Geme@n 1te Ikiest VO>0'f Oc t gooide klein links nog met asbakken
ambtelijk topteam
Ouikfanaat Henk Beenen wil Iedereen diepte insieuren
■wr
Het Vrije Volk SCHIEDAM
'Betere informatie nodig
over klein chemisch afval!
Zo'n 150 Schiedammers duiken regelmatig. 'Een ander gaat naar een vol stadion, wij zoeken de wereld van de stilte'
JO
ws
PAGINA 12
ZATERDAG 3 JUN11989
B W: Nieuwe structuur nodig om langs elkaar heen werken te voorkomen
SCHIEDAM Onder leiding
van de gemeentesecretaris mr.
A. G. H. Gorissen krijgt Schiedam
een Amtelijk Management Team
(AMT), dat in totaal uit vijf top
ambtenaren zal bestaan en met
vaste regelmaat het gemeentebe
stuur adviseert over belangrijke
onderwerpen. Met zo'n nieuwe
topstructuur willen burgemeester
en wethouders het langs elkaar
heen werken van ambtelijke dien
sten vermijden. De gemeenteraad
moet aan het voorstel nog zijn
goedkeuring aanhechten.
Aanleiding voor de vorming
van zo'n ambtelijk topteam is de
groeiende wens van burgemeester
en wethouders om voor aken, die
de verschillende sectoren van het
ambtelijke apparaat betreffen,
goed afgewogen adviezen te krij
gen. De overheersing van een en
kele dienst zou vermeden moeten
worden door gezamenlijke voorbe
sprekingen in een formeel advies
orgaan. Het streven naar een effi
ciëntere aanpak van problemen op
verschillende beleidsgebieden en
het geven van meer eigen verant
woordelijkheid aan directeuren
van sommige gemeentelijke dien
sten, spelen hierbij ook een rol. De
op handen zijnde nieuwbouw van
een bestuurscentrum op het Stads-
erf, de voortschrijdende informati
ca, toename van publiek-private
samenwerkingen en deregulering
heeft de vraag naar een orgaan,
dat het geheel overziet, bevorderd.
Tot nog toe kende Schiedam
wel het zogenaamde Instituut
Hoofden van Dienst, maar dat had
geen officiële status en ook geen
vastgestelde richtlijnen. Toch
werd de behoefte aan een vorm
van 'directeurenberaad' groter
naarmate over de gehele linie za
ken speelden zoals bezuinigingen,
automatisering, informatie-uitwis
seling en meer zelfstandigheid
voor ambtelijke diensten.
De taak van het AMT wordt het
gevraagd en ongevraagd adviseren
van het college over algemene za
ken, het zorgen voor een effectieve
organisatie van het gehele gemeen
telijke apparaat, het signaleren
van knelpunten en het toezien op
de uitvoering van het door de poli
tiek gekozen beleid. Ten minste
eenmaal per maand zit de ambte
lijke top bij elkaar en laat zich
desgewenst door niet-leden van
het AMT of externe deskundigen
adviseren. Er zal in het nieuwe ad
viesorgaan gestreefd worden naar
gezamenlijke overeenstemming,
maar in geval van meningsver
schillen is de stem van de gemeen
tesecretaris doorslaggevend.
Door Han van der Horst
SCHIEDAM Het zijn treurige
en tamme tijden in de Schiedamse
politiek. Dat blijkt uit .-'at tegen
woordig aangeduid wordt als hét
conflict in de gemeenteraad. De
vertegenwoordigers van klein
links weigeren net als hun collega
van D66 te geloven, dat je in Spa-
land veilig huizen kunt bouwen.
Ze hebben inmiddels met zoveel
woorden duidelijk gemaakt, dat ze
Chris Zijdeveld, de wethouder die
een en ander in zijn pakket heeft,
niet meer geloven. Dit nadat de
wethouder, Zijdeveld, zich onlangs
zelfs tijdens een raadsvergadering
in het openbaar hierover tamelijk
boos heeft gemaakt.
En dat heet dan rel tegenwoor
dig. Dat heet dan wilde toestanden
in de gemeenteraad.
