PTT-Vlaardingen heeft ruimte..
'Pijn ioop' na faillissement
Dat honderdje van u?
Een kermispapiertje!'
Criminele verslaggeefster
Het Vrije Volk SCHIEDAM
Brouwer Interieurmakers voert al weer sollicitatiegesprekken
Groenelaan was ooit het
andere hart van Schiedam
Bestrijders waarschuwen voor 'muizenexplosie'
helpt familie
met verhuizen
REACTIE
No Problem opent
winkel/werkplaats
Gouden greep
PAGINA 14
ws
ZATERDAG 21 JANUAR11989
SPUKENISSE Staats
secretaris dis. E. Heenna
(Volkshuisvesting) verhuist
vandaag de familie Jerino-
mus uit Rotterdam naar
Spijkenisse. Het is een teken
„van waardering van de be
windsman voor het woning
bouwbeleid van deze ge
meente.
De heer en mevrouw Jer-
onimus betrekken de vijfen-
twintigduizendste woning in
de groeigemeente.
Om ongeveer twaalf uur
komt de verhuiswagen met
bijrijder Heenna voorrijden
bij de woning in de wijk
Schenkel m Spijkenisse,
waarheen de afgelopen jaren
ook vele Schiedammers zijn
vertrokken. De staatssecreta
ris tilt de eerste verhuiskist
over de drempel van de
nieuwbouwwoning. Dit huis
maakt deel uit van een com
plex van 146 huurwoningen.
In de voortuin van de fami
lie zal burgemeester De
Groen van Spijkenisse ver
der een anker onthullen en
wordt het huurcontract ter
plaatse ondertekend.
Amper dertig jaar geleden
was Spijkenisse niets meer
dan een gehucht met onge-
.veer duizend huizen, wat
boerderijen en een kerk. Er
woonden toen slechts 3500
j mensen. Anno 1989 zijn dit
,-"er meer dan 65.000 en
(wordt de 25.000-ste woning
..zaterdag dus officieel inge-
bnrik genomen. Spijkenisse
werd in 1976 als groeige
meente aangewezen. Tot de
volbrenging van de groei-
taak in 1992 zullen er nog
eens 1500 woningen worden
bijgebouwd. Tegen die tijd
zal Spijkenisse ongeveer
70.000 inwoners tellen. De
helft daarvan is afkomstig
uit Rotterdam.
Spijkenisse is één van de
weinige gemeenten in ons
land die daarmee ook wer
kelijk en binnen de gestelde
termijn aan haar opdracht
heeft voldaan. Binnen het
Rijnmond-gebied is Spijke-
nisse„nu de vierde stad. In
Nederland* prijkt Spijkenisse
op de vijfendertigste plaats.
Speciaal ter gelegenheid
hiervan -heeft 'de PTT een
stempelvlag gemaakt met de
tekst 'Spijkenisse nu 25.000
woningen-65.000 inwoners',
en voorzien van de afbeel
ding van het stadhuis. Van 1
tot en met 28 februari wor
den alle poststukken in Ne
derland voorzien van het
stempel, dat is ontworpen
door de Hekelingse student
van de grafische school,
Marco van Bodegom.
Mededelingen voor de redac
tie van de Schiedamse editie
i kunnen per brief gezonden
worden naar Het Vrije Volk,
Postbus 375, 3100 AJ Schie
dam of per telefax naar
^nummer 4737149.
GROENELAAN
i Op uw verslag over de in-
formatieavond inzake de
Groenelaan wil ik graag rea
geren. Enerzijds als consu
ment en anderzijds als BVSZ-
man. Als bewoner van
Schiedam-Zuid doe ik nu een
maal ook vaak boodschappen
in de Groenelaan, zoals veel
bewoners van deze wijk. Het
is dan ook volgens mij niet ge
heel juist, wat een bewoonster
van de Groenelaan opperde,
dat ik, omdat ik niet in deze
laan woon, de problemen
rondom deze winkelbuurt niet
zou kennen.
