Reisbureaus helpen politie
bij strijd tegen inbrekers
i Feestelijke start opknapbeurt van eigen huizen Oosterstraat
ïom
De Rotterdamse taxicentrale begint met een schone lei
Brigadier wil door voorlichting jaarlijks minstens 40 inbraken voorkomen
Wereldwinkel komt naar
bewoners van Noord toe
Het Vrije Volk SCHIEDAM
m
Patiënten stonden niet altijd
achter actievoerend personeel
Tekeningen in Stadhuis
ZATERDAG 15 APRIL 1989
W8
PAGINA 9
Door. Rein Writers
l SCHIEDAM Schiedamse reis-
bureaus verstrekken sinds kort
hun klanten tips voor het achterla-
ten van hun woning bij vakantie.
Iedere vakantieganger ontvangt
v voor vertrek een brochure van het
S Landelijk Bureau Voorkomen Mis-
drijven met aanbevelingen. Deze
vorm van preventiedievordering is
één van de maatregelen waarmee
de politie het aantal inbraken in
l de gemeente wil verminderen. In
j de achterliggende twee jaar kreeg
de politie vierhonderd aangiften
van inbraak te verwerken. Deze
wil het korps met minimaal tien
percent terugdringen.
Het idee om via reisbureaus te
werken komt van
brigadier/rechercheur H.L. Hage-
stein van de gemeentepolitie. Hij
is in het Schiedamse korps belast
met de uilvoering van de actie ter
voorkoming van woninginbraken.
Een groot deel van de inbraken
komt voort uit laksheid van de be
woners zelf, vertelde hij onlangs
in de commissie Algemene Be
stuurlijke Zaken.„De kreet dat er
niks te halen valt en dan men
goed verzekerd is slaat nergens
op," aldus Hagestein. „Schiedam
telt 145 politiemensen en bijna
30.000 woningen. Het is onmoge
lijk bij ieder huis een agent als be
waker neer te zetten."
Hagestein pakt de bestrijding
serieus aan. In het oosten van de
stad worden binnenkort vijfdui
zend folders verspreid met daarin
allerlei-nuttige tips om het inbre
kers moeilijk te maken. Voorts ko
men er voorlichtingsbijeenkom
sten in de buurt- en clubhuizen,
waarbij een speciale video wordt
gebruikt. De wijk Oost geldt als
proefgebied. Wanneer de aanpak
succesvol blijkt, dan waaiert de ac
tie uit naar andere delen van de
stad.
„We hebben niet voor Oost ge
kozen omdat het een inbraakge-
voelige wijk zou zijn. Neen, inbre
ken doet men door de hele stad
heen. Oost lag voor ons het meest
voor de hand vanwege zijn lig
ging," aldus Hagestein, die voorts
denkt aan gesprekken met de wo
ningbouwvereniging over verbete
ring van het hang en sluitwerk.
Hoewel het aantal inbraken
thans niet oploopt, eerder zelfs iets
is afgenomen, neemt het aantal ge
weldsdelicten op straat toe. Er
gaat bijna geen dag voorbij of er
wordt wel iemand in elkaar gesla
gen en beroofd of van een oudere
vrouw haar tasje gestolen. Ook het
aantal autoinbraken is schrikba
rend gestegen. Zo erg zelfs dat de
politie hieraan nauwelijks meer
aandacht besteedt. Hagestein
waarschuwt: „Het risico op in
braak wordt vergroot als je je auto
gebruikt als een kluis. Men laat
maar al te gemakkelijk dure spul
len op de achterbank of de hoe-
denplank slingeren."
Tot slot geeft als al tip mee:
„Belangrijke voetbalwedstrijden
geven inbraakpieken. Laat dus een
lamp branden. Zorg dat het huis er
bewoond uitziet. Prik geen briefje
voor de melkboer of de bakker op
de voordeur en laat vooral geen
touwtje uit de brievenbus han
gen."
Door Ben van Haren
SCHIEDAM „Voor zo'n prijs
kunnen we nergens een huis ko-,
J pen. Bovendien wordt het nu inge-
richt zoals wij het willen, staat het
j op een ideale plek en blijven we in
onze eigen buurt wonen." Anneke
van Egmond (34) en Hennie de
Mik (24) doen voor bijna 75.000
gulden mee in het collectieve ver-
beteringsproject in de Oosterstraat
in Oost, waarvan de start gister
middag feestelijk werd gevierd. Zij
gaan daarmee het verst van alle
- twaalf eigen-huisbezitters, die htm
l] deelname aan het eerste gezamen
lijke opknapplan van particuliere
woningen in Schiedam doorzetten.
