Delft en Schiedam doen samen beroep op Kamer Nog geen groen l icht voor grootse plannen Blijdorp ZANGERES SUE ANN WIL SNEL EEN HIT Johan Maasbach redde r.k. monument van de sloop Het Vrije VolkSCHIEDAM 'Optreden in rumoerige cafés is een goeie leerschool' m Stadsbesturen dringen aan op serieus onderzoek naar railiijn in plaats van Rijksweg 19 Wilde ooievaars blijven opnieuw in Rotterdam Intermezzo voert een klucht op Rommelmarkt in Landvreugd iJSRi Opspuiting van strand wacht nog op fiat ws PAGINA 12 ZATERDAG 25 FEBRUAR11989 Rotterdamse raadscommissie heeft twijfels over de financiering Door Ben van Haren SCHIEDAM - De gemeentebestu ren van Delft en Schiedam hebben in een gezamenlijke brief de Twee de Kamer gevraagd de mogelijk heid van de aanleg van een rail verbinding op het voor rijskweg 19 bedoelde zandlichaam tussen deze twee steden heel serieus te overwegen. In de gisteren verzon den brief schrijven de colleges van burgemeester en wethouders van de beide steden in het kader van de nog lopende discessie over de mogelijke aanleg van Ryksweg 19/A4 'nog eenmaal' de kamer te willen wijzen op deze oplossing van het mobiliteitsprobleem. „Een oplossing die naar onze smaak in de overwegingen tot nu toe onder belicht is gebleven." De stemming over het voorstel van minister Smit-Kroes om defi nitief te besluiten tot aanleg van de rijksweg door het natuurgebied Midden-Delfland is deze week uit gesteld. De Schiedamse wethouder Chr. Zijdeveld en andere tegen standers van Rijksweg 19 hebben echter goede hoop, dat alsnog een aantal kamerleden van CDA en WD voor een milieuvriendelijke re oplossing kiezen. In de colleges van Schiedam en Delft zijn deze partijen ook vertegenwoordigd. De oppositiepartijen en de kleine rechtse partijen in de Tweede Ka mer hebben zich al voorstander getoond voor dit alternatief. „Het is naar onze overtuiging zeker mogelijk het mobiliteitspro bleem, waarmee wij allen gecon fronteerd worden, ook op een an dere wijze op te lossen dan door het louter aanleggen van snelwe gen als de onderhavige. Wij den- ROTTERDAM Enkele wilde ooievaars zijn voor de tweede ach tereenvolgende keer in de winter maanden in Rotterdam achterge bleven. De toren van het roofdierenver- blijf van diergaarde Blijdorp vormt de uitvalsbasis van enkele wilde exemplaren. Regelmatig slaan zij hun vleugels uit voor een rondje in het stadscentrum, waar mee zij steeds opnieuw oplettende voorbijgangers in stomme verba zing achterlaten. Hun grote vleu gelwijdte en hun silhouet laten echter niets te raden over: het zijn ooievaars. Woordvoerder J. Klapwijk van diergaarde Blijdorp: „Aan de skyli ne van de diergaarde en het cen trum van de stad zijn ze regelma tig te zien. Vijfentwintig jaar lang waren er in Rotterdam geen ooi evaars te bekennen, maar een paar jaar geleden kwamen er plotseling enkele aanvliegen. Door de overvloed aan eten in de dierentuin zien zij geen enkele reden om in de winter lange vluchten naar warmere zuidelijke streken te maken. Ze gedijen hier goed. We hebben zelfs al een ge mengd huwelijk meegemaakt met een geleeuwiekte ooievaar van de dierentuin. De wilde ooievaars zijn zo langzaamaan in Rotterdam een normaal verschijnsel geworden." SCHIEDAM "Hotel de Meer paal' is de titel van een klucht in vier bedrijven die de toneelvereni ging Intermezzo op zaterdag 18 maart op de planken zet van de aula van de Scholengemeenschap Spieringshoek aan de Van der Brughhenlaan. Aanvang 20.00 uur. Toegangskaarten zijn te bestellen bij N. Warnawa, Jan Oudegeest straat 11, tel. 4267199. De klucht handelt over oudere mensen die in de winter Neder land verruilen voor een zonniger oord. Dat denken de gezusters Blok ook te doen. Ze gaan naar Schiphol en willen daar een ticket richting Spanje kopen. Maar zo gemakke lijk gaat dat niet. In een restau rant vinden ze een krant met een advertentie over goed overwinter en in Hotel de Meerpaal. SCHIEDAM De wijkvereni- ging Groenoord houdt volgende