Delft en Schiedam doen
samen beroep op Kamer
Nog geen groen l icht voor
grootse plannen Blijdorp
ZANGERES SUE ANN WIL SNEL EEN HIT
Johan Maasbach redde r.k. monument van de sloop
Het Vrije VolkSCHIEDAM
'Optreden in rumoerige cafés is een goeie leerschool'
m
Stadsbesturen dringen aan op serieus onderzoek naar railiijn in plaats van Rijksweg 19
Wilde ooievaars
blijven opnieuw
in Rotterdam
Intermezzo voert
een klucht op
Rommelmarkt in
Landvreugd
iJSRi
Opspuiting van
strand wacht
nog op fiat
ws
PAGINA 12
ZATERDAG 25 FEBRUAR11989
Rotterdamse raadscommissie heeft twijfels over de financiering
Door Ben van Haren
SCHIEDAM - De gemeentebestu
ren van Delft en Schiedam hebben
in een gezamenlijke brief de Twee
de Kamer gevraagd de mogelijk
heid van de aanleg van een rail
verbinding op het voor rijskweg
19 bedoelde zandlichaam tussen
deze twee steden heel serieus te
overwegen. In de gisteren verzon
den brief schrijven de colleges van
burgemeester en wethouders van
de beide steden in het kader van
de nog lopende discessie over de
mogelijke aanleg van Ryksweg
19/A4 'nog eenmaal' de kamer te
willen wijzen op deze oplossing
van het mobiliteitsprobleem. „Een
oplossing die naar onze smaak in
de overwegingen tot nu toe onder
belicht is gebleven."
De stemming over het voorstel
van minister Smit-Kroes om defi
nitief te besluiten tot aanleg van
de rijksweg door het natuurgebied
Midden-Delfland is deze week uit
gesteld. De Schiedamse wethouder
Chr. Zijdeveld en andere tegen
standers van Rijksweg 19 hebben
echter goede hoop, dat alsnog een
aantal kamerleden van CDA en
WD voor een milieuvriendelijke
re oplossing kiezen. In de colleges
van Schiedam en Delft zijn deze
partijen ook vertegenwoordigd. De
oppositiepartijen en de kleine
rechtse partijen in de Tweede Ka
mer hebben zich al voorstander
getoond voor dit alternatief.
„Het is naar onze overtuiging
zeker mogelijk het mobiliteitspro
bleem, waarmee wij allen gecon
fronteerd worden, ook op een an
dere wijze op te lossen dan door
het louter aanleggen van snelwe
gen als de onderhavige. Wij den-
ROTTERDAM Enkele wilde
ooievaars zijn voor de tweede ach
tereenvolgende keer in de winter
maanden in Rotterdam achterge
bleven.
De toren van het roofdierenver-
blijf van diergaarde Blijdorp
vormt de uitvalsbasis van enkele
wilde exemplaren. Regelmatig
slaan zij hun vleugels uit voor een
rondje in het stadscentrum, waar
mee zij steeds opnieuw oplettende
voorbijgangers in stomme verba
zing achterlaten. Hun grote vleu
gelwijdte en hun silhouet laten
echter niets te raden over: het zijn
ooievaars.
Woordvoerder J. Klapwijk van
diergaarde Blijdorp: „Aan de skyli
ne van de diergaarde en het cen
trum van de stad zijn ze regelma
tig te zien. Vijfentwintig jaar lang
waren er in Rotterdam geen ooi
evaars te bekennen, maar een paar
jaar geleden kwamen er plotseling
enkele aanvliegen.
Door de overvloed aan eten in
de dierentuin zien zij geen enkele
reden om in de winter lange
vluchten naar warmere zuidelijke
streken te maken. Ze gedijen hier
goed. We hebben zelfs al een ge
mengd huwelijk meegemaakt met
een geleeuwiekte ooievaar van de
dierentuin. De wilde ooievaars zijn
zo langzaamaan in Rotterdam een
normaal verschijnsel geworden."
