Eerste omgeschoolde toformatica-docenten zijn nu afgestudeerd 'n Mens wordt vrolijk van Manon Lith sra&Berefe - Wat klinkt daar? Openbaar 'Rondje met molen' gaat toch niet door Perron Nul op L>b open wmm WV WS Kostenbeheersing ■0 Een schets van de entree en de linker vleugel van het nieuwe verpleegte huis in Maas sluis, waar voor deze week de eer ste paal werd geslagen. Rechts: direc teur J.P. Ha-v genaars: ,JBundeling in ae gezond heidszorg is - j 'onvermijde-'1 lijk.™(Fotö's'n' naar). f„.0 Doodziek Voortvarend wzmWwWk Wmm Manon Lith: „Ik stuur nergens op aan, laat mijn hand gaan en geniet van de spanning en de verrassing die dit teweegbrengt." Onder: 'Uno, due, trés', een abstract werk van Manon Lith in gemengde technieken. (Foto's Arie Wapenaar) 3 'it HET VRIJE VOLK ZATERDAG 4 APRIL 1917 'Bundeling gezondheidszorg veel druk van i Is een crisis onafwendbaar? i Door de toenemende ver grijzing en het beddente kort bij bejaarden- en ver pleeghuizen, stijgen jaarlijk uë problemen voor de men sen die ouder worden en ,hen die ze opvangen. Vol- tgens deskundigen is in het gebied Nieuwe Waterweg Noord de nood het grootst. Ruim 150 mensen in deze regio wachten op opname in "een verpleeghuis. Gemid deld duurt het 400 dagen voordat zij naar hun nieuwe 'thuis' kunnen verhuizen. De nieuwbouw van een ver pleeghuis in de Steendijk- polder in Maassluis, waar mee deze week officieel is -begonnen, kan die situatie nauwelijks veranderen. Als het verpleeghuis in 1988 dbeht, bestaat opnieuw een ".fekort aan bedden (55). Hoqp op uitbreiding van het të" bouwen tehuis (120 bed- -j4§n) met zestig bedden is erniet. Niet voor niets heeft de overheid de oorspronke lijke bouwplannen voor 180 bedden teruggebracht, waaraan de op losse schroe ven staande belofte werd gekoppeld dat later een aanbouw als zogenoemde tweede fase mogelijk zou zijn. Volgens de prognoses ,i van het Centraal Planbu- reau (CPB) en de bereke ningen van de verpleeghui zen zouden de wachtlijsten in de jaren negentig in deze regio weer snel oplopen tot boven de honderd. Niettemüumeentdirecteur rJ:P>Hagenaars> van de stichting-Verpleeghuizen vëipleeghuizeh m,dje jaren Jüföt zal afnemen Hfage- naar^gaa^érx^tofaat'de samenwerking'tussenbe- jaardénhuizen, en verpleeg huizen denkt'hij daarbij ook aan fusie? Aan overna me? en een betere op vang van patiënten thuis, daartoe zullen leiden. HW-verslaggever TON DAMEN beluisterde in de woorden van Hagenaars waardering voor het rap port dat de Commissie Dek ker heeft geschreven over de toekomst van de Neder landse gezondheidszorg voor de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbe- c leid (WRR). -leve' MAASSLUIS .Angst kan veel kapotmaken," zegt direc teur J.P. Hagenaars van de stichting Verpleeghuizen Nieu we Waterweg Noord (VNWN). Hagenaars heeft nu nog slechts de leiding van het Schiedamse verpleeghuis De Driexnaasstede. Maar eind vol gend jaar, als het nieuwe te huis in Maassluis is geopend, staat hij als directeur beheers zaken aan het roer van één van de grote machtige ver pleeghuisorganisaties van Ne derland. De VNWN bekleedt dan een dominante positie in de regio, op een tijdstip waarop door de overheid wordt aangedrongen op steeds verdergaande sa menwerking. Hagenaars: „In dat licht hoop ik dat redelijk overleg met bij voorbeeld de bejaardenhuizen mogelijk blijft. Dat ze niet bang zijn voor een grote instelling ais de onze. Het laatste dat wc kun nen gebruiken is angst. Snelle stappen, vergaande samenwer king en bundeling zouden dan uitgesloten zijn." Maar de stellingen zijn al in genomen. Toen deze week bij het slaan van de eerste paal voor het Maasaluise verpleeg huis GGD-directeur dr E.H.E. Wolfs, tevens commissaris van de VNWN, een lans brak voor fusie in de gezondheidssector, reageerden de besturen van bejaardenhuizen weinig vro lijk. „Nog een geluk dat Wolfs sprak van fusie en bijvoor beeld niet van overname," zucht Hagenaars met enige op- luchting. „Bén verkeerd