Locale omroepen willen
eindelijk reclamegelden
Weinig animo voor springplankhangen
Oude fietsenstalling verdwijnt, Vlaai dingen-Oost ongezelliger
De laatste boeren van Kethel: nu nog maar twee
Koster
Werklozen krijgen baan
na behalen opleiding
Het Vrije Volk SCHIEDAM
Romans met
een glimlach
in bibliotheek
s VVT
PAGINA 8
MAANDAG 10 JUL11989
\t
OLON-voorzitter Posthoorn bepleit samenwerking stadsomroep en kranten
Door Rein Wolters
SCHIEDAM Commerciële sa
menwerking tussen de beroepsme
dia en de vrijwilligers van de
Stichting Lokale Omroep Schie
dam (SOMS) moet mogelijk zijn.
Voorzitter Herman Posthoorn van
de Organisatie Lokale Omroepen
in Nederland (OLONl ventileerde
deze mening gistermiddag in een
live-uitzending van de stadsom
roep. Samenwerking acht hij voor
al op het gebied van reclame een
noodzaak. Financieel zijn de twee
honderd lokale omroepen in Ne
derland een ondergeschoven kind
je. Vandaar dat hun overkoepelen
de organisatie OLON zich al jaren
sterk maakt voor een beter subsi
diebeleid.
De rijksoverheid heeft hiervoor
tot heden weinig belangstelling ge
toond. Op zichzelf is dat niet zo
vreemd. Uitgangspunt van beleid
tot heden is immers dat erkende
lokale omroepen zichzelf maar
geld moeten zien te verschaffen.
Hetzij uit bijdragen door het be
drijfsleven, hetzij door bijdragen
van de gemeente. Maar één zaak is
volstrekt uit den boze: het maken
van reclame. Vrijwel elke lokale
omroep houdt zich aan deze voor
waarde en dat betekent dat ze elke
cent. moeten omdraaien. Er zijn
zelfs omroepen waar de medewer
kers meebetalen in de onkosten.
Deze vorm van zelfoverleving
vindt het OLON-bestuur irreëel,
vandaar dat het onlangs een pleit
nota het levenlicht liet zien. Met
deze nota drukt de OLON de Haag
se politiek met de neus op de fi
nanciële feiten, zoals die zich ook
in Schiedam voordoen. De stedelij
ke omroep ontvangt dit jaar nog
een bijdrage van 20.000 gulden
van de gemeente en volgend jaar
de helft van dit bedrag. Daarna is
de geldkraan dicht en moet de
SOMS zichzelf maar zien te be
druipen. Volgens de huidige richt
lijnen mogen er geen inkomsten
komen uit reclamespotjes.
Andere vormen van inkomsten
zijn wel mogelijk (drive-in shows,
verhuur van apparatuur etcetera),
maar deze zijn tijdrovend en voor
vrijwilligersvrijwel niet op te
brengen. Vandaar dat de OLON
zich in de pleitnota sterk maakt
voor het invoeren van lokale re
clame. Herman Posthoorn (ex-wet
houder en nu PvdA-raadslid in
Schiedam) liet gistermiddag via de
radio doorschemeren dat hij geen
grote financiële problemen ver
wacht voor dagbladen en gratis be
zorgde advertentiebladen. Hij
meent dat bij de kranten een stag
nerende advertentie-opbrengst
slechts tijdelijk zal zijn.
Verder vindt Posthoorn dat in
Schiedam op commercieel gebied
best een samenwerking mogelijk is
met bijvoorbeeld een van de ad
vertentiekranten. De winst van dit
commerciële huwelijk moet dan
vloeien in de kas van de SOMS, zo
dat de vrijwilligers in staat blijven
hun programma's uit te zenden.
Overigens heeft de OLON op de
pleitnota nog geen enkele politieke
reactie ontvangen. „Maar wij zul
len er voor zorgen dat deze niet in
een lade verdwijnt. Bij de vorming
van een nieuw kabinet moet reke
ning worden gehouden met de
wensen van de lokale omroepen,"
aldus Posthoorn. Hij nam in het
radio-interview afstand van de uit
drukking 'goedwillende radio-ama
teurs'. „Wat is er mis met een
goedwillende amateur? De OLON
verzorgt prima cursussen en levert
goede omroep-mensen af."
