Volksoploop bij'omorrowland
m
i
i
l
DAGELIJKS JEVEN
Het Vrije Volk
Euroflop
Een Canadese ira het Rotterdam van het Grote Geld
Openbaar vervoer speelt in;
'Parkstad' belangrijke rolV
Deel omstreden zinkafval
is naar Bondsrepubliek
Het Vrije Volk METROPOOL
Uitgaanscentrum kan massale belangstelling op openingsavond niet verwerken
i
Mike
Achttien maanden voor oplichting
te,
m-
ij
MAANDAG 20 NOVEMBER 1989
PAGINA 3
Man tuigt 1
ex-vrouw af
ROTTERDAM Een 47-ja-
rige Rotterdammer heeft zijn
37-jarige ex-vrouw gisteravond
met een stuk hout ernstig toege
takeld. Dit gebeurde op het
P. C. Hooftplein. Hij sloeg haar
op het hoofd en in de nek. Om
standers grepen de man beet en
droegen hem over aan de poli
tie. De vrouw moest naar het
Dijkzigt-ziekenhuis.
Snelheidsduivel
met liefdesverdriet
ROTTERDAM Omdat hij
naar eigen zeggen kampte met
liefdesverdriet, reed gisternacht
een 22-jarige Hagenaar met een
snelheid van 150 kilometer per
uur over de Clydeweg in Rot
terdam.- Hier mogen auto's niet
sneller dan 50. De politie kon
de man pas in Rozenburg staan
de houden.
Vuilniszak vol
bankpasjes
ROTTERDAM In één
klap denkt de politie 28 dief
stallen van giro- en bankpasjes
en rijbewijzen te hebben opge
lost met de aanhouding van een
verslaafde man en vrouw. De
politie hield het tweetal aan na
dat zij in een tabakswinkel aan
de Dordtse Straatweg een ont
vreemde cheque wilden verzil
veren. In da woning van de
verdachten vond de politie in
de douchecel een vuilniszak vol
met de bank- en giropassen en
rijbewijzen.'Die bleken alle
maal afkomstig van diefstal.
Drietaf bedreigde
vrouw garagehouder
ROTTERDAM - Drie Rot
terdammers, die in de maand
oktober telefonisch en per brief
de echtgenote van een garage
houder op Rotterdam-Zuid heb
ben bedreigd, zijn voorgeleid
voor de officier van Justitie.
Het drietal eiste van de vrouw
25.000 gulden. Wanneer zij niet
met dat geld over de brug zou
komen, zouden zij geweld ge
bruiken tegen haar en haar ge
zinsleden. Eén van de mannen,
een 19-jarige Rotterdammer,
was bij het -garagebedrijf in
dienst.
Door Bon de Groot
ROTTERDAM Het was op de
openingsavond zaterdag bij Tomor-
rowland op alle fronten dringen
geblazen. Op de trap voor de deur
van het nieuwe 'uitgaanscentrum'
.in Alexanderpolder vielen mensen
flauw in het gedrang van honder
den nieuwsgierigen. De toeloop
was zo enorm dat vele discobezoe
kers uren stonden te wachten
voordat ze naar binnen mochten.
Eenmaal in Tomorrowland, moest
met de ellebogen worden gewerkt
om op de veel te kleine 'centrale'
dansvloer op de begane grond te
kunnen komen. Ook daar stond
een rij.
Dat het druk zou worden, daar
had eigenaar/bedenker ir. -Cees
Veerhoek rekening mee gehouden.
Maar dat de belangstelling zó im
mens zou zijn, dat overtrof zijn
stoutste dromen. Vooral buiten
zorgden de samengepakte mensen
op de trap naar de ingang soms
voor angstaanjagende taferelen.
Tomorrowland kan (volgens de
brandweervoorschriften) 2600
mensen herbergen. Nadat de su
perdisco was volgestroomd, wer
den de bezoekers nog maar mond
jesmaat toegelaten. Mensen die
weg wilden, moesten via de nood
uitgangen vertrekken omdat de in
gang eenvoudigweg was geblok
keerd door de dringende massa
wachtenden.
Zo'n 25 agenten van de Rotter
damse politie hadden de grootste
moeite om de samengepakte me
nigte op de trap in bedwang te
houden. Nadat in het gedrang
mensen onwel waren geworden,
greep de politie in en werd ruimte
en vooral frisse lucht geforceerd.