woord kan de belangrijke ontwikke ling tot concentratie jaren te rugzetten. Terwijl we uiteinde lijk toch meer samen moeten werken." De directeur legt uit dat op de huidige werkwijzeallé* be jaarden- en verplèeghulzëh te veel onder dniS stkbm'bèShui- zen krijgen grofe'j0aantatlien aanmeldingen të'vërwet'kèh en de patiënten vragen steeds meer zorg van het personeel. Omdat de overheid'ultijrelding van de gezondheidszorg "ver biedt de jaarlijkse begroting mag de 45 miljard' guldenf«iet overschrijden, maar moet liefst worden teruggedrongen komen er geen huizen meer bij. De oplossing moet worden gevonden in een efficiëntere organisatie, Iets waar al jaren over wordt gedacht. Hagenaars wijst op de struc tuurnota van de toenmalig staatssecretaris J. Hendriks (KVP) van volksgezondheid uit 1974. Daarin werd voorge steld te komen tot één volks verzekering. „In feite schrijft de Commissie Dekker hetzelf de," zegt Hagenaars. „Een nep!' „ROTTERDAM De eerste vijftien werkloze leraren, die deelnamen aan een informati- ca-cursus van het Gewestelijk Arbeidsbureau in Delft, waar- bij ze werden omgeschoold tot docent informatica, heben hun diploma. Zij vormen het neus je van de zalm, want van de Jionderd werkloze leraren, die zich vorig jaar meldden voor deelname aan de omscholing scursus, bleven er na allerlei, testen en onderzoeken slechts vijftien over. Om voor een aantal docenten van vakken, waarnaar op de arbeidsmarkt niet zoveel vra^f is, de kans op een baan -si- n /^irt -ROTTERDAM De specia le ruimte voor de opvang voor daklozen en verslaafden in het Centraal Station Rotterdam, dat' «de naam Perron Nul draagt, is deze week op uit drukkelijk verzoek van de Ne derlandse Spoorwegen In alle stilte geopend. Het gaat om een initiatief van de stichting Sekover (Voorzieningen ten behoeve van randgroepen), die ook mensen opvangt in de Pau- luskerk in Rotterdam. j. t i De naam Perron Nul is vol gens voorzitter ds. Hans Visser van Sekover met zorg gekozen. Niet alleen verklaren mensen in een stad druggebruikers en alcoholisten te gemakkelijk tot 'nullen', de Initiatiefnemers hebben, zoals de-naam aan duidt, ook geen pretenties. - te vergroten, startte het ar beidsbureau in Delft, in sa menwerking met dat van Rot terdam en Vlaardingen, met het geven van een opleiding om ze om te scholen tot do- cent-informatica. „Naar dit vak ls een grote vraag op de arbeidsmarkt Ik verwacht dat alle cursisten binnen twee maanden een baan gevonden hebben," zegt arbeidsconsulent J. Rijnja van het arbeidsbu reau In Delft- De docenten konden stude ren met behoud van him uitke ringen. Het arbeidsbureau be taalde 10.000 gulden per per soon voor de opleiding, die werd gegeven door Software House Ordina uit Utrecht. Dit bedrijf startte al eerder met een cursus administratieve au tomatisering, waarbij mensen met een universitaire oplei ding werden omgeschoold tot systeem-analist. Ook was er al een programmeurs-opleiding op Havo-niveau. Het arbeidsbureau in Delft zag het gat in de markt en startte met de opleiding op HRO-nlveau, die vanaf novem ber vorig jaar vijf dagen in de week gegeven werd. Inmiddels heeft de cursus al navolging gevonden. In Utrecht, Amster dam en Nijmegen starten bin nenkort dezelfde soort cursus sen. Arbeidsconsulent J. Rijnja verwacht dat de afgestudeer den, waaronder negen vrou wen, als docent aan de slag kunnen in bedrijven die hun administratie gaan automati seren. Verder zal aantal werk vinden in bedrijven, die zich gespecialiseerd met admini stratieve automatisering be zighouden. Ook ziet hij moge lijkheden voor banen in het re guliere onderwijs op MBO- en HBO-niveau. 