in de huid van mijn klanten'
Buurtwinkeliers fel
gekant tegen
gokhal in Keerweer
Noodkreet asiels: snelrecht voor mishandelde dieren
Kinderen genieten
van puzzelfietstocht
I
Tassenrover in
paniek gebracht
Tentoonstelling
over pleegzorg
Meer dan 100
maal te hard
Expositie bij
Jeannétté
Zangkoor zoekt
nieuwe organist
Binnenhuisarchitecte
IS*-
I
IfÉttl II
II
I. iltt.il
ill II
0
Door Wessol Penning
SCHIEDAM Al na een' eerste
vluchtige blik in de ontwerpstudio van
s binnenhuis architecte Jeannette van
Gelder aan de 's-Gravesandestraat is
de bezoeker onder de indruk. Dat zich
in dit pand ooit een aquariumwinkel be
vond, lijkt onwaarschijnlijk. Toch is het
zo.'Tegenwoordig sinds april
wordt de ruimte beheerst door stijlvolle
meubelen en schilderijen, en kan in de
benedenverdieping zelfs worden geëx
poseerd door talentrijke kunstenaars.
„Er is wel een hoop aan gedaan
hoor.," vertelt de rasechte Schiedamse
Jeanette van Gelder. „Aanvankelijk was
t hetgeen enorme puinhoop, waarop we
oiW'agressie hebben kunnen botvie
ren."
Het resultaat is ernaar. Zoals het
bij één binnenhuisarchitecte hoort, is
het pand perfect en smaakvol ingericht.
„Ik ben uitgegaan van al bestaande ele
menten," legt Jeannette uit. Ze wijst op
de blauwe tegeltjes in het portiek van
haar studio, en op de raamkozijnen.
„Met wat aanpassingen door verf,
door het gebruiken van spiegels ont
stond een ander effect. De meubeltjes
heb ik zelf ontworpen. Een aannemer
heeft ze voor me. gemaakt." Ze is best
trots. „En dat mag ook wei, want ik heb
er lang voor gespaard, en het kostte
toch klauwen vol geld."
Het is haar eerste eigen ontwerp
studio, hoewel ze toch al zo'n dertig jaar
in het vak zit. Na haar opleiding aan de
Rotterdamse Kunstacademie „de
academie," zoals ze zelf zegt werkte
Jeannette bij een groot binnenhuisar
chitectenbureau. Daar zou ze veel ge
leerd hebben. Zoveel dat ze acht jaar
geleden de tijd rijp achtte een eigen
zaakje te beginnen. Ze huurde een klem
kantoortje bij een aannemer in de
Spaanse Polder. Maar dat had nadelen.
Jeannette: „Ik kon daar mijn klanten
niet ontvangen. Hier kan dat wel. In de
ze studio zitten ze dan gelijk in een lek
ker sfeertje, waarin ze beter hun ideeën
kwijt kunnen."
Daarom is de Schiedamse nu zo
blij met haar eigen studio. Want klanten
zullen zich inderdaad op hun gemak
voelen. Op de achtergrond rustige klas
sieke muziek,in de studio stijlvolle meu
bels van beroemde designers, en aan
de muur moderne schilderijen. Als dat
niet inspirerend werkt!
En dat is belangrijk voor een bin
nenhuisarchitecte, weet Jeannette. „Als
klanten jnij vragen iets te. ontwerpen, wil
ik ze> lere^erjnej}. jlk-wil'in hun huid
kruipen;want jk ®oe]4ets bedenken dat
zij mooi;vindem,;Daarom, praat ik eerst
een aantal kerenjnet ze, voortdat ik een
xhetsontw^r'p, töóij^Aahi de hand daar-
ab ëi \aisQ JStfi iBió) Lfi „s.
