mi
ROTTERDAM
Drukkerij De Eendracht: macht
van personeel houdt bedrijf gezond
Geen geld voor werkgroep
Post-Natale Depressie
Bartus blij terug
naar Polen
TTC-computer
uit de strijd?
Advertentie-actie
kost 'stukgoed' al
ongeveer twee ton
Eerste single
«loan Dorder
(Van onze sociaal-economische redactie)
ROTTERDAM Het containeroverslagbedriif
ECT is voorlopig zijn belangrijkste klant, de rede
rij Sealand, kwijt. In een brief aan het college van
B en W van Rotterdam schrijft het bedrijf ECT te
zullen mijden zolang de dreiging van stakingsac
ties niet is weggenomen.
wBÊffi IP
i
I
r
CAO-overleg
Fruitgeding
Stinkende best
Aandelen
Directeur J. TV. Lenos van De Eendracht: „Als het be
drijf groter wordt, werkt het niet meer, zo'n zestig
man is het maximum." (Foto Cor Vos)
Rampenfonds
- (Van een onzer verslaggevers)
.BOTTERDAM„Een een
malige subsidié van 45.000 gul-
-denjwas ons toegezegd door
bet ministerie van WVC. Maar
nu'.Jjlijkt, dat onze subsidie
aanvrage niet is ontvangen en
dat we derhalve geen cent krij
gen, zegt een diep teleurge
stelde Lydia de Boer van de
werkgroep Post-Natale De-
toBotterd'am.
Bij dit vrijwllligersproject
van Humanitas werken sinds
vorig jaar zeven mensen om
meer bekendheid te geven aan
deze:ziekte, die kan optreden
bij vrouwen nadat zij in ver
wachting zijn geweest. Zo ge-
verf zij voorlichting aan huis
anten, gezinsverzorgsters en
afloeren, die op één of andere
w^jae met deze ziekte te maken
hebben. Ook organiseren zij
praatgroepen en runnen ze een
telefonische hulpdienst.
„Vorig jaar ontvingen wij
bericht, dat het ministerie een
half miljoen gulden beschik
baar stelde voor vrijwilligers-
projecten In het maatschappe
lijk werk. We stelden een be
groting op en dienden een sub
sidie-aanvrage van 3600 gulden
in," aldus Lydia de Boer, die al
vanaf het begin bij het Huma-
nitas-project is betrokken. Be
gin: dit jaar was er nog geen
reactie binnen, waarna men
driftig ging informeren.
„Tot onze vreugde kregen
wij te, horen, dat de aanvrage
was gehonoreerd en dat wij
geen 3600, maar 45.000 gulden
subsidié zouden ontvangen.
Daardoor konden we eindelijk
een goede voorlichtingsfilm
over post-natale depressie ma
ken en bepaalde dingen, zoals
een antwoordapparaat en een
schrijfmachine,
aanschaffemHet wachten was
alleen nog op het geld en een
begeleidende brief met instruc
ties over de wijze van beste
ding," zo vertelt Lydia de
Boer.
Begin deze week nam men
opnieuw contact met het mi
nisterie op. Groot was de te
leurstelling toen bleek, dat al
les op een misverstand berust
te. De bewuste subsidie was
niet aan Humanitas in Rotter
dam, maar aan de zusterorga
nisatie in Groningen toege
kend. De betrokken ambtenaar
dacht, bij zijn eerste telefoni
sche contact met 'Rotterdam',
met mensen uit Groningen te
maken te hebben™
„Erg vervelend, zoals het al
lemaal gelopen is," aldus een
woordvoerder van WVC. „Hu
manitas Rotterdam doet er
goed aan een nieuwe subsidie
aanvrage in te dienen. Dan kan
er alsnog een beslissing wor
den genomen."
vanwege havenacties
B en W van Rotterdam
wordt in de brief van Sealand
gevraagd alles in het werk te
stellen een oplossing te vinden
voor het arbeidsconflict bij
ECT. Zolang die niet gevonden
is en de kans op stakingsacties
blijft bestaan, zullen de Sea-
and-schepen uitwijken naar
Antwerpen en Bremerhaven.
Een woordvoerder van bet be
drijf bevestigde vrijdag dat de
brief is geschreven maar wil
hem niet toelichten. Ook wil
hij niet kwijt hoeveel schade
de rederij denkt te lijden door
het omvaren.