Het is natuurlijk niet zo,
dat problemen in de Groenel
aan alleen de bewoners en
winkeliers daar treffen. Vele
consumenten (en dat zijn er
nog al wat) hebben hiervan
blijk gegeven via het rapport
van HaÜco ter Heide van de
Technische Universiteit Delft.
Wie is de belangengroep
van de Groenelaan dan wel?
Winkeliers? Bewoners? Con
sumenten?
Ik ga van het standpunt
uit, dat de Bewonersvereni
ging Schiedam-Zuid voor alle
partijen op moet komen.
Willem van Vessem,
coördinator werkgroep
Verkeer/Groenlaan BVSZ
SCHIEDAM Tientallen be
zoekers kwamen gistermiddag
naar de opening van het leer- en
werkproject 'No Problem' voor
meisjes in de Passage. Anderhalve
maand geleden kreeg het project
daar een pand toegewezen en na
een flinke opknapbeurt kon nu het
resultaat worden gezien. Een resul
taat dat er mag wezen: een stel
vrolijke, voldane meiden en een
kledingwinkel waar je niet zo
maar voorbij loopt.
Projectleidster Marieke: „Eerst
zaten we in Zuid en dat was niet
zo'n gunstige plaats, te afgelegen
om veel klanten te krijgen. Maar
nu hebben we het goed voor el
kaar." In het pand aan de Passage
bevindt zich een aantrekkelijke
winkel met bijzondere mode: de
meiden van No Problem maken de
kleding zelf, wat als gevolg heeft
dat voor bijvoorbeeld een bijzon
dere rok relatief weinig geld hoeft
worden neergeteld.
No Problem geeft onder andere
de cursus kledingmaken, die ge
heel gratis is. De eindprodukten
komen echter in de winkel. Helen,
die bezig is met de kledingcursus,
vindt dat geen probleem: „Het is
leuk dat je nu kleren kunt maken.
Echt een uitkomst voor als je later
bijvoorbeeld weinig geld hebt. Het
is hier altijd gezellig en er wordt
nog gewerkt ook."
Gezellig is het zeker, met zo'n
veertien deelnemende meisjes,
projectleidster Marieke, vakkracht
kledingcursus Marleen en cursus
leider etaleren Wouter.
VLAARDINGEN Met de ope
ning van het nieuwe voorsorteer-
centrum aan de Taanderijstraat in
Vlaardingen is gisteren het eerste
zelfstandige PTT-bedrijf in de re
gio Zuid-Holland van start gegaan.
Wethouder J. Madem (Economi
sche Zaken) verrichte de opening,
geflankeerd door drs. W. Beet,
PTT-directeur Vlaardingen. Het
grote oppervlak dat het centrum
biedt zal voor de sorteerders een
hele verademing zijn. In hun oude
onderkomen aan de.Westhavenka-
de, waar de PTT sinds 1878 was
gevestigd, werden jaarlijks ruim
19 miljoen brieven gesorteerd op
een werkplek %van nog geen 1100
vierkante meter. Ook de aan- en
afvoerwegen werden onverant
woord slecht genoemd. De zakelij
ke klanten kunnen de post op de
Taanderijstraat afhandelen, de
particulier hoeft niet zo ver van
huis. In de Waalstraat is een loket-
tenkantoor in aanbouw, waar de
klant binnenkort met moderne
middelen bediend zal worden.
SCHIEDAM Een nogal chao
tische situatie met geëmotioneerde
betrokkenen. Dat was gisteren het
beeld in het pand van Brouwer In
terieurmakers BV aan de Nieuwe
Haven. Daar vond overleg plaats
tussen directeur J. H. Brouwer en
de districtsbestuurder Kukelkorn
van de FNV Bouw en Houtbond.