Oorspronkelijk telde hun Ver
eniging Kollektieve Woningverbe
tering Oosterstraat twintig leden,
maar in de loop van de tijd heb
ben er acht afgehaakt. Persoonlij
ke omstandigheden waren hier
voor soms een reden, maar ook
speelde een rol de te hoge ver-
wachtingen die in het begin van
het project, zo'n twee jaar geleden,
werden gewekt.
Rob de Jager, secretaris en spil
van de speciaal voor dit doel opge
richte vereniging, herinnerde gis
teren aan die start waarbij een
subsisidie van wel tachtig percent
in het vooruitzicht werd gesteld.
„We.hebben, de leden voor ideeën
warm' gemaakt en vervolgens moe
ten vertéllen,; dat het niet haalbaar
i was. En.het is. zeker.van groot be
lang, dat als het project; hier klaar
is een evaluatie wordt gemaakt
van wat anders had gemoeten." De.
Jager stak gisteren duidelijk de
hand ook in eigen boezem en
zwakte harde kritiek, die hij in
een interview tegenover onder
meer de. gemeente heeft geuit,
enigszins af. De officiële openings
handeling van het bewonersfeest
die hij verrichtte, was hier ook op
afgestemd. Hij gooide, met een
dakpan, zijn eigen ruit in. Een van
de ruiten, die toch vervangen moet
worden.
Aannemer Amstelland Stads
herstel BV uit Maarssen, vertegen
woordigd door J. van Iperen, zei
gelukkig te zijn met deze start in
Schiedam. „Het betekent dat we er
bij zijn nu de overheid bereid
blijkt in de komende jaren hon
derd miljoen gulden te steken in
particuliere woningverbetering."
Zijn gehengel naar volgende op
drachten in Schiedam werd gepa
reerd door wethouder Hans van
Kleef, die voor dit feest het werk
'aan zijn eigen woningverbetering
had. onderbroken. De wethouder
zei: „Als aannemer voor zulk werk
kunt u zich in onze stad alleen
kandidaat stellen door hier kwali
teit te leveren." Hij vond verder
het begin van dit project alleen al
een positieve zaak. In de Bommel-
sestraat staat het volgende op sta
pel.
De woning van Anneke van Eg-
mond en haar vriend Hennie de
Mik wordt het laatst aangepakt.
Zij zullen dan tijdelijk in een door
Bob de Jager gooit, na enige inleidende ceremonieëel, êen dakpan door zijn eigen ruit: toch feest.
de gemeente beschikbaar gestelde
wisselwoning aan de Hogebanweg
trekken. Dat moet wel ook, want
behalve voorgevel en tussenvloer
blijft er niet veel overeind. Voor
him, naar zij nu schatten voor de
helft gesubsidieerde 75.000 gulden,
wordt het dak vernieuwd, een ka
mer bijgebouwd op het plat, krij
gen ze een badkamer, centrale ver
warming, een schuifpui achter,
nieuwe plafonds, een systeemvloer
en een nieuwe trap.
„We hebben het huis vier jaar
geleden gekocht voor veertigdui
zend gulden, maar zitten straks in
een voor ons ideaal huis voor nog
geen tachtigduizend gulden bij el
kaar. Daar kunen we geen nieuw;
premiehuis voor kopen." Andere
verenigingsleden laten voor lagere
bedragen vanaf vijftienduizend
gulden hun huis opknappen. Zij
voeren dan zelf ook nog het nodige
werk uit.
Door Han van der Horst
SCHIEDAM Ook de bewo
ners van het verpleeghuis
„Driemaasstede" hebben extra
verwendagen gehad in het ka
der van de acties die de ver
pleegkundigen voeren voor een
beter loon. Net als overal zijn
het de patiënten die het best
begrijpen, hoe gerechtvaardigd
de eisen van dat keihard wer
kende, dat slovende personeel
zijn. Zij betuigen hun solidari
teit. Misschien is het wel voor
het eerst, dat de al dan niet tij
delijke bewoners van zieken
huizen en andere verblijfplaat
sen in de verzorgende sector
het opnemen voor het perso
neel. In het Schiedamse verle
den was het omgekeerde het ge
val, want toen trokken de be
woners en de patiënten aan het
kortste eind.