Volgens directiewoordvoer
der H. Schut van ECT is de be
slissing van Sealand „ingesla
gen als een bom". De brief is
volgens hem „een pressiemid
del om duidelijk te maken dat
men geen genoegen kan nemen
De gemeente Rotterdam neemt
aan de nationale xooonmanifesta-
tie Binnenhuis '87 deel met een
uniek opgezette thema-presenta
tie over het Nieuwe Wonen in
Rotterdam- Waterstad. De beurs
Binnenhuis, gisteren geopend
door wethouder Pim Vermeulen
(Stadsvernieuwing en Volkshuis
vesting), geeft de bezoekers van
Nederlands grootste meubelbeurs
daardoor een goed overzicht van
hetgeen de afgelopen jaren in de
stad is volbracht en wat er alle
maal nog te gebeuren staat.
rJDe leegloop van de stad, in twin
tig-jaar vertrok bijna een kwart
van de Rotterdamse bevolking, is
tots taan gebracht. Rotterdam is
weer een atiractievewoonstad. De
aantrekkelijkheid van het woon-
milieu, de uitleggebieden en de
plannen voor het centrum en de
rivier hebben een essentiële bij
drage geleverd aldus de wethou
der in zijn toespraak.
Het beleid van de gemeente in het
kader van de totale stedelijke ont-
wikkeling -richt zich op drie
aspecten. Het aantrekken van
nieuwe bewoners, de groei van de
werkgelegenheid en de uitbrei
ding van het voorzieningenpak
ket, vooral op het gebied van cul
tuur, recreatie en toerisme, zo
voegde Vermeulen er nog dan toe.
Opïde foto van John de Pater be
kijkt hij met John van Straten, di
recteur van het Rotterdams Ten-
toónsteUingsbureau, de gemeente
lijke presentatie.
i
V
met onzekerheid". Schut zegt
te vrezen dat de haven van
Antwerpen in de toekomst ga
ren kan spinnen bij de huidige
moeilijkheden. Ze zouden ertoe
kunnen leiden dat Sealand be
sluit zijn containers in de ja
ren negentig in Antwerpen te
laten behandelen. Zowel Ant
werpen als ECT is in de race
voor een nieuw contract met
Sealand.
Volgens Schut worden bij
ECT wekelijks dertig Sea-
land-schepen behandeld, inclu
sief binnenvaartschepen en zo
genoemde feederschepen die
voor verder transport van de
containers zorgen. Het verwijt
van de Vervoersbond FNV dat
de ECT-directie reders advi
seert weg te blijven in verband
met mogelijke acties is on
juist, meent Schut. Volgens
hem houdt de directie de klan
ten van „uur tot uur" op de
hoogte van de situatie, op basis
waarvan de reders zelf beslis
sen wat ze doen, aldus Schut
De Vervoersbond FNV heeft
overigens vrijdag haar zuster-
bond in België, de Belgische
Transportarbeidersbond
(BTB), gevraagd schepen van
Sealand en van een andere
grote cohtainerrederij. Ever
green Lines, af en toe met sta
kingsacties te treffen, in de
hoop dat de rederijen dan ECT
niet meer mijden. De BTB be
raadt zich hierover nog, aldus
de Vervoersbond FNV.
Na overleg met de kaderle
den bij ECT heeft de Vervoers
bond FNV gistermiddag beslo
ten het ultimatum van de ver
voersbond CNV naast zich
neer te leggen,: om maandag
met ECT over de CAO te gaan
praten. Als gevolg hiervan
gaat de Vervoersbond CNV
maandag als enige vakorgani
satie met de ECT-directie on
derhandelen.
De Vervoersbond FNV ac
cepteert de uitnodiging en het
ultimatum: van dé vervoers
bond CNV niet, omdat volgens
de FNV sprake is van voor
waarden vooraf bij de cao-on
derhandelingen van de kant
van de directie. De directie wil
een eerder gemaakt herstel
plan in het cao-overleg bren
gen en daarbij staan volgens
de vervoersbond FNV de uit
komsten al tevoren vast.
De ECT-directie streeft naar
een besparing van twintig mil
joen gulden, onder meer op de
arbeidsvoorwaarden. „De Ver
voersbond FNV is altijd bereid
over de cao te praten, mits de
uitslag niet bij voorbaat vast
staat," aldus bestuurder Mar
ges. Volgens hem is het ulti
matum van de Vervoersbond
CNV „een regelrechte provoca
tie en een bijzonder onvriende
lijk gebaar."
