Bankdirecteur gaat vier maanden
na overval nog gebukt onder angst
1
Uitbreiding Huize De Vleugel:
'Druppel op gloeiende plaat'
Het Vrije Volk SCHIEDAM
Natuurlijk is PvdA geen
'rooie familie' meer
Metha schenkt Zambia
honderd medische boeken
Jeugdige berovers van Bondsspaarbank woensdag voor de rechter voor poging tot doodslag
Hongarije biedt
plattegrond aan
Kleding- en
speelgoedbeurs
I Culturele
j manifestatie in
De Erker
Stedelijk Museum op Vara-buis
PAGINA 14
ZATERDAG 18 MAART 1989
j> Door Fein Woiters
-'SCHIEDAM Donderdag
avond 1 december 1988. Het is
koopavond. Even na half acht han
delen aan het Van 't Hoffplein in
het filiaal van de Bondsspaarbank
de drie personeelsleden de wensen
van de aanwezige klanten af. Te
gen kwart voor acht valt een pau-*
ze. Filiaal-directeur A.J.H.J. Gud-
de en de lokettistes L. Veer en P.D.
Lecluse babbelen wat om de tijd te
doden.
De klok wijst 19.46 uur als twee
gemaskerde mannen binnenstor
men. „Dit is een overval, we wil
len geld," roept een van hen met
een vuurwapen gericht op de 47-
jarige Gudde. Enkele keren klikt
de trekker, maar het wapen gaat
niet af. Waarschijnlijk hapert het
pistool.
Omdat de vrouwen treuzelen
roept de ene overvaller: „Geef al
het geld of we schieten hem over-
itDoor Stephan Huisman
b'-SCHIEDAM 'Hongaars be
drijf wil plattegronden van Rotter
dam, Amsterdam en geheel Neder
land maken. Partner gezocht'.
Net als vele andere bedrijven in
het Oostblok zoekt ook het Hon
gaarse Cartographia contacten met
westerse ondernemingen om de
export te vergroten. Deze week
kregen talloze bedrijven in ons
land een in keurig Nederlands ge
stelde telex, waarin het bedrijf
gunstige aanbiedingen doet aan
een mogelijke Nederlandse han
delspartner: „Autokaarten, stads
plattegronden en atlassen van goe
de kwaliteit die, door de geringe
arbeidskosten, zeer concurrend in
prijs zijn." De gezochte partner,
die de helft van de financiering
moet opbrengèn, wordt vermel
ding van de naam op de kaft be
loofd en 'wereldwijd versprei-
dingsrechtV
.Cartographia heeft ide Neder
landse tekst kunnen versturen
dank zij de hulp van de Groningse
student - bedrijfskunde - Diederik
Stradmeijer, die in het kader van
een internationaal uitwisselings
programma stage loopt bij het be
drijf in Budapest. Stradmeijer
vroeg zich in eerste instantie af
wat hij in Boedapest moest begin
nen. Er bleek weinig geld voor
moderne hulpmiddelen als fax en
computer te zijn en veel werk
werd er nog met de hand verricht.
Zijn nieuwe collega's trokken hem
echter al snel over de streep.
„Behalve dat je zelf veel leert
van de arbeidsomstandigheden in
Hongarije, willen ze ook graag van
jou leren," vertelt Diederik. „Hoge
functionarissen binnen het staats
bedrijf maken veel tijd vrij om
over allerlei zaken met je van ge
dachten te wisselen."
Hongarije zoekt toenadering tot
het Westen. Vorig jaar werd, net
als in de Sovjetunie, de wetgeving
aangepast om joint-ventures met
buitenlandse bedrijven mogelijk te
maken en ook in Hongarije zelf
worden privé-initiatieven en eigen
bedrijfjes gesteund. Zonder moeite
gaat dat echter niet. Stradmeijer:
„Voor de perestrojka moeten of
fers worden gebracht, maar voor
de man met de kleine beurs is dat
niet altijd te begrijpen."
SCHIEDAM Iedereen kan
maandag overtollige kleding en
speelgoed kopen of verkopen in
het Kluphuis Zuid aan de Dwars
straat 42. De kleding en het speel
goed moeten schoon en heel zijn.
Van de verkoopprijs komt twintig
percent ten goede aan de activitei
ten van het clubhuis.
I De kleding en het speelgoed
moet op de dag van de beurs tus
sen 09.00 en 10.00 uur worden in
geleverd. De verkoop vindt plaats
van 11.00 tot 14.00 uur. Voor in
lichtingen tel. 4267297.