En verder: „Voor lokale omroe
pen is er wel degelijk plaats in de
ze tijd van mooie zenders en satel
lieten. Wat interesseert mij nou
het weerbericht in Milaan? Een lo
kale omroep stelt zich in dienst
van de bewoners en verzet daar
goed werk mee. Legale lokale sta
tions zijn geen uit hum krachten
gegroeide piraten, maar mensen
die verantwoord bezig zijn. Hun
werk moet ook financieel haalbaar
zijn. Vandaar onze pleitnota."
SCHIEDAM Humoris
tische romans vormen het
zomerthema in alle filialen
van de gemeentebibliotheek.
Vanaf vandaag zijn deze te
-vinden in schappen met een
-met een lachend gezicht op
een etiket.
Inhoud en aanpak van de
romans zijn zeer verschil
lend: de ene roman zorgt
voor schaterlachen en een
andere brengt slechts een
glimlach voor de wijze
waarop wordt gespot met le
venszaken. Weer andere ro-
mans veroorzaken 'grimla
chen', want deze vorm van
humor is wrang, vermengd
met angst, agressie of hevige
spanning.
Behalve in romans is de
humor ook te vinden in de
schappen met moppenboe
ken, humoristische gedich
ten, cartoons en dergelijke.
Bij de speciale boekuitstal-
lingen liggen gratis mee-
neemfolders over dit genre.
Hierin worden enkele ken-
merken van de humoristi-
"sehe romans gegevens en in
formatie over populaire hu
morschrijvers. En dat alle
maal onder het motto 'Een
zomer vol humor in de bibli
otheken'.
Kracht moet er zyn in armen en vingers. De organisatie vindt het jammer dat er maar zö weinig ouderen aan het sprinkplankhangen deelne
men.
SCHIEDAM De opleidings
fondsen in de metaalbewerkings-
en installatiebranche van de ar
beidsbureaus Spijkenisse en Nieu
we Waterweg-Noord worden aan
gewend voor het opleiden van
langdurig werklozen voor banen
waarin het meeste werk is. Voor
de deelnemers, die de opleiding
met succes afronden, wordt een
baan gereserveerd. De twee ar
beidsbureaus zijn voor .de ..pityoe-
ring van het .project een samen
werkingsverband aangegaan.'
Vanaf eind augustus werven de
arbeidsbureaus werkzoekenden
voor de opleiding, die naar ver
wachting in oktober zal beginnen
in het Centrum voor Vakopleiding
van Volwassenen. De Opleidings
fondsen zullen tegelijkertijd op
zoek gaan naar geïnteresseerde be
drijven. Belangstellende werkzoe
kenden en bedrijven kunnen bok
nu al contact opnemen met de
heer Bruining van het arbeidsbu
reau Spijkenisse, tel: 01880
,.15077 of he/heeï^'Smallinge van
"het .'arbeids£ui^»C^iit^^atêr-
weg Noord in- Schiedam, tel:
010-4705300.
Door Perry Menexis
SCHIEDAM De zesde editie
van de kampioenschappen in het
springplankhangen trok gistermid
dag dertig deelnemers naar bad
Groenoord. Dat waren er vijf meer
dan vorig jaar, maar het was voor
de organisatie toch teleurstellend
dat er nauwelijks deelnemers van
zestien jaar en ouder waren. De
organisatie denkt er dan ook seri
eus over na om naast het spring
plankhangen ook andere evene
menten te organiseren, zoals èén-'-
waterpolotoeraooi, vuilnisbakken-1
voetbalwedstrijd en verspringen
van de duikplank.
Het springplankhangen werd in
1984 geboren, omdat de leiding
van bad Groenoord niet wilde dat
badgasten tijdens de drukte aan de
plank hingen. „Sinds mensenheu
genis werd er door jongens aan de
plank gehangen," herinnert orga
nisator Ellen Scheulle zich, „Dat is
levensgevaarlijk, omdatanderen
altijd van de plank afdoken als er
iemand hing. Ook voor de mensen
die beneden zwemmen zijn derge-
lijke:; sitiia.ties« bnveilig. 'Omdat wij
désjöngèns toch een kans,',wilden t
geven om te aan die plank- te-han
gen, hebben wij er een kampioen
schap,,van gemaakt. Dan kunnen
ze er een echte competitie van ma
ken. Het is alleen jammer dat dit
evenement steeds meer door kin
deren wordt beoefend. Als ze ou
der zijn dan zeventien, hebben ze
er niet veel zin meer in."