Een aantal grote fruitimpor-
teurs heeft een kort geding
aangespannen tegen de Ver
voersbond FNV. Zij eisen, dat
zij him goederen die na lossing
uit de schepen worden opgesla
gen in de loodsen van de fruit-
terminal van Seaport aan de
Merwehaven, ongestoord kun
nen afvoeren.
Volgens de raadsman van de
fruitimporteurs, mr A. E.
Driessen, lijden de bedrijven
schade, doordat tijdens de
door de Vervoersbond uitge
roepen acties bij Seaport ook
de afvoer van fruit uit de lood
sen stil komt te liggen. Tijdens
de acties worden de loodsen af
gesloten en moeten de vracht
wagens op het terrein wachten
tot het werk door de stukgoed-
werkers wordt hervat. De
fruitimporteurs vragen een
verbod van dit onderdeel van
de FNV-acties op straffe van
een dwangsom van 100.000 gul
den per dag. Het kort geding
dient dinsdag voor de presi
dent van de Rotterdamse
rechtbank.
De Vervoersbond FNV voert
aan dat de acties steeds voor
enkele uren worden uitgeroe-
pen. „Het bestaat niet dat dé
fruitimporteurs schade. Jijden.^
doordat de vrachtwagens en
kele uren langer onderwég
zijn. Het fruit ligt in de koel-'
loods opgeslagen. Dus het ar
gument van bederf gaat ook
niet op," zo zei een woordvoer
der van de bond.
Gisteravond 'hebben 280,
mensen in de avondploegen
van'Muitl-Terminals en van
Quick Dispatch- gestaakt.' Zij
vertraagden daardoor het la
den en lossen van in totaal
veertien schepen.
^Coöperaties, dat zijn toch die
■"jonderbetaleade en zo maar
./mensen de laan uitgooiende
melkfabrieken, waar Greetje
Lubbi van de Voedingsbond
stakingen leidt? Of die super-
markten van vroeger, waar
tegenwoordig de Edah en zo
In zit? Of de KAB O-Bank met
::rijn Wijfleis en al die CDA-
vriendjes van het bekakte
'3f>' genre?
inderdaad, het is ver geko-
-men inèi het coöperatie we
zen? Wat in de negentiende
eeuw begon als een bedrijfs
vorm, waarin de kleine man -
%*als klant - het voor bet zeg
gen had, groeide meestal uit
'tot een mammoetbedrijf, dat
niet alleen de werknemers,
'maar ook de zogenaamde ei
genaren in de tang heeft. Me
nig boer is met gouden kete
lhen aan de RABO-BANK ge
bonden, waar bij zogenaamd
'mede-eigenaar van is. En die
melkfabrieken kunnen heel
r beroerd doen tegen boeren
f die voor de verkoop van hun
produkt van hen afhankelijk
- rijm in de grote coöperaties
-van tegenwoordig maken dik
betaalde managers de dienst
uit en de macht van de leden
is een wassen neus.
Maar er zijn uitzonderingen.
Neder' .nd kent een paar be-
drijven, waarvan de werkne*
mers met rijn allen eigenaar
'i": rijn. Daar wordt het oude
\a. vaandel van de échte coöp-
i-è e rat ie nog hoog gehouden.
ï&'Eén zo'n coöperatie vierde
deze week het negentigjarig
bestaam de Schiedamse druk-
gP» 'erij J3e Eendracht".
Eer voorbeeld ter navolging
voor jonge starters? Dat ligt
eraan, hoe groot ze willen
Igroeien. Het Vrije Volk te
kende negentig jaar ervaring
'met arbeiderszelfsbestuur op.
Door onze medewerker
HAN VAN DER HORST
f SCHIEDAM De futuristi
sche zetcomputers van bij ei-
ikaar. een miljoen gulden, la-
ben niet na indruk te maken
°dp de klanten. Toch rijn ze
Wet de trots van de Schie
dam -<e drukkerij De Een
dracht. .De positie van een
oud glas-in-loodraam is; on
danks deze moderne concur
rr .itie onaangetast gebleven:
twee ernstig ogende mannen
met van die kinnebakken rei
ken de hand naar een druk
pers. De een stort munten, de
ander haalt papiervelien weg.