Vroeger pakte klein links zulke
zaken heel anders aan. Toen slaag
de het er nog in oproer te veroor
zaken op straat en echte inciden
ten in de heilige hallen van de ge
meenteraad. Dat was toen niet die
kale, elke inspiratie dodende kan
tine, maar de zaal in het Oude
Stadhuis, waar tegenwoordig ge
lukkige Schiedamse paartjes el
kaar het ja-woord geven.
Dat was voor de oorlog de plek,
waar het nee-woord echt luidkeels
klonk.
Klein links heette in die dagen
anders. Dat was de Communisti
sche Partij Holland, vertegenwoor
digd door de driftige arbeider Wil
lem, Collê. Willem Collé de va
der van Eef die na de oorlog de
standaard van het Schiedamse
communisme overnam, een hele
tijd wethouder is geweest en nu
voorzitter is van de christelijke
voetbalclub PPSC.
Willem Collé was een onversne
den revolutionair die alleen in de
totale omwenteling geloofde. Zijn
grote vijanden waren dan ook de
raadsleden van de Sociaaldemocra
tische Arbeiderspartij, de voorgan
ger van de PvdA, want die pro
beerden binnen de heersende si
tuatie zoveel mogelijk te bereiken.
Hun voorganger, Piet de Bruin,
was dan ook wethouder en de
fractie werkte waar dat nuttig
was met de confessionelen en
de liberalen samen.
Willem Collé vond dat verraad.
En hij ging daartegen te keer. Dat
kon heel ver gaan, vooral als zijn
persoonlijke vijanden hem van re
pliek dienden
Zo'n vijand was de redacteur
van de Voorwaarts voorganger
van deze krant, Toon van Duinho
ven.
Zijn zoon, de acteur Ton, vertelt
nog steeds graag, hoe ver dat ging.
Zijn vader kon in de Voorwaarts
de communisten hard aanpakken.
Dat kwam hem op Willem Collé's
een-mei-demonstratie duur te
staan. Want dan trok hij met rijn
aanhangers langs Van Duinhovens
woning onder het zingen van het
lied: „Daar woont Toon de leuge
naar".
De leugenaar in kwestie liet
rich niet kennen. Hij nam die
jaarlijkse parade altijd staande in
de deuropening af.
De oude Van Duinhoven kon
goed treiteren. En dat talent ge
bruikte hij ook als socialistisch
raadslid. En zo kwam Willem Col
lé, tot het uiterste getergd, tot zijn
wildste daad: hij wierp midden in
de vergadering zijn aartsvijand
een koperen asbak naar het hoofd.
Door Rob van Stek
SCHIEDAM Ouddorp-Haven
'-"Diëdt op een regenachtige zondag
middag een troosteloze aanblik.
Zwaar hangt het loodgrijze zwerk
boven het grauwe water van de
Grevelingen, waarin het hemelwa
ter gestaag neerplenst. Een venij
nige wind zorgt voor kleine kopjes
op de golven.
Voetje voor voetje schuifel ik
het brakke water in, dat een tem
peratuur heeft van 11 graden. Lo
pen met zwemvliezen aan vin
netjes geheten in het jargon
valt bepaald niet mee, zeker niet
met de ijzerhandel die ik verder
nog aan mijn lijf heb hangen. Als
ik er tot borsthoogte in sta, wordt
alles voor de laatste keer gecontro
leerd: alle meters, gordels en aan
sluitingen zijn in orde.
Terwijl de kou me al enige mi-
nüten de adem beneemt en mijn
voeten nu al vrijwel gevoelloos
zijn, maak ik op aanwijzing van de
duikleider'mijn gezicht nat. Aan
de wal heb ik' "Het.fóyaal met vlieg-
werende uierzaif ingesmeerd,
evenals mijn hadden1'"én voeten.
Een regenvlaag slaat me in het ge-
laat. Duikleider Henk Beenen geeft
het teken. Gedecideerd wijst hij
naar beneden.