Zo voerde dokter Ris aan het
begin van deze eeuw onver
moeibaar actie voor de bouw
van een nieuw gemeentezieken
huis, omdat het oude pand aan
de Laan steeds verder verkrotte
en de patiënten wat ze ook
mankeerden door elkaar la
gen op een zaal. Het mocht bij
na vijftien jaar lang niet baten.
De christelijke raadsmeerder-
heid voelde niet zoveel voor
een nieuw gemeenteziekenhuis.
Een verfje hier en daar, de wit
kwast langs het plafond, dat
was wel voldoende. Dokter Ris,
die zelf voor de liberalen in de
gemeenteraad zat, kreeg krach
tige steun van de groeiende So
ciaaldemocratische Arbeider
spartij en uiteindelijk was het
de socialistische wethouder
Piet de Bruin die de nieuw
bouw op de Nassaulaan zou
openen. Het „nieuwe" gemeen
teziekenhuis, dat inmiddels al
is afgebroken, stond achter het
huidige meest westelijke com
plex van het Schieland.
Ook in het Sint Jacobs Gast
huis, het gemeentelijk bejaarde
noord, kon je beter niet terecht
komen. Het gebouw zag er in
drukwekkend uit het is het
tegenwoordig Stedelijk Museum
maar dat gold alleen voor
de buitenkant en de kapel met
zijn fraaie orgeltje. De mannen
en vrouwen woonden geschei
den in ongezellige zalen. In de
kelder was zelft een strafcel
voor ouden van dagen die zich
piet precies gedroegen naar de
regels van het huis.
En je moest nog betalen ook.
Nu kon lang niet iedereen
dat en daarom kon je ook via
het armbestuur in het Sint Ja
cobs Gasthuis terecht komen.
Zulke mensen zo luidde de
redenering uit die tijd wa
ren niet spaarzaam genoeg ge
weest en daarom mocht je best
een tegenprestatie verlangen.
Ze werden met officiële lijsten
in de stad uit bedelen gestuurd,
want het Schiedamse armbe
stuur was goed in het vernede
ren van zijn slachtoffers.
Het Sint Jacobsgasthuis
werd bestuurd door deftige re
genten die zich des zondags in
de kapel lieten zien, als daar
kerkdienst werd gehouden. Ze
kregen ook, zo merkte me
vrouw Koeten-Ooms, in de ja
ren twintig socialistisch raads
lid, elke dinsdag een fraai stuk
vlees van de slager, die vaste le
verancier van het Gasthuis
was.
Mevrouw Koeten-Ooms deed
iets ongehoords. Ze ging de soep
proeven die eenmaal per week
•van de restjes werd samenge
steld en liet de burgemeester
daarvan ook proeven. Zij heeft
op haar eentje dat gezelschap
deftige, eigengereide regenten
omgeturnd tot een bestuur, dat
zich echt ervoor inzette dat de
bejaarden een waardige levens
avond kregen.
Alleen daarvoor verdient zij
een straat in Schiedam.
Daarom kun je de huidige
acties van het verplegend per
soneel ook beschouwen als een
blijk van groeiende beschaving.
Ze zijn vaak schouder aan
schouder met hun patiënten
aan het strijden voor sociale
rechten. Dat mogen die patiën
ten. Dat durven die patiënten.
En het zijn de hoge Haagse re
genten van nu die door de ac
ties worden vernederd. Niet de
zwakken en de zieken.
Dat is nu echte vooruitgmg.
SCHIEDAM Voortaan hoe
ven bewoners van Schiedam-
Noord niet meer helemaal naar de
Hoogstraat te fietsen voor een pot
pindakaas uit Zimbabwe. De We
reldwinkel Schiedam heeft sinds
kort een kraampje in winkelcen
trum Spaland, waar een maande
lijkse verkoop van Derde Wereld-
produkten plaats vindt. Voor de
duur van ten minste één jaar staat
de kraam elke eerste zaterdag van
de maand in het winkelcentrum.