Dat symboliseert de gang van
zaken op het bedrijf. De Een
dracht is een echte produktie-
coöperatie, waar - als puntje
bij paaltje komt - het perso
neel de dienst uitmaakt. Dat
blijkt al negentig jaar het
fundament voor succesvol za
kendoen. De Eendracht vier
de op 17 februari zijn jubile
um als een kerngezond, zake
lijk en financieel oersterk be
drijf. Dat komt niet zoveel
voor in de drukkerijwereld.
Directeur J.W. Lenos, in
1949 onderaan bij „De Een
dracht" begonnen, legt uit,
hoe dat komt. „De mensen
zijn mede-eigenaar van hun
zaak. Zij doen hun stinkende
best. Vorig jaar nog werd ik
op zondagmiddag opgebeld
door een drukker. Zou hij
toch maar niet langskomen?
Dan was alles de volgende
morgen droog. Dat is toch
mooi? Wij zijn allemaal zeer
betrokken bij de zaak. Wij
willen er wat voor doen."
Lenos is dan ook niet door
verre aandeelhouders ge
dropt. Hij werd gekozen door
bet personeel zelf en dat kan
hem bij gebleken wanbeleid
ook de laan uitsturen. Voor
werkelijk belangrijke beslis
singen, zoals verhuizing naar
een nieuwe pand is de toe
stemming van de werkne
mers nodig en Lenos dient
rijn beleid in de algemene
personeelsvergadering te ver-
dedigen. Lenos: „Zou ik een
etter zijn. dan zou ik me nooit
kunnen handhaven. Als de
mensen geen vertrouwen in
de leiding meer hebben, dan
wordt het prut. Weet u, wat de
grootste ramp voor een be-,
drijf is? Als iemand aan de
top niet deugt voor zijn vak.
Die maakt duizenden mensen
ongelukkig. Godzijdank Is dat
bij ons bedrijf onmogelijk."
Het lijkt wei, of alle idealen
van het socialisme in die
Schiedamse drukkerij werke
lijkheid zijn geworden.
Schijn bedriegt De Een
dracht is niet de triomf van
proletariaat en klassestrijd,
maar van de samenwerking
tussen kapitaal en arbeid. Het
is een laat negentiende eeuws
experiment met een nieuwe
vorm van bedrijfsvoering, die
veel stormen glansrijk beeft
doorstaan.
Mijnheer M.C.M. De Groot
had ondanks zijn miljoenen
en zijn deftige afkomst oog
voor de sociUe problemen
van zijn tijd en die tijd lag
rond de eeuwwisseling. De
oorzaak van alle onrecht en
ellende lag, zo meende De
Groot in het feit, dat het geld
het voor het zeggen had en de
arbeid niet Draai die verhou
dingen om, zeiden de socialis
ten van zijn tijd, breng de be
zitters van de arbeid, de wer
kers aan de macht De Groot
is zijn hele ieven lang tegen
die opvatting blijven strijden.
Naar zijn mening waren geld
en arbeid even belangrijk: ze
moesten dan ook in de prak
tijk gelijk worden behandeld.
Dat kon door democratisch
overleg in goed vertrouwen.
Dat gold ook voor onderne
mingen.
Zo dachten de zetter G.W.
Snel en zijn Schiedamse afde
ling van het met de liberalen
verbonden Algemeen Neder
lands Werklieden Verbond er
ook over en in het benauwde,
half christelijke, half katho
lieke Schiedam van die dagen
werd dat als een uiterst ge
vaarlijke opvatting be
schouwd. Snels werkgever
stelde hem dan ook voor de
keus te verdwijnen uit de vak
bond óf uit de zaak.
De Groot was woedend en
besloot zijn standgenoten
eens een danig lesje te Ieren.
Snel werd chef van een met
zijn geld gefinancierde druk
kerij. Voorlopig was hij de
baas van maar één knechtje.
De Groot benoemde zichzelf
tot directeur en omd*4- hij als
echte deftige Scht mer
toch graag aan liefm. -gheid
deed, gaf hij zichzelf een sala
ris van slechts ƒ25,- per
maand. Dat was al bizar.
Maar de opzet van het bedrijf
was in de ogen van de spot
tende tijdgenoten nóg bizar-
rer: de aandelen kwamen in
handen van het personeel en
de klanten. Hoe kon dat nou?