Dinsdag sprak de rechter het failli-
sement van het bedrijf uit, donder
dag hoorden de werknemers bet
pas. En dat is precies wat de vak
bond interieurmaker Brouwer ver
wijt.
De bond' vertrouwt-1 de iactivitëi-~':
ten van de leiding van het-bédrijfö
Brouwer niet. Kukelkorn: „Ik ben
bekend met faillissementen, maar
een puinhoop als hier zie je zel
den. Toen wij donderdag bij toeval
ontdekten dat er een faillissement
was uitgesproken en de zaak be
zochten, merkten we dat er sollici
tatiegesprekken gaande waren
voor een nieuw bedrijf. Ik vraag
me af of de werknemers ook zijn
.ingelicht over de risico's die het
aanvaarden van een baan met zich
mee brengt."
Wanneer je als pas ontslagen
werknemer een baan aanneemt bij
dezelfde bazen en het nieuwe be
drijf al vanaf de start moeilijkhe
den heeft, betekent het dat de
kans groot is dat je binnen een
paar weken weer op straat staat.
Kukelkorn: „Dat wil dus zeggen
datje oude rechten kwijt bent om
dat de opzegtermijn niet meer
geldt.". De opzegtermijn wordt be
rekend. aan 'de hand van het aantal
dienstjaren bij het bedrijf.
7 "Hoe'hé't jfrêfcies ziPbij7BfÖuwer
Interiëurmakers r'is- froor °deTiwèrk-
nëmefs vooralsnog1 onduidelijk.
Het bedrijf valt onder de holding
maatschappij Soundi BV. Een moe
derbedrijf met verschillende min
of meer zelfstandige kleinere be
drijfjes onder zich. De directeur,
die de leiding heeft van de holding
Soundi maakt ook de dienst uit bij
bijvoorbeeld het meubelmakersbe-
drijf. Werknemers weten vaak
•niet bij welk bedrijf ze eigenlijk
werken en switchten in het verle
den zonder het te weten van het
ene naar het andere deelbedrijf.
Directeur Brouwer ontkende
gisteren dat er donderdag solicita-
tiegesprekken zijn gevoerd: „Ik
denk dat we de bonden tegen ons
in het harnas hebben gejaagd door
ze niet meteen het faillisement te
melden. Maar ik blijf erbij dat er
geen sprake is geweest van solici-
tatiegesprekken. Dat kunnen we in
onze positie ook niet De leiding is
overgedragen aan'een curator." De
heer Kukelkorn blijft er echter bij
dat wat hij donderdag zag en hoor
de, niet door de beugel kan. De ad
junct-directeur van de holding,
T.Overmeer, was volgens hem wel
degelijk bezig met sollicitatiege
sprekken."
Enkele werknemers zeggen ook,
dat het niet het geval was. „De
mogelijkheid werd wel geopperd
dat we misschien in de toekomst
bij de holding terecht kunnen, het
was echter niet zo dat we daar
donderdag werden aangenomen.
Overmeer lichtte ons in over de
gang van zaken. Maar waar we
werkelijk aan toe zijn blijft na
tuurlijk onduidelijk," aldus één
van hen.
Feit blijft dat de werknemers
niet behoorlijk en niet op tijd zijn
ingelicht over een op handen zijnd
faillissement. J.Brouwer veront
schuldigt zich daar min of meer
voor door te zeggen: „Ik heb, het f
'handboek failliet gaan' niet gèle-uo
zen. Wanneer het je gebeurt, krijg
je ineens met zoveel groeperingen
te maken., Hetu vliegt je gewoon
aan."""'
De voormalige "personeelsleden
hebben zich intussen ingeschreven
bij het arbeidsbureau. Gistermid
dag kwam er iemand van het Ge
meenschappelijk Administratie
Kantoor om hen in te lichten over
de paperassen die zij moeten in
vullen om nog achterstallig loon
en onkosten te kunnen ontvangen.