SCHIEDAM "Hotel de Meer
paal' is de titel van een klucht in
vier bedrijven die de toneelvereni
ging Intermezzo op zaterdag 18
maart op de planken zet van de
aula van de Scholengemeenschap
Spieringshoek aan de Van der
Brughhenlaan. Aanvang 20.00 uur.
Toegangskaarten zijn te bestellen
bij N. Warnawa, Jan Oudegeest
straat 11, tel. 4267199.
De klucht handelt over oudere
mensen die in de winter Neder
land verruilen voor een zonniger
oord. Dat denken de gezusters Blok
ook te doen. Ze gaan naar Schiphol
en willen daar een ticket richting
Spanje kopen. Maar zo gemakke
lijk gaat dat niet. In een restau
rant vinden ze een krant met een
advertentie over goed overwinter
en in Hotel de Meerpaal.
SCHIEDAM De wijkvereni-
ging Groenoord houdt volgende
week zaterdag van 10.00 tot 16.00
uur een grote rommelmarkt in
boerderij Landzicht aan de Sweel-
incksingel 9. De opbrengst komt
ten goede aan de vereniging. Te
vens wordt informatie verstrekt
over de activiteiten van de wyk-
vereniging.
ken dat een aanpak, waarby in de
Randstad een aanzet gemaakt
wordt met het aanleggen en op
bouwen van een hoogwaardig
openbaar vervoersysteem geba
seerd op lichte railvoertuigen
zeker een oplossing kan bieden die
op veel aspecten beter zal functio
neren dan de keuze waartoe men
zich nu beperkt," staat er in de
door beide colleges ondertekende
brief.
Zij wijzen erop, dat zo'n open
baar vervoersysteem ten opzichte
van de geplande rijksweg zorgt
voor minder milieubelasting in de
vorm van homonvervtiiling,
luchtverontreiniging en geluids
hinder. En voegen ze hieraan toe:
„Terwijl de kosten, gemoeid met
de aanleg van een railverbinding,
slechts een tiende bedragen ten op
zichte van de rijksweg-variant.
Daarnaast is ook het energiege
bruik in een dergelijk systeem la
ger dan in een autosysteem."
De gemeentebesturen pleiten
dringend voor een onderzoek naar
de mogelijkheden van zo'n interre
gionaal railsysteem met licht ma
teriaal (sneltrams) tussen Den
Haag en Rotterdam. Zij noemen
het een goed alternatief voor het
woonwerkverkeer tussen de twee
regio's. Uiteraard mag dan in de
tijd dat de studie loopt, niet tot
aanleg van een weg op het tussen
beide plaatsen aangelegde zandli
chaam worden overgegaan.
ROTTERDAM De Rotter
damse Diergaarde Blijdorp heeft
nog geen groen licht gekregen voor
de grootscheepse plannen om van
de dierentuin 'een attractie van al
lure' te maken. Ook is nog onzeker
of een eventuele verhuizing van
Blijdorp definitief van de baan is.
De komende maanden zal worden
onderzocht of er toch nog andere
plaatsen in Rotterdam zijn waar
de diergaarde kan worden gehuis
vest.
De Rotterdamse raadscommis
sie Sport en Recreatie sprak deze
week wel haar waardering uit
voor de plannen, die het bestuur
van de diergaarde heeft om meer
bezoekers te lokkken, zoals het op
delen van de dierentuin in vijf we
relddelen en de aanleg van het
Oceanium, een levensgroot aquari
um met onder andere haaien. Ook
voor de op stapel staande China-
manifestatie, die het feestjaar
1990 een extra feestelijk tintje
moet geven en de eerste stap moet
zijn op weg naar een wereldver
maarde attractie, had de commis
sie niets dan lof.
Het probleem zit echter in de fi
nanciering van de plannen. De
Door Rein Wolters
SCHIEDAM Zelfbewustheid
kan zangeres Sue Ann niet worden
ontzegd. De Rotterdamse is een
laatbloeier. Misschien dat ze juist
daarom precies weet wat ze wil.