Deze week precies negentig
jaar geleden ging de zaak
open en nog steeds werkt De
Eendracht volgens het sys
teem van De Groot. Directeur
Leaos legt het in een paar zin
nen uit. „Elk jaar keren wij
de overwinst uit aan de klan
ten en aan het personeel, res
pectievelijk naar rato van
hun bestellingen en hun sala
rissen. Dat gebeurt in de
vorm van aandelen, die na
tuurlijk dividend opleveren.
Na drie jaar kopen wij die
aandelen weer terug voor
geld. En dan kunnen ze weer
gaan circuleren onder het
personeel en de klanten. Je
mag onze aandelen niet aan
een derde verkopen. Dat kan
alleen maar aan ons op het
moment, dat wij dat willen.
Zo blijft het bedrijf steeds in
handen van de klanten en de
personeelsleden die we op dat
moment hebben. En de aan
deelhouders bepalen bij een
bedrijf nu eenmaal, wat er ge
beurt
Dat houdt een gevaar in.
Een echt grote klant zou op
een gegeven moment de
meerderheid van de aandelen
kunnen krijgen en het bedrijf
overnemen. Daarom is er be
paald, dat de personeelsleden
op de aandeelhoudersverga
dering altijd een meerderheid
van stemmen hebben."
De zesendertig medewer
kers van „De Eendracht" heb
ben het druk. Hun bedrijf
heeft zich gespecialiseerd in
het technisch verzorgen van
tijdschriften met een niet al
te grote oplage. Daar zijn
nogal wat andere coöperatie
ve bedrijven bij, maar de di
recteur ,'oet zijn best zoveel
mogelijk klanten eiders te
werven. Dat lukt uitstekend.
De Eendracht weet zich on
danks de moordende concur
rentie, die menig directeur in
de branche vroegtijdig een
hartkwaal bezorgt, uitstekend
staande te houden. En™ geld
zat Voor de aanschaf van de
nieuwe computerapparatuur
hoefde niet bij de bank te
worden geleend. „De Een
dracht" betaalde alles uit ei
gen vermogen. Dat k-: ruien
weinig bedrijven deze coöp
eratie nazeggen.
Dè aanschaf van die com
puterapparatuur beeft te ma
ken met een technologische
revolutie, die het drukkerijbe
drijf heeft getroffen. Daar
door is het prachtige am
bacht van ioodzetter verloren
gegaan. Dat heeft veel leed
veroorzaakt. Waren de zesen
dertig bazen van „De Een
dracht", al die arbelders-me-
deëigenaren bij elkaar bereid
ook zulk leed te veroorzaken?
Lenos: „Wij hebben net als de
gewone bedrijven die over
schakeling gehad van lood
naar off-set. Dat was onver
mijdelijk. Er zijn mensen
overbodig geworden. Maar
voor zulke collega's hebben
we steeds andere taken ge
vonden en sommigen lieten
zich zelfs omscholen. Verder
hebben we de lasten zoveel
mogelijk met zijn allen ge
dragen. Ontslaan, daar heb
ben we niet aan gedaan. Dat
hoefde ook niet."
De sociale positie van de
werknemers is bij De Een
dracht uitstekend geregeld.
Sinds Jaar en dag bestaat er
een eigen pensioenfonds. Nu
iedereen in de grafische sec
tor bij een centraal bedrijfs
fonds aangesloten moet zijn,
wordt die eigen pot gebruikt
voor extra uitkeringen. Lenos:
„WIJ vullen daarmee bijvoor
beeld de inkomsten van onze
VUT-ters aan naar rato van
het aantal dienstjaren. En be
halve dat reservefonds is er
ook nog een rampenfonds.
Daar betalen we brillen uit,
houten poten. Als iemand van
ons in moeilijkheden raakt,
dan doen we wat."
Het klinkt allemaal nogal
voorbeeldig en je zou de nei
ging krijgen om die oude
idealist van een De Groot ne
gentig jaar na dato toch
maar uit te roepen tot een
profeet van onze eigen tijd,
het antwoord op het maat
schappijmodel van Lubbers,
Ruding en De Graaf. Maar zo
liggen de zaken helaas niet.
De Wageningse professor in
het coöperatiewezen dr. G.J.
ter Woorst wijdt in zijn ge
leerde boek „Werknemerspro-
duktiecoöperatie, utopie of
werkelijkheid" waarderende
woorden aan De Eendracht.
