PTT-Vlaardingen heeft ruimte.. 'Pijn ioop' na faillissement Dat honderdje van u? Een kermispapiertje!' Criminele verslaggeefster Het Vrije Volk SCHIEDAM Brouwer Interieurmakers voert al weer sollicitatiegesprekken Groenelaan was ooit het andere hart van Schiedam Bestrijders waarschuwen voor 'muizenexplosie' helpt familie met verhuizen REACTIE No Problem opent winkel/werkplaats Gouden greep PAGINA 14 ws ZATERDAG 21 JANUAR11989 SPUKENISSE Staats secretaris dis. E. Heenna (Volkshuisvesting) verhuist vandaag de familie Jerino- mus uit Rotterdam naar Spijkenisse. Het is een teken „van waardering van de be windsman voor het woning bouwbeleid van deze ge meente. De heer en mevrouw Jer- onimus betrekken de vijfen- twintigduizendste woning in de groeigemeente. Om ongeveer twaalf uur komt de verhuiswagen met bijrijder Heenna voorrijden bij de woning in de wijk Schenkel m Spijkenisse, waarheen de afgelopen jaren ook vele Schiedammers zijn vertrokken. De staatssecreta ris tilt de eerste verhuiskist over de drempel van de nieuwbouwwoning. Dit huis maakt deel uit van een com plex van 146 huurwoningen. In de voortuin van de fami lie zal burgemeester De Groen van Spijkenisse ver der een anker onthullen en wordt het huurcontract ter plaatse ondertekend. Amper dertig jaar geleden was Spijkenisse niets meer dan een gehucht met onge- .veer duizend huizen, wat boerderijen en een kerk. Er woonden toen slechts 3500 j mensen. Anno 1989 zijn dit ,-"er meer dan 65.000 en (wordt de 25.000-ste woning ..zaterdag dus officieel inge- bnrik genomen. Spijkenisse werd in 1976 als groeige meente aangewezen. Tot de volbrenging van de groei- taak in 1992 zullen er nog eens 1500 woningen worden bijgebouwd. Tegen die tijd zal Spijkenisse ongeveer 70.000 inwoners tellen. De helft daarvan is afkomstig uit Rotterdam. Spijkenisse is één van de weinige gemeenten in ons land die daarmee ook wer kelijk en binnen de gestelde termijn aan haar opdracht heeft voldaan. Binnen het Rijnmond-gebied is Spijke- nisse„nu de vierde stad. In Nederland* prijkt Spijkenisse op de vijfendertigste plaats. Speciaal ter gelegenheid hiervan -heeft 'de PTT een stempelvlag gemaakt met de tekst 'Spijkenisse nu 25.000 woningen-65.000 inwoners', en voorzien van de afbeel ding van het stadhuis. Van 1 tot en met 28 februari wor den alle poststukken in Ne derland voorzien van het stempel, dat is ontworpen door de Hekelingse student van de grafische school, Marco van Bodegom. Mededelingen voor de redac tie van de Schiedamse editie i kunnen per brief gezonden worden naar Het Vrije Volk, Postbus 375, 3100 AJ Schie dam of per telefax naar ^nummer 4737149. GROENELAAN i Op uw verslag over de in- formatieavond inzake de Groenelaan wil ik graag rea geren. Enerzijds als consu ment en anderzijds als BVSZ- man. Als bewoner van Schiedam-Zuid doe ik nu een maal ook vaak boodschappen in de Groenelaan, zoals veel bewoners van deze wijk. Het is dan ook volgens mij niet ge heel juist, wat een bewoonster van de Groenelaan opperde, dat ik, omdat ik niet in deze laan woon, de problemen rondom deze winkelbuurt niet zou kennen. Het is natuurlijk niet zo, dat problemen in de Groenel aan alleen de bewoners en winkeliers daar treffen. Vele consumenten (en dat zijn er nog al wat) hebben hiervan blijk gegeven via het rapport van HaÜco ter Heide van de Technische Universiteit Delft. Wie is de belangengroep van de Groenelaan dan wel? Winkeliers? Bewoners? Con sumenten? Ik ga van het standpunt uit, dat de Bewonersvereni ging Schiedam-Zuid voor alle partijen op moet komen. Willem van Vessem, coördinator werkgroep Verkeer/Groenlaan BVSZ SCHIEDAM Tientallen be zoekers kwamen