SCHIEDAM Morgen vindt in
het wijkcentrum De Erker, Jan
van Avennesstraat 32, voor het
clerde jaar een culturele manifesta
tie plaats. Belangstellen zijn wel
kom van 12.00 tot 16.00 uur. Tij
dens de manifestatie presenteren
alle medewerkers en gebruikers
hun activiteiten. Dat gebeurt door
middel van shows, demonstraties
en open lessen. Tevens worden
aan informatiestands inlichtingen
over alle activiteiten verstrekt.
hoop." De daad bij het woord voe
gend vuurt hij het wapen nu wel
af. De kogel ketst op de balie en
belandt in een muur. Stapels bank
biljetten krijgt de andere overval
ler toegeschoven. Hij propt het
geld weg en ze maken zich uit de
voeten.
De klok is twee minuten door
getikt tot 19.48 uur. De Bonds
spaarbank is in 120 seconden
24.205 gulden armer en drie perso
neelsleden een afschuwelijke erva
ring rijker. Een eerste onderzoek
door de politie levert niets op. Om
de juiste toedracht te kunnen vast
stellen, houdt de technische re
cherche op zondagmorgen 4 de
cember in en bij de bank een re
constructie. De afgevuurde kogel
wordt hierbij in een muur aange
troffen.
Enkele dagen later volgt na een
tip uit het publiek de arrestatie
van vijf verdachten. Twee van
hen (Schiedammers van 18 en 21
jaar), bekennen de overval te heb
ben gepleegd. Hun vermomming
wordt gevonden bij het crematori
um en ook het geroofde geld treft
de politie volledig aan. Sindsdien
zit het duo gedetineerd in het Huis
van Bewaring in Rotterdam.
Filiaal-directeur Gudde is nog
steeds niet over zijn angst heen.
Elke week consulteert hij voor de
noodzakelijke nazorg nog een dok
ter. Afgelopen donderdag werkte
hij voor het eerst weer tijdens
koopavond.
„Wekenlang heb ik nauwelijks
geslapen van schrik," vertelt hij.
„Iedere keer zag ik die overvallers
weer binnenstappen. Op die eerste
koopavond ook weer. De dokter
schreef me zware slaappillen voor.
Zelfs deze hielpen nauwelijks.
Het is een afschuwelijke tijd ge
weest. Ik raakte door die overval
behoorlijk van slag. Nu begin ik er
aardig overheen te groeien, maar
de oude hen ik nog steeds niet. Ik
praat veel in mijn slaap en dat
was voor de overval niet het ge
val."
Overigens zegt Gudde wel het
vuurwapen te hebben gezien, maar
heeft hij niet gemerkt dat het op
hem werd afgevuurd. „Dat hoorde
ik pas later en het bleek ook uit de
reconstructie."
Hij vervolgt: „Mijn hele gezin
was door de overval ontwricht.
Mijn vrouw en twee dochters had
den schrik. Uit angst voor bedrei
gingen durfden we de telefoon niet
op te nemen. Het was met recht
een afschuwelijke tijd. Ze zeggen
weieens dat je alles moet hebben
meegemaakt om er over te kunnen
praten,-maar dit wil ik nóóit meer
beleven. Alsjeblieft niet."
Zijn twee medewerksters waren
sneller over hun angst heen. „Ik
heb hen er nog enkele keren naar
gevraagd. Maar ze zeggen er niet
meer door te worden achter
volgd," aldus directeur Gudde die
al ruim 27 jaar bij de Bondsspaar
bank werkt.
Zijn overvallers moeten zich
woensdag 22 maart bij rechtbank
president mr. J.W. Heyman van
de meervoudige strafkamer van de
Rotterdamse rechtbank verant
woorden voor onder meer poging
tot doodslag. Directeur Gudde zegt
Filiaal-directeur Gudde laat na de overval van schrik zijn tranen
even de vrije loop. Hij denkt nog vaak aan het angstige incident te
rug.
te hebben overwogen de rechtszit
ting bij te wonen. „Mijn behande
lend geneesheer heeft dat echter
ten sterkste afgeraden. Hij acht
het beter dat ik gewoon ga wer
ken. Nou ja, ik lees wel in de
krant hoeveel gevangenissstraf de
rechter hen oplegt."