Maar hij denkt wél, dat dit
systeem alleen bij kleinscha
lige ondernemingen werkt.
Vanuit de praktijk komt di
recteur Lenos tot dezelfde
conclusie. „Ten eerste: welke
investeerder steekt er nu zijn
geid in een onderneming om
de revenuen te zien verdwij
nen naar de werknemers of
naar de klanten? Ten tweede:
het systeem is niet alles. De
sfeer is even belangrijk. Die
betrokkenheid krijg Je alleen
maar, als iedereen het bedrijf
kan overzien en ais de leiding,
iedereen kent. Ais je bedrijf
groter wordt, als de directie
moet gaan delegeren, dan
verdwijnt die persoonlijke be
trokkenheid. Dan werkt het
niet meer. Zo'n zestig man,
dat is het maximum."
Limburger Piet Claassen doet de driejarige Bartus
Nowak en zijn moeder uitgeleide. Het Poolse jonge
tje is na een succesvolle hart operatie in Botterdam
op weg naar huis. (Foto Tieleman van Rijnberk)
ROTTERDAM „Vielen
Dank," lacht opa Rajmond
Glerczakowski opgelucht. „Vie
len Dank." Het zit er op. Zes -
weken Rotterdam zijn achter
de rug, doorgebracht vanwege
een hartoperatie bij zijn drieja
rige kleinzoon Bartus Nowak.-
Het gezelschap, dat verder uit
moeder en grootmoeder be
staat, is gisteren begonnen
aan de terugreis naar Polen.
Begin dit jaar kwam de jongen
naar Rotterdam. Hij had een
gat in een slagader bij zijn hart
en in Polen kon hij niet worden
geopereerd. Een actie var» het
St Laurenscollege maakte be
handeling in Rotterdam moge
lijk. Na twee keer een week uit
stel vanwege grieperigheid bij
Bartus kon de operatie door
gaan.
Bartus, die zonder operatie
niet ouder zou worden dan een
jaar of tien, vijftien, heeft nu
dezelfde kansen als zijn vriend
jes. Die zai hij dus komende
week weer zien.
De Limburgers Plet Claassen
en Jan de Kanter zorgen er
weer voor dat de reis met een
minimum aan risico's verloopt.
Gisteren reden ze vanuit Rot
terdam naar het Limburgse
Horst om daar over te stappen
in een tot camper omgebouw
de vrachtauto. De overnachtin
gen op de terugtocht zullen in
hotels worden doorgebracht
maar door met de camper te
reizen kan er nog vier ton aan,
v hulpgoederen naar Polen wor
den gebracht, hetgeen vaak -
door het Limburgse duo wordt'
gedaan.
Bartus is blij naar huls te kun-ï
nen. In elke volwassene ziet hij
onderhand een dokter en hij
verlangt intussen erg naar zijn
vader, die vanwege zijn werk
moést achterblijven.
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM De leiding F
van de Rotterdamse Taxi Tele
foon Centrale (TTC) zal komen
de maandag de aandeelhou
ders vragen hoe het verder
moet nu zij de inkomstèn van
de alternatieve taxicentrale St
Job moet missen. Die inkom-
sten uit contributie bedroegen
ruim 200,000 gulden per jaar
- en üjn weggevallen sinds de
Rotterdamse rechtbank heeft
bepaald dat St Job-chauffers
niet langer aan de TTC hoeven
te betalen.
pok de veelbesproken compu
ter wordt in de veragadering
var» aandeelhouders bespro
ken. Grote vraag is wat er met
.de 4,2 mlijoen gulden kostende
apparatuur wordt gedaan. De
- computer werd aangeschaft
om de ritverdeling automatisch
te regelen. Bij de invoering
bleek de computer niet aan de
eisen te voldoen en werd de
apparatuur weer uitgescha
keld. Sindsdien wordt slechts
incidenteel van de computer
gebruik gemaakt. De kans is
niet denkbeeldig dat de aan
deelhouders besluiten, de ap
paratuur maar helemaal niet
meer te gebruiken.
De TTC wil bij monde van
waarnemend president-com
missaris mr. W.H.J.M. Vleugels
niets over die nieuwe situatie
loslaten. Dit ondanks het feit
dat men tijdens elke rechts
zaak met nadruk wees op het
dreigende faillissement van de
TTC bij uittreding van de St
Job-!eden. Vleugels verwijst
naar de komende aandeelhou
dersvergadering.
