DA-voorzltter: 'College zond
PvdA goed voor Vlaardingen
Wordt lek mandje' vlaggeschip Rotterdam?
Palyng voor
honderdjarige
maandag voortgezet
HELFT ILLEGALE LOZERS
KAN STRAF 'AFKOPEN'
Socialisme in Schiedam werd groot door
takt ek Groen L nks. Gevaar voor PvdA?
t
Werk aan de Haakweg
Het Vrije Volk SCHIEDAM
Vlottenrace
Ranshuijsen (PvdA): 'Ik dacht dat het CDA ons er graag bij wilde hebben'
I
ws
PAGINA 14
ZATERDAG 19 AUGUSTUS 1989
SCHIEDAM Ruim 150 wa
terscouts uit Schiedam, Vlaardin
gen en Maassluis doen op saterdag
23 september mee aan een vlotten
race in de lange Haven in Schie
dam. De wedstrijd is onderdeel
van de traditionele Brandersfees
ten, die volgende maand plaatsvin
den. De scouts bouwen in de twee
uren voorafgaand aan de race aan
de Korte Haven de twintig vlotten.
De vaartuigen worden volgens een
standaardontwerp vervaardigd
van hout, touw, autobanden en
pallets en hebben een formaat van
vier bij twee meter.
De eigenlijke race wordt gehou
den tussen de Beurssluis en de Ap-
pelmarktbrug en bestaat uit een
snelheids- en behendigheidsgedeel
te, waarvoor enkele te verplaatsen
hindernissen in het water worden
gelegd. Tijdens de race houdt een
speciale reddingsdienst de deelne
mers in het oog. De bouw van de
vlotten begint om 10.00 uur en de
wedstrijden beginneb om 12.00
uur. Om ongeveer 15.30 urn: wor
den de prijzen uitgereikt.
Door Bernadette Neelissen
VLAARDINGEN Het CDA
hoopt dat de verhoudingen in de
Vlaardingse politiek na de gemeen
teraadsverkiezingen in 1990 'dras
tisch gezuiverd' zullen worden.
„Zoals er nu in Vlaardingen poli
tiek bedreven wordt is het een be
grijpelijke zaak dat velen er geen
vertrouwen meer in hebben," zo
zegt CDA-afdeiingsvoorzitter Aijen
van der Velde in een speciaal ver
kiezingsnummer van het partij
blad van de Vlaardingse CDA-afde-
ling. De voorzitter meent voorts
dat het „Vlaardingen goed zou
doen als er eens een mogelijkheid
komt een college zonder de PvdA
te vormen."
Volgens Van der Velde vormt
de PvdA „een groot probleem. Aan
de ene kant is zij als grootste partij
in het college vertegenwoordigd,"
zo laat de CDA-man weten, „aan
de andere kant kan zij het zich po
litiek gezien niet veroorloven om
met het CDA en de VVD in de coa
litie te zitten. In Vlaardingen met
een sterke SP moet "de PvdA zich
wel als linkse partij profileren om
niet nog meer stemmen kwijt te
raken aan Poppe (en wellicht ook
nog aan de nieuwe Groene Par-
tij)/'
Volgens de afdelingsvoorzit-
ter komen daar uiteindelijk „al
leen maar brokken van"; de PvdA
zal, zo meent hij, namelijk steeds
vaker binnen de coalitie „uit de
bocht willen gaan" om linkse kie
zers te plezieren.
Pvd A-fractievoorzitter John
Ranshuijsen reageert verbaasd op
de uitlatingen van Van der Velde.
„Als de heer Van der Velde dat
vindt, dan is dat interessant. Ik
heb juist altijd van het CDA begre
pen dat ze ons er graag bij wilden
hebben om een grote coalitie te
vormen. Dit zijn natuurlijk alleen
de woorden van de voorzitter, ik
weet niet of die door de afdeling
gesteund worden. Het CDA spreekt
wel vaker met verschillende mon
den."
Volgens Ranshuijsen is het in
derdaad zo dat de PvdA moet'wa
ken voor stemmen-verlies aan
links, maar hij benadrukt dat Van
der Velde zich goed moet realise
ren dat de PvdA nog altijd de
grootste partij in Vlaardingen
vormt; „Het zijn de kiezers die uit
eindelijk de samenstelling van een
coalitie bepalen."