week zaterdag van 10.00 tot 16.00 uur een grote rommelmarkt in boerderij Landzicht aan de Sweel- incksingel 9. De opbrengst komt ten goede aan de vereniging. Te vens wordt informatie verstrekt over de activiteiten van de wyk- vereniging. ken dat een aanpak, waarby in de Randstad een aanzet gemaakt wordt met het aanleggen en op bouwen van een hoogwaardig openbaar vervoersysteem geba seerd op lichte railvoertuigen zeker een oplossing kan bieden die op veel aspecten beter zal functio neren dan de keuze waartoe men zich nu beperkt," staat er in de door beide colleges ondertekende brief. Zij wijzen erop, dat zo'n open baar vervoersysteem ten opzichte van de geplande rijksweg zorgt voor minder milieubelasting in de vorm van homonvervtiiling, luchtverontreiniging en geluids hinder. En voegen ze hieraan toe: „Terwijl de kosten, gemoeid met de aanleg van een railverbinding, slechts een tiende bedragen ten op zichte van de rijksweg-variant. Daarnaast is ook het energiege bruik in een dergelijk systeem la ger dan in een autosysteem." De gemeentebesturen pleiten dringend voor een onderzoek naar de mogelijkheden van zo'n interre gionaal railsysteem met licht ma teriaal (sneltrams) tussen Den Haag en Rotterdam. Zij noemen het een goed alternatief voor het woonwerkverkeer tussen de twee regio's. Uiteraard mag dan in de tijd dat de studie loopt, niet tot aanleg van een weg op het tussen beide plaatsen aangelegde zandli chaam worden overgegaan. ROTTERDAM De Rotter damse Diergaarde Blijdorp heeft nog geen groen licht gekregen voor de grootscheepse plannen om van de dierentuin 'een attractie van al lure' te maken. Ook is nog onzeker of een eventuele verhuizing van Blijdorp definitief van de baan is. De komende maanden zal worden onderzocht of er toch nog andere plaatsen in Rotterdam zijn waar de diergaarde kan worden gehuis vest. De Rotterdamse raadscommis sie Sport en Recreatie sprak deze week wel haar waardering uit voor de plannen, die het bestuur van de diergaarde heeft om meer bezoekers te lokkken, zoals het op delen van de dierentuin in vijf we relddelen en de aanleg van het Oceanium, een levensgroot aquari um met onder andere haaien. Ook voor de op stapel staande China- manifestatie, die het feestjaar 1990 een extra feestelijk tintje moet geven en de eerste stap moet zijn op weg naar een wereldver maarde attractie, had de commis sie niets dan lof. Het probleem zit echter in de fi nanciering van de plannen. De Door Rein Wolters SCHIEDAM Zelfbewustheid kan zangeres Sue Ann niet worden ontzegd. De Rotterdamse is een laatbloeier. Misschien dat ze juist daarom precies weet wat ze wil. „Snel een hit en een notering in de vaderlandse Top-40," bena drukt ze gedecideerd. „Dat zou een bekroning van mijn werk zijn." Twee weken geleden bracht Sue Arm zelf haar eerste single uit met de songs 'I still love you' en 'We belong together'. Een loonpersing dus. Vijfhonderd zijn er in de hoes gestopt Sue Ann betaalde er drie duizend gulden voor uit eigen zak. Verkopen doet ze de zwarte schijven vooralsnog niet: ze deelt ze uit „Om bekendheid te krijgen. Een investering in toekomst," legt de struise blonde uit. „Als ze mijn zangvrucht oké vinden dan komt er vanzelf vraag naar bij de plate- laar en dan persen we door. Af wachten voorlopig." De eerlijkheid gehied te schrij ven dat Sue Ann best een aanhoor- bare, 2eker niet tot de grauwe middelmaat behorende single heeft uitgebracht Hij is in ieder geval méér waard is dan een onge- draaid verblijf in een stoffig verza- melarchief. Op beide kanten heeft ze Engelstalige reggae- en country- achtige nummers ingezongen. Nog maals: best aardig, maar ook weer niet goed genoeg voor een waardi ge hitnotering. Sue Ann heeft daar een andere mening over. „De reacties zijn goed. Iedereen werkt mee om mijn plaat gedraaid te krijgen. Bij Radio Lokatel en Den Haag ben ik zelfs artiest van de maand. Verder wordt mijn plaat gedraaid bij Ra dio Stad in Amsterdam, door