De twaalfjarige John was giste
ren een van de deelnemers die
echter niet in de prijzen viel. „Ik
heb maar kort aan die plank ge
hangen. Ik geloof negen seconden.
Dat deed ik expres om de hadjuf
frouw nat te maken. Je moet er
gewoon lol in/hebben, al vind ik
het wel jammer dat de duikplank
een aantal uren dicht is."
i- Het springplankhangen eist een
aparte techniek. Het is daarbij
vooral meegenomen als je niet al
te zwaar gebouwd bent en daar
naast veel kracht in je vingers en
armen hebt. „Voordat ik ga han
gen, ga ik eerst op de plank liggen
en maak ik een koprol. Dat is de
makkelijkste manier," aldus John
die vrijwel iedere dag in het
zwembad te vinden is. Behalve ais
hij moet cricketten.
Uitslagen: Jongens 13 tot en
met 15 jaar:'/!. Maurice Flipse
3.09 min., 2. Edwin'van Eyk 2.05,
3.Ruud Veste/'1.53. Jongens ouder
dan zestien jaar: 1.Richard Bazer
2.00. Meisjes: Bianca Sloos 1.50.
Door Bernadette Neelissen
VLAARDINGEN Waar vind
je rookwaren, toiletartikelen, batte
rijen, onbespeelde en bespeelde vi
deo-banden, cassettes, pennen, ijs,
tweedehands en nieuwe stripboe
ken, tijdschriften, een koffïe-auto-
maat en kun je ook nog fietsen stal
len, kopen en laten repareren? In
de fietsenstalling van station Vlaar-
dingen-Oost. Helaas duurt de pret
nog maar even: met ingang van 1
juli wordt de bewaakte rijwielstal
ling gesloten. Niet rendabel genoeg.
De kiosk blijft; die wordt ver
plaatst naar de stationshal. Maar
de stalling verdwijnt. In plaats
daarvan krijgt Vlaardingen-Oost
een overkapte onbewaakte stalling
en zo'n 80 afsluitbare fietskluizen.
Heel modern natuurlijk, maar met
de oude stalling verdwijnt ook een
flink stuk gezelligheid en sfeer.
„Het is een wereldje op zich," zegt
beheerder Ton Kamphues over de
ongeveer 35 jaar oude stalling. „Ik
ben op mijn 18de begonnen hier te
werken, toen was het nog gewoon
alleen een stalling. Maar doordat er
bij de klanten steeds meer behoefte
aan een uitgebreidere service ont
stond op het station zelf heb je
immers niks zijn we begonnen
met wat nu de winkel is. Het assor
timent heeft zich in de loop der ja
ren flink uitgebreid."
Kamphues (35) volgde zijn vader
op als beheerder van de rijwielstal
ling. „Pa is nu 67," vertelt Kam
phues. „Meer dan 20 jaar heeft ie
hier gestaan. Toen ik hem in '87
opvolgde als beheerder wist ik al
dat de boel hier zou stoppen. Néé,
pa vindt het geloof ik niet erg. Ten
minste, dat zegt ie. Wat hij echt
denkt weet ik niet."
Kamphues gaat door met de ki
osk in de hal. Zijn drie vaste mede
werkers gaan hem daar helpen.
„Ja, je wordt straks winkeljuf
frouw," lacht Kamphues tegen me
dewerker Martin. Daarna,
serieuzer:„Het is nog maar de
vraag of ik straks uit de inkomsten
van enkel'de kiosk drie salarissen
kan betalen. De winkel zal wel be
ter gaan lopen, maar toch... drie
man."