Door Han van der Horst
SCHIEDAM De omwo
nenden blijken niet ontevreden
over de plannen van de ge
meente met de Groenelaan. Ze
denken, dat het er allemaal wat
mooier en leefbaarder op
wordt. En je kunt zeggen watje
wilt, maar dat verdient die
laan. Hij heeft een eerbied
waardig verleden. Heel lang is
hij niet alleen Schiedams twee
de winkelstraat geweest, maar
eigenlijk ook het andere hart
van de stad.
Dat hangt samen met de
aard van de Gorzen, een wijk
die omringd door water
altijd een apart karakter heeft
gedragen. Als echte Gorzenezen
op de Hoogstraat of op de
Broersvest gaan winkelen, dan
zeggen zij niet: „Wij gaan naar
de stad". Dan gaan zij naar
Schiedam. Want hun wijk is
iets heel aparts en nergens mee
te vergelijken. Als er gewinkeld
moet worden, denken zij eerst
aan hun eigen Hoogstraat, de
Groenelaan.
Het is een wat ordeloze
straat, dat wel; Daarin wil de
gemeente nu verandering bren
gen. Dat zal een grote breuk
met het verleden betekenen,
want het toevallige, het ongep
lande hoort bij de Groenelaan,
die al heel oud is, veel ouder
dan de Gorzen zelf.
In zijn oorsprong was het
een bochtige landweg die de
verbinding vormde tussen de
buitensluis en de Oud Franke-
landseweg, die ongeveer het
tracé volgde van de huidige
Burgemeester Knappertlaan. De
beide wegen ontmoetten elkaar
ergens in de buurt van de te
genwoordige Jan van Avennes-
straat.
Veel gegevens vind je niet
over die oude Groenelaan, want
er stonden nauwelijks boerde
rijtjes langs. Alleen aan het be-
.gin, bij de Hoofdstraat in de
Gorzen, werd het een en ander
gebouwd. Ook dat droeg een
landelijk karakter, zoals blijkt
uit de bijnaam die dit gedeelte
tot bijna vandaag de dag droeg:
Poeplaan.
De opwaardering van de
Groenelaan begon, toen in het
•laatste kwart van de negentien
de eeuw het eerste deel van de
Gorzen werd gebouwd. Die
wijk was bestemd voor'de"geze
ten arbeider "en de'oude land
weg vormde een fraaie natuur
lijke begrenzing voor de eerste
nieuwbouwwijk van Schiedam.
Er kwam een fraai Wilhelmi-
naplein precies aan het einde
van de Poeplaan. De gemeente
maakte van het stuk tot aan de
Westerhaven een tamelijk bre
de doorgangsroute. De bouw
was geheel in handen van par-,
ticulieren en het ging allemaal
nogal hap snap. Dat valt aan de
brokkelige rooilijn nog af te
zien.
Toen de Gorzen eenmaal af
gebouwd was, kreeg de Groe
nelaan steeds meer het karak
ter van een winkelstraat, de
tweede van Schiedam dus.
Maar daar moest de voormalige
landweg wel een prijs voor be
talen: Mj werd in lengte met de
helft teruggebracht. Dat heeft
met de Eerste Wereldoorlog te
maken.
Nederland en Schiedam zijn
door die oorlog zwaar getrof
fen. Ze bleven wel gespaard
voor het oorlogsgeweld zelf,
maar de andere effecten kwa
men keihard aan. Er ontstond
vrijwel onmiddellijk een groot
gebrek aan allerlei grondstoffen
en een soort economische pa
niek. In de eerste maanden van
de oorlog alleen al verloren
honderden Schiedamse arbei
ders hun baan.
Daar deed de gemeente wat
aan. Er kwam een groot werk
verschaffingsprogramma op
gang en dat betekende in die
dagen grondwerk. De Schie
damse werkelozen moesten
langs het tracé van de Groenel
aan tussen de Westerhaven en
de Oud Frankelandseweg een
vijver graven.
