in de huid van mijn klanten' Buurtwinkeliers fel gekant tegen gokhal in Keerweer Noodkreet asiels: snelrecht voor mishandelde dieren Kinderen genieten van puzzelfietstocht I Tassenrover in paniek gebracht Tentoonstelling over pleegzorg Meer dan 100 maal te hard Expositie bij Jeannétté Zangkoor zoekt nieuwe organist Binnenhuisarchitecte IS*- I IfÉttl II II I. iltt.il ill II 0 Door Wessol Penning SCHIEDAM Al na een' eerste vluchtige blik in de ontwerpstudio van s binnenhuis architecte Jeannette van Gelder aan de 's-Gravesandestraat is de bezoeker onder de indruk. Dat zich in dit pand ooit een aquariumwinkel be vond, lijkt onwaarschijnlijk. Toch is het zo.'Tegenwoordig sinds april wordt de ruimte beheerst door stijlvolle meubelen en schilderijen, en kan in de benedenverdieping zelfs worden geëx poseerd door talentrijke kunstenaars. „Er is wel een hoop aan gedaan hoor.," vertelt de rasechte Schiedamse Jeanette van Gelder. „Aanvankelijk was t hetgeen enorme puinhoop, waarop we oiW'agressie hebben kunnen botvie ren." Het resultaat is ernaar. Zoals het bij één binnenhuisarchitecte hoort, is het pand perfect en smaakvol ingericht. „Ik ben uitgegaan van al bestaande ele menten," legt Jeannette uit. Ze wijst op de blauwe tegeltjes in het portiek van haar studio, en op de raamkozijnen. „Met wat aanpassingen door verf, door het gebruiken van spiegels ont stond een ander effect. De meubeltjes heb ik zelf ontworpen. Een aannemer heeft ze voor me. gemaakt." Ze is best trots. „En dat mag ook wei, want ik heb er lang voor gespaard, en het kostte toch klauwen vol geld." Het is haar eerste eigen ontwerp studio, hoewel ze toch al zo'n dertig jaar in het vak zit. Na haar opleiding aan de Rotterdamse Kunstacademie „de academie," zoals ze zelf zegt werkte Jeannette bij een groot binnenhuisar chitectenbureau. Daar zou ze veel ge leerd hebben. Zoveel dat ze acht jaar geleden de tijd rijp achtte een eigen zaakje te beginnen. Ze huurde een klem kantoortje bij een aannemer in de Spaanse Polder. Maar dat had nadelen. Jeannette: „Ik kon daar mijn klanten niet ontvangen. Hier kan dat wel. In de ze studio zitten ze dan gelijk in een lek ker sfeertje, waarin ze beter hun ideeën kwijt kunnen." Daarom is de Schiedamse nu zo blij met haar eigen studio. Want klanten zullen zich inderdaad op hun gemak voelen. Op de achtergrond rustige klas sieke muziek,in de studio stijlvolle meu bels van beroemde designers, en aan de muur moderne schilderijen. Als dat niet inspirerend werkt! En dat is belangrijk voor een bin nenhuisarchitecte, weet Jeannette. „Als klanten jnij vragen iets te. ontwerpen, wil ik ze> lere^erjnej}. jlk-wil'in hun huid kruipen;want jk ®oe]4ets bedenken dat zij mooi;vindem,;Daarom, praat ik eerst een aantal kerenjnet ze, voortdat ik een xhetsontw^r'p, töóij^Aahi de hand daar- ab ëi \aisQ JStfi iBió) Lfi „s. (ra,: so n> Tïëëïïs ne 1 SCHIEDAM Dankzij de alerte reactie van twee voorbijgangers heeft een 39-jarige Schiedamse gisteravond de tas teruggekregen die haar kort te voren ontstolen was. Toen de vrouw gis teravond samen met haar schoonzus naar haar auto liep op het Emmaplein werd zij benaderd door een man die haar met een op een pistool gelijkend voorwerp bedreigde en om geld vroeg. Dat weigerde de vrouw, waarop de man haar dwong de auto te openen ener met een tas van de voorbank van door ging. Per auto zette de Schiedam se de achtervolging in, onderweg een tweetal jongens alarmerend. Toen de dief dat doorkreeg smeet hij de tas in paniek weg. Er wordt niets vermist. SCHIEDAM -~ Meer bekendheid voor de pleegzorg, en daarnaast ook mensen interesseren om pleegouder te worden. Dat is de gedachte achter de