De verkoop en verhuur van fiet
sen, de reparatie, kortom alles wat
met tweewielers van doen heeft
verdwijnt straks. „Repareren en
verkoop worden overgenomen door
het Tweewielercentrum hier vlak
bij," meldt Kamphues. „Dat is van
m'n broer en mij samen. Maar
maak jezelf niks wijs: ik zal een
hoop van de inkomsten uit stalling
missen. En de gezelligheid natuur
lijk, het contact dat je hebt met je
klanten. Mensen komen hier voor
een praatje, een bakkie, na verloop
van tijd heb je zo een hele kennis
senkring. We hebben ook veel aan
loop van de scholen hier in de om
geving, hè."
Wat voor Kamphues geldt, geldt
ook voor zijn klanten. „De mensen
zullen het missen, ja," meent de be
heerder. „Bovendien moeten ze
nou hun fietsen in een onbewaakte
stalling zetten. De kluizen zijn al
leen voor abonnementhouders. En
die zijn pas in september klaar."
Tot die tijd blijft een gedeelte
van de nieuwe stalling aan de west
zijde bewaakt, maar dan alleen tus
sen 6 uur 's ochtends en 8 uur 's
avonds. Gevraagd naar opmerkelij
ke anekdotes weet de beheerder
Automobiliste valt aan
SCHIEDAM „Kijk uit!"
gilde een 40-jarige Sdtdedamse
zaterdagmiddag op de kruising
Broersveld-Herenpad tegen
haar dochtertje dat op de fiets
voor haar reed. De vrouw was
bang dat het kind zou worden
geschept door een auto. De au
tomobiliste nam zoveel aanstoot
aan de luide waarschuwing dat
een woordenwisseling ontstond.
Nadat zij eerst met haar auto
tegen de fiets van de bezorgde
moeder was opgereden kwam
zij'uit haar voertuig om het ge
zicht van de vrouw open te
krabben. Hierna reed de aan-
valster weg.
Breuk in waterleiding
SCHIEDAM Ongeveer
honderd huishoudens in de Hal-
leystraat en aan de Rotterdam-
sedijk hebben dit weekeinde
een tijd zonder water gezeten
als gevolg van een breuk in de
hoofdwaterleiding. Medewer
kers van de Openbare Nutsbe
drijven zijn de hele nacht bezig
geweest om het lek te dichten.
Rookwolken zorgen
voor consternatie
-SCHIEDAM Een overver
hitte frituurpan heeft zaterdag
aan de Polderweg in Kethel
voor de nodige consternatie ge
zorgd. Toen de brandweer na
een telefoontje van de buren
ging kijken bij een woning con
stateerde men een aanzienlijke
rookontwikkeling. Nadat men
de deur had ingetrapt bleek de
bewoner van het pand .toch
thuis te zijn. Hij lag te slapen.
De rook bleek afkomstig van
een frituurpan, die te lang op
hét gas stond en oververhit was
geraakt.
Door Rob van Stek
SCHIEDAM Laat de boeren
maar dorsen? In Schiedam-Noord
gaat het allang niet meer op. Voor
bij is de tijd dat de boeren daar
eenvoudig Gods water over Gods
akker konden laten lopen. Even af
gezien van het feit dat de grond er
niet geschikt is voor akkerbouw.
Een achtergebleven gebied, noe
men de boeren het zelf. Van de
bloeiende agrarische gemeenschap
die Kethel ooit kende, is nagenoeg
niets meer over. „Ik houd er reke
ning mee dat mijn bedrijf een
soort toeristische bezienswaardig
heid wordt," zegt Nico Maat,
melkveehouder aan het eind van
de Groeneweg.
Meer dan twintig boeren zaten
er vroeger aan de Groeneweg, nu
zijn er nog maar twee. Bedrijven
met jonge agrariërs aan het roer
zijn helemaal een zeldzaamheid.
„Een frisse jonge vent smeert 'm
naar het noorden, of in ieder geval
naar streken waar de stad niet zo
op je nek zit. Het is een aflopende
zaak hier met de boerenstand. Van
de boeren die er nog zitten heeft
het merendeel geen opvolger. Over
25 jaar zullen er echt nog wel
mensen wonen op al die boerderij
en, maar geen boeren meer," con
cludeert een sombere Piet Fransen
(61), voorzitter van de Katholieke
Land- en Tuinbouwbond Kethel-
Schiedam.