Klaar voor onderwater? Ik zet
mijn duikbril op, doe de adem-
automaat in m'n mond en kijk
naar de ondoorzichtige en woelige
watermassa voor me. Terug kan
eigenlijk niet meer. Ik had nu
thuis bij de kachel kunnen zitten
met een mooi boek. Hoe kon het
ooit zover komen?
Geen chefs
Een ontmoeting met Henk
Beenen (66) blijft eigenlijk nooit
zonder gevolgen. Alle tijd die de
grijsbebaarde Schiedammer niet
besteedt aan zijn dierenspeciaal
zaak Tropica steekt hij in rijn
tweede nering, de gelijknamige
duikschool. En hoewel hij langer
dan vijf uur slapen per nacht ei
genlijk maar overdreven vindt,
"komt Henk nog tijd te kort. Min
stens drie keer in de week gaat hij
in buitenwater duiken, zomer en
winter. Het liefst zou natuurlief
hebber echter dag en nacht met
zijn onderwater-hobby bezig rijn
en iedereen enthousiast maken
vobr 'de wereld van de stilte', zo
als hij het noemt. Het is voor hem
dé andere wereld: rustig, vreed
zaam en zonder chefs, relatiepro
blemen, hypotheken of wegenbe
lasting,
In Schiedam zijn zo'n 150 men
sen actief met onderwatersport be
zig. Zelf heeft Beenen ruim 200
Diezelfde Collé organiseerde
ook wilde demonstraties van
werklozen, waarbij de politie kei
hard optrad. Eenmaal probeerde
men 'dit lastpak' op smerige wijze
de stad uit te krijgen. Hij moest
vertrekken naar een werkgelegen
heidsproject in het Drentse Witte-
veen op straffe van intrekking van
rijn uitkering. Dat verblijf heeft
niet lang geduurd. Collé organi
seerde onmiddellijk een actiecomi
té, dat een eind wilde maken aan
het harde regime waarin men in
dat kamp net ging om grond
werk onderworpen was.
Toen lieten ze hem maar weer
naar Schiedam gaan.
Nog een ding over Collé. Hij
werd eens door de politie wegens
ordeverstoring gearresteerd en op
gesloten in de politiepost Grote
Markt, recht tegenover de raads
zaal.
Collé ging in rijn cel zo onge
looflijk te keer, dat de politie hem
vrij liet. De agenten waren bang,
dat hij andere een hartverlamming
zou oplopen.
Want ergens hielden ze natuur
lijk vreselijk van die buitenge
woon principiële man. Tenslotte
was hij degene die voor niets en
niemand bang was, die niet de
handige diplomaat hoefde uit te
hangen, die nooit politieke bondge
nootschappen had hoeven sluiten
of rekening moest houden met an
dersdenkenden.
Hard en rauw'liet Collé'rijn
versie van de waarheid horen. -
En al durfden w-einigerrhet 'toe
te geven, rijn woorden kwamen
vaak als evenzovele goede gerichte
speren in het hart van rijn tegen
standers aan.
Als je aan die woedende man
terugdenkt, dan blijft toch die ene
conclusie staan: tamme boel tegen
woordig in de Schiedamse politiek.
m
r
it®
Alle gordels, meters en aansluitingen zyn in orde bevonden: het onversaagde viertal is klaar voor onder
water. Van links naar rechts Henk Beenen, Nico van Schaick, de verslaggever en Marcel Byleveld.
Inzet onderwater-foto: Twee-sterren duiker Marcel houdt een oogje in het zeil: „Kooitje ademautomaat
uit doen, als je in een golf terecht komt, steek je nog de moord."
r
duikers opgeleid in de afgelopen
18 jaar en jaarlijks levert rijn
school zo'n 15 nieuwe gediplo
meerden af. Het valt niet te ont
kennen: rijn geestdrift om Jan en
alleman de diepte in te sleuren,
werkt bijzonder aanstekelijk.