Bij de ingang van de parkeer
plaats stond een commandobusje
van de politie. De zogeheten 'car
boy's', die de auto's van de bezoe
kers zouden moeten wegzetten,'
waren in geen velden of wegen te
bekennen. Wel stond er een poli
tieman met walkie-talkie die ie
dereen gespannen en dringend
verzocht door te rijden want op de
parkeerplaats was geen ruimte. Uit
nood werden de auto's dus op de
groenstrook langs de Alexanderl-
aan achtergelaten. Het verkeer
kroop voetje voor voetje langs To
morrowland.
A
De 'kernreactor' Tomorrowland vanaf de bovenste dansvloer gezien. Mensen zo klein als atoompjes smel
ten samen of stoten elkaar juist af. Het succes lijkt vooral te komen door de talloze eilandjes en ronde
balkonnetjes.
pen week werd de spanning over
de opening tenslotte goed opge
voerd. Op vrijdag was er de avond
voor genodigden als aanloop voor
de officiële opening zaterdag. Ook
op vrijdag gingen de 'zoeklichten'
aan die de donkere nacht door
kliefden en tot in de verre omtrek
van Rotterdam te zien waren. Dat
gold ook voor de laserstralen aan
beide zijden van de disco waarmee
op het gebouw prachtige figuren
werden gemaakt. Deze 'lichtshow'
was eenmalig, zodat het verkeer
op de A20 in de toekomst niet nog
maals afgeleid zal worden.
Binnen verliep het eerste
avondje Tomorrowland zonder
problemen. Het publiek krioelde
vrolijk door het bijzondere ge
bouw: op de begane grond de vij
ver en de centrale dansvloer, daar
boven drie ringen als verdiepin
gen, daarboven de VIP-ruimte met
als speciale, attractie de doorzichti-
Wel maakte het publiek, gemid
delde leeftijd achttien jaar, de ge
breken in het pand pijnlijk duide
lijk. De veel te kleine dansruimte
in de vijver is slechts door een en
kel poortje van hoogstens een me
ter breed te betreden. Afgezien
van de vraag of dat in geval van
nood veilig is, ontstaan door dit
soort trucs natuurlijk menselijke
opstoppingen. Medewerkers van
de disco houden daarbij in de ga
ten hoveel mensen er dansen en of
er nog wel iemand bij kan.
De trappen naar de ringen toe
zijn smal. Er kunnen maximaal
twee mensen naast elkaar op lopen
en dat betekent dat je wel eens
moet wachten voordat je omhoog
of omlaag kunt. Verder kan er van
alles en nog wat (asbakken, glazen)
van de ringen afvallen omdat daar
geen beveiliging voor is.
Voor lieden die de overigens
goed afgestelde discodreunen wil-
op de bovenste etage, onder d&<
plexiglazen koepel en met het aP
bevlekte zachte tapijt. Veel men
sen waren te bevreesd om op de
doorzichtige dansvloer te lopen,
bang dat deze toch niet stevig ge
noeg zou zijn. Het plexiglas gaf een
prachtig uitzicht op de dansende
mensen beneden.
Tomorrowland was op die eer
ste avond trouwens nog lang niet
wat het kan zijn. De speciale at
tracties zoals de vluchtnabootser,
spookgrot en de educatieve spelle
tjes, waren namelijk nog niet in
gebruik. Juist deze onderdelen ma
ken van Tomorrowland iets an-
ders dan een groot uitgevallen, bij
zonder gebouwde disco.
Om half vier zaterdagochtend,
slechts een half uurtje voor slui
tingstijd, stond trouwens nog een
rij wachtenden voor de deur van
Tomorrowland. Grote vraag is hoe
lang de superdisco op een dergelij-
zien
((den,.ontvluchten, was daarna gift,^langstelling
tiger omgeving van de VIP-room weet te blijven.
1 i
Ze werkt al bijna twee
maanden in de stad, maar
ze heeft er nog geen stap
in gezet. Want die luttele
meters van de parkeer
plaats naar het World
Trade Center mogen na
tuurlijk niet meetellen.
Wat ze van Rotterdam
weet, is dus minimaal.
Inderdaad, er is weinig
parkeergelegenheid. En
precies: dat ze het cen
trum er erg nieuw uit
vindt zien, klopt eveneens
met de feiten. En voor de
rest, tsja, de rest van Rot
terdam bewaart de 29-ja-
rige Canadese maar voor
de keer dat ze echt een
dagje de tijd heeft. Jam
mer voor haar, maar
niets aan te doen. Busi
ness is nou eenmaal busi
ness en in haar geval ook
nog het soort business dat
geen borrel-na-kantoortijd
toestaat. Aardige jongens
natuurlijk, die beurshan
delaren, maar hóe aardig
ze zijn hoeft Mary-Ann
Selbach niet te weten.