(ra,: so n> Tïëëïïs ne 1
SCHIEDAM Dankzij de alerte
reactie van twee voorbijgangers heeft
een 39-jarige Schiedamse gisteravond
de tas teruggekregen die haar kort te
voren ontstolen was. Toen de vrouw gis
teravond samen met haar schoonzus
naar haar auto liep op het Emmaplein
werd zij benaderd door een man die
haar met een op een pistool gelijkend
voorwerp bedreigde en om geld vroeg.
Dat weigerde de vrouw, waarop
de man haar dwong de auto te openen
ener met een tas van de voorbank van
door ging. Per auto zette de Schiedam
se de achtervolging in, onderweg een
tweetal jongens alarmerend. Toen de
dief dat doorkreeg smeet hij de tas in
paniek weg. Er wordt niets vermist.
SCHIEDAM -~ Meer bekendheid
voor de pleegzorg, en daarnaast ook
mensen interesseren om pleegouder te
worden. Dat is de gedachte achter de
tentoonstelling 'Ouders Pleegouders
Pleegkinderen', die vanaf maandag 1
tot en met donderdag 25 augustus te
zien zal zijn in de Openbare Bibliotheek
filiaal Noord aan het Bachplein.
I Tekeningen van Georgine Over-
water zullen een beeld geven van pleeg
zorg, die nog steeds onmisbaar is. Want
dóór allerlei oorzaken kunnen kinderen
voor kortere of langere tijd niet thuis
wonen. Zij moeten dan worden opge
vangen door pleegouders.
De tentoonstelling zal op donder
dagavond 25 augustus tussen 19.00 uur
en 20.00 uur worden afgesloten met een
vragen-uur. Een medewerker van de
Centrale voor Pleegzorg zal met extra
informatiemateriaal aanwezig zijn. Voor
meer informatie: tel. 4120150.
SCHIEDAM De politie heeft gisteren
tijdens een zes uur durende snelheid
scontrole aan de Scheepvaartweg en de
Kasteelweg in Schiedam-Noord in totaal
109 hardrijders beboet. De hoogst ge
meten snelheid was'104 kilometer per
uur. Op de bewuste, weggedeeltes mag
slechts 50 kilometer per uur worden ge
reden. De politie hield de actie naar
aanleiding van klachten van buurtbewo
ners,
1 De controle werd uitgevoerd met een
onopvallende burgerauto die-van een
naburig korps was geieend. Diverse be-
stuurders passeerden de meetpost
meerdere malen met een te,hoge snel-
ss.;:'''' heid en kregen daardoor voor de twee-
de keer een.bon gepresenteerd. -
Jeannette van Gelder denkt mee met haar opdrachtgevers in haar nieuwe studio bij het Boerhaaveplein
H
IISiK
Door Perry Menexis
SCHIEDAM Op voorlaatste
dag van Jeugdland in Schiedam stond
gisteren een fietspuzzeltocht op het pro
gramma. Er deden 25 kinderen mee en
dat stemde organisator Joop van
Broekhoven tevreden. „Alleen maar ho
pen dat het droog blijft." De 'gebeden'
werden gelukkig verhoord.
De twaalfjarige Sander was gis
teren een van de debutanten in defiets-
puzzeltocht. „Het lijkt me best wel
leuk," zei het baasje een kwartier voor
het vertrek. „Want dat fietsen is weer
eens wat anders dan het lopen zoals op
een vierdaagse. En ol het nou droog
blijft of niet, dat maakt mij niet zoveel
uit. Ik vind het fietsen toch wel leuk."
Angelique, die een jaar jonger is
dan Sander, kent inmiddels de klappen
van de zweep. Zij heeft vorig jaar al
meegedaan en vond het toen al leuk.
„Je moest toen ook vragen beantwoor
den zoals hoe oud een bepaald bankje
In het park Is of wie de eerste steen van
een of ander gebouw heeft gelegd. Ik
verwacht eigenlijk dat ze ook dit jaar
weer zulke vragen zullen stellen." Dat
laatste gebeurde echter niet. De deelne-
mertjes hoefden alleen maar de Instruc
ties van de routebeschrijving te volgen
en dat lukte niet altijd even goed.