gistermiddag naar de opening van het leer- en werkproject 'No Problem' voor meisjes in de Passage. Anderhalve maand geleden kreeg het project daar een pand toegewezen en na een flinke opknapbeurt kon nu het resultaat worden gezien. Een resul taat dat er mag wezen: een stel vrolijke, voldane meiden en een kledingwinkel waar je niet zo maar voorbij loopt. Projectleidster Marieke: „Eerst zaten we in Zuid en dat was niet zo'n gunstige plaats, te afgelegen om veel klanten te krijgen. Maar nu hebben we het goed voor el kaar." In het pand aan de Passage bevindt zich een aantrekkelijke winkel met bijzondere mode: de meiden van No Problem maken de kleding zelf, wat als gevolg heeft dat voor bijvoorbeeld een bijzon dere rok relatief weinig geld hoeft worden neergeteld. No Problem geeft onder andere de cursus kledingmaken, die ge heel gratis is. De eindprodukten komen echter in de winkel. Helen, die bezig is met de kledingcursus, vindt dat geen probleem: „Het is leuk dat je nu kleren kunt maken. Echt een uitkomst voor als je later bijvoorbeeld weinig geld hebt. Het is hier altijd gezellig en er wordt nog gewerkt ook." Gezellig is het zeker, met zo'n veertien deelnemende meisjes, projectleidster Marieke, vakkracht kledingcursus Marleen en cursus leider etaleren Wouter. VLAARDINGEN Met de ope ning van het nieuwe voorsorteer- centrum aan de Taanderijstraat in Vlaardingen is gisteren het eerste zelfstandige PTT-bedrijf in de re gio Zuid-Holland van start gegaan. Wethouder J. Madem (Economi sche Zaken) verrichte de opening, geflankeerd door drs. W. Beet, PTT-directeur Vlaardingen. Het grote oppervlak dat het centrum biedt zal voor de sorteerders een hele verademing zijn. In hun oude onderkomen aan de.Westhavenka- de, waar de PTT sinds 1878 was gevestigd, werden jaarlijks ruim 19 miljoen brieven gesorteerd op een werkplek %van nog geen 1100 vierkante meter. Ook de aan- en afvoerwegen werden onverant woord slecht genoemd. De zakelij ke klanten kunnen de post op de Taanderijstraat afhandelen, de particulier hoeft niet zo ver van huis. In de Waalstraat is een loket- tenkantoor in aanbouw, waar de klant binnenkort met moderne middelen bediend zal worden. SCHIEDAM Een nogal chao tische situatie met geëmotioneerde betrokkenen. Dat was gisteren het beeld in het pand van Brouwer In terieurmakers BV aan de Nieuwe Haven. Daar vond overleg plaats tussen directeur J. H. Brouwer en de districtsbestuurder Kukelkorn van de FNV Bouw en Houtbond. Dinsdag sprak de rechter het failli- sement van het bedrijf uit, donder dag hoorden de werknemers bet pas. En dat is precies wat de vak bond interieurmaker Brouwer ver wijt. De bond' vertrouwt-1 de iactivitëi-~': ten van de leiding van het-bédrijfö Brouwer niet. Kukelkorn: „Ik ben bekend met faillissementen, maar een puinhoop als hier zie je zel den. Toen wij donderdag bij toeval ontdekten dat er een faillissement was uitgesproken en de zaak be zochten, merkten we dat er sollici tatiegesprekken gaande waren voor een nieuw bedrijf. Ik vraag me af of de werknemers ook zijn .ingelicht over de risico's die het aanvaarden van een baan met zich mee brengt." Wanneer je als pas ontslagen werknemer een baan aanneemt bij dezelfde bazen en het nieuwe be drijf al vanaf de start moeilijkhe den heeft, betekent het dat de kans groot is dat je binnen een paar weken weer op straat staat. Kukelkorn: „Dat wil dus zeggen datje oude rechten kwijt bent om dat de opzegtermijn niet meer geldt.". De opzegtermijn wordt be rekend. aan 'de hand van het aantal dienstjaren bij het bedrijf. 