het Sound mix-succes heeft de 16-jarige scholiere Joan Dorder uit Spij- kenlsse geen windeieren ge legd. Onder leiding van de pro ducers Eric van Tijn en Jochem Ftuitsma (van onder meer Frizzië Sizzie) neemt Joan over twee weken In de Amsterdamse Artisound studio haar eerste plaatje Stubborn Love op, dat naar verwachting eind maart wordt uitgebracht. „Het nummer Stubborn Love is geschreven door Amerika nen; het komt een beetje uit de gospel-hoek. Phonogram wilde het dolgraag hebben. Hiermee borduren we In feite voort op het balladachtlge nummer, dat Joan tijdens de Sound- mixshows heeft gezongen," zegt promotor Waily Mc.Key, die zich al in een vroeg stadi um over Joan beeft ontfermd. Joans eerstvolgende optreden in de regio heeft plaats op vrij dag 6 maart in dicotheek Alca zar in Puttershoek.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1987 | | pagina 1