Maar dat deerde de bengels niet,
want zij hadden er zichtbaar schik in.
Vooral het staartgroepje onder leiding
van Murat wist zich uitstekend te red
den. „We volgen gewoon de gele petjes
en dan zit het wel goed," riep het slim
me baasje nogal enthousiast naar zijn
maaties. En het antwoord dat hij kreeg,
sprak boekdelen: „Yeahhl!"
Yeahh of geen yeahh, er werd
voor de zekerheid toch maar op Rinus,
één van de medewerkers, gewacht. De
vlegels hadden allang in de gaten dat
ook de leidertjes moesten fietsen. Het
groepje ging dus met Rinus mee, die
het ook niet altijd wist. „Wat geeft
dat?" verontschuldigt hij zichzelf. „Ik
ben er tenslotte voor om die kinderen In
de gaten te houden. Niet zo zeer om uit
te zoeken waar ze heen moeten. Dat is
hun zaak. Wij mogen alleen opletten dat
ze niet helemaal de verkeerde'kant op
gaan." 1 1■-
Binnenhuis-architecte Jeannette van Gelder: „In deze studio zitten de klanten in een lekker sfeertje, waarin ze beter hun ideeën kwijt kunnen.
van kunnen ze me vertellen wat anders
moet, en welke materialen en kleuren ze
willen gebruiken."
Zo haalde Jeannette van Gelder
door de jaren heen prachtige opdrach
ten binnen. Ze ontwierp burgemeesters
woningen in Eist en Dodewaard. La
chend vertelt ze: „Ja, de burgemeester
van Dodewaard gaf een open huis, daar
was ik ook bij. Een vriend van hem, de
burgemeester van Eist, zei: „Wie heeft
dat gedaan zeg, dat wil ik ook. Zodoen
de ontwierp ik ook de inrichting van zijn
ambtswoning."
Via de burgervader van Eist
kreeg ze weer een verzoek: het inrichten
van de nieuwe vleugel van het stadhuis
in die gemeente. Die opdracht zou haar
veel voldoening schenken. Jeannette
legt uit: „De inrichting van het nieuwe
gedeelte van dat stadhuis, mpest#assen-,g
in het oude interieur6Öudenrifeuw-wjl-.'r
de ik aan eikaar breien, "zodat" ik' één -
stuk creëerde.". Druk gebarend zegt ze:
„Ik liet bijvoorbeeld het oude hoge pla- v
cv s fo jb *30» on
fond aflopen naar het lage nieuwe. Het
contrast was daardoor amper zichtbaar.
Maar denk nou niet dat ik alleen
burgemeesterswoningen en stadhuizen
doe." Je zou het haast gaan denken,
maar Jeannette zegt onder meer bezig
te zijn met opdrachten van een schoon
heidssalon in Etten-Leur, en een huis in
Gouda. Bij al haar ontwerpen „be
halve zitmeubels, die doe ik niet"
laat zij zich sterk leiden door kleuren.
Door veel te praten met haar klanten,
ontdekt Jeanette welke stijl en welke
kleuren zullen bevallen. Bepaalde
trends probeert ze zoveel mogelijk te
ontwijken. „Hoewel je er natuurlijk nooit
aan ontkomt."
Toch noemt Jeannette haar ont
werpen niet modern. „Nee, dat vind ik
zo'n vies woord. Moderne ontwerpen
kunnen .een, rag&worden,-waropje
twéé jaatcbent uitgekeken»'ïk moet ietsi„v
ontwerpen waarin de mensen zich na
tien jaar. nog .behaaglijk voelen. Noem
me maar een progressieve ontwerpster,
C jZ r v 1; s
eoj srcc'r.isiaon egjinoeia
ftfev- (tuoïvap ffism neie z
SCHIEDAM In de expositie
ruimte van Jeannette van Gelder han
gen vanaf vrijdag 2 september werken
van de schilder Jan van Diemen. Deze
kunstenaar schildert sportevenementen
op een geheel eigen wijze. Onder ande
re deElfstedentocht wordt uitgebeeld op
één van zijn werken.
