vlaarctingen—.10
BEL ALI EENS
Schiedam kan straatnaamgever nog niet missen
Twee Amerikaantjes
na nacht In BlJJdorp:
'Mogen we een Ijsje?
Overpad Hlllwonlng
Is beperkt
Wisselgeld gestolen
Automobilist rijdt
door na aanrijding
Protest
tegen kern-
raketten
Enkele reis Rotterdam
Greep in kassa
Man aangereden
Meisje gewond
WV/WS
Door ROB VAN STEK
VLAARDINGENHelemaal bezeten is Sjaak
de Ridder (44) van het schilderen. Minimaal zes
ïiur per dag brengt de Vlaardinger achter zijn
schildersezel door, en in het weekeind nog meer.
„Maar,zo voegt hij er vergoeilijkend aan toe,
„als ik naar de kapper moét is 't een uurtje min
der, hoor." Sjaak, bakker van beroep, ging zelfs 's
nachts werken om overdag maar met penseel en
palet in de weer kunnen zijn.
Noah (links) en Aviel: „Prima geslapen hoor, hele
maal niet koud."
Nostalgie
Gevecht
Voorzichtig
Kiinken
ZATERDAG 24 OKTOBER 1987
!het VRIJE VOLK
'Als je met dat verven begint
dan laat 't je nooit meer los'
ben hem erg- beïnvloed. Sinds
hij deze hobby oppakte bezoekt
SJaak regelmatig musea, om
de kunst van de groten In het
vak af te kijken.
Sjaak; „We gaan vaak naar
Boymans-van Beuningen, het
Stedelijk Museum in Den Maag
en nog wel andere ook. Rem
brandt natuurlijk. Van Gogh,
Renoir, Gauguin, schitterend
gewoon. Naar een werk van
Daii kan ik ook een half uur
kijken. Als je serieus probeert
de gedachtengang van de kun
stenaar te volgen, kim je heel
wat zien, ook in schilderijen
waar Je eerst je schouders
over ophaalt. Bij zo'n museum
bezoekje doe ik heel wat ideeën
op. Als ik de impressionisten
zie, dan denk ik: 'ik lijn nog
veel te veel, de contouren zijn
nog veel te scherp'."
Tot nu toe werkte Sjaak vrij
wel altijd met een voorbeeld.
Naarmate hij de techniek be
ter onder de knie krijgt wil hij
ook zelf stukken gaan opzetten.
„Ik ben begonnen met het na
schilderen vant kerstkaarten,"
vertelt hij. „Maar je wilt er
toch iets eigens in leggen. Voor
mij is dat de kleurstelling. Ik
houd erg van felle, primaire
kleuren, dat geeft er dan toch
iets aparts aan. Dat is voor
mij de uitdaging, om een be
paald kleureffecht dat ik in
mijn hoofd heb op een bestaan
de afbeelding toe te passen.
Maar over een paar jaar kan
ik denk ik wel zelf dingen ont
werpen. Mooie plekjes zat in
Vlaar dingen."
Geheel argeloos onderteken
de Sjaak al zijn producten van
af het allereerste begin met
J.R., naar zijn geboortenaam
Jacobus de Ridder. Sjaak tot
slot: „Die schijn je in Dallas
ook te hebben. Wist ik veel, ik
ken ai die TV-flguren niet.
Niks mee te maken verder. Al
léén, zo rijk als hij is zal ik wel
nooit worden met m'n pren-
tjes."