tentoonstelling 'Ouders Pleegouders Pleegkinderen', die vanaf maandag 1 tot en met donderdag 25 augustus te zien zal zijn in de Openbare Bibliotheek filiaal Noord aan het Bachplein. I Tekeningen van Georgine Over- water zullen een beeld geven van pleeg zorg, die nog steeds onmisbaar is. Want dóór allerlei oorzaken kunnen kinderen voor kortere of langere tijd niet thuis wonen. Zij moeten dan worden opge vangen door pleegouders. De tentoonstelling zal op donder dagavond 25 augustus tussen 19.00 uur en 20.00 uur worden afgesloten met een vragen-uur. Een medewerker van de Centrale voor Pleegzorg zal met extra informatiemateriaal aanwezig zijn. Voor meer informatie: tel. 4120150. SCHIEDAM De politie heeft gisteren tijdens een zes uur durende snelheid scontrole aan de Scheepvaartweg en de Kasteelweg in Schiedam-Noord in totaal 109 hardrijders beboet. De hoogst ge meten snelheid was'104 kilometer per uur. Op de bewuste, weggedeeltes mag slechts 50 kilometer per uur worden ge reden. De politie hield de actie naar aanleiding van klachten van buurtbewo ners, 1 De controle werd uitgevoerd met een onopvallende burgerauto die-van een naburig korps was geieend. Diverse be- stuurders passeerden de meetpost meerdere malen met een te,hoge snel- ss.;:'''' heid en kregen daardoor voor de twee- de keer een.bon gepresenteerd. - Jeannette van Gelder denkt mee met haar opdrachtgevers in haar nieuwe studio bij het Boerhaaveplein H IISiK Door Perry Menexis SCHIEDAM Op voorlaatste dag van Jeugdland in Schiedam stond gisteren een fietspuzzeltocht op het pro gramma. Er deden 25 kinderen mee en dat stemde organisator Joop van Broekhoven tevreden. „Alleen maar ho pen dat het droog blijft." De 'gebeden' werden gelukkig verhoord. De twaalfjarige Sander was gis teren een van de debutanten in defiets- puzzeltocht. „Het lijkt me best wel leuk," zei het baasje een kwartier voor het vertrek. „Want dat fietsen is weer eens wat anders dan het lopen zoals op een vierdaagse. En ol het nou droog blijft of niet, dat maakt mij niet zoveel uit. Ik vind het fietsen toch wel leuk." Angelique, die een jaar jonger is dan Sander, kent inmiddels de klappen van de zweep. Zij heeft vorig jaar al meegedaan en vond het toen al leuk. „Je moest toen ook vragen beantwoor den zoals hoe oud een bepaald bankje In het park Is of wie de eerste steen van een of ander gebouw heeft gelegd. Ik verwacht eigenlijk dat ze ook dit jaar weer zulke vragen zullen stellen." Dat laatste gebeurde echter niet. De deelne- mertjes hoefden alleen maar de Instruc ties van de routebeschrijving te volgen en dat lukte niet altijd even goed. Maar dat deerde de bengels niet, want zij hadden er zichtbaar schik in. Vooral het staartgroepje onder leiding van Murat wist zich uitstekend te red den. „We volgen gewoon de gele petjes en dan zit het wel goed," riep het slim me baasje nogal enthousiast naar zijn maaties. En het antwoord dat hij kreeg, sprak boekdelen: „Yeahhl!" Yeahh of geen yeahh, er werd voor de zekerheid toch maar op Rinus, één van de medewerkers, gewacht. De vlegels hadden allang in de gaten dat ook de leidertjes moesten fietsen. Het groepje ging dus met Rinus mee, die het ook niet altijd wist. „Wat geeft dat?" verontschuldigt hij zichzelf. „Ik ben er tenslotte voor om die kinderen In de gaten te houden. Niet zo zeer om uit te zoeken waar ze heen moeten. Dat is hun zaak. Wij mogen alleen opletten dat ze niet helemaal de verkeerde'kant op gaan." 1 1■- Binnenhuis-architecte Jeannette van Gelder: „In deze studio zitten de klanten in een lekker sfeertje, waarin ze beter hun ideeën kwijt kunnen. van kunnen ze me vertellen wat anders moet, en welke materialen