„Snel een hit en een notering in
de vaderlandse Top-40," bena
drukt ze gedecideerd. „Dat zou een
bekroning van mijn werk zijn."
Twee weken geleden bracht Sue
Arm zelf haar eerste single uit met
de songs 'I still love you' en 'We
belong together'. Een loonpersing
dus. Vijfhonderd zijn er in de hoes
gestopt Sue Ann betaalde er drie
duizend gulden voor uit eigen zak.
Verkopen doet ze de zwarte
schijven vooralsnog niet: ze deelt
ze uit „Om bekendheid te krijgen.
Een investering in toekomst," legt
de struise blonde uit. „Als ze mijn
zangvrucht oké vinden dan komt
er vanzelf vraag naar bij de plate-
laar en dan persen we door. Af
wachten voorlopig."
De eerlijkheid gehied te schrij
ven dat Sue Ann best een aanhoor-
bare, 2eker niet tot de grauwe
middelmaat behorende single
heeft uitgebracht Hij is in ieder
geval méér waard is dan een onge-
draaid verblijf in een stoffig verza-
melarchief. Op beide kanten heeft
ze Engelstalige reggae- en country-
achtige nummers ingezongen. Nog
maals: best aardig, maar ook weer
niet goed genoeg voor een waardi
ge hitnotering.
Sue Ann heeft daar een andere
mening over. „De reacties zijn
goed. Iedereen werkt mee om mijn
plaat gedraaid te krijgen. Bij Radio
Lokatel en Den Haag ben ik zelfs
artiest van de maand. Verder
wordt mijn plaat gedraaid bij Ra
dio Stad in Amsterdam, door loka
le piraten en door de omroep
Vlaardingen, waar ik afgelopen za
terdag live was te beluisteren. Néé,
Radio Rijnmond draait mijn plaat
nog niet. Ik wacht in spanning
af."
In Schiedam heeft Sue Ann in
korte tijd enige reputatie opge
bouwd door herhaalde optredens
in cafés als De Kuil, Nieuwe Brug,
Buitensluis en Pleinzicht. In dit
laatste etablissement aan de Singel
treedt ze vanavond weer op. In de
eerstvolgende zes maanden treedt
ze trouwens vrijwel elke zaterdag
in de jeneverstad op. „Néé, optre
den in rokerige en gehorige cafés
vind ik niet vervelend. Ik ervaar
het juist als een goede leerschool.
Wanneer je rumoerig publiek weet
te vermaken en te boeien, dan kun
je ook het grotere werk aan," zegt
ze zonder blasé-
Leren was niks
Sue Ann weet duidelijk wat ze
wil. Maar of het ook uitkomt zoals
ze haar zangcarrière zorgvuldig
heeft uitgestippeld, kan niemand
voorspellen. Als Ria Hemmen zag
-
*A
SS#' '-i&UÜ
Si* 'f
ze in de Rotterdamse wijk Span
gen het levenslicht. Haar leeftijd
vindt ze niet geschikt voor publi
catie. De lagere school doorliep ze
met succes, wat echter niet opgaat
voor de Mavo. Na drie klassen
hield ze het voor gezien. „Het had
geen zin meer. Leren was niks
voor mij," licht ze een tipje van
haar jeugdsluier.
Kort na het verlaten van school
trad ze als 17-jarige in het huwe
lijk. „Kanjer van een vergissing,"
memoreert ze bondig. „Had ik
nooit moeten doen. Nauwelijks na
één jaar werd de scheiding al uit
gesproken. Ik ben ook nooit meer
hertrouwd of een andere vaste
verbintenis aangegaan. Ik kijk wel
uit."
Ria Hemmen had intussen wel
een eigen verkooporganisatie in
parfums en cosmetica. Direct na
Sue Ann deelt haar platen voorlopig uit: „Om bekendheid te krygen.'
de mavo zette ze deze op. Zestien
jaar gaf haar dit brood en beleg op
de plank. Vorig jaar besloot ze
haar bedrijf in te ruilen voor dat
van het vak van zangeres. „Tot op
heden lukt het allemaal redelijk.