Verzelfstandigen van verstandelijk gehandicapten is nieuw beleid en levert bijdrage in bezuinigingen
Door Rein Wdlters R
SCHIEDAM Binnen de nieu
we politieke gedachte van 'zorg op
maat', speelt de gehandicaptenzorg
in op mogelijkheden tot verzelf
standiging van bewoners van ge
zinsvervangende tehuizen, kort
weg GVT's. Het realiseren van een
nevenlokatie voor zes bewoners is
bij het GVT De Vleugel in Schie
dam hiervan een voorbeeld. De
provincie stelde er vorige maand
op jaarbasis ruim een ton voor be
schikbaar. Het is echter een drup
pel op de gloeiende plaat. Bijna
honderd mensen staan nog op de
wachtlijst.
„Wij zijn bijzonder 'blij met de
ze uitbreiding," zegt Bob Geijp. De
34-jarige geboren en getogen
Schiedammer is hoofd van De
Vleugel van de Stichting Paus Jo
hannes de 23ste, die zes huizen
heeft. Het hoofdgebouw van De
Vleugel staat aan het Jacques Ur-
lusplein in de wijk Groenoord en
werd bijna acht jaar geleden be
trokken door de 26 bewoners. Aan
de Jozef Oreliosingel heeft De
Vleugel twee dependances voor
vier bewoners.
Aan het Henry Bosmansplein
worden straks in de nevenlokatie
de andere zes bewoners gehuis
vest. „Dus we hebben de zorg over
36 bewoners," rekent Bob Geijp
voor. Dertien begeleiders en vier
huishoudelijke hulpen hebben de
zorg voor de dagelijkse gang van
zaken. De bewoners komen uit
Schiedam, Vlaardingen en Maas
sluis.
Bij alle bezuinigingen in de ge
zondheids- en welzijnsbegroting
zijn deze tehuizen redelijk ontzien.
Volgend jaar houdt Bob Geijp niet
temin rekening met een korting
van zes percent. „En da's niet
niks," zegt hij. Geijp denkt de kor
ting te kunnen ondervangen met
creatieve oplossingen, waarin ook
de verzelfstandiging van sommige
bewoners een rol speelt. Ander
zijds bestaat de vrees dat bezuini
gingen in de personele sfeer toch
problemen gaan veroorzaken. „Ik
vind dat besparen op personeel
niet kan. De taak is voor onze
mensen toch al behoorlijk belas
tend."
Geijp verder:„In het hoofdge
bouw kennen we een 24-uurs ver
zorging. Er is altijd iemand aanwe
zig. De bewoners hoeven niet zelf
te zorgen voor hun bewassing,
schoonmaken of koken. Dat wordt
allemaal voor hun gedaan. Het eni
ge dat ze zelf doen is enig huishou
delijk werk zoals afwassen."
In de dependances geldt geen
toezicht van 168 uur per week.
Hier krijgen de bewoners» maar
twee uur hulp per week. „Zij zor
gen zelf voor htm huishouden en
dat is een onderdeel van de zorg
op maat. Door hen door te schui
ven naar een meer zelfstandige
plaats, wordt weer ruimte gescha
pen voor nieuwe bewoners." De
wooneenheid die Bob Geijp aan
duidt als 'nevenlokatie' krijgt be
woners die geen volledige zorg be-
Bob Geyp met op de achtergrond De Vleugel: „We hebben de zorg voor 36 bewoners."
hoeven, maar weer wel meer als
zij die wonen in de dependances.
Minder geld werkt inspirerend
op de creativiteit, is de ervaring
van Bob Geijp. „Hoe dan ook wil
ik trachten om het niveau van on
ze zorg hoog te houden. Dat bete
kent efficiënter werken, zoeken
hoe het goedkoper kan. Maar het
is ook een uitdaging. Iedere ande
re vorm van werken is spannend
en dat heeft ook zijn bekoring."
De Vleugel is binnen de wijk
Groenoord volledig geaccepteerd.
„Tijdens de bouw van het tehuis
bestond er best weerstand. De om
geving vreesde overlast. Toen we
er eenmaal enkele weken woon
den, kwamen de mensen, die aan
vankelijk voor hun privacy vrees
den, zeggen dat ze zich hadden
vergist. Dat was een erg leuk ge
baar. Met de omgeving hebben we
een prima verstandhouding. Ook
met de winkeliers van het Hof van
Spaland, het postkantoor en de
banken. Een enkele keer gebeurt
het dat een van de bewoners de
weg kwijt is. Dan krijgen we een
telefoontje."