Groot is de kring van Henk's
vrienden en bekenden die inmid
dels het duikpak aangetrokken
hebben, tot en met zijn huisarts
toer En uiteindelijk verging het uw
verslaggever al niet andere. Be
roepshalve vraag je Henk rijn me
ning over nieuwe winkelslui tings-
ROTTERDAM Gemeenten
moeten duidelijker aangeven op
welke wijze de burger klein che
misch afval kan aanbieden. De
mensen dienen ook meer op de
hoogte te worden gehouden van de
resultaten van dergelijke inzame
lingsacties. De provincie en het
rijk moeten 'milieubewuste bur
gers' beter voorlichten wat er ver
der met het ingezamelde materiaal
gebeurt.
Deze aanbevelingen staan in het
rapport 'Met klein chemisch afval
in de slag' van de Nederlandse
Vereniging van Huisvrouwen
(NVVH) en de Vereniging tegen
Milieubederf. De NVVH enquêteer
de 41 afdelingen in Zuid-Holland
over de manier waarop 'htm' ge
meente met het klein chemisch af
val omspringt. Het onderzoek om
vat ongeveer zeventig percent van
de ruim drie miljoen inwoners
van deze provincie.
Uit het rapport blijkt onder
meer dat Den Haag twee keer zo
veel geld uitgeeft aan het ophalen
en verwerken van klein chemisch
afval dan Rotterdam, terwijl de in
geleverde hoeveelheid vrijwel ge
lijk is. Beide steden zijn, samen
met onder meer Schiedam en
Brielle, niet tevreden over de 'ge
ringe inlevering' van dit soort af
val Spijkenisse geeft bijna vier
gulden per kilo ingezameld klein
chemisch afval uit; de hoeveelheid
materiaal dat per burger wordt op
gehaald is echter uiterst gering.
„Gemeenten kunnen voor wat
de aanpak van het inzamelen van
klein chemisch afval veel van el
kaar leren. Bestuurders en ambte
naren zouden zich dan ook van de
activiteiten in andere gemeenten
op de hoogte moeten stellen," advi
seren de NVVH en de Vereniging
tegen Milieubederf, die verder
streven naar een speciaal logo op
de verpakking van de betreffende
produkten.
tijden, als antwoord krijg je twee
uur lang de ene duikhistorie na de
andere. En voor je het weet heb je
ja' gezegd op de aansporing om
'toch ook eens mee naar beneden
te gaan'.
En daar sta je dan in de Greve
lingen. Op weg naar Goeree-Over-
flakkee heeft de oud-calculateur
van Gusto me nog een hart onder
de riem gestoken met een varia
aan duikanecdotes ('allebei verzo
pen', 'nooit meer teruggevonden",
'twee maanden later opgedregd').
Gelukkig is de expeditie degelijk
voorbereid. Onder leiding van
twee-sterrenduiker Marcel zijn me
in het zwembad de eerste beginse-
'<sn van de onderwatersport bijge
bracht.
Gewenning
Voor nieuwelingen is duiken-
2onder-vrees eerst en vooral een
kwestie van gewenning. De eerste
keer in het zwembad is een bij tij
den benauwende ervaring, omdat
je nog niet vertrouwd bent met de
uitrusting en het 'onderwater-ge
voel'. De neiging is dan bijzonder
sterk om zodra er iets niet naar je
zin is, alles af te gooien en maar
een kant op te willen: naar boven.
En die aanvechting moet je krach
tig onderdrukken, leert Marcel.
Gewoon onder water de probleem
pjes oplossen. Er zit lucht zat in de
flessen, dus kan er niets gebeuren.
„Want doe je in buitenwater je
ademautomaat uit je mond en kom
je in een golf terecht, dan steek je
nog de moord," voegt hij er plas
tisch aan toe. Dat is duidelijk.
Voor alle zekerheid zwemmen
we met z'n vieren op. Behalve
Henk en Marcel houdt ook Nico,
eveneens twee-sterrenduiker uit de
school van Henk, een oogje in het
zeil. Tegen mijn verwachting in is
het zicht onder water hijzonder
goed. Vrijwel overal is het helder.