loka le piraten en door de omroep Vlaardingen, waar ik afgelopen za terdag live was te beluisteren. Néé, Radio Rijnmond draait mijn plaat nog niet. Ik wacht in spanning af." In Schiedam heeft Sue Ann in korte tijd enige reputatie opge bouwd door herhaalde optredens in cafés als De Kuil, Nieuwe Brug, Buitensluis en Pleinzicht. In dit laatste etablissement aan de Singel treedt ze vanavond weer op. In de eerstvolgende zes maanden treedt ze trouwens vrijwel elke zaterdag in de jeneverstad op. „Néé, optre den in rokerige en gehorige cafés vind ik niet vervelend. Ik ervaar het juist als een goede leerschool. Wanneer je rumoerig publiek weet te vermaken en te boeien, dan kun je ook het grotere werk aan," zegt ze zonder blasé- Leren was niks Sue Ann weet duidelijk wat ze wil. Maar of het ook uitkomt zoals ze haar zangcarrière zorgvuldig heeft uitgestippeld, kan niemand voorspellen. Als Ria Hemmen zag - *A SS#' '-i&UÜ Si* 'f ze in de Rotterdamse wijk Span gen het levenslicht. Haar leeftijd vindt ze niet geschikt voor publi catie. De lagere school doorliep ze met succes, wat echter niet opgaat voor de Mavo. Na drie klassen hield ze het voor gezien. „Het had geen zin meer. Leren was niks voor mij," licht ze een tipje van haar jeugdsluier. Kort na het verlaten van school trad ze als 17-jarige in het huwe lijk. „Kanjer van een vergissing," memoreert ze bondig. „Had ik nooit moeten doen. Nauwelijks na één jaar werd de scheiding al uit gesproken. Ik ben ook nooit meer hertrouwd of een andere vaste verbintenis aangegaan. Ik kijk wel uit." Ria Hemmen had intussen wel een eigen verkooporganisatie in parfums en cosmetica. Direct na Sue Ann deelt haar platen voorlopig uit: „Om bekendheid te krygen.' de mavo zette ze deze op. Zestien jaar gaf haar dit brood en beleg op de plank. Vorig jaar besloot ze haar bedrijf in te ruilen voor dat van het vak van zangeres. „Tot op heden lukt het allemaal redelijk. De aanvragen om te komen optre den nemen toe. Echt bestaan kan ik er niet van, maar voorlopig houd ik het financieel wel uit. We zien wel." Sue Ann zegt al sinds haar jeugd te zingen. Zes jaar geleden maakte ze pas serieus werk van haar vocale kwaliteiten na het le zen van een advertentie. „Het Merwe-trio uit Dordrecht zocht een zangeres. Dus reflecteerde ik. En ik kwam, hoewel ongeschoold, nog als beste uit de bus óók. Twee jaar heb ik bij hen gezongen. Voorts heb ik nog gewerkt bij groepen als Harmony en Double P. Daarna ben ik door persoonlijke omstandigheden enige tijd met zin gen gestopt. Vorig jaar verhuisde ik door diezelfde omstandigheden enige tijd naar Limburg en kreeg daar de zangkriebels weer. In Neder- weert nam ik deel aan een voor ronde van het VARA-Songfestival. Dat is de enige en ook de laatste keer dat ik voor een wedstrijd heb ingeschreven. De zesde plaats was mijn deel. Niet onverdienstelijk, vind ik nog steeds, want tot op dat moment had ik voor publiek nog nooit solo gezongen." Zeker weten Ze vervolgt: „Nu woon ik weer in de omgeving van de noorder winkelboulevard in Rotterdam en werk keihard aan mijn toekomst. Als het niet lukt? Nou dan pak ik gewoon mijn oude beroep weer op. Maar het zal me heus lukken om door te breken. Zeker weten. Eén of twee hitjes en vee! aanvragen voor optredens zetten de bekro ning voor mijn werk. Top-40, Ne derland muziekland, ik zie het zit ten. Néé, ik zing niet uitsluitend Engelstalig. Op mijn repetoire, dat ruim honderdvijftig songs omvat, staan ook Nederlandstalige van Ri ta Hoving, Karin Kent, Stella Bos, René de Haan en Koos Alberts. Van al hun covers beschik ik over de juiste orkestbanden." Tot slot zegt ze nog: „Eind vol gende maand komt er een langspe- ler op de markt met Antilliaanse en Surinaamse songs. Op deze plaat komt minstens één song van mij. Is dat niet prachtig?" diergaarde wil de 450.000 gulden die vorig op de begroting zijn 'overgebleven' en het verwachte overschot dit jaar, gebruiken om enkele plannen al meer handen