en kleuren ze willen gebruiken." Zo haalde Jeannette van Gelder door de jaren heen prachtige opdrach ten binnen. Ze ontwierp burgemeesters woningen in Eist en Dodewaard. La chend vertelt ze: „Ja, de burgemeester van Dodewaard gaf een open huis, daar was ik ook bij. Een vriend van hem, de burgemeester van Eist, zei: „Wie heeft dat gedaan zeg, dat wil ik ook. Zodoen de ontwierp ik ook de inrichting van zijn ambtswoning." Via de burgervader van Eist kreeg ze weer een verzoek: het inrichten van de nieuwe vleugel van het stadhuis in die gemeente. Die opdracht zou haar veel voldoening schenken. Jeannette legt uit: „De inrichting van het nieuwe gedeelte van dat stadhuis, mpest#assen-,g in het oude interieur6Öudenrifeuw-wjl-.'r de ik aan eikaar breien, "zodat" ik' één - stuk creëerde.". Druk gebarend zegt ze: „Ik liet bijvoorbeeld het oude hoge pla- v cv s fo jb *30» on fond aflopen naar het lage nieuwe. Het contrast was daardoor amper zichtbaar. Maar denk nou niet dat ik alleen burgemeesterswoningen en stadhuizen doe." Je zou het haast gaan denken, maar Jeannette zegt onder meer bezig te zijn met opdrachten van een schoon heidssalon in Etten-Leur, en een huis in Gouda. Bij al haar ontwerpen „be halve zitmeubels, die doe ik niet" laat zij zich sterk leiden door kleuren. Door veel te praten met haar klanten, ontdekt Jeanette welke stijl en welke kleuren zullen bevallen. Bepaalde trends probeert ze zoveel mogelijk te ontwijken. „Hoewel je er natuurlijk nooit aan ontkomt." Toch noemt Jeannette haar ont werpen niet modern. „Nee, dat vind ik zo'n vies woord. Moderne ontwerpen kunnen .een, rag&worden,-waropje twéé jaatcbent uitgekeken»'ïk moet ietsi„v ontwerpen waarin de mensen zich na tien jaar. nog .behaaglijk voelen. Noem me maar een progressieve ontwerpster, C jZ r v 1; s eoj srcc'r.isiaon egjinoeia ftfev- (tuoïvap ffism neie z SCHIEDAM In de expositie ruimte van Jeannette van Gelder han gen vanaf vrijdag 2 september werken van de schilder Jan van Diemen. Deze kunstenaar schildert sportevenementen op een geheel eigen wijze. Onder ande re deElfstedentocht wordt uitgebeeld op één van zijn werken. Belangstellenden voor deze 'sportieve' expositie kunnen bellen naar de studio van Jeannette van Gelder. Zij stuurt dan uitnodigingen. Het telefoon nummer: 4152220,m j W 3i| Jbo xi.(.!Sb ti. Sint aeloaiq dat is een vei beter woord." Een „progressieve ontwerpster" verwacht je eigenlijk niet in de 's Grave- ■jöcv v' "T-TTiTT1 sandestraat, in de oude buurt rond het Boerhaaveplein. Maar Jeannette van Gelder koos bewust voor die locatie, „ik werk vaak 's avonds, en als vrouw al leen zit ik dan liever niet in een winkei- centrum of op een industrieterrein," verduidelijkt ze. Toch zullen heel weinig klanten de ontwerpen van Jeannette zijn met echt duur, maar ook met be paald goedkoop uit de buurt rondom de studio komen. Hoewel: „Soms stappen er wel eens buurtbewoners binnen, en ik vertel ze dan over de verschillende ontwerpen. En ze zijn altijd geïnteresseerd, al tij dens de verbouwing kwamen ze regel matig een praatje maken. Ja, ik geloof dat ze best trots op me zijn." „Ach," zegt Jeannette van Gel der dan nog. „Ik zit hier op m'n gemak tew«rk.en.rltehopp..dat ik:ZP attüjdjbpzïgpa kanfcblijven. Rijk^at:ik:-ei: nieLjipmwor-rgif den, Maar ik wil ook niet rijk worden. Ik wil gewoon lekker leven." Door Bernadette Neelissen ROTTERDAM Bewoners en winkeliers van de Rotterdamse Keer weer zijn fel gekant tegen de vestiging van een speelhal in hun straat. Bij het College van Beroep voor het Bedrijfsle ven hebben zij bezwaar aangetekend tegen het verlenen van een vergunning daarvoor. Volgens de ondertekenaars van het bezwaarschrift hebben zij geen enkele voor-informatie over de bestem ming van het pand ontvangen: zij kwa men er pas achter dat er een gokhal zou komen in een gesprek met één van de bouwvakkers die daar inmiddels al aan het werk zijn. De vergunning was toen al lang en breed door de burgemeester ver leend. Ook zijn de omwonenden (maar vooral de winkeliers) bang dat het door de gokhal aangetrokken publiek de leef-en woonsituatie nadelig zal beïn vloeden. Volgens hen zullen de winkels extfê.