En het begon allemaal nog op linnen, een techniek waar
wel zo onschuldig. Toen zijn hij bij toeval aan begon. „Kijk,
'vrouw1 vier jaar geleden tekenen kan ik'sowieso niet,
avondwerk ging doen zocht maar ik wilde met waterverf
Sjaak iets om omhanden te aan de slag," legt hij uit. „Sln-
•hebben. „Ik dacht: !kom, ik ga terklaas had zich echter in de
weer kleuren, net als In de bak- verfsoort vergist, en zo zat ik
jkerijV' vertelt de kunstenaar, met olieverf in mijn maag. Ik
igjjjpieb namelijk vroeger altijd heb het toch maar eens gepro-
jnïarsepeln en chocoladewerk beerd. Nu wil ik niets anders
(gemaakt. Dat was met al die meer. Als iets niet lukt kun je
kleuren en vormen ook crea- er gewoon weer overheen
tiëf'werk. Dat deed je voor je schilderen, net als de oude
lol."Maar echt, als je met dat meesters. Ik ben eens aan een
'vérven begint laat het je hele-, portret van m'n vrouw begon-
maal never nooit meer los. Ik nen, maar dat werd niks. Ik
heb ook wel eens in een vakan- heb er toen maar vlug een
tie'drie weken zo'n beetje dag landschapje overheen ge
en'nacht zitten schilderen. Ik gooid."
kan best begrijpen dat die gas
ten als Van Gogh helemaal
doordraaiden."
Tót eind oktober exposeert
Sjaak de Ridder een twaalftal
olieverfschilderijen in het
Vlaardingse Visserijmuseum.
Alle werken hebben de visserij
en de ambachten daaromheen
als onderwerp: schepen op zee,
het leven aan boord,1 kuipen;
boeten, zeegezichten1 en énkele
Vlaardingse plekjes, het vloei
de allemaal uit zijn penseel, zij
het niet zonder moeite.
„Ik heb deze werken speciaal
voor de tentoonstelling hier ge
maakt, maar van te voren wist,
ik niets over het onderwerp,"
ivertelt Sjaak.. „Ik heb een paar
dagen in het archief van het
museum doorgebracht om ou-
de prenten" en "foto's te bekij
ken. Pas toen lk'me voldoende
in de matérie had verdiept,'
héb ik de kwast ter hand geno
men."" !-5-
Van het diergaarde personeel
kreeg mevrouw Palmer de
raad om toch maar naar huls.
te gaan. De oppassers hebben
ervaring met zoekgeraakte kin
deren. Chef Van Ommeren van
de oppassers: „Per jaar raken'
er zo'n vijftien zoek, maar nog;
voordat de ouders thuis zijm&j
zitten die kinderen meestal al>^
thuis. Die wandelen naar bui-:'
ten en nemen een taxi naar
huis."
In dit geval was daar absoluut?
geen sprake van. Terwijl dler-
gaardepersoneel en agenten
gewapend met zaklantaarns de
diverse dierenverblijven af
zochten, sliepen Noah en Aviel
in het hok van de neusbeertjes.
En het werd ze niet eens te -
koud. „We hadden onze mou
wen In onze jassen en lagen
dicht bij elkaar," aldus de oud
ste van de twee.
Nog immer slapend werden die
twee Amerikaantjes, die trou
wens vloeiend Nederlands
spreken, gisterochtend rond
negen uur door de oppassers
Rob Roelvink en Ger Huijs ge
vonden. „Ik zag twee bleke ge
zichtjes tegen het raam aange
drukt," zegt Roelvink. „We j,;
hadden al enkele verblijven na-
geken, dé kamelen-en de
gnoestal bijvoorbeeld. Maar Ja,
dat ze hiertegen dat had na
tuurlijk niemand kunnen ver
moeden.'"
Alsofer niets aandehand was,
wreven Noah en Aviel na te zijn
gewékt hun ogen eens even 'M{:
goed uit. „Het eerste wat ze
vroegen was of ze een Ijsje
konden krijgen," aidus Roel
vink. Mevrouw Palmer zag in
het gebéuren een bevestiging
van haar geloof In God. „Ik
weet dat dit een'teken is. Ik
ben op de proef gesteld"'
Voor Noah en Aviel betekende
de nacht in het hok gisteren
wederom één bezoekje aan
diergaarde Blijdorp waar zij
hun verhaal nog eens konden
vertellen tegen de verzamelde
pers..