6 v i' t hetgeen MS ^Jw£^clhis„ een, goed- I kopeke ep,, eenvoudiger;,,finan- isim i wV («err aft, 4/i t 4*1/ O'Tif) t fv -%kbstzvj? nallotó&av nod egsirsaj iioiijur a'uS t .rMfsit-} yrï handeling." Als .voorbeeld noemt Hage naars de verschillende indica tie- en plaatsingscommissies. Ieder huis gaat op dit moment zelf onderzoeken of een patiënt kan en moet worden opgeno men. Zo kan iemand door ver schillende commissies onder zocht zijn en van het kastje naar de muur zijn gestuurd. Bij samenwerking en of fusie van bejaardenhuizen en ver pleeghuizen zou één onderzoek voldoende zijn. Revolutionaire plannen voor reorganisatie in de gezond heidszorg zijn tussen de 'struc tuurnota' van Hendytks^en het- rapport van dé-^liimrilssle Dekker vee! 'ontwikkeld en gestrand. Het bleek politiek niet haalbaar de bezuinigingen door te drukken. Zo lukte het minister Gardeniers vijf jaar geleden niet om achtduizend bedden bij de ziekenhuizen op te heffen. Uit het proefschrift 'Beheer sing van de gezondheidszorg' van de vorige week gepromo veerde dr Chr. Grunwald- Schindl blijkt dat de in het ver leden voorgestelde bezuinigin gen onuitvoerbaar zijn. Grün- dwald-Schindl meent dat ook het bezuinigingsplan van de Commissie Dekker deels onuit voerbaar zijn. Ze schrijft dat het systeem in de organisatie en financiering van de gezond heidszorg te ingewikkeld in el kaar zit, waardoor de gevolgen van de bezuinigingen moeilijk te overzien zijn. Toch verwacht directeur Ha genaars dat de 'plannen Dek ker" ditmaal wel in grote lijnen worden uitgevoerd. „Dat moet wel," stelt hij. „Want het is nu ook de politiek duidelijk ge worden dat ons gezondheids stelsel doodziek is. De politieke wil is er, waardoor de verande ringen kunnen worden doorge drukt. Voor mij is dat zeker. Als de bejaardenhuizen in de toekomst erkend patiënten die in .[Verpleeghuizenthuishoren ga£n>(Onderbrengen* dan moet ook jgpe financiering, ^worden aangepast. Dat;.moet .één.pot worden." Op dit moment worden de bejaardenoorden nog gefinan cierd door de provincie en?döf verpleeghulzen tilt 'dë"afgë- mene wet bijzonder ziektekos ten (AWBZ) .Het is Hagenaars niet onwelkom dat 'zijn' com missaris Wolfs (directeur GGD, tevens arts) een voor schot op de ontwikkelingen en de plannen Dekker heeft geno men. Wolfs meent zelf actief aan de plannen tot bundeling van tehuizen te moeten mee werken. „Uiteindelijk zullen in deze regio één ziekenhuis en één verpleeghuis met verschil lende vestigingen mogen be staan, waarbij de bejaarden huizen onder de verpleeghui zen vallen. Op lange termijn is fusie onafwendbaar," meent Wolfs. Een aanzet op het gebied van de geestelijke gezond heidszorg meent hij. al gege ven te hebben met de oprich ting van de stichting Regiona le Instellingen Geestelijke Ge zondheidszorg (RIGG), die overleg tussen de tehuizen en hulpinstanties gaande houdt Het overleg is thans nog op ba- ais van vrijwilligheid, maar' Wolfs wil dat de RIGG in de toekomst bindend optreedt. De volgende stap is een Tjeheers- organlsatie" waarbij ook de be jaardenhuizen worden betrok ken, waar indicatie (onder zoek), plaatsing ^(opname) en consultatie (behandeling) mo gelijk is. De voortvarendheid van van Wolfs noemt Hagenaars inte ressant. Hagenaars wijst erop dat de GGD-voorman bekend staat voor zijn offensieve bena dering en zijn gepeperde uit spraken. „Maar geheel in over eenstemming met de ontwik kelingen voor de naaste toe komst," meent Hagenaars. Hij voegt eraan toe dat de opvang thuis in de nieuwe opzet steeds belangrijker wordt. „De in 1981 door WVC-minis- ter Brinkman gelanceerde no ta flankerend beleid gaat er van uit dat ouderen langer thulswonen," gaat hij verder. „Zij moeten zo veel mogelijk thuis worden verzorgd. Dat was aanvankelijk van invloed op de bejaardenhuizen, die steeds zwaardere patiënten hebben opgenomen. Momen teel krijgen wij te maken met hetzelfde. Net als de bejaarde huizen gaan ook*wij voo>- op vang overdag en in de nacht, zorgen." Daarnaast ziet Hagenaars, nog een extra rol voor denver-' pleeghuizenweggelegd, ,„Wij kunnen,de .bejaardenhuizen j •kennis ^bieden j als zij bewpners opnemen, "die voorheen bij ons ala patiënt werden opgeno men." Al3 het zou lukken zoals Ha- .Doordat alles beter op elkaar is afgestemd kunnen sneller en beter hulp