Slechts hier en daar, op plaatsen
waar andere duikers ons voor rijn
gegaan, hangt een bank van opge-
wolkt zand en vuil. Terwijl ik nog
steeds aan de kou aan het wennen
ben, hebben we meteen al een eer
ste ontmoeting met de befaamde
Grevelingen-fauna. Nog in het on
diepe deel komt een forse, geheel
doorzichtige kwal ons tegemoet-
zwemmen. Ten overvloede wijst
Henk er ong eens op, hoewel ik er
al bijna tegenop zwem. Prachtig
om te zien hoe het beest zich mid
dels langzame contracties voortbe
weegt.
Wilskracht
Henk, die als enige zonder
handschoenen zwemt („Honger,
kou, enzovoort, dat kun je allemaal
met wilskracht uitbannen. Laatst
heb ik drie dagen niet gegeten, ik
had het niet eens door"), pakt het
weekdier met blote handen beet
en speelt er beetje mee. „Je moet
hem natuurlijk wel aan de boven
kant pakken, dan is er niets aan
de hand," verklaart hij later. „Aan
de onderkant zou ik niet doen.
Kan minder prettig aflopen."
Uit een 'mistbank' komend
duikt plotseling een donkere ge
stalte voor ons op. Het blijkt een
grillige, donkerbruine wierforma
tie, die even later weer met zachte
golfbewegingen in de duisternis
verdwijnt. Dan wijkt de bodem en
gaat het over een breed front de
diepte in. Langzaam loopt het wij
zertje van m'n dieptemeter op tot
twaalf meter. Overbodig te zeggen
dat het hier nog kouder is.
Om goed af te kunnen dalen,
heb ik niet minder dan acht kilo
lood aan een gordel om mijn mid
del hangen. Dat enorme gewicht
was het resultaat van de zogeheten
uitlodingstest, eerder ondernomen
in een watertje bij de Maasvlakte.
„Beginners rijn onbewust altijd
wat angstig en houden daarom on
willekeurig veel lucht in htm lon
gen, vandaar," aldus de uitleg van
Marcel.
We komen bij de schitterend
begroeide wand die Ouddorp-Ha
ven zo geliefd maakt hij duikers:
een tamelijk steile helling met tal
loze zakpijpen, wieren, begroeide
oesters, sponzen en zeepokken. Zo
wel zakpijpen (holle, halfdoorzich-
tige pijpjes) als waterpokken (riet
er anemoonachtig uit, met achtar
mige tentakels) zijn diertjes, die le
ven van het plankton dat ze uit
het water filteren. Het is een van
de redenen dat het hier zo helder
Is. Bij aanraking sluiten ze rich
bliksemsnel. Dat doen ook de mos
sels op de bodem, die alleen hun
voedselopening uit het zand heb
ben steken. Pijlsnel zijn ze onder
de grond verdwenen.
Paling
Van onder een steen slaat een
zwarte grondel de vreemde indrin
gers gade. Op het moment dat
Henk naar hem wijst is hij al weg.
Dat geldt niet voor de vele vissen
die gevangen zitten in een van de
fuiken die hier zijn uitgezet. We
weerstaan de neiging om het mes
te pakken en een maaltje paling
mee naar huis te nemen. In het
bomvolle net is het een bont ge
wriemel van paling, krabben,
kwallen, grondels, donderpadden,
botervissen enzovoort, zelfs een
zeester zit ertussen.
Leuk voorgrondje voor een foto,
zo'n fuik. Terwijl Marcel de on
derwatercamera instelt probeer ik
luchtigjes te poseren, maar in mijn
onervarenheid raak xk met mijn
vinnen de bodém en, het volgende
moment zitten we, in een ondoor
dringbare stofwolk. Ook zonder
woorden slaagt Henk er onder wa
ter in duidelijk te maken dat ik
weer aardig aan het klungelen
was. Gelukkig lukt het even ver
derop wel.
Op de terugweg kan de duiklei
der het niet laten om nog even een
van de talloze krabbetjes van de
bodem te pakken en te laten zien.
(„Zo'n noordzeekrab knijpt je vin
ger af, maar deze gaan wel. Na
tuurlijk wel van achteren beetpak
ken.") Het water wordt weer on
dieper en we naderen de oever. Ik
heb het idee dat we 20 minuten
rijn weggeweest, maar het blijkt
drie kwartier.