Ranshuijsen vindt Van der Vel-
de's artikeltje maar een 'raar ver
haal'. „Van de Velde schreef dit in
een verkiezingsuitgave, hè? Ik be
grijp dat niet. Hoe moet ik die uit
spraken rijmen met de pogingen
van de drie fractievoorzitters om
de samenwerking binnen de coali
tie te bestendigen? Ik vraag me
overigens af hoe leuk het CDA het
zou vinden als de PvdA en de SP
samen in de oppositie zouden zit
ten!"
Door Canis Zijlmans
ROTTERDAM Wat nu nog
als een grote kale scheepsromp op
de kade bij het Maritiem Museum
Prins Hendrik in Rotterdam ligt,
moet in 1990 het vlaggeschip van
dé' stad zijn en dan met z'n fiere
zeilen pronken tijdens de manifes
tatie Sail Amsterdam. Tenminste,
éls er snel genoeg sponsors worden
gevonden om de aanzienlijke kos
ten van de opknapbeurt van de
Rotterdamse Loodsschoener no. 1,
Silver Spray te dragen.
In 1916 bouwde de werf van
Piet Smit uit Rotterdam de snelle
tweemaster voor het loodswezen,
om op de Noordzee loodsen van en
aan boord van bezoekende sche
pen te brengen. Het 24 meter lan
ge zeilschip, dat in een serie van
elf stuks is gebouwd, had Helle-
voetsluis als thuisfiaven. Nadat de
loodsschoener in 1921 werd ver
vangen door een moderne motor
boot was hij, na korte tijd als het
luxe privé-jacht van een rijke Rot
terdamse familie dienst gedaan te
hebben, tot 1929 actief op de rede
van Texel.
Uiteindelijk bouwde men er op
de werf De Jong in Vlaardingen
een tachtig pk, ,gloeikop Krom
hout-motor ih en-verkocht men de
oude schoener aan een visser op
de Faeröer (de "Deense' eilanden-
groep gelegen tussen Groot-
Brittannië en Usland), die het om
bouwde tot een gemotoriseerd vis
sersschip. Hij sloopte de masten
eraf, stortte een laag beton in het
ruim als ballast en veranderde de
voor de Denen onuitspreekbare
naam Loodsschoener no. 1 in Sil
ver Spray.
Jaren voer de schuit over de At
lantische Oceaan. Hij werd eerst
ingezet bij de haringvangst rond
IJsland, ving later schelvis bij No
va Zembla en de laatste jaren had
"de loodsschoener een rustig be
staan op de Faeröer bij de vangst
van Sint Jacobsschelpen.
Een medewerker van het Mari
tiem Museum ontdekte de roestige
brik bij toeval, tijdens een vakan
tie begin jaren tachtig. Omdat het
mm*
De Silver
Spray, die in
middels op de
kade by het
buitenmuseum
ligt.
de laatste in zijn soort is, wilde hij
het schip naar Rotterdam halen.
Om de Silver Spray te kopen, te
restaureren en in de toekomst te
exploiteren, werd de Stichting
Rotterdamse Loodsschoener no. 1
opgericht. Aanvankelijk ging het
voor de wind. De Deense visser
Magnus Joensen was bereid om
het schip voor zeventigduizend
gulden (waarde van de motor en
radarapparatuur) van de hand te
doen en met zijn eigen bemanning
voer hij hem in de zomer van '86
zelfs triomfantelijk naar zijn nieu
we bestemming.
Naarstig ging men in Rotter
dam op zoek naar sponsors en bij
de Stichting Technische Restaura
ties Rijnmond (STERR), bikte men
het beton uit de ruimen en sloopte
men alles van en uit het schip dat
er niet op hoorde. Het kale casco
ligt inmiddels al enige tijd op de
kade van het Buitenmuseum aan
de Leuvehaven en wacht op geld
voor de authentieke opbouw.
„Tot nu toe hebben we zo'n zes
honderdduizend gulden toegezegd
gekregen van sponsors. Daarvan
maken we het casco in orde en
zetten we er weer een dek en mo
tor in," vertelt ir. J. D. Doets, die
niet alleen directeur van het Rot
terdams Grondbedrijf is, maar ook
voorzitter van de Stichting Rotter
damse Loodsschoener no. 1 is.