óeveyig^^afitwiWOTdeife^m.npg maarniet te;'sprekenpvan, geluids- en vuiloverlast. Sommigen zijn bang dat de aanwezigheid,van het gokkers hen mo gelijk klanten zal kosten.- >ID* 3ui iWlt UjiUU L» siStdvU ROTÏERDAM/VLAARDINGEN Steeds vaker worden in beslag ge nomen huisdieren de dupe van een te traag werkend justitieél apparaat. De periode tussen het opmaken van pro ces verbaal tegen baas of bazin en het moment dat over de toekomst van hond of kat wordt beslist terugplaat sen of niet kan in sommige gevallen uitlopen tot enkele maanden. Tot die tijd verblijft het dier in het asiel en mag (nog) niet naar een nieuwe eigenaar worden gezocht. „Je zou zeggen dat ze bij ons beter af zijn dan bij mensen die hen hebben verwaarloosd," zegt Inge Da venna, assistent-beheerder van de Rot terdamse dierenbewaarpiaats, „maar dat neemt niet weg dat deze dieren on nodig lang worden opgesloten. Vooral voor een erg jonge hond kan dat trau matisch zijn." Een van de meest schrijnende praktijkvoorbeelden is het levensver- haai van de 'spanielachtige' Mac, die toen hij vijf maanden oud was, werd weggehaald bij een drugsverslaafde. Vanaf zijn geboorte tot de dag dat de Dierenbescherming op de stoep stond, was de hond met een keer 'uit' ge weest. Mac werd gevonden in een ruimte met uitsluitend een matras en een gigantische berg ontlasting. „Hij kroop op zijn knieën naar buiten, zo bang was-ie," zegt Inge behalve assistent-beheerder ook in specteur die van de ene verbazing in de andere viel. De baas verklaarde de aanschaf van de hond eenvoudig met: 'dan heb ik wat als ik thuis kom.' „Waarom kan er in dit soort si tuaties geen snelrecht worden toege past?," vraagt ze zich af. „Het kost met alleen handenvol geld, omdat elke dag in het asiel bij Justitie wordt gedecla reerd, maar Mac versus junk is een uit gemaakte zaak. Zoiets hoeft niet lang te duren, lijkt mij." Mac wacht echter al vier maan den, tot grote ergernis van zijn vaste verzorgers. Baasjes staan voor hem' in de rij, maar de roodharige beauty is ge dwongen zijn dagen te slijten in 'gevan genschap'. „Hij is gepromoveerd tot huishond en mag zoveel mogelijk los rond lopen. Dat is wel het minste dat we kunnen doen," aldus Inge Davenna die met smart wacht op een „diervrien delijke jurist." - Nog machtelozer voelt ze zich om de jaarlijkse hausse van zomer- slachtoffertjes, huisdieren die direct van de hand worden gedaan wanneer pa, ma en de kinderen afreizen richting zuiden. Het opvangadres aan de R. Langerakweg huisvest momenteel 105 katten en 50 honden en daarmee komt langzamerhand het einde in zicht van de kennel-capaciteit. De logèe die het laatst is bin nenkomen, een jonge kat, hing in een IIIf I li Inge Davenna met Mac: „Vijf maanden lang niet uitgelaten." plastic zak aan de voordeur van het asiel. Inge, plotseling heel fel: „ze had den nog net het lef het dier af te leve ren." Over topdrukte zou de assis tent-beheerder niet willen spreken. De laatste weken is de Nederlandse bevol king weliswaar voor de helft geslonken, maar het aanbod is niet spectaculair in vergelijking met vorig jaar. Wel consta teert ze dat er minder dieren worden opgehaald uit het asiel en dat