ROTTERDAM Een betere
smoes is er natuurlijk niet:
„We dachten dat onze moeder
ons op zou komen halen." Ma
kwam niet en dus sliepen de
Amerikaantjes Noah (9) en
Aviel (7) Palmer gisternacht in
het (leegstaande) verblijf van
de neusbeertjes. „We hadden
nog niet alles gezien. We had
den de ijsberen nog niet ge
zien. We wilden wat langer blij
ven," aidus Aviel een beetje
eerlijker. Want dat de twee
jongens een beetje met opzet
niet hadden gereageerd op de
grote zoekactie die gisteravond
en vannacht op gang kwam,
konden ze toch maar moeilijk
ontkennen.
Het tweetal was door moeder
Palmer achtergelaten nabij de
kinderjungle, zeg maar de
speeltuin van diergaarde Bilj-
dorp. „Ik ging even wat drin
ken en de kinderen wilden spe
len," vertélt mevrouw Palmer;
Toen ze een stief kwartiertje
later naar haar 'klds' ging kij
ken, waren deze echter In geen
velden of wegén te bekennen.
Het tweetal bieek tussen twee
glijkokers naar boven te zijn
geklommen. „We hadden ons
verstopt,'erkennen ze vol
mondig. „Na een tijdje, toen
we niemand meer zagen, zijn
we op zoek gegaan naar een
plek om te slapen. Toen zijn
we. hier,terécht gekomen," ver
telt Noah. Uit een konijnenver-
blljf werd zolang wat stro ge
leend en de twee broertjes
kropen In het ongeveer 1 bij 1
meter grote hok mét puntdak
en raampje.
Al slapend wist het duo zich te
ontrekken aan ondermeer de
aandacht van zo'n dertig men-;
sen van de politie die door de
inmiddels ongerust geraakte
moeder Palmer waren gealar-
meerei. „Ik heb drieëneenhalf
uur voor de poort: van de dier
gaarde in de auto gewacht. Ik
wist zeker dat ze nog In de
diergaarde waren. En als ze er
uit wilden, moesten ze langs
mijn auto."
Oud-hollandse .landschappen
en. nostalgische tafereeltjes be
horen tot zijn favoriete' onder
werpen. Vooral Rembrandt be
wondert hij erg, en diens be
roemde clair-obscur. effect: wil
De Vlaardingse bakker/schilder Sjaak de Ridder bij zijn ezel: „Het verbaast mij
niks dat gasten als Van Gogh helemaal doordraaiden" (Foto Arie WapenaarX
hij in zijn werk proberen te be- van, maar ik vind het gewoon siek met. een moderne inslag,
naderen. „Begrijp me goed, ik erg mooi," zegt Sjaak enigs- zo omschrijft hij zijn stijl. Met
heb er allemaal geen verstand zins verontschuldigend. Klas- name dé impressionisten heb-
"SCHIEDAM Schiedam
Hééft plaatsgenomen inde rij
deelnemers aan 'de landelijke
manifestatie tegen de plaats
ing van kernwapens, die 31 ok
tober op het .Malievela in Den
Haag; wordt; gehouden onder
het motto "Kruisraketten Néé:
Stop de bouw van Woensdrecht
ïiu';' Schiedam Tegen Kernwa
pens (STK) werkt' voor deze
'gelegenheid samen met - het
Rotterdams1Vredesplatform,
dat al had besloten per trein af
te 'réizen, samen met hét .VTK,
'déVléardingsë geestverwan
ten yan de Schiedamse 'anti-
kernwapenbeweging.
Volgens het STK gaat de
bouw van de basis in Woens
drecht voor de plaatsing van
kruisraketten gewoon door, on-
danks het akkoórd dat de Ver-
enigde Staten en de Sovjetunie
onlangs hébben bereikt over de
plaatsing van korte en middel
langer,"afstandrakétten.'"„Ter
wijl op de gezondhèldszorg,
het enderwijs en de sociale:
voorzieningen fors wordt be
zuinigd, wordt er over dé
mensonterende en geldverslin
dende 'bouw van Woensdrecht
niet gerept," schrijft het STK
in een brief, waarin zij aan
dacht vraagt voor haar doel
stellingen.