Belangstellenden voor deze
'sportieve' expositie kunnen bellen naar
de studio van Jeannette van Gelder. Zij
stuurt dan uitnodigingen. Het telefoon
nummer: 4152220,m j
W 3i|
Jbo xi.(.!Sb ti. Sint
aeloaiq
dat is een vei beter woord."
Een „progressieve ontwerpster"
verwacht je eigenlijk niet in de 's Grave-
■jöcv v'
"T-TTiTT1
sandestraat, in de oude buurt rond het
Boerhaaveplein. Maar Jeannette van
Gelder koos bewust voor die locatie, „ik
werk vaak 's avonds, en als vrouw al
leen zit ik dan liever niet in een winkei-
centrum of op een industrieterrein,"
verduidelijkt ze. Toch zullen heel weinig
klanten de ontwerpen van Jeannette
zijn met echt duur, maar ook met be
paald goedkoop uit de buurt rondom
de studio komen.
Hoewel: „Soms stappen er wel
eens buurtbewoners binnen, en ik vertel
ze dan over de verschillende ontwerpen.
En ze zijn altijd geïnteresseerd, al tij
dens de verbouwing kwamen ze regel
matig een praatje maken. Ja, ik geloof
dat ze best trots op me zijn."
„Ach," zegt Jeannette van Gel
der dan nog. „Ik zit hier op m'n gemak
tew«rk.en.rltehopp..dat ik:ZP attüjdjbpzïgpa
kanfcblijven. Rijk^at:ik:-ei: nieLjipmwor-rgif
den, Maar ik wil ook niet rijk worden. Ik
wil gewoon lekker leven."
Door Bernadette Neelissen
ROTTERDAM Bewoners en
winkeliers van de Rotterdamse Keer
weer zijn fel gekant tegen de vestiging
van een speelhal in hun straat. Bij het
College van Beroep voor het Bedrijfsle
ven hebben zij bezwaar aangetekend
tegen het verlenen van een vergunning
daarvoor. Volgens de ondertekenaars
van het bezwaarschrift hebben zij geen
enkele voor-informatie over de bestem
ming van het pand ontvangen: zij kwa
men er pas achter dat er een gokhal
zou komen in een gesprek met één van
de bouwvakkers die daar inmiddels al
aan het werk zijn.
De vergunning was toen al lang
en breed door de burgemeester ver
leend. Ook zijn de omwonenden (maar
vooral de winkeliers) bang dat het door
de gokhal aangetrokken publiek de
leef-en woonsituatie nadelig zal beïn
vloeden. Volgens hen zullen de winkels
extfê.óeveyig^^afitwiWOTdeife^m.npg
maarniet te;'sprekenpvan, geluids- en
vuiloverlast. Sommigen zijn bang dat de
aanwezigheid,van het gokkers hen mo
gelijk klanten zal kosten.-
>ID* 3ui
iWlt UjiUU L»
siStdvU
ROTÏERDAM/VLAARDINGEN
Steeds vaker worden in beslag ge
nomen huisdieren de dupe van een te
traag werkend justitieél apparaat. De
periode tussen het opmaken van pro
ces verbaal tegen baas of bazin en het
moment dat over de toekomst van
hond of kat wordt beslist terugplaat
sen of niet kan in sommige gevallen
uitlopen tot enkele maanden. Tot die
tijd verblijft het dier in het asiel en mag
(nog) niet naar een nieuwe eigenaar
worden gezocht.