Tevreden zegt Geijp ook te zijn
met de medewerking van de ge
meen*? en de instellingen. „Schie
dam is een relatief kleine gemeen
te en dat maakt het werken erg
plezierig. Informeel kunnen we
heel snel met elkaar uit de voeten.
Dat is belangrijk, want lang wach
ten is in sommige gevallen niet
verantwoord."
Het overgrote deel van de Vleu
gelbewoners werkt buitenshuis in
de sociale werkplaatsen van Schie
dam en Vlaardingen. Slechts een
van hen werkt bij een particuliere
onderneming. Dit gegeven baart
Bob Geijp zorgen. Maar tegelijk be
seft hij dat er weinig tegen is te
doen. „Voor verstandelijk gehandi
capten bestaat nauwelijks meer
een arbeidsmarkt. Simpel hand
werk als bij voorbeeld etiketten
plakken of snoepjes verpakken
wordt nergens meer gedaan. Juist
dat werk is geautomatiseerd."
Hoewel zich dus boven subsidie-
land donkere wolken samenpak
ken, zit Bob Geijp niet bij de pak
ken neer. Aan de vakanties van de
bewoners zal bij voorbeeld niet
worden getornd. Hij heeft een sim
pele maar wel effectieve wijze uit
gedacht om toch de jaarlijkse va
kantie in het buitenland door te
brengen. „Het is bekend, dat onze
bewoners steeds naar een warm
land zijn gegaan. Net zoals ieder
een verdienen ze een onbezorgde
vakantie. Zo'n reis hakt best stevig
in op de begroting. Dat hebben we
er voor over."
In de komende jaren zal bespa
ren op de vakantie waarschijnlijk
onvermijdelijk zijn. Daarom heeft
Bob Geijp nu al contacten gelegd
met gezinsvervangende tehuizen in
Zweden en Oostenrijk. „Dat be
spaart in ieder geval de kosten van
verblijf. We hebben ook een uit
wisseling met een GVT in Twente.
Die relatie verloopt prima. Op deze
wijze zijn de bewoners toch even
in een andere omgeving."
De meeste bewoners van De
Vleugel hebben veel audio- en vi
suele apparatuur. Bob Geijp: „Er
komt mij nogal eens ter ore dat de
buitenwereld dat vreemd vindt.
Maar echt vreemd is dat niet. Ie
mand van vijftig jaar, die al jaren
rondrijdt in een auto vindt men de
gewoonste zaak van de wereld.
Een verstandelijk gehandicapte
van vijftig jaar kan geen auto rij
den, maar wel naar muziek luiste
ren of genieten van een videofilm.
Voor hem of haar is dat het hoog
ste goed."
Binnen de regio Waterweg-
Noord (Schiedam, Vlaardingen en
Maassluis) is De Vleugel een van
de zes gezinsvervangende tehuizen.
Er bestaat een wachtlijst van een
kleine honderd mensen boven de
achttien jaar die voor plaatsing in
aanmerking komen. „Ongeveer de
helft hiervan zou kwa urgentie
binnen drie maanden geplaatst
moeten zijn. Helaas is dat niet mo
gelijk. Er komen nagenoeg geen
plaatsen vrij. Nergens. Vaak is het
wachten tot iemand doodgaat. Bij
ons zijn sinds de opening ongeveer
twintig mensen doorgestroomd.
Relatief is dat een erg hoog per
centage." De gemiddelde leeftijd in
De Vleugel is 43 jaar. De oudste
bewoner is 53.
Geijp, vader van twee dochters,
tenslotte: „Ook bij de werkers in
onze tehuizen ligt een spannings
veld. Hun salaris is niet bijster bij
zonder. Een beginnende verzorger
verdient per maand ongeveer vijf
tienhonderd gulden netto, inclusief
de onregelmatigheidstoeslag. Dat
kan oplopen tot ten hoogste onge
veer negentienhonderd gulden.
Het zijn wel mensen met een op
leiding, een stuk doorzettingsver
mogen en idealisme. Het mag best
eens worden gezegd dat deze zorg
voor een groot deel door zulke
mensen in stand wordt gehouden."
