DA-voorzltter: 'College zond PvdA goed voor Vlaardingen Wordt lek mandje' vlaggeschip Rotterdam? Palyng voor honderdjarige maandag voortgezet HELFT ILLEGALE LOZERS KAN STRAF 'AFKOPEN' Socialisme in Schiedam werd groot door takt ek Groen L nks. Gevaar voor PvdA? t Werk aan de Haakweg Het Vrije Volk SCHIEDAM Vlottenrace Ranshuijsen (PvdA): 'Ik dacht dat het CDA ons er graag bij wilde hebben' I ws PAGINA 14 ZATERDAG 19 AUGUSTUS 1989 SCHIEDAM Ruim 150 wa terscouts uit Schiedam, Vlaardin gen en Maassluis doen op saterdag 23 september mee aan een vlotten race in de lange Haven in Schie dam. De wedstrijd is onderdeel van de traditionele Brandersfees ten, die volgende maand plaatsvin den. De scouts bouwen in de twee uren voorafgaand aan de race aan de Korte Haven de twintig vlotten. De vaartuigen worden volgens een standaardontwerp vervaardigd van hout, touw, autobanden en pallets en hebben een formaat van vier bij twee meter. De eigenlijke race wordt gehou den tussen de Beurssluis en de Ap- pelmarktbrug en bestaat uit een snelheids- en behendigheidsgedeel te, waarvoor enkele te verplaatsen hindernissen in het water worden gelegd. Tijdens de race houdt een speciale reddingsdienst de deelne mers in het oog. De bouw van de vlotten begint om 10.00 uur en de wedstrijden beginneb om 12.00 uur. Om ongeveer 15.30 urn: wor den de prijzen uitgereikt. Door Bernadette Neelissen VLAARDINGEN Het CDA hoopt dat de verhoudingen in de Vlaardingse politiek na de gemeen teraadsverkiezingen in 1990 'dras tisch gezuiverd' zullen worden. „Zoals er nu in Vlaardingen poli tiek bedreven wordt is het een be grijpelijke zaak dat velen er geen vertrouwen meer in hebben," zo zegt CDA-afdeiingsvoorzitter Aijen van der Velde in een speciaal ver kiezingsnummer van het partij blad van de Vlaardingse CDA-afde- ling. De voorzitter meent voorts dat het „Vlaardingen goed zou doen als er eens een mogelijkheid komt een college zonder de PvdA te vormen." Volgens Van der Velde vormt de PvdA „een groot probleem. Aan de ene kant is zij als grootste partij in het college vertegenwoordigd," zo laat de CDA-man weten, „aan de andere kant kan zij het zich po litiek gezien niet veroorloven om met het CDA en de VVD in de coa litie te zitten. In Vlaardingen met een sterke SP moet "de PvdA zich wel als linkse partij profileren om niet nog meer stemmen kwijt te raken aan Poppe (en wellicht ook nog aan de nieuwe Groene Par- tij)/' Volgens de afdelingsvoorzit- ter komen daar uiteindelijk „al leen maar brokken van"; de PvdA zal, zo meent hij, namelijk steeds vaker binnen de coalitie „uit de bocht willen gaan" om linkse kie zers te plezieren. Pvd A-fractievoorzitter John Ranshuijsen reageert verbaasd op de uitlatingen van Van der Velde. „Als de heer Van der Velde dat vindt, dan is dat interessant. Ik heb juist altijd van het CDA begre pen dat ze ons er graag bij wilden hebben om een grote coalitie te vormen. Dit zijn natuurlijk alleen de woorden van de voorzitter, ik weet niet of die door de afdeling gesteund worden. Het CDA spreekt wel vaker met verschillende mon den." Volgens Ranshuijsen is het in derdaad zo dat de PvdA moet'wa ken voor stemmen-verlies aan links, maar hij benadrukt dat Van der Velde zich goed moet realise ren dat de PvdA nog altijd de grootste partij in Vlaardingen vormt; „Het zijn de kiezers die uit eindelijk de samenstelling van een coalitie bepalen." Ranshuijsen vindt Van der Vel- de's artikeltje maar een 'raar ver haal'. „Van de Velde schreef dit in een verkiezingsuitgave, hè? Ik be