Klem tussen de oprukkende
stad en het Plan Midden-Delfland,
dat is het verhaal van de Schie
damse boeren in de afgelopen
kwart eeuw. Aan het begin van de
jaren zestig had Piet Fransen rond
om nog een weids uitzicht. Nu kan
hij vanuit de boerderij aan de
Woudweg waar zijn overgrootva
der ooit de tram zag beginnen te
rijden.
Het valt niet mee om een boe
renbedrijf draaiende te houden in
een expanderende industriële ge
meente als Schiedam. Groenoord,
Woudhoek, Spaland: de uitbrei
dingsplannen van de stad vraten
en vreten grond. Met lede ogen za
gen Piet Fransen en Nico Maat in
de loop der jaren veel van hun col
lega's naar elders vertrekken. Een
handjevol ging echter door, tegen
de verdrukking in.
Bekaaid
Als belangrijkste oorzaak voor
die neergang wijzen de twee agra
riërs op het Plan Midden-Delfland.
Van de inspraakprocedure is nooit
veel terechtgekomen, met als ge
volg dat de boerenbelangen er
maar bekaaid zijn afgekomen. Het
plan heeft bijvoorbeeld een nood
zakelijke ruilverkaveling verhin
derd. Ook modemiserings- en uit
breidingsplannen konden geen
doorgang vinden. Daardoor kon
den de Schiedamse boeren geen
gelijke tred houden met de algehe
le schaalvergroting die er in de
landbouw plaatsvond. Aan de an
dere kant waren er de oprukkende
buitenwijken van Schiedam, die
een reeks onteigeningen en daar
mee verdere versnippering van de
grond met zich brachten.
Uit ervaring weten de boeren
dat ze bij de gemeente evenmin
om steun hoeven aan te kloppen.
Schiedam is een industriestad, een
stad van havens en werven, van
jenever en glas. Voor de belangen
van de kleine agrarische minder
heid is nauwelijks oog, weet Fran
sen. „Ze weten op het stadhuis dat
een koe vier poten heeft, maar
daar houdt hun kennis van het
boerenbedrijf ook mee op. Met je
problemen kun je er niet terecht."
Boer zyn in een industriestad als Schiedam is al met al geen geringe,
opgave, weten veehouders Piet Fransen (links) en Nico Maat. „Op het
stadhuis weten ze net dat een koe vier poten heeft. Met je problemen
kun je er niet terecht."
Als voorbeeld noemt hij de ge
meentelijke distelverordening. In
de polders dienen de distels ge
maaid te worden voordat de zaad
dragende pluisjes door de wind
meegenomen kunnen worden en
het jaar erop de hele omgeving
paars kleuren. „De enige die zich
er niet aan houdt is de gemeente
zelf," moppert Fransen. „We heb
ben het al meermalen aangekaart,
maar ze hebben er maling aan.
Volgend jaar zitten wij weer onder
de distels. En als we dan gaan
spuitèn hebben wij het nog gedaan
ook."
Nico Maat correspondeert ook
al jaren met het stadhuis: „Ik
word telkens aangeslagen voor ri
oolrecht, terwijl ik helemaal geen
riool heb. En ook geen aardgas en
kabel-tv trouwens." Oorzaak van
al dergelijke ambtelijke perikelen
volgens het agrarische duo: er zit
al in geen jaren meer een boer in
de gemeenteraad. „Zo gaat dat nou
eenmaal," zegt Fransen berustend.
„De Rabo-bank in Kethel is ook al
een echte stadsbank geworden."
Uniek zelfs
Maar ondanks alles drijven
Maat" en Fransen hun nering nog
met plezier. Maat: „Natuurlijk, an
ders was ik ook weggeweest. Het is
toch iets heel bijzonders om in de
ze tijd in het westen nog boer te
zijn. Uniek zelfs." De reconstructie
van Midden-Delfland heeft overi
gens zijn goede kanten, vinden ze.
De plannen zijn alleen oneven
wichtig. Te veel aandacht voor de
dagrecreanten, te weinig voor de
mensen die er hun brood moeten
verdienen: de boeren dus.