„Je zou zeggen dat ze bij ons
beter af zijn dan bij mensen die hen
hebben verwaarloosd," zegt Inge Da
venna, assistent-beheerder van de Rot
terdamse dierenbewaarpiaats, „maar
dat neemt niet weg dat deze dieren on
nodig lang worden opgesloten. Vooral
voor een erg jonge hond kan dat trau
matisch zijn."
Een van de meest schrijnende
praktijkvoorbeelden is het levensver-
haai van de 'spanielachtige' Mac, die
toen hij vijf maanden oud was, werd
weggehaald bij een drugsverslaafde.
Vanaf zijn geboorte tot de dag dat de
Dierenbescherming op de stoep stond,
was de hond met een keer 'uit' ge
weest. Mac werd gevonden in een
ruimte met uitsluitend een matras en
een gigantische berg ontlasting.
„Hij kroop op zijn knieën naar
buiten, zo bang was-ie," zegt Inge
behalve assistent-beheerder ook in
specteur die van de ene verbazing
in de andere viel. De baas verklaarde
de aanschaf van de hond eenvoudig
met: 'dan heb ik wat als ik thuis kom.'
„Waarom kan er in dit soort si
tuaties geen snelrecht worden toege
past?," vraagt ze zich af. „Het kost met
alleen handenvol geld, omdat elke dag
in het asiel bij Justitie wordt gedecla
reerd, maar Mac versus junk is een uit
gemaakte zaak. Zoiets hoeft niet lang
te duren, lijkt mij."
Mac wacht echter al vier maan
den, tot grote ergernis van zijn vaste
verzorgers. Baasjes staan voor hem' in
de rij, maar de roodharige beauty is ge
dwongen zijn dagen te slijten in 'gevan
genschap'. „Hij is gepromoveerd tot
huishond en mag zoveel mogelijk los
rond lopen. Dat is wel het minste dat
we kunnen doen," aldus Inge Davenna
die met smart wacht op een „diervrien
delijke jurist." -
Nog machtelozer voelt ze zich
om de jaarlijkse hausse van zomer-
slachtoffertjes, huisdieren die direct
van de hand worden gedaan wanneer
pa, ma en de kinderen afreizen richting
zuiden. Het opvangadres aan de R.
Langerakweg huisvest momenteel 105
katten en 50 honden en daarmee komt
langzamerhand het einde in zicht van
de kennel-capaciteit.
De logèe die het laatst is bin
nenkomen, een jonge kat, hing in een
IIIf I li
Inge Davenna met Mac: „Vijf maanden lang niet uitgelaten."
plastic zak aan de voordeur van het
asiel. Inge, plotseling heel fel: „ze had
den nog net het lef het dier af te leve
ren."
Over topdrukte zou de assis
tent-beheerder niet willen spreken. De
laatste weken is de Nederlandse bevol
king weliswaar voor de helft geslonken,
maar het aanbod is niet spectaculair in
vergelijking met vorig jaar. Wel consta
teert ze dat er minder dieren worden
opgehaald uit het asiel en dat de condi
tie van binnengekomen dieren ronduit
bedroevend is.
„We werken op afspraak," legt
Inge uit. „Door de drukte kunnen die
ren we! eens een paar dagen geweigerd
worden en er zijn altijd eigenaars die ze
dan zonder pardon op straat zetten. Ze
beseffen natuurlijk donders goed dat
we die dieren wél moeten plaatsen."
„De argumenten die gebruikt
worden om dieren af te geven, zijn nau
we xs aan verandering onderhevig,"
vei /olgt ze. „Nog steeds veel verhaten
over allergie, maar met name over zo-
ganaamde gedragsproblemen. Negen
van de tien keer ligt het probleem bij
de baas. Dat een hond van zeven
maanden de boei gaat slopen is net
zo'n normaal gegeven als een peuter
die zijn grenzen gaat verkennen. Toch
zijn er mensen die bij het minste ge
ringste zeggen: het is een onbetrouw
bare rothond."