grijp dat niet. Hoe moet ik die uit spraken rijmen met de pogingen van de drie fractievoorzitters om de samenwerking binnen de coali tie te bestendigen? Ik vraag me overigens af hoe leuk het CDA het zou vinden als de PvdA en de SP samen in de oppositie zouden zit ten!" Door Canis Zijlmans ROTTERDAM Wat nu nog als een grote kale scheepsromp op de kade bij het Maritiem Museum Prins Hendrik in Rotterdam ligt, moet in 1990 het vlaggeschip van dé' stad zijn en dan met z'n fiere zeilen pronken tijdens de manifes tatie Sail Amsterdam. Tenminste, éls er snel genoeg sponsors worden gevonden om de aanzienlijke kos ten van de opknapbeurt van de Rotterdamse Loodsschoener no. 1, Silver Spray te dragen. In 1916 bouwde de werf van Piet Smit uit Rotterdam de snelle tweemaster voor het loodswezen, om op de Noordzee loodsen van en aan boord van bezoekende sche pen te brengen. Het 24 meter lan ge zeilschip, dat in een serie van elf stuks is gebouwd, had Helle- voetsluis als thuisfiaven. Nadat de loodsschoener in 1921 werd ver vangen door een moderne motor boot was hij, na korte tijd als het luxe privé-jacht van een rijke Rot terdamse familie dienst gedaan te hebben, tot 1929 actief op de rede van Texel. Uiteindelijk bouwde men er op de werf De Jong in Vlaardingen een tachtig pk, ,gloeikop Krom hout-motor ih en-verkocht men de oude schoener aan een visser op de Faeröer (de "Deense' eilanden- groep gelegen tussen Groot- Brittannië en Usland), die het om bouwde tot een gemotoriseerd vis sersschip. Hij sloopte de masten eraf, stortte een laag beton in het ruim als ballast en veranderde de voor de Denen onuitspreekbare naam Loodsschoener no. 1 in Sil ver Spray. Jaren voer de schuit over de At lantische Oceaan. Hij werd eerst ingezet bij de haringvangst rond IJsland, ving later schelvis bij No va Zembla en de laatste jaren had "de loodsschoener een rustig be staan op de Faeröer bij de vangst van Sint Jacobsschelpen. Een medewerker van het Mari tiem Museum ontdekte de roestige brik bij toeval, tijdens een vakan tie begin jaren tachtig. Omdat het mm* De Silver Spray, die in middels op de kade by het buitenmuseum ligt. de laatste in zijn soort is, wilde hij het schip naar Rotterdam halen. Om de Silver Spray te kopen, te restaureren en in de toekomst te exploiteren, werd de Stichting Rotterdamse Loodsschoener no. 1 opgericht. Aanvankelijk ging het voor de wind. De Deense visser Magnus Joensen was bereid om het schip voor zeventigduizend gulden (waarde van de motor en radarapparatuur) van de hand te doen en met zijn eigen bemanning voer hij hem in de zomer van '86 zelfs triomfantelijk naar zijn nieu we bestemming. Naarstig ging men in Rotter dam op zoek naar sponsors en bij de Stichting Technische Restaura ties Rijnmond (STERR), bikte men het beton uit de ruimen en sloopte men alles van en uit het schip dat er niet op hoorde. Het kale casco ligt inmiddels al enige tijd op de kade van het Buitenmuseum aan de Leuvehaven en wacht op geld voor de authentieke opbouw. „Tot nu toe hebben we zo'n zes honderdduizend gulden toegezegd gekregen van sponsors. Daarvan maken we het casco in orde en zetten we er weer een dek en mo tor in," vertelt ir. J. D. Doets, die niet alleen directeur van het Rot terdams Grondbedrijf is, maar ook voorzitter van de Stichting Rotter damse Loodsschoener no. 1 is. De overige negenhonderddui zend gulden, die volgens hem no dig is om het schip in zijn oude glorie te herstellen, denkt hij mak kelijker bij elkaar te krijgen wan neer de schoener eenmaal in het