7 "Hoe'hé't jfrêfcies ziPbij7BfÖuwer Interiëurmakers r'is- froor °deTiwèrk- nëmefs vooralsnog1 onduidelijk. Het bedrijf valt onder de holding maatschappij Soundi BV. Een moe derbedrijf met verschillende min of meer zelfstandige kleinere be drijfjes onder zich. De directeur, die de leiding heeft van de holding Soundi maakt ook de dienst uit bij bijvoorbeeld het meubelmakersbe- drijf. Werknemers weten vaak •niet bij welk bedrijf ze eigenlijk werken en switchten in het verle den zonder het te weten van het ene naar het andere deelbedrijf. Directeur Brouwer ontkende gisteren dat er donderdag solicita- tiegesprekken zijn gevoerd: „Ik denk dat we de bonden tegen ons in het harnas hebben gejaagd door ze niet meteen het faillisement te melden. Maar ik blijf erbij dat er geen sprake is geweest van solici- tatiegesprekken. Dat kunnen we in onze positie ook niet De leiding is overgedragen aan'een curator." De heer Kukelkorn blijft er echter bij dat wat hij donderdag zag en hoor de, niet door de beugel kan. De ad junct-directeur van de holding, T.Overmeer, was volgens hem wel degelijk bezig met sollicitatiege sprekken." Enkele werknemers zeggen ook, dat het niet het geval was. „De mogelijkheid werd wel geopperd dat we misschien in de toekomst bij de holding terecht kunnen, het was echter niet zo dat we daar donderdag werden aangenomen. Overmeer lichtte ons in over de gang van zaken. Maar waar we werkelijk aan toe zijn blijft na tuurlijk onduidelijk," aldus één van hen. Feit blijft dat de werknemers niet behoorlijk en niet op tijd zijn ingelicht over een op handen zijnd faillissement. J.Brouwer veront schuldigt zich daar min of meer voor door te zeggen: „Ik heb, het f 'handboek failliet gaan' niet gèle-uo zen. Wanneer het je gebeurt, krijg je ineens met zoveel groeperingen te maken., Hetu vliegt je gewoon aan."""' De voormalige "personeelsleden hebben zich intussen ingeschreven bij het arbeidsbureau. Gistermid dag kwam er iemand van het Ge meenschappelijk Administratie Kantoor om hen in te lichten over de paperassen die zij moeten in vullen om nog achterstallig loon en onkosten te kunnen ontvangen. Door Han van der Horst SCHIEDAM De omwo nenden blijken niet ontevreden over de plannen van de ge meente met de Groenelaan. Ze denken, dat het er allemaal wat mooier en leefbaarder op wordt. En je kunt zeggen watje wilt, maar dat verdient die laan. Hij heeft een eerbied waardig verleden. Heel lang is hij niet alleen Schiedams twee de winkelstraat geweest, maar eigenlijk ook het andere hart van de stad. Dat hangt samen met de aard van de Gorzen, een wijk die omringd door water altijd een apart karakter heeft gedragen. Als echte Gorzenezen op de Hoogstraat of op de Broersvest gaan winkelen, dan zeggen zij niet: „Wij gaan naar de stad". Dan gaan zij naar Schiedam. Want hun wijk is iets heel aparts en nergens mee te vergelijken. Als er gewinkeld moet worden, denken zij eerst aan hun eigen Hoogstraat, de Groenelaan. Het is een wat ordeloze straat, dat wel; Daarin wil de gemeente nu verandering bren gen. Dat zal een grote breuk met het verleden betekenen, want het toevallige, het ongep lande hoort bij de Groenelaan, die al heel oud is, veel ouder dan de Gorzen zelf. In zijn oorsprong was het een bochtige landweg die de verbinding vormde tussen de buitensluis en de Oud Franke- landseweg, die ongeveer het tracé volgde van de huidige Burgemeester Knappertlaan. De beide wegen ontmoetten elkaar ergens in de buurt van de te genwoordige Jan van Avennes- straat. Veel gegevens vind je niet over die oude Groenelaan, want er stonden nauwelijks boerde rijtjes langs. Alleen aan het be- .gin, bij de Hoofdstraat in de Gorzen, werd het een en ander gebouwd. Ook dat droeg een landelijk karakter, zoals blijkt uit de bijnaam