Dat hebben ze op straffe van
intrekking van hun uitkering
gedaan. Met schop en kruiwa
gen; er kwam geen machine
aan te pas. Die singel ligt er
nog. Ze vormt een der aantrek
kelijkheden van de Stadshou-
derslaan, tot op de huidige dag
Schiedams goudkust. De werk
lozen groeven bovendien de vij
vers van het Julianapark, maar
dat zou pas later worden aange
legd.
Zo bleef er van die Groenel
aan nauwelijks meer iets over.
Zelfs de herinneringis ver-
vaagd. Maar 'dewinkelstraat"
gaat nu een tweede jeugd tege
moet. Oude Schiedammers ho
pen, dat er nog het'nodige her-"
kenbaar zal blijven. 1 v
SCHIEDAM Steeds meer*
klachten komen binnen bij de ge
meentelijke ontsmettingsdienst
over de aanwezigheid van muizen
in woongebieden. Er is nog geen
sprake van een 'muizenexplosie',
maar ervaren plaagdierenbestrij-
der Theo van der Meer waar
schuwt hier wel voor. „Ratten en
muizen komen bij het dalen van
de temperatuur voedsel zoeken in
woongebieden. Als ze zich daaraan
tegoed kunnen doen zijn ze ook ac
tiever op het gebied van de voort
planting. Daarom is het zo belang
rijk dat mensen het deze plaagdie-
ren niet gemakkelijk maken."
Theo van der Meer, chef van de
gemeentelijke ontsmettingsdienst,
adviseert de Schiedamse bevolking
vooral niet zomaar voedsel op
straat te gooien of 's avonds vuil
niszakken buiten te zetten. In
steeds meer delen van de stad ko
men ratten en muizen voor. Vorig
jaar zijn er 525 klachten over de
bruine rat uit oude en nieuwe
stadswijken ontvangen, in 1987
waren het er 511.
„Je kan niet praten van een
echte rattenplaag. Gelukkig niet,
maar men moet wel uitkijken,"
zegt Van der Meer. Hij heeft een
vaste kern van drie mensen tot
zijn beschikking om de overlast
van plaagdieren aan te pakken.
Bas van Son en Ben Heppe zijn de
belangrijkste assistenten. Aad van
Theo van der Meer en zijn assistenten Bas van Son en Ben Heppe be
schikken over allerlei soorten bestrijdingsmiddelen, die wel afdoende
zyn.
Lingen springt by als het erg druk
wordt.
Van der Meer, die zelf jaren
lang actief was in het bestrijdings-
werk, is nu plaatsvervangend chef
van de uit zestig man bestaande
buitendienst van het VROM-dienst
van de Openbare Nutsbedrijven
Schiedam. In de maand januari
waarschuwt hij meestal voor de
bruine rat, maar dit jaar spreekt
hij vooral zijn zorgen uit over de
groei van de muizenpopulatie.
„Enige jaren terug verkochten
wij zelf nog bestrijdingsmiddelen.
Dat is bij wet niet meer toege
staan. Mensen kopen nu bestrij
dingsmiddelen in particuliere za
ken, Sommige van die middelen
zijn echter niet meer geschikt om
dat muizen er aan gewend zijn ge
raakt. Zij zijn er resistent voor ge
worden en vermenigvuldigen zich
razendsnel. Vergeet niet, dat een
muizenpaar jaarlijks tweeduizend
nakomelingen krijgt. Als de be
strijding faalt dan leidt dat tot een
enorme verspreiding. Wij advise
ren de mensen daarom ons direct
te waarschuwen als ze muizen
zien."
De ontsmettingsdienst heeft
niet alleen bestrijdingsmiddelen
voor ratten en muizen. Ook zijn ze
uitgerust met materiaal om andere
plaagdieren in de woongebieden
uit te roeien. „Mensen, die last
hebben van concentraties mieren,
wespen, vlooien, kakkerlakken,
mijten, torren of motten kunnen
ook bij ons terecht."