Medewerker van de winkel
Fred van der Drift over de nieuwe
actie: „Elke maand hebben we een
ander doel. We zijn begonnen met
het ondersteunen van de Max Ha-
velaarkoffie-actie, omdat we bang
zijn dat die een beetje inzakt. In
mei willen, we bananen uit Nicara
gua verkopen, om bij te dragen
aan de verbetering van de sitatie
daar. Momenteel wordt zo'n tach
tig percent van de exportdeviezen
afgedragen aan de rente van lenin
gen. Dat is natuurlijk niet te
doen."
In de Wereldwinkel Schiedam
werken twintig vrijwilligers. De
produkten die worden verkocht,
zijn duurder dan in de super
markt. Fred van der Drift: „Dat
komt omdat we meer betalen aan
de boeren. De supermarkten wil
len alleen maar zo goedkoop moge
lijk "véél* produkten hebben. Die
buiten de arme boeren van die
landen uit. Wij willen ze juist on
dersteunen."
De produkten van de kraam
zijn vooral levensmiddelen, zoals
koffie, thee en rietsuiker. In de
winkel zijn ook koekjes, wijn en
broodbeleg te koop. Zo is er pinda
kaas uit Zimbabwe, thee uit Tanza
nia en rietsuiker uit Nicaragua.
Verder heeft de winkel een aan
bod van kruiden en kunst- en nij-
verheidprodukten.
In Nederland zijn er ongeveer
250 wereldwinkels. Samen vor
men zij de Landelijke Vereniging
van Wereldwinkels. Behalve dat
ze 'zuivere' produkten (zonder tus
senhandel) verkopen, geven ze in
formatie over de problemen in de
Derde Wereldlanden èn de structu
rele problemen van de Westerse
wereld.
De Schiedamse wereldwinkel,
Hoogstraat 76, is elke donderdag
avond van zeven tot negen uur
open, vrijdags en zaterdags in de
middag van één tot vier uur. De
kraam staat elke eerste zaterdag
van de maand van elf tot één uur
in winkelcentrum Spaland. Er is
nog behoefte aan vrijwilligers.
Aanmelden kan via telefoonnum
mer 4263487.
ROTTERDAM De Rotter
damse wethouder G. F. H. Mllller
(Sport en Recreatie) opent komen
de maandag in de hal van het Rot
terdamse Stadhuis een expositie
:van tekeningen van Gerrit Pomp.
De tentoonstelling staat in verband
met de collecte gehandicaptensport
John van Dijk is in Schie
dam vooral bekend als de
redder en financier van het
betaalde voetbal bij SVV.
Ook kent men hem als Mer-
cedesdealer, die tevens Hon
da's verkoopt vanuit zijn
grote pand in de Spaansepol-
der. Hij is sinds enige jaren
ook de grootste particuliere
taxi-ondernemer van Neder
land en in die hoedanigheid
interviewde Het Vrije Volk
hem.
Door Jim Postman
John van Dijk, beantwoordt de
vraag laconiek: „Wat er met die
taxi-computer van 4,5 miljoen gul
den is gebeurd? O, die ligt nu op
de schroothoop bij het oud-yzer!"
De aanschaf van deze nooit ge
bruikte, ondeugdelijke computer,
vormde in 1982 het begin van de
ondergang van Rotterdams groot
ste taxicentrale, de TTC. „Aan die
ellende," zegt Van Dijk trots, „is
in het afgelopen weekeinde voor
goed een einde gekomen. De 450
wagens en 650 chauffeurs rijden
vanaf nu onder de nieuwe naam:
Rotterdamse Taxi Centrale."
Begin jaren tachtig brak in de
Rotterdamse taxiwereld een diep
conflict uit, toen tegen heug en
meug werd besloten een miljoenen
kostende computer aan te schaf
fen. Daarmee moest het taxiver-
keer worden geautomatiseerd. Uit
eindelijk leidde het tot een split
sing in de taxiwereld. Chauffeurs
die het niet eens waren met het
beleid van de toenmalige TTC-taxi-
directeur A. C. van Hoorn, richtten
toen de coöperatieve taxivereni
ging St. Job op. Uiteindelijk moest
Van Hoorn zelf het veld ruimen.
RTC-commissaris John van
Miljoenen kostende computer, oorzaak van ondergang TTC, ligt op de schroothoop
Dijk: „De schulden van de oude
taxi-centrale zijn in hun geheel ge
saneerd. Met de gemeente zijn we
overeen gekomen 300.000 gulden
per jaar op onze computerschuld
af te betalen, gedurende tien jaar.