water ligt. Doets: „Het moet het vlaggeschip van de stad worden, dat met een drie-koppige beman ning en een aantal vrijwilligers vanuit de Leuvehaven tochten gaat maken in de haven en indien ge wenst op volle zee. Met dat schip kan men makkelijk veertien dagen wegblijven." Mevrouw Benard: „Overweldigend allemaal." VLAARDINGEN „Geef mij maar paling als cadeau, die taart eet anders de familie op," had mevrouw Benard-Van Zo meren een paar dagen voor haar honderdste verjaardag ge zegd. Di° uitspraak had effect. Want toen burgmeester Van Lier en zijn vrouw haar gister morgen in bejaardentehuis De Wetering kwamen opzoeken, had hij een grote hoeveelheid gefileerde palmg meegebracht. Het duurde niet lang of de eerste paling viel ten prooi aan de eetlust van de honderdjari ge. „En de rest zal ook niet lang blijven liggen," wist mevrouw Benard zeker. De hele feestzaal veel familieleden en bewo ners waren gekomen om de ja rige te feliciteren zag het la chend aan. „Overweldigend al lemaal," sprak de honderdjari ge. En ook haar kinderen wer den verrast door de grote be langstelling, nog niet vergeten dat het twee weken geleden nog niet zeker was of het feest wel zo uitgebreid gevierd kon wor den. „Want de gezondheid van moeder heeft zo z'n 'ups and downs'," vertelde één van haar zonen. Een van de dochters:1 „Maar dat is pas sinds een paar >b jaar. Nog tot haar vijfennegen- tigste droeg ze iedere week een f' gedicht voor in de bejaarden- soos, en dat kon ze heel goed!" „Bovendien spelde ze de krant van begin tot eind. Ze kon overal over meepraten." Mevrouw Benard-Van Zomeren werd honderd jaar geleden ge boren bij de Gedempte Baan- sloot in Schiedam. Vanaf haar zestiende werkte ze als diexlst- meisje in Hoek van Holland, waar ze in verband met een evacuatie in 1943 moest ver trekken. Tot in de jaren vijftig woonde ze in Rotterdam. Na de dood van haar man ging ze in Vlaardingen wonen. Tot haar vijfentachtigste leeftijd woonde ze nog op zich zelf. Technisch projectleider E. de Ridder van het Buitenmuseum is minder optimistisch. „Om dat schip helemaal in de oude staat te rug te brengen is zeker 2,7 miljoen gulden nodig, zeker als men klin knagels wil gebruiken," zegt hij. „En ze moeten wel heel hard aan de slag als ze hem de volgende zo mer klaar willen hebben." Navraag over de haalbaarheid van de plannen bij de werklieden van het Buitenmuseum wekt bij hen enig gelach op. „Dat lekke mandje volgend jaar het vlagge schip van Rotterdam? Knap als dat lukt," reageert een man in ketel pak. ben nu echter geleid tót,een.ak koord. Bij een van de tuinders is het waterbassin inmiddels al ver wijderd. Volgens de heer C. Kap- tein van gemeentewerken zal maandag al worden begonnen met de verbreding van het laatste deel van de Haakweg. Tijdens deze werkzaamheden zal de weg niet voor het verkeer afgesloten worden. Wel kunnen zich enige stremmingen voordoen. Wanneer ook op dit gedeelte de verbreding is voltooid, zal de hele Haakweg en de Nieuwelaan van een laatste asfaltlaag worden voor zien. Bij de uitvoering van dat werk zal het verkeer wel worden omgeleid, maar daarover zullen tij dig mededelingen worden gedaan. HOEK VAN HOLLAND De Haakweg en Nieuwelaan zullen toch nog in dit jaar hun definitie ve vorm krijgen. Na vele jaren van touwtrekken werd in de afgelopen winter begonnen met de verbre ding van de Nieuwelaan en de Haakweg, de verbinding tussen de Maasdijk en het Hoekse industrie terrein. Die verbreding was al ja ren lang gevraagd in verband met de vele vrachtwagens