De zonnebloe
men staan er
nogal triest bij
en het weer
nodigt nu ook
niet bepaald.
uit om plaats
te nemen op -
de klaarstaan)
de stoelen.
Een volkstuin
tje aan de Vül-
caanweg in
Vlaardingen.
Daarachter dë]
spoorbaan én -
de nieuw bouw
van de Sprin
terplaats. De
eigenaar van
de volkstuin
laat in grote
letters weten,
hoe hij heet en
wat z'n tele-
foonnummer
is. Misschien
een idee: bel
AU eens voor
een groet. (Fo
to Arte Wape
naar)
De bakker/schilder onder
vond ai gauw dat maritieme
stukken niet bepaald de ge
makkelijkste discipline binnen
de schilderkunst vormen. „Zee
ën en luchten, man, wat is het
moeilijk om dat er goed op te
krijgen," verzucht hij. „Maar
infeite is elk schilderij voor
mij een gevecht; hoor. Van een
leien dakje gaat het nooit, er is
niets dat ik er in een keer op-
knal.
Af en toe ben ik een hele
middag met een hand bezig.
Soms zet ik een werk ook een
tijdje weg, want je werkt in to
taal toch al snel drie maanden
aan een stuk. Als je dan al die
tijd tegen bijvoorbeeld hetzelf
de vrouwenportret aan zit te
kijken, ben je het wel eens
goed zat. Trouwens, als het te
genzit ben je toch niet altijd
even aanspreekbaar."
Tegenwoordig werkt Sjaak
alleen nog maar met olieverf
HOEK VAN HOLLAND De
familie So3ef, de nieuwe eige
naars van de Hlllwonlng, Is
slechts in beperkte mate ver-
plicht om overpad te verlenen.
De weg over hun erf moet
openstaan voor een viertal ge
zinnen aan het Nieuwlandse
Molenpad, maar hoeft niet
open te zijn voor algemeen ge
bruik.
„We zijn afhankelijk van de
goede wil van de nieuwe bewo
ners," moet deelraadsvoorzit
ter Pieter de Lint tóegeven.
Het deelraadsbéstuur had aan
het Rotterdamse Grondbedrijf
gevraagd, om bij de verkoop
van de Hlllwonlng de voor
waarde voor een algemeen
overpad op te nemen. „Dat Is
niet gebeurd," aldus De LJnt,'
die echter van mening is, dat
de discussie nog niet gesloten
is. De Lint vindt, dat de verant
woordelijke dienst verantwoor
ding zal moeten afleggen.
htT VLAARDINGEN In een
dïinkel aan de Waalstraat
hééft een man kans gezien een
greep in de kassa te doen, ter
wijl de verkoopster even naar
achteren was. De man kreeg
de verkoopster uit de buurt
door de indruk te wekken, dat
hij een bestelling kwam opha
len. Terwijl zij daar in een an
dere ruimte naar op zoek was,
haalde de man 1500 gulden, uit
de kassa. De man wachtte ove
rigens rustig totdat de ver
koopster, die de bestelling ui
teraard niet kon vinden, weer
terug was.. Hij zei, dat hij later
zou terugkomen en verliet de
winkel.
wijls op nuances. Persoonlijk
vind ik de Oreliosingei een
prachtiege naam. Maar als we
daar nou Orelioweg van had
den gemaakt, liep die naam
lang zo mooi niet. Proeft u het
verschil net als ik?" vraagt hij
retorisch.
Persoonlijk is Van der Feijst
nogal geporteerd van namen
als Oever, Welde, cn Bosrand,
titels die de adviescommissie
heeft bedacht voor de nieuw
bouw bij het Beatrixpark. „We
zoeken naar namen die passen
bij het karakter van de straten
in de buurt," benadrukt Van
der Feijst.