Okay, de gemeente, die garant
stond voor die computer, heeft het
renteverlies van ongeveer een mil
joen gulden gepikt. Maar daarvoor
in de plaats bieden wij kortingen
op gemeente- en schoolritten."
Hoe gaat die nieuwe RTC-toe-
komst eruit zien?
John van Dijk: „Veel service
bieden. In de afgelopen tien jaar is
het Rotterdamse taxibestel ontzet
tend verwaterd. Door onze onder
linge ruzies hebben we de boel la
ten versloffen en zijn we honder
den goede klanten kwijtgeraakt
aan de randgemeenten. Een plaats
je als Bleiswijk dat eerst twee of
drie taxi's had, kon zo als lachen
de derde uitbreiden tot 30 40
taxi's.
„We hebben zo'n vijf chauf
feurs vrijgemaakt om al die oude
klanten van ons op te zoeken. Dat
zijn zieken- en bejaardentehuizen,
bedrijven in de stad en in de ha
ven en ook de horeca. We gaan ze
er van overtuigen dat wij vanaf nu
de beste service bieden. In onze
nieuwe centrale krijgen we zestien
lijnen die permanent bezet zijn.
Als het erg druk is, krijgen de
klanten te horen: 'Er zyn nog zo
veel wachtenden voor u' en de rit
ten worden op een eerlijke manier
bij binnenkomst verdeeld. Alleen
zieken die naar ziekenhuizen moe
ten worden vervoerd, krijgen
voorrang."
En alle chauffeurs in uniform?1
John van Dijk, lachend: „Ja,
prachtige mooie donkerblauwe
uniformen met het nieuwe RTC-lo-
go op de borstzak. Maar je moet
niet vragen wat voor voeten dat in
aarde heeft gehad. Tijdens onze
laatste vergaderingen wat dat on
derwerp het heetste hangyzer.
Maar wij zeiden, dit wordt onze
laatste kans. Het is d'r op of d'r
onder, we kunnen het alleen win
nen met een prima service-verle
ning. En daarbij behoort toevallig
ook een keurig geklede chauffeur,
zoals we die vroeger in de RA-
VERO-tijd kenden. Slechts zo'n 35
tot 40 chauffeurs hebben afge
haakt, omdat ze geen uniform wil
len dragen. Maar daar komen ze
nog wel achter."
De RTC heeft het voormalige
TTC-pand aan de Westzeedijk voor
ƒ460.000,- verkocht aan een firma
die daarin een kantoor wil vesti
gen. Van de opbrengst van deze
verkoop richt de RTC de nieuwe
centrale in aan de Industrieweg.
Er is onder meer een nieuwe com
puter voor aangeschaft van
'slechts' ƒ125.000,- die het ar
beidsintensieve bonnensorteer-
werk van negen uur terugbrengt
tot een half uurtje.
Wat gaat u aan doen aan het
hongerloontje dat de taxichauf
feurs verdienen?
John van Dijk: „Een chauffeur
verdient bij ons inderdaad het mi
nimumloon. En ik zie het als een
vereiste dat die lonen omhoog
gaan. Maar daarvoor moet hun ge
middelde oprij bedrag, dat nu staat
op twee tientjes per uur, ook om
hoog. Per dienst draaien ze zo'n
tien uur, dus dat is een gemiddelde
opbrengst per dag van tweehon
derd gulden. Zoals het nu ligt gaat
daar 70 percent aan personeelslas
ten en dertig percent aan exploita
tiekosten vanaf. D'r blijft dus niks
van over. Willen de lonen omhoog,
dan moet de gemiddelde dienstop-
brengst stijgen van 200 naar 300
gulden."
Wat vindt u van de komst van
de St. Job?
John van Dijk: „Het is goed een
concrurrend taxibedrijf ernaast te
hebben. Zij hebben veel van onze
horecaklanten weggesnoept. Maar
ook de horeca zal straks weten dat
de RTC met een uitstekend ser
vicepakket terug is van wegge
weest. We beginnen niet met tip
gelden aan barkeepers en portiers,
want dan prijzen we elkaar uit de
markt. Maar wel met een gezonde
concurrentieslag en daar worden
alle taxiklanten alleen maar beter
van."
'"Pm.