die dagelijks over de Haakweg en de Nieuwel aan rijden. Maar drie tuinders aan de Haakweg weigerden om hun grond af te staan en daarom kon het ge deelte tussen de Dwarshaak en de Kulkweg niet worden verbreed. Recente onderhandelingen heb- ti S Door Arnoud Riethof ROTTERDAM Ruim de helft ,van de Rotterdamse bedrijven of schepen die worden betrapt op het onrechtmatig lozen en morsen van "olie, afvalstoffen of verboden che micaliën, krijgt van de justitie een transactie aangeboden. Dit 'afko pen van verdere vervolging' kan tienduizenden guldens per geval bedragen, maar ook niet meer dan een paar honderd. De andere helft jVan de overtredingen komt voor de rechter, of wordt wegens ge- 'brek aan bewijs of 'omdat het de eerste keer was' niet verder ver volgd (geseponeerd) door de offi cier van Justitie. Dit blijkt uit recente cijfers van ?het parket in Rotterdam. Dit jaar jalleen al zijn er driehonderd van ,deze milieu-strafzaken ingeschre ven. In 154 gevallen is een trans actie aangeboden; 97 Bedrijven jjhebben die inmiddels betaald. Het Jgaat hierbij meestal om duidelijke jgevallen van milie uverontreini- fging. Of om bedrijven die liever feen boete betalen dan zich allerlei •juridische rompslomp op de hals «halen. En ook voor de justitie zelf jjzijn transacties minder tijdrovend, <ze leveren geld op en zijn ook nog "effectief, als het gaat om wat min der ernstige delicten. Maar als een zaak wél voor de «rechter komt (de Rotterdamse eco nomische politierechter heeft bij na elke week wel een paar geval len van bij voorbeeld afvalolie lo zende schippers op de rol staan), blijken er aan de milieuwetgeving «heel wat haken en ogen te zitten. •Vooral als het gaat om de bewijs voering of de uitleg van vergun ningen. Zo'n speciaal geval deed zich voor met het bedrijf BV Rotter dams Tank Transport (RTT). In 1987 werd dit tankauto- en schoonmaakbedrijf betrapt op het lozen van afgewerkte olie en ver boden chemicaliën in de 3e Petro leumhaven. Economisch politie rechter mevrouw mr. J. I. Buch- ner probeerde twee van deze mi lieu-overtredingen te behandelen, maar kwam na lange deliberaties niet verder dan drie maanden uit stel van de zaak. RTT heeft in het Botlek-gebied, even ten noorden van Spijkenisse, een terrein waar containers wor den opgeslagen en tankauto's hun nachtrust vinden. De tanks wor den daar ook schoongemaakt. Het bedrijf is niet aangesloten op de riolering van Rotterdam. RTT heeft wel vergunning om het wa ter-van de eigen zuiveringsinstalla tie, het rioolwater van kantoren en kantine, het afvalwater uit ga rage en werkplaatsen en van de drainage van het bedrijfsterrein op de 3e Petroleumhaven te lozen. Als er maar niet te veel olie in zit. Ook mogen er niet te veel chemi caliën in zitten. De vergunning spreekt in dit geval niet over be paalde soorten stoffen: RTT ver voert zo veel verschillende chemi caliën (en maakt ook tankauto's van anderen schoon), dat daar geen beginnen aan is. Op 14 september 1987 zag de bemanning van een schip van het Rotterdamse Havenbedrijf dat er uit de lozingspijp van RTT een witte vloeistof kwam. Bij onder zoek in een laboratorium bleek dat het monster te veel olie bevatte en te veel 'zwevende delen'. In de cember werd RTT weer betrapt: toen bleek het bedrijf behalve olie ook fenolen en styreen, zeer giftige stoffen, in de Petroleumhaven te pompen. Volgens het bedrijf zelf was er heel per ongeluk wellicht iets mis gegaan bij het schoonmaken van een tankauto. Maar omdat contro lerende ambtenaren al vele malen eerder