„We moeten daar voorzich
tig mee blijven, want we heb
ben vanzelfsprekend ook te
maken met de belangen van de
gemeente en de beleggers, die
die huizen bouwen. Als je een
Dr J. den Uyllaan zou benoe
men in een sjieke nieuwbouw
wijk, dan heb je kans dat die
huizen niet te verkopen zijn,
omdat sommige mensen nu
eenmaal niet willen worden
geassocieerd met een socialis
tische voorman. Maar dat pro
bleem hadden we ook al met
een John F. Kennedylaaiu de
ene bewoner zou trots zijn op
zo'n naam, de andere zou hem
verafschuwen. Ik ben daarom
blij dat ik hem desijds heb
kunnen tegenhouden."
Gevraagd naar een naam
die eerdaags zal worden be
noemd door dé commissie,
zegt van der Feijst: ,,'t Land
van Ris, naast de Singel, krijgt
straks de naam die dit stukje
land in de volksmond altijd
heeft gehad. De oudbouw heeft
daar inmiddels plaatsgemaakt
voor nieuwe huizén en we ge
ven die oude volksnaam nu of-
ficiëel aan dit straatje."
Van der Feijst doet dit werk
overigens onbezoldigd, en zo
lang Schiedam nog geen nieu
we gemeente-archivaris heeft.
In diens takenpakket zit de
functie van; voorzitter van de
adviescommissie voor de
straatnamen. En omdat Van
der Feijst deze baan altijd met
meer dan gebruikelijk elén
heeft vervuld, meende het col
lege van burgemeester en wet
houders er goed aan te doen de
VUT'er terug te vragen omdat
het werk zich opstapelt.
„Het is een heel gevoelige
materie hoor," benadrukt de
oud-archivaris desgevraagd.
,Jk ben vanaf 1964 voorzitter
geweest van de commissie en
heb inmiddels meegewerkt
aan de benaming van vele hon
derden straten, wegen en lanen
in Schiedam. Ik ben daar niet
alleen verantwoordelijk voor,
maar ik ben slechts de voorzit
ter van een club van zes men
sen, die met elkaar namen be
denkt. Er wordt heel veel over
gepraat of een naam. wel kan.
Er is er bij mijn weten niet één
bij In de afgelopen jaren die
'zomaar' is vergeven"
Nan»en als Bagijnhof, St
Janshóf,Achter de Teerstoof,
de Zwaansteeg en de Lange
Kerkstraat zijn voorbeelden
van straatnamen die volgens
Van der Feijst uit de veertien
de eeuw stammen. „Daaraan
kan je afleiden hoe lang een
eenmaal vergeven naam kan
voortbestaan," weet hij. „Dat
is ook onze werkwijze, als het
gaat om nieuwbouw, bijvoor
beeld in het centrum. We pro
beren de bestaande namen te
handhaven."
SCHIEDAM Eigenlijk is'
ié zo trots als een aap. Het zal
je ook maar gebeuren, dat je
na een dienstverband van 21
jaar de VUT in gaat, en daar
na door de burgemeester weer
wordt teruggeroepen omdat er
niemand anders kan worden
gevonden voor het vervullen
van jouw functie.
Dat óverkwam de Schiedam
se gemeente-archivaris G. van
der Feijst Die hield zijn baan
als hoofd van het stadsarchief
in april van dit jaar weliswaar
voor gezien, maar de nijvere
ex-ambtenaar heeft thans
weereen behoorlijke klus op
zijn nek genomen: hij is op
nieuw aangetreden als voorzit
ter van de adviescommissie
voor de benoeming van straat
namen. V„
De nieuwbouw in de wijk
Spaland vormt in feite de aan
leiding voor de herbenoeming
van Van der Feijst. In die wijk
worden straks enkele tiental
len straten en (toegangs-
wegen aangelegd, die alle
maal een naam moeten heb
ben. En eer het zover is dat-
een straat een naam heeft, zijn
er talrijke vergaderingen no
dig en moet het nodige speur
werk worden verricht.