De aanvragen om te komen optre
den nemen toe. Echt bestaan kan
ik er niet van, maar voorlopig
houd ik het financieel wel uit. We
zien wel."
Sue Ann zegt al sinds haar
jeugd te zingen. Zes jaar geleden
maakte ze pas serieus werk van
haar vocale kwaliteiten na het le
zen van een advertentie. „Het
Merwe-trio uit Dordrecht zocht
een zangeres. Dus reflecteerde ik.
En ik kwam, hoewel ongeschoold,
nog als beste uit de bus óók. Twee
jaar heb ik bij hen gezongen.
Voorts heb ik nog gewerkt bij
groepen als Harmony en Double P.
Daarna ben ik door persoonlijke
omstandigheden enige tijd met zin
gen gestopt.
Vorig jaar verhuisde ik door
diezelfde omstandigheden enige
tijd naar Limburg en kreeg daar
de zangkriebels weer. In Neder-
weert nam ik deel aan een voor
ronde van het VARA-Songfestival.
Dat is de enige en ook de laatste
keer dat ik voor een wedstrijd heb
ingeschreven. De zesde plaats was
mijn deel. Niet onverdienstelijk,
vind ik nog steeds, want tot op dat
moment had ik voor publiek nog
nooit solo gezongen."
Zeker weten
Ze vervolgt: „Nu woon ik weer
in de omgeving van de noorder
winkelboulevard in Rotterdam en
werk keihard aan mijn toekomst.
Als het niet lukt? Nou dan pak ik
gewoon mijn oude beroep weer op.
Maar het zal me heus lukken om
door te breken. Zeker weten. Eén
of twee hitjes en vee! aanvragen
voor optredens zetten de bekro
ning voor mijn werk. Top-40, Ne
derland muziekland, ik zie het zit
ten. Néé, ik zing niet uitsluitend
Engelstalig. Op mijn repetoire, dat
ruim honderdvijftig songs omvat,
staan ook Nederlandstalige van Ri
ta Hoving, Karin Kent, Stella Bos,
René de Haan en Koos Alberts.
Van al hun covers beschik ik over
de juiste orkestbanden."
Tot slot zegt ze nog: „Eind vol
gende maand komt er een langspe-
ler op de markt met Antilliaanse
en Surinaamse songs. Op deze
plaat komt minstens één song van
mij. Is dat niet prachtig?"
diergaarde wil de 450.000 gulden
die vorig op de begroting zijn
'overgebleven' en het verwachte
overschot dit jaar, gebruiken om
enkele plannen al meer handen en
voeten te geven. Alleen de CDA-
fractie bleek zich meteen in dit
voorstel te kunnen vinden. VVD-
fractieleidster A. Verbeek zei al
leen ja' te kunnen zeggen op per
soonlijke titel.
Het PvdA-raadslid M. Hoppener
wilde echter niet meteen met dit
voorstel instemmen. „Het is de re
gel dat een dergelijk overschot te
rugvloeit in de gemeentekas,"
lichtte hij zijn standpunt toe. «We
moeten eerst maar eens bekijken
of we dat geld niet nodig hebben
om een foutje in de begroting weg
te werken." Bekeken zal worden
of voor de diergaarde een regeling
is te bedenken, zodat eventuele
overschotten op de begroting wel
door Blijdorp zelf kunnen worden
uitgegeven.
De diergaarde moet ook nog af
wachten of de gemeente bereid is
de voor de China-plannen benodig
de 5,5 miljoen gulden te lenen of
daarvoor een garantie wil verle
nen, zodat het bestuur voor het
geld bij een fïnancierder kan aan
kloppen. De gemeentelijke stafaf
deling Economische Zaken zal on
derzoeken op welke manier de ge
meente het best de diergaarde fi
nancieel de helpende hand kan
toesteken, zodat met de uitwerking
van de plannen kan worden ge
start.