en voeten te geven. Alleen de CDA- fractie bleek zich meteen in dit voorstel te kunnen vinden. VVD- fractieleidster A. Verbeek zei al leen ja' te kunnen zeggen op per soonlijke titel. Het PvdA-raadslid M. Hoppener wilde echter niet meteen met dit voorstel instemmen. „Het is de re gel dat een dergelijk overschot te rugvloeit in de gemeentekas," lichtte hij zijn standpunt toe. «We moeten eerst maar eens bekijken of we dat geld niet nodig hebben om een foutje in de begroting weg te werken." Bekeken zal worden of voor de diergaarde een regeling is te bedenken, zodat eventuele overschotten op de begroting wel door Blijdorp zelf kunnen worden uitgegeven. De diergaarde moet ook nog af wachten of de gemeente bereid is de voor de China-plannen benodig de 5,5 miljoen gulden te lenen of daarvoor een garantie wil verle nen, zodat het bestuur voor het geld bij een fïnancierder kan aan kloppen. De gemeentelijke stafaf deling Economische Zaken zal on derzoeken op welke manier de ge meente het best de diergaarde fi nancieel de helpende hand kan toesteken, zodat met de uitwerking van de plannen kan worden ge start. „De diergaarde kan het beste op deze plaats blijven en uitbreiden naar het Roel Langerakpark en de Spoorwegdriehoek. In het afgelo pen jaar is geen duidelijkheid ge komen over een acceptabelere lo- katie. Daarom moeten we nu de knoop doorhakken, want uitstel zal nog meer uitstel betekenen," voerde VVD-ster Verbeek aan voor handhaving van de dierentuin op de huidige plaats. De CDA-fractie stemde daar volmondig mee in. Toch vond ook Verbeek het net als PvdA'er Hoppener een goede gedachte de komende maanden te onderzoeken of in Rotterdam een betere plaats voor de diergaarde voorhanden is. De Rotterdamse Ontwikkelingsraad (ROTOR), het orgaan dat de economische kansen van Rotterdam moet onderzoeken, zal bekijken of verhuizing van Blijdorp nodig is om er een topat tractie van te maken. „De 5,5 miljoen voor de China- plannen zijn geen weggegooid geld, zelfs als er sprake zal zijn van een verhuizing," voerde F. Hengeveld, hoofd Sport en Recreatie aan, na dat Hoppener dat had gesugge reerd. HOEK VAN HOLLAND De strandopspuiting bij Hoek van Hol land zou op korte termijn kunnen beginnen, als de contracten snel worden getekend. Dat is de mening van een zegs man van Rijkswaterstaat. Gemeen te Rotterdam en Rijkswaterstaat kwamen enkele weken geleden overeen dat er jaarlijks 110.000 kubieke meter zand op het Hoekse strand zal worden opgespoten. De kosten drie ton per jaar zouden door gemeente en rijk gezamenlijk worden gedragen. Maar tot nu toe heeft gemeente Rotterdam het contract nog niet getekend en Rijkswaterstaat is niet van plan om met de opspuiting te beginnen voordat alle formalitei ten vervuld zijn. Door Han van der Horst SCHIEDAM Eén vijand heeft de huidige restaurateur van de Havenkerk Albert Dijkhuizen in ieder geval niet: de boktor. Aan het eind van de jaren vijftig dreigde dit insect de balken van het monumentale gebouw geheel weg te vreten en de katholieken van de stad want in hun han den was de Havenkerk gaven mild aan collecte na collecte voor bestrijding van het onge dierte en herstel van de schade. Dat is aardig gelukt, want de Havenkerk staat er nog in volle glorie. Maar katholiek is ze niet meer. De evangelist Johan Maas bach nam haar voor een prikje over toen het parochiebestuur geen kans meer zag de exploita tie van het gebouw rond te krij gen In de binnenstad woonden weinig katholieken meer. De Sin gelkerk was vlakbij. En Nieuw- land beschikte over een moderne kerk. Johan Maasbach ging er fors tegenaan. Hij legde op de vloer tapijt, zorgde voor gemakkelijke stoelen en liet de beelden van de apostelen langs de wanden in al le kleuren van de regenboog op schilderen. Hij zorgde bovendien voor vloerverwarming. En dat terwijl minstens zes generaties rooms katholieken op zondag in dat ijzige kerkgebouw hebben zit ten vernikkelen. Ze kwamen trouwens uit alle delen van