De overige negenhonderddui
zend gulden, die volgens hem no
dig is om het schip in zijn oude
glorie te herstellen, denkt hij mak
kelijker bij elkaar te krijgen wan
neer de schoener eenmaal in het
water ligt. Doets: „Het moet het
vlaggeschip van de stad worden,
dat met een drie-koppige beman
ning en een aantal vrijwilligers
vanuit de Leuvehaven tochten gaat
maken in de haven en indien ge
wenst op volle zee. Met dat schip
kan men makkelijk veertien dagen
wegblijven."
Mevrouw Benard: „Overweldigend allemaal."
VLAARDINGEN „Geef
mij maar paling als cadeau, die
taart eet anders de familie op,"
had mevrouw Benard-Van Zo
meren een paar dagen voor
haar honderdste verjaardag ge
zegd. Di° uitspraak had effect.
Want toen burgmeester Van
Lier en zijn vrouw haar gister
morgen in bejaardentehuis De
Wetering kwamen opzoeken,
had hij een grote hoeveelheid
gefileerde palmg meegebracht.
Het duurde niet lang of de
eerste paling viel ten prooi aan
de eetlust van de honderdjari
ge. „En de rest zal ook niet lang
blijven liggen," wist mevrouw
Benard zeker. De hele feestzaal
veel familieleden en bewo
ners waren gekomen om de ja
rige te feliciteren zag het la
chend aan. „Overweldigend al
lemaal," sprak de honderdjari
ge.
En ook haar kinderen wer
den verrast door de grote be
langstelling, nog niet vergeten
dat het twee weken geleden nog
niet zeker was of het feest wel
zo uitgebreid gevierd kon wor
den. „Want de gezondheid van
moeder heeft zo z'n 'ups and
downs'," vertelde één van haar
zonen. Een van de dochters:1
„Maar dat is pas sinds een paar >b
jaar. Nog tot haar vijfennegen-
tigste droeg ze iedere week een f'
gedicht voor in de bejaarden-
soos, en dat kon ze heel goed!"
„Bovendien spelde ze de
krant van begin tot eind. Ze
kon overal over meepraten."
Mevrouw Benard-Van Zomeren
werd honderd jaar geleden ge
boren bij de Gedempte Baan-
sloot in Schiedam. Vanaf haar
zestiende werkte ze als diexlst-
meisje in Hoek van Holland,
waar ze in verband met een
evacuatie in 1943 moest ver
trekken. Tot in de jaren vijftig
woonde ze in Rotterdam. Na de
dood van haar man ging ze in
Vlaardingen wonen.
Tot haar vijfentachtigste
leeftijd woonde ze nog op zich
zelf.
Technisch projectleider E. de
Ridder van het Buitenmuseum is
minder optimistisch. „Om dat
schip helemaal in de oude staat te
rug te brengen is zeker 2,7 miljoen
gulden nodig, zeker als men klin
knagels wil gebruiken," zegt hij.
„En ze moeten wel heel hard aan
de slag als ze hem de volgende zo
mer klaar willen hebben."
Navraag over de haalbaarheid
van de plannen bij de werklieden
van het Buitenmuseum wekt bij
hen enig gelach op. „Dat lekke
mandje volgend jaar het vlagge
schip van Rotterdam? Knap als dat
lukt," reageert een man in ketel
pak.
ben nu echter geleid tót,een.ak
koord. Bij een van de tuinders is
het waterbassin inmiddels al ver
wijderd. Volgens de heer C. Kap-
tein van gemeentewerken zal
maandag al worden begonnen met
de verbreding van het laatste deel
van de Haakweg.
Tijdens deze werkzaamheden
zal de weg niet voor het verkeer
afgesloten worden. Wel kunnen
zich enige stremmingen voordoen.
Wanneer ook op dit gedeelte de
verbreding is voltooid, zal de hele
Haakweg en de Nieuwelaan van
een laatste asfaltlaag worden voor
zien. Bij de uitvoering van dat
werk zal het verkeer wel worden
omgeleid, maar daarover zullen tij
dig mededelingen worden gedaan.