Dat je een hekei krijgt aan
soortgenoten lijkt onontkoombaar. Vol
gens Inge wordt het leed echter ver
zacht door mensen die zich het lot aan
trekken van afgedankte dieren. Zo zijn
er asielbezoekers die expliciet vragen
om „de lelijkste hond die U heeft" of
om een hond of kat die „het langst zit."
„Door de aanschaf van wat wij
mode-honden noemen, neemt het per
centage moeilijk plaatsbare dieren
toe," merkt de medewerkster van het
Rotterdamse asiel. Ze doelt daarmee
onder andere op de in sommige
kringen populaire pitbull-terriër
waarvoor bij het grote publiek weinig
animo bestaat.
Toch volgt de dierenbewaar
piaats niet automatisch het beleid van
de Centrale Asielraad. Inslapen gebeurt
uitsluitend wanneer na een proefperio
de gebleken is dat het dier over een
onvriendelijke inborst beschikt. Het
komt namelijk voor dat eigenaars, ge
schrokken van de negatieve publiciteit,
dergelijke honden weg doen, terwijl
met de pitbull „niets aan de hand" is.
„Als er de eerste week niets
vervelends is gebeurd, durven we voor
zo'n hond onze hand redelijk in de vuur
te steken," zegt Inge Davenna. Voor al
le zekerheid verblijven de pitbull-ter
riërs echter in een apart complex. Niet
alleen om de aggresieve types te schei
den van de wat meer vredelievende
viervoeters, maar vooral omdat her
haaldelijk is gebleken dat hun baasjes
een vergelijkbaar karakter hebben en
de asielmedewerkers „onheus bejege
nen."
Het lijkt ondoenlijk om een hond
met een dominant karakter, en dat zijn
niet alleen pitbulls, onder te brengen.
Maar af en toe lukt het toch. Zoals
laatst, met een ruim zestig kilo wegen
de en gigantische sterke Rottweiler die
bij zijn vorige baas niet was te handha
ven. De dierenbewaarpiaats vond voor
deze Rambo echter een nieuw tehuis In
Ghana (I).
„Hij is meegenomen door twee
zeelieden uit dat land die voor hun
boerderij een waakhond zochten. Na
tuurlijk twijfel je darr of hij goed terecht
komt, maar de wijze waarop ze hem
benaderden en de grote hoeveelheid
voedsel die ze meenamen, heeft ons
toch weten te overtuigen. Nu nog een
plekje voor de andere dieren. In Ghana
of waar dan ook."
Maar ook in Vlaardingen staan
honden en katten in de startblokken.
Volgens Anita Diepenhorst, beheerder
van het Dierentehuis Nieuwe Waterweg
in het Oranjepark, worden dit jaar veel
meer dieren tijdens de zomervakantie
buiten de deur gezet dan vorig jaar.
„Vorige maand kwam het al op
gang," vertelt ze. „Vijf op straat gezet
te honden. Gewoon aan een boom ge
bonden of aan een auto voor de deur
van het asiel. Dat heb ik nog liever,
want dan zijn we er meteen bij."
Veel minder begrip kan ze op
brengen wanneer ongewenste huisdie
ren op een achterafplek 'ergens in de
Broekpolder" worden vastgebonden.
Diepenhorst: „Vorige week hoorde een
wandelaar een hond blaffen. Het beest
je stond verdekt opgesteld in het
struikgewas. Wel met een kaartje eraan
met z'n naam, maar toch min of meer
verstopt."
Voor directeur C. B. Schoema-
kers van boekhandel Donner is de
komst van de speelautomatenhal een
'donderslag bij heldere hemel'. Zijn
nieuwe filiaal aan het Binnenwegplein is
nog maar net geopend, maar nu al
vreest hij dat de toeloop naar de winkel
door de komst van de hai beperkt zal
worden.