de stad om te vernik kelen, want de Havenkerk had een bijzondere sfeer. Zij had niets gemeen met de namaak middeleeuwse neogothiek waar mee de andere parochies waren opgezadeld. Ze ademde boven dien een zekere luxe. Boven het altaar prijkte een gouden kroon. Het houtsnijwerk van de preek stoel was beroemd. De biecht stoelen waren geen eenvoudige hokken, maar een soort mihia- tuurpaleisjes met twee deuren. De kerkbezoekers zaten daar tot diep in de jaren vijftig naar rang en stand gescheiden, want er werd van ieder plaatsengeld geheven en in de parterre om het oneerbiedig te zeggen wa ren de prijzen hoger dan achter de pilaren. Daar nam mijn vader steevast plaats, want hij wenste tijdens de wekelijkse zit in de kerk niet door allerlei activitei ten te wotden gestoord. Dat lukte lang niet altijd, want er was maar een manier om mij stil te houden. En wel door het perma nent bootjes vouwen van de oude plaatskaartjes die ik in de bank verzamelde. Mijn vader en ik hadden een mooi geloof Toch had de Havenkerk iets engs. Fel realistische schilderijen gaven lijden en dood van Chris tus weer. De apostelbeelden droe gen allemaal het attribuut - ver guld, ook dat nog - waarmee zij destijds door de heidenen waren ter dood gebracht: een speer bij voorbeeld. een trekzaag of een bijzonder gevormd kruis. Het was een uitstekend decor voor donderpreken, waar de paters Dominicanen, die de kerk be heerden, meesters in waren ais zij de geest kregen. Toch was dit alles door de stichters van de Havenkerk niet eng en dreigend bedoeld. Ze wil den grootsheid en rijkdom tonen, maar toch zo dat het binnen de perken bleef, want dat eiste de geest des tijds. Katholieken wa ren in 1822 toen het gebouw werd voltooid - tweederangs bur gers. Ze hadden zich nog niet zo lang daarvoor het recht verwor ven om in als zodanig herkenba re gebouwen hun godsdienstoefe- neningen te houden, maar het bouwen van dominante kathe dralen durfde men niet aan. Dat kwam later pas, toen die enorme neogothische kolossen verrezen, zoals de Frankelandsekerk zali ger nagedachtenis die op de Nieuwe Haven stond aan de kop van de Oranjestraat. De Schiedamse katholieken waren om nog een reden tweede rangs burgers. Het merendeel was eerste of tweede generatie gastarbeider, migranten uit Duitsland die af waren gekomen op de werkgelegenheid in de branderyen. Men kreeg de moed om zich te manifesteren, men durfde de schuilkerk op de Dam te verlaten, maar men wilde toch niet provoceren. Daarom werd de Havenkerk gewoon in een huizenrij geplaatst, zodat niet op viel, hoe massaal het gebouw was, want het sloot rechtstreeks aan op de nieuwe Pastorie en die stond op de Hoogstraat. Maar binnen konden de kat holieken hun gang gaan en er was geld genoeg, want ook veel branders behoorden tot de paro chie en zij tastten diep in de beurs om te laten zien, hoe veel ze over hadden voor het geloof. Ijdei waren ze ook. Het gerucht gaat, dat Maria en haar vrien dinnen op het grote schilderij achter het altaar vaag de trekken vertonen van toenmalige bran dersechtgenotes. Binnen kon men de macht en pracht van de wereldkerk zich laten ontvou wen. Buiten was het nog even kalm aan. De Havenkerk is architecto nisch een beetje geïnspireerd op Griekse tempels, zoals het voor front laat zien. De binnenkant is verwant aan Zuideuropese religi euze bouwstijlen en dat is geen wonder, want de archtitect, Gi- udici, was zelf Italiaan. Er zijn in Noord- en Zuid-Holland nog een tiental kerken die volgens deze mode gebouwd zijn. Een groot aantal daarvan is verdwe nen, want ze liggen meestal in binnensteden die hun woonfunc tie verloren hebben. De Haven kerk is dus om zyn stijl en zijn geschiedenis een heel bijzonder gebouw. Je kunt van Johan Maasbach en zyn geloofspraktijken denken wat je wil, hij heeft die unieke kerk toch voor Schiedam weten te behouden. FT7 V X '"TUT ';W p' ■•is» 4 "tr r>«&

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1989 | | pagina 1