ROTTERDAM Twee mannen
hebben gisteravond rond acht uur
de etalageruit van een juweliers
winkel aan het Stadhuisplein in
Rotterdam ingeslagen, en zijn er
vandoor gegaan met sieraden.
Twee mannen probeerden de die
ven tevergeefs tegen te houden.
Weer verschenen
CITO-PLAN STADSGIDS ROTTERDAM
Geheel bijgewerkt, voorzien van havennummers
Verkrijgbaar bij o a. boekhandel en benzinestation
Door Annet van Aarsen
Het zal je maar gebeuren: je
fietst weg op een van de redactie
geleende fiets en ineens springen
er twee mannen voor je wiel. De
twee stellen zich voor als zij"
politie in burger. „Help," sc." <t
het door je hoofd: „wat heb ik tu-
weer gedaan. Is het omdat ik een
paar meter op de stoep fietste?"
Het was echter niks van dat alles.
De heren verdachten mij ervan
het krakkemikkige redactie-eigen
dom zojuist te hebben ontvreemd.
„We zagen u daarnet bij die
fietsen rommelen. Is deze eigenlijk
wel van u?" vroeg een van de
dienders. „Nou eh, nee. Ik heb
hem even geleend," was mijn eer
ste ïeactie. Ik was nogal overdon
derd van het plotselinge en voor
nij niet alledaagse verschijnsel,
;'oor twee agenten in burger te
worden aangehouden. Ik realiseer
de mij meteen dat mijn gedrag en
kele minuten daarvoor zeker ver
dacht moest overkomen.
Tegenwoordig blijkt een beetje
verstrooidheid niet meer zo ge
woon te zijn. Wanneer je per onge
luk met het juiste sleuteltje bij de
verkeerde fiets belandt, is dat ver
dacht. Ik was dus ook verdacht
toen ik pas bij de tweede poging
'mijn' fiets uit het rijtje haalde.
Natuurlijk, het is prijzenswaardig
dat de Schiedamse politie zo oplet
tend is, dat ze ook nog uitkijkt
naar mogelijke fietsendieven.
Het kostte me echter grote
moeite, mijn verdachte gedrag te
verklaren. En dat steekt. Ik gaf ze
het telefoonnummer van de redac
tie, zodat ze de herkomst van de
fiets konden natrekken. Reactie:
„Daar kunnen ze wel vertellen dat
die fiets van hun is, maar of dat
klopt....?"
Door Ad Hoogerwerf
VLAARDINGEN Weieens be
schuldigd van het uitgeven van
vals geld? Ik wel. Gisteren nog, bij
een benzinestation op de grens van
Schiedam en Vlaardingen. Voor je
er erg in hebt zit je als verdachte
op het hoofdbureau van politie een
verklaring af te leggen. Om hon
derd gulden ging het. Zo'n Snip,
die zo vals was dat hij bijna la
chend van tafel wegvloog. 'Een
kermispapiertje', luidde het oor
deel van een kenner op het hoofd
bureau.
Het gebeurde om klokslag elf
uur. De tank is bijna leeg, het
Shell-pompstation brengt uitkomst.
Ik rij Toyota, zo'n Japanner
met een kleine tank. Eén voordeel:
hij zit snel vol waardoor je meest
al voor vijftig gulden klaar bent,
dacht ik. Ik betaal met honderd
gulden, krijg de helft terug en loop
naar buiten. Alleen zal mijn auto
niet door mij naar Schiedam wor
den gereden, maar door een vrien
delijke agent. Wat blijkt? Bij het
instappen komt de collega van
pomphouder Jan Coomans op me
af. „U heeft met vals geld be
taald," zegt hij.