„De diergaarde kan het beste op
deze plaats blijven en uitbreiden
naar het Roel Langerakpark en de
Spoorwegdriehoek. In het afgelo
pen jaar is geen duidelijkheid ge
komen over een acceptabelere lo-
katie. Daarom moeten we nu de
knoop doorhakken, want uitstel
zal nog meer uitstel betekenen,"
voerde VVD-ster Verbeek aan voor
handhaving van de dierentuin op
de huidige plaats. De CDA-fractie
stemde daar volmondig mee in.
Toch vond ook Verbeek het net
als PvdA'er Hoppener een goede
gedachte de komende maanden te
onderzoeken of in Rotterdam een
betere plaats voor de diergaarde
voorhanden is. De Rotterdamse
Ontwikkelingsraad (ROTOR), het
orgaan dat de economische kansen
van Rotterdam moet onderzoeken,
zal bekijken of verhuizing van
Blijdorp nodig is om er een topat
tractie van te maken.
„De 5,5 miljoen voor de China-
plannen zijn geen weggegooid geld,
zelfs als er sprake zal zijn van een
verhuizing," voerde F. Hengeveld,
hoofd Sport en Recreatie aan, na
dat Hoppener dat had gesugge
reerd.
HOEK VAN HOLLAND De
strandopspuiting bij Hoek van Hol
land zou op korte termijn kunnen
beginnen, als de contracten snel
worden getekend.
Dat is de mening van een zegs
man van Rijkswaterstaat. Gemeen
te Rotterdam en Rijkswaterstaat
kwamen enkele weken geleden
overeen dat er jaarlijks 110.000
kubieke meter zand op het Hoekse
strand zal worden opgespoten.
De kosten drie ton per jaar
zouden door gemeente en rijk
gezamenlijk worden gedragen.
Maar tot nu toe heeft gemeente
Rotterdam het contract nog niet
getekend en Rijkswaterstaat is niet
van plan om met de opspuiting te
beginnen voordat alle formalitei
ten vervuld zijn.
Door Han van der Horst
SCHIEDAM Eén vijand
heeft de huidige restaurateur van
de Havenkerk Albert Dijkhuizen
in ieder geval niet: de boktor.
Aan het eind van de jaren vijftig
dreigde dit insect de balken van
het monumentale gebouw geheel
weg te vreten en de katholieken
van de stad want in hun han
den was de Havenkerk gaven
mild aan collecte na collecte
voor bestrijding van het onge
dierte en herstel van de schade.
Dat is aardig gelukt, want de
Havenkerk staat er nog in volle
glorie. Maar katholiek is ze niet
meer. De evangelist Johan Maas
bach nam haar voor een prikje
over toen het parochiebestuur
geen kans meer zag de exploita
tie van het gebouw rond te krij
gen In de binnenstad woonden
weinig katholieken meer. De Sin
gelkerk was vlakbij. En Nieuw-
land beschikte over een moderne
kerk.
Johan Maasbach ging er fors
tegenaan. Hij legde op de vloer
tapijt, zorgde voor gemakkelijke
stoelen en liet de beelden van de
apostelen langs de wanden in al
le kleuren van de regenboog op
schilderen. Hij zorgde bovendien
voor vloerverwarming. En dat
terwijl minstens zes generaties
rooms katholieken op zondag in
dat ijzige kerkgebouw hebben zit
ten vernikkelen.
Ze kwamen trouwens uit alle
delen van de stad om te vernik
kelen, want de Havenkerk had
een bijzondere sfeer. Zij had
niets gemeen met de namaak
middeleeuwse neogothiek waar
mee de andere parochies waren
opgezadeld. Ze ademde boven
dien een zekere luxe. Boven het
altaar prijkte een gouden kroon.
Het houtsnijwerk van de preek
stoel was beroemd. De biecht
stoelen waren geen eenvoudige
hokken, maar een soort mihia-
tuurpaleisjes met twee deuren.