Daar worden tevens nieuwe le
den van de Raad van Commis
sarissen gekozen. Het is de
vraag hoeveel vertegenwoordi
gers de'oppositie binnen de
TTC verkozen krijgt.. Pikant de
tail is dat ook het gemeente
raadslid voor de Centrumpartij
T. Termijn, tevens taxichauf
feur, zich kandidaat heeft ge
steld.
Bij St Job zijn ze met dat von
nis overigens ook niet echt ge
lukkig.
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM De stukgoed-
werkgevers in de Rotterdamse
haven hebben de afgelopen
weken al zo'n 200.000 gulden -
uitgegeven in hun campagne
tegen'de Vervoersbond FNV.
Dat geld is onder meer opge-
gaan aan paginagrote adver
tenties. Ais de acties nog éven
aanhouden, kunnen de kosten
het kwart miljoen gulden bena
deren.
Deze week nog zijn de vier gro
te ochtendbladen verblijd met
een pagina advertentietekst
van de Vereniging van Rotter
damse Stuwadoorsbedrijven
(VRS). Onder het motto 'stuk
goed goed stuk?' is daarin ge
schilderd hoe slecht het met
deze bedrijfstak volgens de
werkgevers gaat.
Al eerder heeft de VRS adver
tenties van die grootte ge
plaatst. Dat gebeurde kort na
dat de stakingen in de stuk
goedsector uitbraken. Onder
de kop 'toen zij uit rotterdam
vertrokken' werd gemeld, waar
de acties van de havenarbei
ders toe hadden geleid. Tus
sendoor zijn er kleinere adver
tenties verschenen, ook ver-
oand houdende met het con
flict. Samen met de bedragen,
die aan de reclamebureaus
moeten worden betaald, is nu
nagenoeg 200.000 gulden uit
gegeven.
Onderhandelaar P. Rosenmöl-
ler van de Vervoersbond FNV
zegt dat er „volstrekt feitelijke
onjuistheden" in de adverten-
ties staan. Hij noemt onder
meer de mededelingen over
het inroosteren van vrije da
gen. „Volstrekt suggestief," zo
kwalificeert Rosenmöller deze
tekst
„Wij hebben bij de bond naar
aanleiding van die advertenties
woedende telefoontjes gehad
van vooral vrouwen, die zeiden
dat de werkgevers blijkbaar
niet weten wat er zich in de ge
zinnen allemaal afspeelt," licht
hij toe. Hij tekent onder meer
aan, dat er al behoorlijk is in
geleverd door de werknemers.
Rosenmöller ergert zich zelf
aan de suggestie als zou de r
bond de stukgoedsector kapot
willen maken. „Niemand wil de
stukgoed stuk. En dat zal ook
niet gebeuren," zegt Rosen
möller, die de serie adverten
ties 'noodgreep nummer zo
veel'noemt.
De campagne heeft ook voor
een kribbige stemming ge
zorgd bij de mensen van de
Pauluskerk in Rotterdam. Na
mens 'De Rotterdammers die
hun werk reeds verloren heb
ben' plaatsen zij op hun beurt
een advertentie, waarin staat
dat 'een mens geen stukgoed
Is'.
SPIJKENISSE Het Sound
mix-succes heeft de 16-jarige
scholiere Joan Dorder uit Spij-
kenlsse geen windeieren ge
legd. Onder leiding van de pro
ducers Eric van Tijn en Jochem
Ftuitsma (van onder meer
Frizzië Sizzie) neemt
Joan over twee weken In de
Amsterdamse Artisound studio
haar eerste plaatje Stubborn
Love op, dat naar verwachting
eind maart wordt uitgebracht.
„Het nummer Stubborn Love
is geschreven door Amerika
nen; het komt een beetje uit de
gospel-hoek. Phonogram wilde
het dolgraag hebben. Hiermee
borduren we In feite voort op
het balladachtlge nummer, dat
Joan tijdens de Sound-
mixshows heeft gezongen,"
zegt promotor Waily Mc.Key,
die zich al in een vroeg stadi
um over Joan beeft ontfermd.
Joans eerstvolgende optreden
in de regio heeft plaats op vrij
dag 6 maart in dicotheek Alca
zar in Puttershoek.