die dit gedeelte tot bijna vandaag de dag droeg: Poeplaan. De opwaardering van de Groenelaan begon, toen in het •laatste kwart van de negentien de eeuw het eerste deel van de Gorzen werd gebouwd. Die wijk was bestemd voor'de"geze ten arbeider "en de'oude land weg vormde een fraaie natuur lijke begrenzing voor de eerste nieuwbouwwijk van Schiedam. Er kwam een fraai Wilhelmi- naplein precies aan het einde van de Poeplaan. De gemeente maakte van het stuk tot aan de Westerhaven een tamelijk bre de doorgangsroute. De bouw was geheel in handen van par-, ticulieren en het ging allemaal nogal hap snap. Dat valt aan de brokkelige rooilijn nog af te zien. Toen de Gorzen eenmaal af gebouwd was, kreeg de Groe nelaan steeds meer het karak ter van een winkelstraat, de tweede van Schiedam dus. Maar daar moest de voormalige landweg wel een prijs voor be talen: Mj werd in lengte met de helft teruggebracht. Dat heeft met de Eerste Wereldoorlog te maken. Nederland en Schiedam zijn door die oorlog zwaar getrof fen. Ze bleven wel gespaard voor het oorlogsgeweld zelf, maar de andere effecten kwa men keihard aan. Er ontstond vrijwel onmiddellijk een groot gebrek aan allerlei grondstoffen en een soort economische pa niek. In de eerste maanden van de oorlog alleen al verloren honderden Schiedamse arbei ders hun baan. Daar deed de gemeente wat aan. Er kwam een groot werk verschaffingsprogramma op gang en dat betekende in die dagen grondwerk. De Schie damse werkelozen moesten langs het tracé van de Groenel aan tussen de Westerhaven en de Oud Frankelandseweg een vijver graven. Dat hebben ze op straffe van intrekking van hun uitkering gedaan. Met schop en kruiwa gen; er kwam geen machine aan te pas. Die singel ligt er nog. Ze vormt een der aantrek kelijkheden van de Stadshou- derslaan, tot op de huidige dag Schiedams goudkust. De werk lozen groeven bovendien de vij vers van het Julianapark, maar dat zou pas later worden aange legd. Zo bleef er van die Groenel aan nauwelijks meer iets over. Zelfs de herinneringis ver- vaagd. Maar 'dewinkelstraat" gaat nu een tweede jeugd tege moet. Oude Schiedammers ho pen, dat er nog het'nodige her-" kenbaar zal blijven. 1 v SCHIEDAM Steeds meer* klachten komen binnen bij de ge meentelijke ontsmettingsdienst over de aanwezigheid van muizen in woongebieden. Er is nog geen sprake van een 'muizenexplosie', maar ervaren plaagdierenbestrij- der Theo van der Meer waar schuwt hier wel voor. „Ratten en muizen komen bij het dalen van de temperatuur voedsel zoeken in woongebieden. Als ze zich daaraan tegoed kunnen doen zijn ze ook ac tiever op het gebied van de voort planting. Daarom is het zo belang rijk dat mensen het deze plaagdie- ren niet gemakkelijk maken." Theo van der Meer, chef van de gemeentelijke ontsmettingsdienst, adviseert de Schiedamse bevolking vooral niet zomaar voedsel op straat te gooien of 's avonds vuil niszakken buiten te zetten. In steeds meer delen van de stad ko men ratten en muizen voor. Vorig jaar zijn er 525 klachten over de bruine rat uit oude en nieuwe stadswijken ontvangen, in 1987 waren het er 511. „Je kan niet praten van een echte rattenplaag. Gelukkig niet, maar men moet wel uitkijken," zegt Van der Meer. Hij heeft een vaste kern van drie mensen tot zijn beschikking om de overlast van plaagdieren aan te pakken. Bas van Son en Ben Heppe zijn de belangrijkste assistenten. Aad van Theo van der Meer en zijn assistenten Bas van Son en Ben Heppe be schikken over allerlei soorten bestrijdingsmiddelen, die wel afdoende zyn. Lingen springt by als het erg druk wordt. Van der Meer, die zelf jaren lang actief was in het bestrijdings- werk, is nu