de condi tie van binnengekomen dieren ronduit bedroevend is. „We werken op afspraak," legt Inge uit. „Door de drukte kunnen die ren we! eens een paar dagen geweigerd worden en er zijn altijd eigenaars die ze dan zonder pardon op straat zetten. Ze beseffen natuurlijk donders goed dat we die dieren wél moeten plaatsen." „De argumenten die gebruikt worden om dieren af te geven, zijn nau we xs aan verandering onderhevig," vei /olgt ze. „Nog steeds veel verhaten over allergie, maar met name over zo- ganaamde gedragsproblemen. Negen van de tien keer ligt het probleem bij de baas. Dat een hond van zeven maanden de boei gaat slopen is net zo'n normaal gegeven als een peuter die zijn grenzen gaat verkennen. Toch zijn er mensen die bij het minste ge ringste zeggen: het is een onbetrouw bare rothond." Dat je een hekei krijgt aan soortgenoten lijkt onontkoombaar. Vol gens Inge wordt het leed echter ver zacht door mensen die zich het lot aan trekken van afgedankte dieren. Zo zijn er asielbezoekers die expliciet vragen om „de lelijkste hond die U heeft" of om een hond of kat die „het langst zit." „Door de aanschaf van wat wij mode-honden noemen, neemt het per centage moeilijk plaatsbare dieren toe," merkt de medewerkster van het Rotterdamse asiel. Ze doelt daarmee onder andere op de in sommige kringen populaire pitbull-terriër waarvoor bij het grote publiek weinig animo bestaat. Toch volgt de dierenbewaar piaats niet automatisch het beleid van de Centrale Asielraad. Inslapen gebeurt uitsluitend wanneer na een proefperio de gebleken is dat het dier over een onvriendelijke inborst beschikt. Het komt namelijk voor dat eigenaars, ge schrokken van de negatieve publiciteit, dergelijke honden weg doen, terwijl met de pitbull „niets aan de hand" is. „Als er de eerste week niets vervelends is gebeurd, durven we voor zo'n hond onze hand redelijk in de vuur te steken," zegt Inge Davenna. Voor al le zekerheid verblijven de pitbull-ter riërs echter in een apart complex. Niet alleen om de aggresieve types te schei den van de wat meer vredelievende viervoeters, maar vooral omdat her haaldelijk is gebleken dat hun baasjes een vergelijkbaar karakter hebben en de asielmedewerkers „onheus bejege nen." Het lijkt ondoenlijk om een hond met een dominant karakter, en dat zijn niet alleen pitbulls, onder te brengen. Maar af en toe lukt het toch. Zoals laatst, met een ruim zestig kilo wegen de en gigantische sterke Rottweiler die bij zijn vorige baas niet was te handha ven. De dierenbewaarpiaats vond voor deze Rambo echter een nieuw tehuis In Ghana (I). „Hij is meegenomen door twee zeelieden uit dat land die voor hun boerderij een waakhond zochten. Na tuurlijk twijfel je darr of hij goed terecht komt, maar de wijze waarop ze hem benaderden en de grote hoeveelheid voedsel die ze meenamen, heeft ons toch weten te overtuigen. Nu nog een plekje voor de andere dieren. In Ghana of waar dan ook." Maar ook in Vlaardingen staan honden en katten in de startblokken. Volgens Anita Diepenhorst, beheerder van het Dierentehuis Nieuwe Waterweg in het Oranjepark, worden dit jaar veel meer dieren tijdens de zomervakantie buiten de deur gezet dan vorig jaar. „Vorige maand kwam het al op gang," vertelt ze. „Vijf op straat gezet te honden. Gewoon aan een boom ge bonden of aan een auto voor de deur van het asiel. Dat heb ik nog liever, want dan zijn we er meteen bij." Veel minder begrip kan ze op brengen wanneer ongewenste huisdie ren op een achterafplek 'ergens in de Broekpolder" worden vastgebonden. Diepenhorst: „Vorige week hoorde een wandelaar een hond blaffen. Het beest je stond verdekt opgesteld in het struikgewas. Wel met een kaartje