HOEK VAN HOLLAND De
Haakweg en Nieuwelaan zullen
toch nog in dit jaar hun definitie
ve vorm krijgen. Na vele jaren van
touwtrekken werd in de afgelopen
winter begonnen met de verbre
ding van de Nieuwelaan en de
Haakweg, de verbinding tussen de
Maasdijk en het Hoekse industrie
terrein. Die verbreding was al ja
ren lang gevraagd in verband met
de vele vrachtwagens die dagelijks
over de Haakweg en de Nieuwel
aan rijden.
Maar drie tuinders aan de
Haakweg weigerden om hun grond
af te staan en daarom kon het ge
deelte tussen de Dwarshaak en de
Kulkweg niet worden verbreed.
Recente onderhandelingen heb-
ti
S Door Arnoud Riethof
ROTTERDAM Ruim de helft
,van de Rotterdamse bedrijven of
schepen die worden betrapt op het
onrechtmatig lozen en morsen van
"olie, afvalstoffen of verboden che
micaliën, krijgt van de justitie een
transactie aangeboden. Dit 'afko
pen van verdere vervolging' kan
tienduizenden guldens per geval
bedragen, maar ook niet meer dan
een paar honderd. De andere helft
jVan de overtredingen komt voor
de rechter, of wordt wegens ge-
'brek aan bewijs of 'omdat het de
eerste keer was' niet verder ver
volgd (geseponeerd) door de offi
cier van Justitie.
Dit blijkt uit recente cijfers van
?het parket in Rotterdam. Dit jaar
jalleen al zijn er driehonderd van
,deze milieu-strafzaken ingeschre
ven. In 154 gevallen is een trans
actie aangeboden; 97 Bedrijven
jjhebben die inmiddels betaald. Het
Jgaat hierbij meestal om duidelijke
jgevallen van milie uverontreini-
fging. Of om bedrijven die liever
feen boete betalen dan zich allerlei
•juridische rompslomp op de hals
«halen. En ook voor de justitie zelf
jjzijn transacties minder tijdrovend,
<ze leveren geld op en zijn ook nog
"effectief, als het gaat om wat min
der ernstige delicten.
Maar als een zaak wél voor de
«rechter komt (de Rotterdamse eco
nomische politierechter heeft bij
na elke week wel een paar geval
len van bij voorbeeld afvalolie lo
zende schippers op de rol staan),
blijken er aan de milieuwetgeving
«heel wat haken en ogen te zitten.
•Vooral als het gaat om de bewijs
voering of de uitleg van vergun
ningen.
Zo'n speciaal geval deed zich
voor met het bedrijf BV Rotter
dams Tank Transport (RTT). In
1987 werd dit tankauto- en
schoonmaakbedrijf betrapt op het
lozen van afgewerkte olie en ver
boden chemicaliën in de 3e Petro
leumhaven. Economisch politie
rechter mevrouw mr. J. I. Buch-
ner probeerde twee van deze mi
lieu-overtredingen te behandelen,
maar kwam na lange deliberaties
niet verder dan drie maanden uit
stel van de zaak.
RTT heeft in het Botlek-gebied,
even ten noorden van Spijkenisse,
een terrein waar containers wor
den opgeslagen en tankauto's hun
nachtrust vinden. De tanks wor
den daar ook schoongemaakt. Het
bedrijf is niet aangesloten op de
riolering van Rotterdam. RTT
heeft wel vergunning om het wa
ter-van de eigen zuiveringsinstalla
tie, het rioolwater van kantoren
en kantine, het afvalwater uit ga
rage en werkplaatsen en van de
drainage van het bedrijfsterrein
op de 3e Petroleumhaven te lozen.
Als er maar niet te veel olie in zit.
Ook mogen er niet te veel chemi
caliën in zitten. De vergunning
spreekt in dit geval niet over be
paalde soorten stoffen: RTT ver
voert zo veel verschillende chemi
caliën (en maakt ook tankauto's
van anderen schoon), dat daar
geen beginnen aan is.
Op 14 september 1987 zag de
bemanning van een schip van het
Rotterdamse Havenbedrijf dat er
uit de lozingspijp van RTT een
witte vloeistof kwam. Bij onder
zoek in een laboratorium bleek dat
het monster te veel olie bevatte en
te veel 'zwevende delen'. In de
cember werd RTT weer betrapt:
toen bleek het bedrijf behalve olie
ook fenolen en styreen, zeer giftige
stoffen, in de Petroleumhaven te
pompen.