plaatsvervangend chef van de uit zestig man bestaande buitendienst van het VROM-dienst van de Openbare Nutsbedrijven Schiedam. In de maand januari waarschuwt hij meestal voor de bruine rat, maar dit jaar spreekt hij vooral zijn zorgen uit over de groei van de muizenpopulatie. „Enige jaren terug verkochten wij zelf nog bestrijdingsmiddelen. Dat is bij wet niet meer toege staan. Mensen kopen nu bestrij dingsmiddelen in particuliere za ken, Sommige van die middelen zijn echter niet meer geschikt om dat muizen er aan gewend zijn ge raakt. Zij zijn er resistent voor ge worden en vermenigvuldigen zich razendsnel. Vergeet niet, dat een muizenpaar jaarlijks tweeduizend nakomelingen krijgt. Als de be strijding faalt dan leidt dat tot een enorme verspreiding. Wij advise ren de mensen daarom ons direct te waarschuwen als ze muizen zien." De ontsmettingsdienst heeft niet alleen bestrijdingsmiddelen voor ratten en muizen. Ook zijn ze uitgerust met materiaal om andere plaagdieren in de woongebieden uit te roeien. „Mensen, die last hebben van concentraties mieren, wespen, vlooien, kakkerlakken, mijten, torren of motten kunnen ook bij ons terecht." ROTTERDAM Twee mannen hebben gisteravond rond acht uur de etalageruit van een juweliers winkel aan het Stadhuisplein in Rotterdam ingeslagen, en zijn er vandoor gegaan met sieraden. Twee mannen probeerden de die ven tevergeefs tegen te houden. Weer verschenen CITO-PLAN STADSGIDS ROTTERDAM Geheel bijgewerkt, voorzien van havennummers Verkrijgbaar bij o a. boekhandel en benzinestation Door Annet van Aarsen Het zal je maar gebeuren: je fietst weg op een van de redactie geleende fiets en ineens springen er twee mannen voor je wiel. De twee stellen zich voor als zij" politie in burger. „Help," sc." <t het door je hoofd: „wat heb ik tu- weer gedaan. Is het omdat ik een paar meter op de stoep fietste?" Het was echter niks van dat alles. De heren verdachten mij ervan het krakkemikkige redactie-eigen dom zojuist te hebben ontvreemd. „We zagen u daarnet bij die fietsen rommelen. Is deze eigenlijk wel van u?" vroeg een van de dienders. „Nou eh, nee. Ik heb hem even geleend," was mijn eer ste ïeactie. Ik was nogal overdon derd van het plotselinge en voor nij niet alledaagse verschijnsel, ;'oor twee agenten in burger te worden aangehouden. Ik realiseer de mij meteen dat mijn gedrag en kele minuten daarvoor zeker ver dacht moest overkomen. Tegenwoordig blijkt een beetje verstrooidheid niet meer zo ge woon te zijn. Wanneer je per onge luk met het juiste sleuteltje bij de verkeerde fiets belandt, is dat ver dacht. Ik was dus ook verdacht toen ik pas bij de tweede poging 'mijn' fiets uit het rijtje haalde. Natuurlijk, het is prijzenswaardig dat de Schiedamse politie zo oplet tend is, dat ze ook nog uitkijkt naar mogelijke fietsendieven. Het kostte me echter grote moeite, mijn verdachte gedrag te verklaren. En dat steekt. Ik gaf ze het telefoonnummer van de redac tie, zodat ze de herkomst van de fiets konden natrekken. Reactie: „Daar kunnen ze wel vertellen dat die fiets van hun is, maar of dat klopt....?" Door Ad Hoogerwerf VLAARDINGEN Weieens be schuldigd van het uitgeven van vals geld? Ik wel. Gisteren nog, bij een benzinestation op de grens van Schiedam en Vlaardingen. Voor je er erg in hebt zit je als verdachte op het hoofdbureau van politie een verklaring af te leggen. Om hon derd gulden ging het. Zo'n Snip, die zo vals was dat hij bijna la chend van tafel wegvloog. 