lozingsovertredingen haden geconstateerd, besloot de officier van Justitie tot vervolging. Hij bood RTT half fn '88 een transac tie aan voor de overtreding met de fenolen: tienduizend gulden boete. Maar, zo vertelde de advocaat, er was toen net een wisseling van directeuren bij RTT en daardoor werd er op het transactie-aanbod niet gereageerd. Officier van Justi tie mr. Stein eiste nu twaalfdui zend gulden boete voor de fenolen, en twaalfhonderd gulden voor de overtreding van 14 september. De advocaat erkende dat er tot twee keer toe te veel olie was ge loosd. Maar hij bestreed dat RTT met de lozing van de giftige chemi sche stoffen in overtreding was ge weest. „Styreen en fenolen mogen best geloosd worden, als RTT maar niet een algemene grens waarde van vervuilende stoffen overschrijdt. En de officier heeft de overschrijding van die grens waarde (8000 i/e, voor technici) niet ten laste gelegd. Wel dat er 690 milligram per kilogram fenol en styreen in het afvalwater zat. Op zichzelf is dat veel, maar de of ficier bewijst daarmee niet dat de grens va» 8.000 werd overschre den Dat levert dus vrijspraak op," aldus de raadsman. Door Han van der Horst SCHIEDAM Hoe links is mijn groen? Of: hoe groen is mijn links? Dat is een vraag die veel Schiedamse kiezers zich de ko mende tijd stellen. Er heerst vreugde in de plaatselijke radicale gelederen naar aanleiding van de resultaten voor de Regenboogfrak- tie bij de Europese verkiezingen en een enthousiast persbericht heeft de oprichting aangekondigd van Groen Links Schiedam. Dat is slecht nieuws voor plaat selijke Partij van de Arbeid. Ze lijdt natuurlijk net zo hard als in de rest van het land aan kiezers- verlies ter linkerzijde. Maar in Schiedam komt er nog wat bij. De socialisten leveren sinds twee en zeventig jaar wethouders. Ze dra gen om zo te zeggen regeringsver antwoordelijkheid. Alles wat in Schiedam niet goed en zeilt, kun je hen aanwrijven. Groen Links zal die kans niet voorbij laten gaan. En het is on verstandig daar als nette sociaal democraat schamper of wegwer pend over te doen. Natuurlijk: plu che is behaaglijk, zoals de rode wethouders weten, en het wordt tijd, dat de PvdA weer eens in de regering komt. Maar de gematigde opstelling van de partij heeft tot gevolg, dat een flink aantal kiezers zich begint af te vragen, wat het nu uitmaakt, als Lubbers straks in plaats van VVD'ers een stel soci aaldemocraten in zijn kabinet heeft. Zie immers de Schiedamse coalitie van socialisten en libera len. Let op hunne vriendschap en hunne werken. Natuurlijk: dat zijn evenzovele bewijzen van slordig denken. Maar juist daarom dient het in de verkiezingscampagne een centraal thema te zijn. En daarom ook moe ten PvdA'ers in Schiedam effectie ve antwoorden verzinnen op deze aantijging. De landelijke campagne heeft een Schiedamse toevoeging nodig. Ook al lijkt de positie van de Schiedamse PvdA nog zo onaan tastbaar. Want het fundament van die onaantastbaarheid is destijds ge legd door de oprichters van de SDAP. En zy pasten exact de ver- kiezingstaktiek toe, die Groen Links nü voor ogen staat. En met blijvend succes. De afdeling Schiedam van de Sociaal Democratische Arbeiders Partij werd in 1899 door een stel letje boze onderwijzers en arbei ders opgericht in een goedkoop aehteraïzaaltje van het Volkshuis aan de Lange Haven. In dat ge bouw is nu de gemeentebiblio theek gevestigd. Het waren weglopers en scheur makers. Want er waren in het Schiedam van die dagen wel dege lijk gemeentepolitici die een pro