Door Haun van der Horst
SCHIEDAM PvdA-fractie-
voorzittei Gé Brouwer is onte
vreden met zijn achterban. Het
gemiddelde lid biedt zijns in
ziens te weinig weerwerk, als
hij met zijn raadsleden of het
afdelingsbestuur weer eens wat
van plan is. Zo blijft de afdeling
met haar honderden leden
lang niet de kleinste van het
land in feite een lege huls.
Bij het spuien van zijn kritiek
werden er weer herinneringen
opgehaald aan de „rooie fami
lie" van weleer. Een manke
vergelijking. Want de tijd van
vroeger komt niet meer terug
en de recepten van toen hebben
vandaag hun genezende kracht
verlorpn
De Partij van de Arbeid is
nog steeds een massapartij met
meer dan honderdduizend le
den. Slechts een paar procent
daarvan doet meer dan eens
per kwartaal de contributie
overmaken. Je laat met je lid
maatschap allereerst zien, dat
je aan de kant van Kok staat.
Het wil absoluut niet zeggen,
dat je ook zelf invloed wilt heb
ben.
Dat is de Achilleshiel van de
partij. Net als in de meeste an
dere gemeentes vormt ook in
Schiedam het sociaaldemocra
tisch activistenbestand een
hechte club van enkele tiental
len mensen die elkaar door en
door kennen, het klappen van
de vergaderzweep kennen en
vrij precies weten te voorspel
len, hoe de ander op een be
paald voorstel zal reageren. Dat
leidt tot geestelijke inteelt en
daar maakt Gé Brouwer zich te
recht zorgen over.
Nee, dan de goede oude tijd
van de SDAP. Toen kwam
strijk en zet minimaal de helft
van het ledenbestand bij afde
lingsvergaderingen opdagen en
als er echt belangrijke zaken
aan de orde waren, veel meer.
Maar die SDAP had als organi
satie heel weinig met de huidi
ge PvdA te maken. Want ze
bood in de eerste plaats gebor
genheid tegen een buitenge
woon boze buitenwereld.
Wie voor de-oorlog lid werd
van de Sociaaldemocratische
Arbeiderspartij verbrandde
heel wat schepen achter zich.
In de meeste gevallen had dat
eerst moeilijkheden met de
kerk en vervolgens uittreding
tot gevolg. Je status daalde in
de ogen van veel buurtgenoten,
want je had gekozen voor een
gezelschap van armoedige men
sen die slechts gedreven wer
den door een combinatie van
simpele redeneringen en jaloe
zie. Althans zo dacht een groot
deel van de buitenwacht er
over.
Lid worden van de SDAP be
tekende dan ook een soort be
kering. Je keek van nu af aan
heel anders tegen de wereld
aan dan vroeger. Je nam die
stap om te gaan strijden voor
een nieuwe maatschappij. Het
afdelingslidmaatschap bood be
scherming tegen de afkeer van
buiten. De leden werden veel
meer op elkaar gedrongen. Je
voer met zijn allen in dezelfde
schuit. Het bracht ook een soort
morele verplichting met zich
mee, de verplichting namelijk
om je te ontwikkelen, om veel
te lezen om je te stellen boven
de aan de preekstoel verslaafde
massa die alles maar voor zoete
koek aannam. De afdeling
speelde daar direct op in: er
werden veel lezingen en scho
lingscursussen georganiseerd
over allerlei onderwerpen. Er
waren onderverenigingen die
zich met toneel of muziekbe
oefening bezighielden. En de
uitgeverij van de partij bracht
via de Arboreeks „goede en
goedkope lectuur" onder de ar
beiders.
Het contact met de afdeling
was heel direct, als was het
maar omdat een keer per week
de loper van de partij langs
kwam om de paar centen con
tributie op te halen.
Ondertussen heeft in de
maatschappij een radicaal de
mocratiseringsproces plaats ge
vonden. Wie zich wil ontwikke
len, kan terecht bij tal van in
stanties en organisaties. De
PvdA is ook in Schiedam geen
vereniging meer van mensen
die hebben gekozen voor een
duidelijke levensbeschouwing
en een welomschreven manier
van leven, maar een club die
zich uitsluitend bezig houdt met
de politiek. De onderverenigin
gen bestaan niet meer. Die zijn
weggeconcurreerd.
In het huidige tijdsgewricht
worden mensen actief, als be
paalde belangen in het geding
komen en dan doen zij dat via
uiteenlopende organisaties die
voor die belangen op komen.