Volgens het bedrijf zelf was er
heel per ongeluk wellicht iets mis
gegaan bij het schoonmaken van
een tankauto. Maar omdat contro
lerende ambtenaren al vele malen
eerder lozingsovertredingen haden
geconstateerd, besloot de officier
van Justitie tot vervolging. Hij
bood RTT half fn '88 een transac
tie aan voor de overtreding met de
fenolen: tienduizend gulden boete.
Maar, zo vertelde de advocaat,
er was toen net een wisseling van
directeuren bij RTT en daardoor
werd er op het transactie-aanbod
niet gereageerd. Officier van Justi
tie mr. Stein eiste nu twaalfdui
zend gulden boete voor de fenolen,
en twaalfhonderd gulden voor de
overtreding van 14 september.
De advocaat erkende dat er tot
twee keer toe te veel olie was ge
loosd. Maar hij bestreed dat RTT
met de lozing van de giftige chemi
sche stoffen in overtreding was ge
weest. „Styreen en fenolen mogen
best geloosd worden, als RTT
maar niet een algemene grens
waarde van vervuilende stoffen
overschrijdt. En de officier heeft
de overschrijding van die grens
waarde (8000 i/e, voor technici)
niet ten laste gelegd. Wel dat er
690 milligram per kilogram fenol
en styreen in het afvalwater zat.
Op zichzelf is dat veel, maar de of
ficier bewijst daarmee niet dat de
grens va» 8.000 werd overschre
den Dat levert dus vrijspraak op,"
aldus de raadsman.
Door Han van der Horst
SCHIEDAM Hoe links is
mijn groen? Of: hoe groen is mijn
links? Dat is een vraag die veel
Schiedamse kiezers zich de ko
mende tijd stellen. Er heerst
vreugde in de plaatselijke radicale
gelederen naar aanleiding van de
resultaten voor de Regenboogfrak-
tie bij de Europese verkiezingen en
een enthousiast persbericht heeft
de oprichting aangekondigd van
Groen Links Schiedam.
Dat is slecht nieuws voor plaat
selijke Partij van de Arbeid. Ze
lijdt natuurlijk net zo hard als in
de rest van het land aan kiezers-
verlies ter linkerzijde. Maar in
Schiedam komt er nog wat bij. De
socialisten leveren sinds twee en
zeventig jaar wethouders. Ze dra
gen om zo te zeggen regeringsver
antwoordelijkheid. Alles wat in
Schiedam niet goed en zeilt,
kun je hen aanwrijven.
Groen Links zal die kans niet
voorbij laten gaan. En het is on
verstandig daar als nette sociaal
democraat schamper of wegwer
pend over te doen. Natuurlijk: plu
che is behaaglijk, zoals de rode
wethouders weten, en het wordt
tijd, dat de PvdA weer eens in de
regering komt. Maar de gematigde
opstelling van de partij heeft tot
gevolg, dat een flink aantal kiezers
zich begint af te vragen, wat het
nu uitmaakt, als Lubbers straks in
plaats van VVD'ers een stel soci
aaldemocraten in zijn kabinet
heeft. Zie immers de Schiedamse
coalitie van socialisten en libera
len. Let op hunne vriendschap en
hunne werken.
Natuurlijk: dat zijn evenzovele
bewijzen van slordig denken.
Maar juist daarom dient het in de
verkiezingscampagne een centraal
thema te zijn. En daarom ook moe
ten PvdA'ers in Schiedam effectie
ve antwoorden verzinnen op deze
aantijging. De landelijke campagne
heeft een Schiedamse toevoeging
nodig.
Ook al lijkt de positie van de
Schiedamse PvdA nog zo onaan
tastbaar.
Want het fundament van die
onaantastbaarheid is destijds ge
legd door de oprichters van de
SDAP. En zy pasten exact de ver-
kiezingstaktiek toe, die Groen
Links nü voor ogen staat. En met
blijvend succes.
De afdeling Schiedam van de
Sociaal Democratische Arbeiders
Partij werd in 1899 door een stel
letje boze onderwijzers en arbei
ders opgericht in een goedkoop
aehteraïzaaltje van het Volkshuis
aan de Lange Haven. In dat ge
bouw is nu de gemeentebiblio
theek gevestigd.