gressief beleid voorstonden. Ze be hoorden tot de liberale groepering en ze werden geleid door de rijke filantroop M.C.M. de Groot, een overtuigd democraat die in de praktijk en door samenwerking met andere groeperingen verbete ring wilde brengen in het leven van de gewone man. Hij deed dat niet alleen in, maar ook buiten de gemeenteraad. De Groot stichtte de coöperatie DES en drukkerij de Eendracht, die nog steeds bestaat en tot op de huidige dag in handen is van haar werknemers. De ideologie en de politieke praktijk van M.C.M. De Groot lij ken als twee druppels water op die van de moderne sociaal-democra tie. En daarom scheidden de op richters van de SDAP zich ook af. Want zij waren radicaal. Zij gaven zich niet af met het establishment. Zij wilden een eind maken aan het kapitalisme. Punt uit. En ze gaven de bestuurderen in sommige opzichten ook De Groot in hun krantje De Moker wekelijks van katoen. Ook voerden zij actie in de bedrijven. De SDAP-ers van het eerste uur waren met weinigen. Maar zij voelden zich een elite die beter dan de grote massa inzag, wat de toekomst te bieden had. Daarom hadden zij erg veel voor de partij over.-Ze oefenden dan ook een veei grotere invloed uit dan de omvang van de afdeling wettigde. Als je met weinigen bent, dan zijn inzet van de leden afzonderlijk en orga nisatie de twee toverwoorden. Dat is een duidelijke overeenkomst met het huidige Groen Links. De Groot beschikte over popula riteit onder de arbeiders, maar een ijverige politieke organisatie had hij niet. Dat is op zijn beurt net de tegenwoordige PvdA, die blij mag zijn als tien procent van de leden daadwerkelijk wat voor de afdeling wil doen. In 1907 slaagde de SDAP er voor het eerst in hun voorman, Piet de Bruin, een raadszetel te be zorgen. Binnen een jaar of twee was hij voorzitter van een steeds groeiende fractie. De winst ging ten koste van de progressieve en democratische liberalen rond M.C.M. De Groot. Daar bleef het niet bij. Ook ter rechterzijde verloor De Groot aan hang, want daar beschouwde men hem als een wolf in schaapskle ren, een gevaarlijk man die zijn rode hart onder een deftig heren kostuum verborg. Dat was de dank van de zogenaamde centrumkie zers uit die dagen. Er leven nog oude linkse Schie dammers die M.C.M. De Groot hebben meegemaakt. Zij vertellen allemaal ongeveer hetzelfde ver haal. Die De Groot was goed. Die hoorde eigenlijk bij ons. Maar we stemden toch op de SDAP. Want die was duidelijker. Die kon beter en sneller de dingen bereiken die De Groot wilde. Ook dat verhaal hoor je tegenwoordig veel, als mensen uitleggen, waarom ze dit keer Regenboog hebben gestemd. Ging de liberale fractie in het Schiedam van een jaar of zeventig geleden ten onder? Die bleef be-< 1 staan, maar kromp wel in en zwenkte naar rechts, zodat zij ging lijken op de huidige VVD. ut Lessen trekken uit het verledeii is een hachelijke zaak, want van«- één ding zijn alle beroepshistoric? het eens: de geschiedenis herhaalt zich nooit. Maar sommige parallellen met vroegere gebeurtenissen geven wél stof tot nadenken. En daar is nooit, iemand slechter van geworden. Wie weet is de PvdA Schiedam een reus op lemen voeten, staat fractievoorzitter Brouwer er in werkelijkheid net zo slecht voor als destijds M.C.M. De Groot. Zor- vuldige en eerlijke analyse binnen de afdeling kan hier misschien klaarheid in brengen. f t sr Sl i -li 7 m rr v J/ us Ju ovti.-'W 13 t ff -jt **jTT 'V J tl». i 1 tl f* i j If)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1989 | | pagina 1