bieden," meent hij. „En, waar het om gaat, hulp op maat en patiëntgericht. Dat laatste betekent dat de hulp niet zomaar bedacht is door een zuster of een arts, maar dat de patiënt zelf meebeslist. Het is natuurlijk duidelijk dat veel minder mensen kunnen worden opgenomen. Maar daartegenover staat de effien- te hulp, die door samenwer kingsverbanden geboden kan worden." De directeur ziet voor de VNWN een coördina tietaak weggelegd, maar blijft op dit punt behoedzaam. Hage naars: .Als het maar niet wordt opgevat als het streven naar macht." Door MARJO PEPPELAAR MAASSLUIS De expositie van Manon Lith in het Ge meentemuseum aan de Zuid- dijk in Maassluis is er één waar een mens vrolijk van wc-dt. Want de werken in ge rat igde technieken die de Ma \sluise kunstenares daar tenl mnstelt, zijn een waar fecA van kleur en lijnen. Wie alleen de traditionele, fi guratieve aquarellen kent, die Manon Lith veelal in opdracht maakt, zal misschien even schrikken van dit kleurige ab stracte werk. Maar de schilde rijen zijn zo ontwapenend dat men er, eenmaal van de eerste schrik bekomen, al snel door zal worden gegrepen. Voor haar gemengde tech nieken maakt Manon Lith ge bruik van transparante en dek kende verf, pastel, inkt en kleurpotlood. In zeer felle kleu ren, veel roze, blauw en groen, geeft zij daarin stemmingen of impressies van landschappen weer. Soms is het werk geheel abstract. Vaak ook zijn er nog wel figuratieve elementen in te herkennen. Zoals in het schil derij 'at seventeen', waar tus sen de felle kleuren en de licht aangezette lijnen nog goed een ballerina is te ontwaren. Ook in haar landschappen weet de 40-jarige kunstenares, door middel van een toepasse lijk kleurgebruik, precies de goede sfeer over te brengen. In een werk getiteld 'Orient' ge bruikt zij bijvoorbeeld een prachtige kleur zalmrose, waardoor de illusie van de in het oosten ondergaande zon wordt gewekt. Een Siberisch landschap toont weer sobere grijs- en bruintinten, waardoor de kou als het ware op de toe schouwer afkomt Door de rus tige compositie wordt In deze werken op treffenden wijze de verstilde afeer van verlaten landschappen in beeld ge bracht. In de werken met figuratieve elementen, waarin vaak mens- '/ZfZ 4, s jC. r-Hrl \Mw' f figuren worden afgebeeld, maakt Manon Lith vooral ge bruik van een krachtige lijn- voering om haar figuren op het papier te zetten. Deze men sen bevinden zich in een wir war van kleur en lijnen, zodat een zeer expressief en beweeg lijk beeld ontëïaat. Manon Lith zegt zelf over haar abstracte werk dat het op een zeer impulsieve manier ontstaat: „Ik stuur nergens op aan, laat mijn hand gaan en geniet van de spanning en de verrassing die dit teweeg brengt." Dat duidelijk zichtba re plezier maakt de tentoon stelling in het Gemeentemuse um zo'n feest voor het oog. Manon Lith met werken in gemengde technieken, tot en met 3 mei in hét Gemeentemu seum, Zuiddijk 16, Maasluis. Geopend: dinsdag tot en met zondag van 14.00 tot 17.00 uur. Gesloten op 17,19 en 30 april. siu,Ë Schrijven naar Stukgoed >::X Het Vrije Vofc Witte de Wfflistraat?5 3012 BL Rotterdam Reizen met de metro is ais regel een niet bijster opwin dende bezigheid. Je moet vooral stil zijn (anders word Je vreemd aangekeken) en je niet opvallend gedragen (an ders word je vreemd aange keken). Verbazing alom dan ook in de metrotrein richting Cen traal Station. Wat klinkt daar in de verte? Levende muziek, zoals dat tegenwoordig heet? Warempel. Drie jongens be spelen bekwaam ukeielê, bongo en tamboerijn. En ze zingen meerstemming als de besten. Vrolijke folkmuziek. De ruggen worden gerecht. De muziek komt dichterbij. Eén van de drie keert de bongo om en haalt geld op. Aha, een gat in de markt. Weg met die vervelende on aandoenlijke behangmuzlek van de metrostations. Uve- music, that's what we want! in de metro zijn al enkele Su- rinamers mee gaan swingen. Er wordt gelachen. Zelfs bij de meest vastgeroeste boek- houd-gezlchten krullen