Vraagtekens vormen zich boven
mijn hoofd. Ik betast het papiertje
en denk: heb ik daar mee afgere
kend? „U heeft het wellicht per
ongeluk omgewisseld," verweer ik
me dapper. De twee inmiddels ge
arriveerde politie-agenten willen
dat verhaal wel aanhoren: op het
bureau.
Daar maak je dan onvrijwillig
kennis met de teksten op de wan
den van een heuse cel. Mijn hele
hebben en houden moet ik uit m'n
zakken in een mandje deponeren.
Ongelooflijk wat iemand bij zich
heeft.
Hoofdagent G. Visser typt mijn
verhaal op. Een adjudant, zo ver
telt hij, zal later uitmaken of dit
proces-verbaal reden geeft voor
vervolging. Nieuwsgierige collega's
van Visser keuren 'mijn' Snip nau
welijks een blik waard. Een ker-
misding dat onder een goed kleu
renkopieerapparaat zo te maken
is, klinkt het vernietigend. Een an
dere expert op het hoofdbureau
weet te vertellen dat het in mijn
schoenen geschoven honderdje uit
Limburg afkomstig is.
Hoofd Falsificaten Centrale D.
Schuurman van de Centrale Re
cherche Informatiedienst, waar
het briefje uiteindelijk voor nader
onderzoek zal belanden, vindt het
knap dat in Schiedam de herkomst
al bepaald is. „Uit Limburg, daar
feliciteer ik ze mee. Ze mogen mij
eens uitleggen hoe ze dat weten."
Hij vertelt dat in de afgelopen
twee jaar voor ruim 35.000,- uit
de roulatie is genomen. Het betreft
veelal het „type Hilversum", te
herkennen aan het ontbreken van
een watermerk en het gladde pa
pier. Zoals het vodje dat ik even
mocht bewonderen.
„Het is de tweede keer in mijn
35-jarige loopbaan als pompbe
diende, dat ik een vals bankbiljet
ontdek. Zes jaar geleden is het me
ook overkomen." Pompbediende J.
Coomans, die al vijftien jaar bij
het Shellstation aan de Vlaardin-
gerdijk werkzaam is,
„Het honderdje waarmee die
knul zijn benzine bij ons wilde be
talen had geen watermerk. Dat
voelde ik toen ik het in de kas wil
de stoppen. Ik heb direct zijn ken
teken opgeschreven en mijn colle
ga de politie laten bellen."
„Of ik het niet eerder in de ga
ten had? Ja, dat vroeg de politie
me ook al. Of ik het misschien heb
verwisseld. Dat is natuurlijk niet
zo. Ik heb gewoon net als anders
dat briefje van honderd aangepakt
en naast de kassa neergelegd. Pas
toen ik het wilde opruimen had ik
in de gaten dat het vals was. We
letten er nu wat meer op omdat
we juist 's ochtends op de Amro-
bank gewaarschuwd waren dat er
zoveel valse honderdjes in Schie
dam in omloop zijn."
„Oh ja, hij kwam met het ver
haal, dat hij dat bankbiljet heeft
gekregen op het postkantoor in
Berkel. Nou dat kan natuurlijk
nooit. Op postkantoren geven ze
heus geen vals geld uit, want daar
controleren ze alle biljetten."
Inderdaad. Op het postkantoor
in Berkel en Rodenrijs acht PTT'
er J. C. van Haarlem het uitgeslo
ten dat een vals briefje niet wordt
opgemerkt. „We bekijken alle
briefes van honderd onder een ul-
traviolet-lamp. Ook bij het aanne
men van geld voelen we elk afzon
derlek briefje. Het geld dat van
het hoofdkantoor komt is eveneens
gecontroleerd op echtheid."
Hoofdagent Visser vertelt troos
tend dat er alleen al in Schiedam
wekelijks vijf valse honderdjes op
duiken. U bent dus gewaarschuwd.
xv
)*r
t W
v
INGEZONDEN MEDEDELING