eraan met z'n naam, maar toch min of meer verstopt." Voor directeur C. B. Schoema- kers van boekhandel Donner is de komst van de speelautomatenhal een 'donderslag bij heldere hemel'. Zijn nieuwe filiaal aan het Binnenwegplein is nog maar net geopend, maar nu al vreest hij dat de toeloop naar de winkel door de komst van de hai beperkt zal worden. „Bij de verhuizing naar onze nieuwe winkel wist ik nog nergens van." aldus Schoemakers. „Pas enkele dagen geleden werd ik met het feit geconfron teerd. Had ik er wél van geweten dan had ik misschien van de hele verhuizing- afgezien. Het is allemaal op een uiterst klunzige manier gegaan." Ook hij spreekt de vrees uit dat 'teleurgestelde gokkers' hun agressie op zijn zaak zul len afreageren. Met zijn collega's (de andere ondertekenaars van het be zwaarschrift) gaat hij proberen 'er alles i aan te doen!, ook»als de.„verleende».ver- gunning nietwoidtringetrokkgrunsi.ub Directeur „LnhfecWaltast vantMu- ziekhandel Hakkertiaan.de Keerweer vertelt bijna hetzelfde verhaal. Hij kan nog niet zeggen of de komst van de hal hem klanten zal kosten, maar dat er overlast zal komen weet, hij zeker. Wat er precies .■onde.rnonfienj mpet;ëwprden om het tij tè keren ;weet, hij niet. In ieder -* geval is hij er 'een voorstander van om de legale weg te bewandelen, 'want met demonstraties of ruiten ingooien bereik je toch niets'. i De heer F. Zwaving, voorzitter j van de vereniging van eigenaren van Keerweer-panden, drukt het wat sterker uit. „We staan op ons kop, het is vrese- j lijk wat hier gebeurt. Niemand heeft ons J wat gevraagd. Die vergunning is in het j geniep afgegeven. Ik zal maar niet zeg- i gen wat ik van Peper denk. Kijk maar eens naar die hai op de Coolsingei, daar i moeten ze met honden patrouilleren te- j gen de overlast. In zo'n situatie wil toch niemand wonen? Ik overdrijf met als ik j zeg dat het een zootje wordt. En dan i heb ik het nog niet eens over de waar- de-vermindering van de panden. Van der* eigenaar van de ha! horen we ook niks»- - Eygelsheim heet-ie. Zo nu en dan komt hij even langsrijden in zo'n dikke Merce-1 des, dat is alles." ij Theo van de Crommert van her Bureau Drank-en Horecawet kan geen verklaring geven voor het feit dat de f omwonenden niet gewaarschuwd zljn.-> „Normaal gesproken wordt er altijd na vraag gedaan bij de buurtbewoners door de Overlastcommlssie. Die infor meert het College, dat op zijn beurt weer advies uitbrengt aan de burge- a meester. Dit alles schijnt gewoon niet gebeurd te zijn. ik weet niet waarom, s Let wel: van een procedurefout is hier 3 geen sprake. De burgemeester mêg zich laten informeren, maar hóeft dat, J niet te doen. Het is geen verplichting."^;,,!, Volgens Van de Crommert is de,f>"i exploitant van de toekomstige 'City P!ay»>t Hall', de voornoemde heer Eygelsheim, j.» een zeer betrouwbaar persoon, en zai,fii, hij niets laten gebeuren wat de omwo- b nenden (en dus uiteindelijk ook hemzelf) j, schade kan berokkenen. Ook wijst Van de Crommert erop dat de al bestaande-» gokhallen tot nu toe geen overlast ver-_ oorzaakt hebben, met uitzondering van,u het 'geval op de Coolsingei' maar dat is nu door de honden-patrouilles ook ver leden tijd. Volgens hem maakt het door- de omwonenden ingediende bezwaar schrift weinig kans. SCHIEDAM - Zangkoor De Mo lenmerels van dienstencentrum De 4 Molens is naarstig op zoek naar een or ganist. Eventuele geïnteresseerden kun nen iedere dag van 9.00 uur tot 16.30 uur bellen. Het telefoonnummer is 4705500. Het zangkoor oefent iedere donderdagmiddag van 13.00 uur tot 14.00 uur. tj(^.W"jt Kr,r-f V-

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1988 | | pagina 1