De kerkbezoekers zaten daar
tot diep in de jaren vijftig naar
rang en stand gescheiden, want
er werd van ieder plaatsengeld
geheven en in de parterre om
het oneerbiedig te zeggen wa
ren de prijzen hoger dan achter
de pilaren. Daar nam mijn vader
steevast plaats, want hij wenste
tijdens de wekelijkse zit in de
kerk niet door allerlei activitei
ten te wotden gestoord. Dat lukte
lang niet altijd, want er was
maar een manier om mij stil te
houden. En wel door het perma
nent bootjes vouwen van de oude
plaatskaartjes die ik in de bank
verzamelde. Mijn vader en ik
hadden een mooi geloof
Toch had de Havenkerk iets
engs. Fel realistische schilderijen
gaven lijden en dood van Chris
tus weer. De apostelbeelden droe
gen allemaal het attribuut - ver
guld, ook dat nog - waarmee zij
destijds door de heidenen waren
ter dood gebracht: een speer bij
voorbeeld. een trekzaag of een
bijzonder gevormd kruis. Het
was een uitstekend decor voor
donderpreken, waar de paters
Dominicanen, die de kerk be
heerden, meesters in waren ais
zij de geest kregen.
Toch was dit alles door de
stichters van de Havenkerk niet
eng en dreigend bedoeld. Ze wil
den grootsheid en rijkdom tonen,
maar toch zo dat het binnen de
perken bleef, want dat eiste de
geest des tijds. Katholieken wa
ren in 1822 toen het gebouw
werd voltooid - tweederangs bur
gers. Ze hadden zich nog niet zo
lang daarvoor het recht verwor
ven om in als zodanig herkenba
re gebouwen hun godsdienstoefe-
neningen te houden, maar het
bouwen van dominante kathe
dralen durfde men niet aan. Dat
kwam later pas, toen die enorme
neogothische kolossen verrezen,
zoals de Frankelandsekerk zali
ger nagedachtenis die op de
Nieuwe Haven stond aan de kop
van de Oranjestraat.
De Schiedamse katholieken
waren om nog een reden tweede
rangs burgers. Het merendeel
was eerste of tweede generatie
gastarbeider, migranten uit
Duitsland die af waren gekomen
op de werkgelegenheid in de
branderyen. Men kreeg de moed
om zich te manifesteren, men
durfde de schuilkerk op de Dam
te verlaten, maar men wilde toch
niet provoceren. Daarom werd
de Havenkerk gewoon in een
huizenrij geplaatst, zodat niet op
viel, hoe massaal het gebouw
was, want het sloot rechtstreeks
aan op de nieuwe Pastorie en die
stond op de Hoogstraat.
Maar binnen konden de kat
holieken hun gang gaan en er
was geld genoeg, want ook veel
branders behoorden tot de paro
chie en zij tastten diep in de
beurs om te laten zien, hoe veel
ze over hadden voor het geloof.
Ijdei waren ze ook. Het gerucht
gaat, dat Maria en haar vrien
dinnen op het grote schilderij
achter het altaar vaag de trekken
vertonen van toenmalige bran
dersechtgenotes. Binnen kon
men de macht en pracht van de
wereldkerk zich laten ontvou
wen. Buiten was het nog even
kalm aan.
De Havenkerk is architecto
nisch een beetje geïnspireerd op
Griekse tempels, zoals het voor
front laat zien. De binnenkant is
verwant aan Zuideuropese religi
euze bouwstijlen en dat is geen
wonder, want de archtitect, Gi-
udici, was zelf Italiaan. Er zijn
in Noord- en Zuid-Holland nog
een tiental kerken die volgens
deze mode gebouwd zijn. Een
groot aantal daarvan is verdwe
nen, want ze liggen meestal in
binnensteden die hun woonfunc
tie verloren hebben. De Haven
kerk is dus om zyn stijl en zijn
geschiedenis een heel bijzonder
gebouw.
Je kunt van Johan Maasbach
en zyn geloofspraktijken denken
wat je wil, hij heeft die unieke
kerk toch voor Schiedam weten
te behouden.
FT7 V X '"TUT
';W
p'
■•is» 4
"tr r>«&