„Bij de verhuizing naar onze
nieuwe winkel wist ik nog nergens van."
aldus Schoemakers. „Pas enkele dagen
geleden werd ik met het feit geconfron
teerd. Had ik er wél van geweten dan
had ik misschien van de hele verhuizing-
afgezien. Het is allemaal op een uiterst
klunzige manier gegaan." Ook hij
spreekt de vrees uit dat 'teleurgestelde
gokkers' hun agressie op zijn zaak zul
len afreageren. Met zijn collega's (de
andere ondertekenaars van het be
zwaarschrift) gaat hij proberen 'er alles i
aan te doen!, ook»als de.„verleende».ver-
gunning nietwoidtringetrokkgrunsi.ub
Directeur „LnhfecWaltast vantMu-
ziekhandel Hakkertiaan.de Keerweer
vertelt bijna hetzelfde verhaal. Hij kan
nog niet zeggen of de komst van de hal
hem klanten zal kosten, maar dat er
overlast zal komen weet, hij zeker. Wat
er precies .■onde.rnonfienj mpet;ëwprden
om het tij tè keren ;weet, hij niet. In ieder
-* geval is hij er 'een voorstander van om
de legale weg te bewandelen, 'want met
demonstraties of ruiten ingooien bereik
je toch niets'. i
De heer F. Zwaving, voorzitter j
van de vereniging van eigenaren van
Keerweer-panden, drukt het wat sterker
uit. „We staan op ons kop, het is vrese- j
lijk wat hier gebeurt. Niemand heeft ons J
wat gevraagd. Die vergunning is in het j
geniep afgegeven. Ik zal maar niet zeg- i
gen wat ik van Peper denk. Kijk maar
eens naar die hai op de Coolsingei, daar i
moeten ze met honden patrouilleren te- j
gen de overlast. In zo'n situatie wil toch
niemand wonen? Ik overdrijf met als ik j
zeg dat het een zootje wordt. En dan i
heb ik het nog niet eens over de waar-
de-vermindering van de panden. Van der*
eigenaar van de ha! horen we ook niks»- -
Eygelsheim heet-ie. Zo nu en dan komt
hij even langsrijden in zo'n dikke Merce-1
des, dat is alles." ij
Theo van de Crommert van her
Bureau Drank-en Horecawet kan geen
verklaring geven voor het feit dat de f
omwonenden niet gewaarschuwd zljn.->
„Normaal gesproken wordt er altijd na
vraag gedaan bij de buurtbewoners
door de Overlastcommlssie. Die infor
meert het College, dat op zijn beurt
weer advies uitbrengt aan de burge- a
meester. Dit alles schijnt gewoon niet
gebeurd te zijn. ik weet niet waarom, s
Let wel: van een procedurefout is hier 3
geen sprake. De burgemeester mêg
zich laten informeren, maar hóeft dat, J
niet te doen. Het is geen verplichting."^;,,!,
Volgens Van de Crommert is de,f>"i
exploitant van de toekomstige 'City P!ay»>t
Hall', de voornoemde heer Eygelsheim, j.»
een zeer betrouwbaar persoon, en zai,fii,
hij niets laten gebeuren wat de omwo- b
nenden (en dus uiteindelijk ook hemzelf) j,
schade kan berokkenen. Ook wijst Van
de Crommert erop dat de al bestaande-»
gokhallen tot nu toe geen overlast ver-_
oorzaakt hebben, met uitzondering van,u
het 'geval op de Coolsingei' maar dat is
nu door de honden-patrouilles ook ver
leden tijd. Volgens hem maakt het door-
de omwonenden ingediende bezwaar
schrift weinig kans.
SCHIEDAM - Zangkoor De Mo
lenmerels van dienstencentrum De 4
Molens is naarstig op zoek naar een or
ganist. Eventuele geïnteresseerden kun
nen iedere dag van 9.00 uur tot 16.30
uur bellen. Het telefoonnummer is
4705500. Het zangkoor oefent iedere
donderdagmiddag van 13.00 uur tot
14.00 uur.
tj(^.W"jt
Kr,r-f V-