Het waren weglopers en scheur
makers. Want er waren in het
Schiedam van die dagen wel dege
lijk gemeentepolitici die een pro
gressief beleid voorstonden. Ze be
hoorden tot de liberale groepering
en ze werden geleid door de rijke
filantroop M.C.M. de Groot, een
overtuigd democraat die in de
praktijk en door samenwerking
met andere groeperingen verbete
ring wilde brengen in het leven
van de gewone man. Hij deed dat
niet alleen in, maar ook buiten de
gemeenteraad. De Groot stichtte de
coöperatie DES en drukkerij de
Eendracht, die nog steeds bestaat
en tot op de huidige dag in handen
is van haar werknemers.
De ideologie en de politieke
praktijk van M.C.M. De Groot lij
ken als twee druppels water op die
van de moderne sociaal-democra
tie. En daarom scheidden de op
richters van de SDAP zich ook af.
Want zij waren radicaal. Zij gaven
zich niet af met het establishment.
Zij wilden een eind maken aan het
kapitalisme. Punt uit.
En ze gaven de bestuurderen
in sommige opzichten ook De
Groot in hun krantje De Moker
wekelijks van katoen. Ook voerden
zij actie in de bedrijven.
De SDAP-ers van het eerste uur
waren met weinigen. Maar zij
voelden zich een elite die beter
dan de grote massa inzag, wat de
toekomst te bieden had. Daarom
hadden zij erg veel voor de partij
over.-Ze oefenden dan ook een veei
grotere invloed uit dan de omvang
van de afdeling wettigde. Als je
met weinigen bent, dan zijn inzet
van de leden afzonderlijk en orga
nisatie de twee toverwoorden. Dat
is een duidelijke overeenkomst
met het huidige Groen Links.
De Groot beschikte over popula
riteit onder de arbeiders, maar
een ijverige politieke organisatie
had hij niet. Dat is op zijn beurt
net de tegenwoordige PvdA, die
blij mag zijn als tien procent van
de leden daadwerkelijk wat voor
de afdeling wil doen.
In 1907 slaagde de SDAP er
voor het eerst in hun voorman,
Piet de Bruin, een raadszetel te be
zorgen. Binnen een jaar of twee
was hij voorzitter van een steeds
groeiende fractie. De winst ging
ten koste van de progressieve en
democratische liberalen rond
M.C.M. De Groot.
Daar bleef het niet bij. Ook ter
rechterzijde verloor De Groot aan
hang, want daar beschouwde men
hem als een wolf in schaapskle
ren, een gevaarlijk man die zijn
rode hart onder een deftig heren
kostuum verborg. Dat was de dank
van de zogenaamde centrumkie
zers uit die dagen.
Er leven nog oude linkse Schie
dammers die M.C.M. De Groot
hebben meegemaakt. Zij vertellen
allemaal ongeveer hetzelfde ver
haal. Die De Groot was goed. Die
hoorde eigenlijk bij ons. Maar we
stemden toch op de SDAP. Want
die was duidelijker. Die kon beter
en sneller de dingen bereiken die
De Groot wilde. Ook dat verhaal
hoor je tegenwoordig veel, als
mensen uitleggen, waarom ze dit
keer Regenboog hebben gestemd.
Ging de liberale fractie in het
Schiedam van een jaar of zeventig
geleden ten onder? Die bleef be-< 1
staan, maar kromp wel in en
zwenkte naar rechts, zodat zij ging
lijken op de huidige VVD. ut
Lessen trekken uit het verledeii
is een hachelijke zaak, want van«-
één ding zijn alle beroepshistoric?
het eens: de geschiedenis herhaalt
zich nooit.
Maar sommige parallellen met
vroegere gebeurtenissen geven wél
stof tot nadenken. En daar is nooit,
iemand slechter van geworden.
Wie weet is de PvdA Schiedam
een reus op lemen voeten, staat
fractievoorzitter Brouwer er in
werkelijkheid net zo slecht voor
als destijds M.C.M. De Groot. Zor-
vuldige en eerlijke analyse binnen
de afdeling kan hier misschien
klaarheid in brengen.
f
t
sr
Sl
i -li 7 m rr
v
J/ us Ju ovti.-'W
13 t ff -jt **jTT 'V
J tl». i 1
tl
f*
i j
If)