Maat: „Begrijp me goed, niets
tegen dagjesmensen, maar ze drei
gen hier wel volledig de dienst te
gaan uitmaken. Bij de inrichting
van het landschap wordt vooral
aan hun belangen gedacht. Terwijl
wij al generaties lang hier de na
tuur onderhouden en in feite de
goedkoopste natuurbeschermers en
parkwachters zijn die je je maar
kunt voorstellen." Vraagtekens zet
ten de landbouwers bijvoorbeeld
bij de aanplant van nieuwe bos
sen. „Lukraak worden overal
maar bomen geplant. Dat slaat
nergens op, het past totaal niet.
Laat de polder alsjeblieft de pol
der."
Piet Fransen moet af en toe la
chen als hij alle plannen ver
neemt. „Er is wel eens geopperd
om hier vossen uit te zetten. Vos
sen, die zoals bekend vogels eten.
Als ik met maaien een nest mee
neem is de beer los. Tot half juni
mag ik daarom zelfs niet eens
maaien. Waar zijn we dan mee be
zig?"
Het stoort de boeren dat zij te
genwoordig wel eens worden afge
schilderd als de grote natuurver-
nielers en milieuvervuilers. Maat:
„De echte boosdoener is natuurlijk
de industrie, maar om redenen
van werkgelegenheid wordt die
sector de hand boven het hoofd ge
houden. Wij hebben eerder last
van de luchtvervuiling dan dat we
die zelf veroorzaken. Door de uit
stoot van de AVR vielen bij de
koeien in de Zuidbuurt tussen
Vlaardingen en Maassluis de tan
den uit de bek. Nu de AVR hogere
pijpen heeft komt die rotzooi in
een veel grotere straal neer. Dat
zullen wij zeker ook gaan merken.
Maar ach, we zijn hier al 20 jaar
aan het knokken en we houden
het nog wel 20 jaar vol ook."
vreemd genoeg een tijd lang niets
uit te brengen. „Raar hé, maar je
maakt hier zoveel mee dat ik het
even niet meer weet. Ja, Martin
heeft hier de Ware Jacoba gevon
den, haha. Ze wonen nu samen."
Martin, grijnzend: „Het klikte met
een. We hebben zelfs een huis ge
kocht." Kamphues: „Zeg dat nou
niet, nou denkt iedereen dat je met
een salaris van Kamphues een huis
kan betalen!"
Vlaardingen-Oost is geen uitzon
dering. Er staan nog meer fietsen
stallingen op de nominatie om te
verdwijnen. Welke dat zijn weet
Kamphues niet, maar wel dat het
allemaal kleinere stallingen zijn,
zoals die van hem. „Tsja, de NS leg
gen tot een bepaald bedrag je tekor
ten bij, maar wanneer je daar bo-
,ven komt is het afgelopen. Uit. Na
tuurlijk zijn er protesten geweest.
Mijn klanten hebben actie gevoerd, j
tot brieven aan Neeiie Smit-Kroes
toe, want die beslist er uiteindelijk
over. Ze hebben een handtekenin
genactie gevoerd die ruim tweedui
zend handtekeningen opleverde, en
die aangeboden aan de NS en aan
de gemeente. Maar als de poen er
niet is houdt alles op."
Voor Ton Kamphues en zijn drie
mannen zit het er bijna op. De jon
gens worden 'winkeljuffrouw', de
baas zelf blijft de kiosk runnen tot
dat de nieuwbouw van het Twee-1
wielercentrum klaar is, waar hij
dan gaat werken. „Dat wordt
straks het grootste tweewielercen-
tum van Nederland," zegt Kamphu
es glimmend. De toekomst van
Martin en zijn twee collega's is on
zeker. „Als Ton mijn salaris niet
meer kan betalen houdt het op,
hè," zegt Martin nuchter. „Dan
zoek ik ander werk. In de fietsen
of niet, dat maakt me niet zoveel
uit. Als ik maar werk heb. Ik heb
een huis, een vriendin en een heel
zootje beesten om te onderhouden!"
alle merken meestal
klaar terwijl
u wacht
da's pas service!
Burg. H. Gretelaan 273
SCHIEDAM
Tel. 010-473 82 22
t,«£?£fc/
A «.4
W-éV-
lïft
IrL
h«&:
- v
ito
v- -tf;
(INGEZONDEN MEDEDELING)
APK