VLAARDINGEN Uit het ben
zinestation aan de Lepelaarsin
gel is 400 gulden aan wissel
geld gestolen. Om binnen te
komen werd een ruitje ver
nield.
Inbraken in twee auto's, die
geparkeerd stonden op een
parkeerterrein aan de Eksterl
aan, leverden geen bult op.
Van belde auto's werd een rui
tje vernield en In belde geval
len werd geprobeerd de ge
luidsapparatuur uit de wagen
te halen. Maar dit lukte niet.
Desondanks liepen de auto's
een flinke schade op van 2000
gulden.
VLAARDINGEN Een 73-
jarige Vlaardinger is na een
aanrijding bij station Vlaar
dingen Oost met een been
breuk en enkele hoofdwonden
opgenomen in het' Holyzleken-
huis. De man, die op de fiets
reed, wilde vanaf het station
de rijbaan van de Van Hogen-
dorplaan oversteken, maar
verleende daarbij geen voor
rang aan een auto. De perso
nenauto is voor een technisch
onderzoek en remproeven
overgebracht naar het politie
bureau. 'J
VLAARDINGEN Een 58-Jarl-
ge Vlaardinger, die na een
aanrijding was doorgereden, Is
aan de hand van het kenteken
kort daarna op de Burgemees
ter van Walsumlaan door de
politie aangehouden. De man
bleek onder invloed achter het
stuur te zitten. Bij de aanrijding
op de kruising Van Maanert-
straat Adriaan Pauwstraat
was hij met zijn auto tegen een
andere wagen opgereden. Bel-,
de auto's liepen blikschade op.
De auto van dé man, die was
doorgereden, 13 voor technisch
onderzoek naar het bureau ge
bracht.
SCHIEDAM Êen 17-jarige
fietster is donderdagavond
omstreeks half negen 's
avonds op dé kruising
Voomsesiraat/Nlèuwe Maass
straat aangereden door een au
to, nadat zij geen voorrang
had verleend. Het meisje is ter
:observatie. opgenomen in het
Schielandzlekenhuls. Overde
aard van haar verwondingen
kon de politie geen mededelin
gen doen-
ROTTERDAM „Een enkele de immigranten waren die
reis Rotterdam" heet de ten- sinds 1550 naar ons land ver-
toonstelling die van twee tot hulsdI zijn, waar ze zijn geble-
dertlg november te zien Is in ven, waarom ze naar Neder-
het filiaal Visserijplein van de land zijn gekomen en hoe het
gemeentebibliotheek Rotter- met hun nakomelingen is ver
dam. Informatie wordt gegeven gaan.
over (migranten die vla Rotter- Meer op Rotterdam toegespitst
dam ons Iqnd zijn blnnengeko- is de videofilm „Een enkele
•J®0- reis Rotterdam" die aandacht
Dat gebeurt ondermeer door besteed aan 'lui van bulten' die
een serie wandplaten waar te naar Rotterdam zijn getrokken,-*
zien Is van welke nationaliteit -
Misschien denkf u spontaan:
'Wat een merkwaardig baantje
eigenlijk, het verzinnen van
straatnamen'. Maar menigeen
zal bij nadere beschouwing
moeten erkennen dat namen
als de Burgemeester Knap-
pertlaan, de Horvathweg,
maar ook de Hoogstraat en het
Broersveld ooit eens zijn toe
bedeeld. Voor sommigen is het
zelfs een ware hobby, om te
achterhalen hoe straten, we
gen of lanen in het verleden
aan hun namen zijn gekomen.
„Een naam moet ook mooi
klinken," benadrukt Van der
Feijst. „De keuze steunt dlk-
Stadsarchivaris Van der Feijst: „Sommige straatna
men liggen erg gevoelig." (Foto Arie Wapenaar)