'Een kermispapiertje', luidde het oor deel van een kenner op het hoofd bureau. Het gebeurde om klokslag elf uur. De tank is bijna leeg, het Shell-pompstation brengt uitkomst. Ik rij Toyota, zo'n Japanner met een kleine tank. Eén voordeel: hij zit snel vol waardoor je meest al voor vijftig gulden klaar bent, dacht ik. Ik betaal met honderd gulden, krijg de helft terug en loop naar buiten. Alleen zal mijn auto niet door mij naar Schiedam wor den gereden, maar door een vrien delijke agent. Wat blijkt? Bij het instappen komt de collega van pomphouder Jan Coomans op me af. „U heeft met vals geld be taald," zegt hij. Vraagtekens vormen zich boven mijn hoofd. Ik betast het papiertje en denk: heb ik daar mee afgere kend? „U heeft het wellicht per ongeluk omgewisseld," verweer ik me dapper. De twee inmiddels ge arriveerde politie-agenten willen dat verhaal wel aanhoren: op het bureau. Daar maak je dan onvrijwillig kennis met de teksten op de wan den van een heuse cel. Mijn hele hebben en houden moet ik uit m'n zakken in een mandje deponeren. Ongelooflijk wat iemand bij zich heeft. Hoofdagent G. Visser typt mijn verhaal op. Een adjudant, zo ver telt hij, zal later uitmaken of dit proces-verbaal reden geeft voor vervolging. Nieuwsgierige collega's van Visser keuren 'mijn' Snip nau welijks een blik waard. Een ker- misding dat onder een goed kleu renkopieerapparaat zo te maken is, klinkt het vernietigend. Een an dere expert op het hoofdbureau weet te vertellen dat het in mijn schoenen geschoven honderdje uit Limburg afkomstig is. Hoofd Falsificaten Centrale D. Schuurman van de Centrale Re cherche Informatiedienst, waar het briefje uiteindelijk voor nader onderzoek zal belanden, vindt het knap dat in Schiedam de herkomst al bepaald is. „Uit Limburg, daar feliciteer ik ze mee. Ze mogen mij eens uitleggen hoe ze dat weten." Hij vertelt dat in de afgelopen twee jaar voor ruim 35.000,- uit de roulatie is genomen. Het betreft veelal het „type Hilversum", te herkennen aan het ontbreken van een watermerk en het gladde pa pier. Zoals het vodje dat ik even mocht bewonderen. „Het is de tweede keer in mijn 35-jarige loopbaan als pompbe diende, dat ik een vals bankbiljet ontdek. Zes jaar geleden is het me ook overkomen." Pompbediende J. Coomans, die al vijftien jaar bij het Shellstation aan de Vlaardin- gerdijk werkzaam is, „Het honderdje waarmee die knul zijn benzine bij ons wilde be talen had geen watermerk. Dat voelde ik toen ik het in de kas wil de stoppen. Ik heb direct zijn ken teken opgeschreven en mijn colle ga de politie laten bellen." „Of ik het niet eerder in de ga ten had? Ja, dat vroeg de politie me ook al. Of ik het misschien heb verwisseld. Dat is natuurlijk niet zo. Ik heb gewoon net als anders dat briefje van honderd aangepakt en naast de kassa neergelegd. Pas toen ik het wilde opruimen had ik in de gaten dat het vals was. We letten er nu wat meer op omdat we juist 's ochtends op de Amro- bank gewaarschuwd waren dat er zoveel valse honderdjes in Schie dam in omloop zijn." „Oh ja, hij kwam met het ver haal, dat hij dat bankbiljet heeft gekregen op het postkantoor in Berkel. Nou dat kan natuurlijk nooit. Op postkantoren geven ze heus geen vals geld uit, want daar controleren ze alle biljetten." Inderdaad. Op het postkantoor in Berkel en Rodenrijs acht PTT' er J. C. van Haarlem het uitgeslo ten dat een vals briefje niet wordt opgemerkt. „We bekijken alle briefes van honderd onder een ul- traviolet-lamp. Ook bij het aanne men van geld voelen we elk afzon derlek briefje. Het geld dat van het hoofdkantoor komt is eveneens gecontroleerd op echtheid." Hoofdagent Visser vertelt troos tend dat er alleen al in Schiedam wekelijks vijf valse honderdjes op duiken. U bent dus gewaarschuwd. xv )*r t W v INGEZONDEN MEDEDELING

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1989 | | pagina 1