de lip pen. ]Js breekt, ledereen gooit wat geld in het omge draaide trommeltje. De halte Centraal Station nadert veel te .snel. We moeten helaas uitstappen. Het trio blijft zitten want de metro gaat met verse men sen weer op weg. Nieuwe klanten, nieuw plezier. Er zal vast wel ergens In een officieel regeltje dat het niet mag. Maar heren van de RET, wilt u voor één keer doen alsof u dat regeltje niet kunt vinden? Dit soort zaken maakt Rotterdam ook gezel lig- 'K X V, VsX* Ook wel eens met grote spoed door het centrum van Rotterdam gesneld, een wa renhuis ingerend, drie rol trappen opgelopen om ver volgens in een lange rij wach tenden voor een unit dames- toilets te belanden? Het is niet langer nodig. Rotter dams eerste openbare da mestoilet is sinds kort te vin den op het Beursplein. Daar staat, beter gezegd, ligt ach ter een hek de primeur... Een hoop bouwafval. (Foto Rob Cornelder) SCHIEDAM Het spektacu- ialre programma-onderdeel van de Schiedamse Molenda gen een 'rondje molen', waar bij waaghalzen zich aan de wieken van de Schiedamse molens konden laten vastbin den, gaat niet door. De durf-al- len zouden, in een Schiedamse variant op het televisiepro gramma 'Wedden dat..' met riemen worden vastgesjord aan de top van een molenwiek. Het spelletje, de oorspronkelij ke ontgroening van molenaars knechten in het verleden, bracht binnen de organisatie van de molendagen veel tumult teweeg. Het evenement stond gepland voor zaterdag 9 mei, het hoogtepunt van de Schie damse feestdagen rondom de vier hele en de vijfde, nog te herbouwen, Schiedamse mo lens. Deskundigen van de stichting Schiedamse Molens hebben Inmiddels berekend dat de stunt te gevaarlijk zou zijn. Het deskundig advies heeft geleid tot aftasting van de spektaculaire stunt. De Werkgroep Schiedamse Molendagen (WSM) heeft vanaf het begin bedenkingen gehad tegen het rondje met de mo lenwieken. Niettemin was de werkgroep overtuigd van het feit dat de spektaculaire draai met de wieken veel publiek zou trekken. Om een definitief standpunt te bepalen heeft de stichting Schiedamse Molen dagen zich de afgelopen weken verdiept in het cljferwerk. Be rekend is dat op het moment dat de wiek waaraan de man hangt horizontaal staat, een kracht vanruim duizend kg/m (het gewicht van de mens maal de wieklengte) extra op het draaipunt staat. Die kracht zou wel eens te groot kunnen zijn, meent de stichting. De organisatoren wijzen erop dat de veiligheid bij het jaar lijkse molen-evenement voorop staat. Zij wensen niet het risico te nemen dat bij het 'rondje molen' een ongeluk zou plaats vinden. De Schiedamse mole naars voelden over het alge meen weinig voor het spelletje. Zij brachten steeds naar voren dat de molendagen vooral geen kermisattractie moeten gaan worden. Zij staan hierin tegenover de organiserende werkgroep, die wel in was voor wat spektakel. Molenaar R. Batenburg van molen De Vrijheid meent dat het besluit niet het definitieve einde is van het spel. Baten burg: „Het 'rondje molen' gaat dit jaar niet door. Maar ik denk toch dat het er nog wel eens van komt. Normaal gesproken is het meedraaien van een man op een van de wieken namelijk niet zo gevaarlijk. Het gebeur de vroeger zo vaak en dat deed men echt niet ais het niet mogelijk zou zijn. Het probleem dit jaar is dat het hekwerk bij de Noordmolen vernieuwd moet worden. En het was juist de Noordmolen waar het spektakel zou plaats vinden. Aanvankelijk zouden de reparatfès al lang uitge voerd zijn. Wasjdat gebeurd, dan stond alles zo vast als een huis. Waar de werkgroep nu voor terugschrikt, is dat men sen op gammel materiaal de lucht in gekliefd zouden wor den. Terecht zal dat niet door gaan." Volgens de molenaar zal het 'rondje molen' een steeds te rugkerend punt op de agenda van de werkgroep zijn. „Die at tractie blijft trekken. We kun nen daar gewoon niet om heen," aldus Batenburg, i-,. r -vA f -> «V

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1987 | | pagina 1