Op het lichaam valt het met de
kou wel mee. Tussen het strak zit
tende wet suit (natte pak! en de
huid komt een laagje water dat
door het lichaam verwarmd
wordt. Dat geldt niet voor de uit
einden van de ledematen. Met ver
steende voeten en handen strom
pel ik de kant op. Het lukt me niet
om op eigen kracht de uitmonste
ring af te leggen. Ik krijg mijn fles
en mijn loodgordel niet af en slaag
er niet in m'n trimvest van de cy
linder te ontkoppelen, om over het
pak nog maar te zwijgen. Bij alles
heb ik hulp nodig.
Terwijl hij me uit m'n pak sjort
en ik net weer een beetje op tem
peratuur begin te komen, probeert
Henk me alweer te paaien voor
een volgend uitstapje. Eigenlijk
zou ik ook nog een keer mee moe
ten naar zoetwater. Hy kent een
poeltje, daar ritten snoeken van
anderhalve meter. Die kan je aai
en, echt waar! Volgende week mis
schien?
Zilver voor
Harm Meijer
SCHIEDAM De voorzitter
van de drumband Juliana,
Harm Meijer, is koninklijk on
derscheiden. Hij ontving uit
handen van burgemeester drs.
R. Scheeres op een bijeenkomst
ter gelegenheid van rijn veer
tigjarig dienstjubileum bij Itho
BV aan de Nieuwe Haven de
zilveren medaille behorend bij
orde var Oranje Nassau® De in
het ffigsÖBtfglitol gebo
ren Meijer is bij déze fabriek
van onder meer ventilatoren al
dertig jaa
rijnen
Expositie van
Van der Pant
SCHIEDAM Het Stedelijk
Museum Schiedam toont van 9
juni tot en met 9 juli beelden
en tekeningen van Theresia R.
van der Pant. De expositie is
georganiseerd in samenwerking
met de Judith Leysterstichting
en het Frans Halsmuseum. Van
der Pant werd in 1987 van de
Leysterprijs toegekend die elke
twee jaar bestemd is voor een
in Nederland werkzame vrou
welijke kunstenaar. Mevrouw
Van der Pant kreeg dit jaar van
het Schiedamse gemeentebe
stuur opdracht een beeld te ver
vaardigen van Vrouwe Aleida,
de stichteres van de stad,
Fietstocht van 140 km
SCHIEDAM toerclub
Rijnmond houdt op zondag 11
juni een prestatie-fietstocht
over een afstand van 140 kilo
meter. Het is een van de activi
teiten waarmee de club haar
10-jarig jubileum viert. De kos
ten voor deelname bedragen
4,50 gulden, inclusief een her
innering. De start is om 9.00
uur precies op de Wielerbaan
Schiedam, aan de Olympiaweg
in Sportpark Harga. Er wordt
gefietst met een snelheid van
25 kilometer per uur. Trim- of
racefiets is verplicht. De tocht
wordt door ervaren fietsers be
geleid.
Avondvierdaagse
begint op 12 juni
SCHIEDAM Van maan
dag 12 tot en met donderdag 15
juni wordt de 12de Schiedamser
Avondfietsvierdaagse gehouden,
waaraan ook het Rode Kruis eny-
de Motor Toerclub Schiedam r
meewerken. Inschrijven is mo-1
gelijk bij rijwielhandel Hans 1
Damme (Borodinlaan 60), het
VVV-kantoor of bij het vertrek
punt op de eerste avond. De
kosten bedragen 3,50 gulden,
inclusief herinnering. Tussen
18.30 en 19.15 uur kan men
vertrekken. Start en finish zijn
telkens op de Wielerbaan. Op
de slotavond is het mogelijk da
deelnemers bloemen te over
handigen en zal er gezorgd wor
den voor gezellige muziek. Voor
meer informatie kan men bel
len met Toerclub Rijnmond, te
lefoon 4357266 of 4703137
-a'inci
Ioti
01 OS
L
*0
S i
l
f- y
i
Jé**»
v -
y- t 7h
txrsv-
«ars»
i ï-iv tn
i
maga-