Dat kan een buurtactiecomité
zijn of een culturele vereniging,
een vakbond, enzovoorts. Zestig
jaar geleden zou niemand er
over gedacht hebben om voor
een bepaalde zaak een actieco
mité op te richten. Zoiets ge
beurde binnen het kader van
de partij. Dat liet je over aan de
vaders van de Rooie Familie,
want voor de Moeders was nog
niet zoveel plaats.
Maar het gezin staat in de
huidige naatschappij onder
druk. Je kunt wel met bewon
dering terugkijken naar de
prestaties van de Rooie Fami
lie, maar die zijn door de om
standigheden van toen bepaald.
Tegenwoordig moet je het an
ders aanpakken.
Het mag Gé Brouwer tot
troost strekken, dat hij wel
vaak kritisch wordt aangepakt
door partijgenoten. Maar die
doen dat dan niet als PvdA-er,
maar bij voorbeeld als lid van
een wijkactiegroep. Via de af
delingsvergadering werkt zo ie
mand niet. Die doet dat direc
ter.
Maar toch heeft de Schie-
damse fractievoorzitter natuur
lijk groot gelijk als hij klaagt
over de dood in de pot in het
afdelingsLven. Een eigentijds
recept om de patient weer op
de been te helpen is niet voor
handen. Zelfs de diagnose is
nog niet goed gesteld. Dat kan
alleen maar, als alle PvdA-ers
bereid zijn kritisch na te den
ken over hun eigen rol, zich
niet verdedigend op te stellen
en zich evenmin te troosten
met de gedachte, dat het elders
vaak veel erger is, zoals afde
lingsvoorzitter inmiddels heeft
gedaan. Anders is een uiterst
urgente discussie binnen een
maand of wat definitief ver
zand.
SCHIEDAM Na tien jaar geld
voor bijzondere projecten in Zam
bia te hebben ingezameld, zet de
Stichting voor Ontwikkelingssa
menwerking Metha zich nu in
voor Zambia. De stichting stelt
zich ten doel honderd exemplaren
van het boek 'Disabled Village
Children' beschikbaar te stellen
aan fysiotherapeuten en basiswer
kers in dit Derde Wereldland. Elk
boek bevat zeshonderd pagina's
vol praktische informatie en werk
wijzen die bruikbaar zijn in de
omstandigheden waarin men daar
in de dorpen moet werken.
Metha-bestuurslid Hans van der
Broek: „Er staat in het boek hoe
men krukken of een draagbaar
kan maken van eenvoudig materi
aal, maar ook hoe je een rolstoel
vervaardigt van goedkope midde
len. Elk van deze boeken komt te
recht in een doip in Zambia. Het
zal er dienst gaan doen als een al
gemene vraag- en antwoordbaak
voor de gezondheidswerkers. Erva
ren fysiotherapeuten zijn vol lof
over de praktische bruikbaarheid
van de inhoud van het boek."
De verspreiding van de boeken
geschiedt in het kader van projec
ten van de wereldgezondheids-or
ganisatie. Per exemplaar kost het
boek 28 gulden. Iedereen kan bij
dragen aan het project. Wie wil
meedoen kan 28 gulden of veel
vouden daarvan storten op postgi
rorekening 5650218 van Metha
Schiedam.
SCHIEDAM In samenwer
king met de Stichting Museum-
jaarkaart maakt de Vara een serie
programma's over Nederlandse
Musea. Zondagmiddag zendt de
omroep om 16.45 uur op Neder
land 1 de derde van tien afleverin
gen uit, welke als titel draagt 'De
Jeugd'. Het beeldmateriaal hier
voor is onder meer geschoten in
het Stedelijk Museum.
Presentatrice Diewertje Blok
bracht samen met haar speciale
gast, de acteur Frank Groothof (be
kend uit Sesamstraat en Klokhuis)
ook bezoeken aan het Gemeente
museum Het Markiezenhof in Ber
gen op Zoom en het NINT Techno-
lochie Museum in Amsterdam.
Groothof is afkomstig uit een gezin
van elf kinderen en zelf vader van
vijf kinderen.
In het Stedelijk Museum bekeek
het duo vorige week woensdag de
kleurrijke schilderijen van de Co
bra-groep. Tijdens de uitzending
tonen zij de kijkers hoe de kunste
naars in hun werk beïnvloed wer
den door kindertekeningen en de<
primitieve kunst. In het Stedelijk
Museum hangen ook werken van
kinderen die geïnspireerd zijn op
de Cobra-schilderijen.
h't"