Een real Heineken in een
real brown, Rotterdams
café met ze drinken, zal
bijvoorbeeld altijd tot de
onmogelijkheden blijven
behoren. Dat past niet bij
haar positie.
Ze is toezichthoudster,
of surveyor op de onlangs
geopende olietermijn-
markt in het WTC, wat zo
veel wil zeggen als dat ze
de huisregels op de beurs-
vloer bewaakt en arbi-
treert in geschillen tussen
de handelaren onderling.
„Dat gebeurt nogal eens,"
zegt Selbach. „Reden
waarom het moeilijk is
contacten buiten het
werk om te onderhouden;
andere handelaars kun
nen je er terecht op aan-
Een real Hei
neken drinken
in een real
brown, Rotter
dams café zit
er voor Ma-
ry-Ann Sel
bach niet echt
in.
kijken. Verder heb ik ook
echt geen tijd om hen én
Rotterdam beter te leren
kennen, want we maken
hier verschrikkelijk lange
dagen. Sterker nog, sinds
ik in Wassenaar woon,
heb ik nog bijna helemaal
niets van Nederland ge
zien. De grachten, de Del
tawerken, de Heineken-
brouwerij, de tulpen, het
Rijksmuseum het is er
nog steeds niet van geko
men."
Dat grote gemis wordt
door werkstad-Rotterdam
in ieder geval wel goed
gemaakt. Immers, ambiti
eus als Mary-Ann Selbach
is vindt ze in het WTC al
les wat zakendoen zo
spannend maakt. „De
mensen die op de olieter-
mijnmarkt werken vor
men een kleine maar bij
zondere gemeenschap,
waarin snel en vaak on
der grote spanningen be
slissingen moeten worden
genomen. Het onvoorspel
bare verloop van de han
del is ook de grote aan
trekkingskracht ervan. Je
weet 's ochtends nooit
hoe de prijzen zich zullen
ontwikkelen of wat er
zich in de wereldpolitiek
zal voordoen. Al die facto
ren zijn van invloed op
de sfeer in deze zaal. Je
kimt je voorstellen dat de
temperamenten soms erg
heet worden."
Mary-Ann Selbach
werkte voor haar emigra
tie als mam trader op de
beurs van Montreal, een
felbegeerde baan waarop
destijds bijna zesduizend
Canadezen solliciteerden.
Toen haar man, ontwer
per van vliegsimulators,
een functie in Katwijk
aangeboden kreeg, /er-
huisde Mary-Ann met
hem mee. „En een baan
had ik zo, want dat is het
voordeel van werken op
een beurs: de internatio
nale contacten zijn zo
vanzelfsprekend dat je re
putatie je vooruitsnelt.
Als we over twee jaar
weer naar Canada terug
gaan, ben ik ook daar
weer verzekerd van een
inkomen dankzij de
beurs. Maar zo ver denk
ik niet vooruit, hoor. We
voelen ons heel gelukkig
in Nederland, het is niet
geld verdienen en wegwe
zen. We voelen ons hier
te gast en willen dus ook
jullie gebruiken heter le
ren kennen."
Mary-Ann Selbach
heeft meteen de koe bij
de horens gevat door zo
wel haring als paling te
proeven en Nederlandse
taallessen te nemen. Gaat
het spreken ervan („L-a-
n-g-z-a-a-m s-p-r-e-k-en")
wellicht nog wat moei
zaam, de kranten vormen
al een minder grote bar
rière. „Veertig percent
van wat er in staat, is nu
duidelijk. Ook de aanprij
zingen van de kruidenier
zijn te begrijpen. Dat gaat
dus allemaal prima. Als
nu ook de Hollandse plas
sen nog dichtvriezen en
ik kan gaan schaatsen,
ben ik al bijna een Neder
landse. Toch..?"
Twaalf Europese regeringsleiders zijn zaterdagavond in Parijs
samen uit eten geweest. Ten paleize van Franqois Mitterrand^
eerste monarch van de Vijfde Republiek, passeerde het mooiste
van de Franse keuken. De twaalf maakten de tongen los met*
een paar zorgvuldig uitgekozen flesjes wijn die een modaal Oosf5
europees gezin één Trabant de fles zouden kosten, zo die wijm
daar in de handel zou zijn. «n
Onderwerp van de dinervergadering; de revolutie van Oost-Eu:'
ropa, met name die in de DDR, en de gevolgen daarvan voor1
Duitsland als geheel en de Europese Gemeenschap. j
De twaalf besloten niets concreets af te geven, behalve het poli\~
tieke signaal dat financiële hulp, desnoods omvangrijk, slechts
mogelijk is als de Oosteuropese landen zich hervormen naar de"
democratische normen die het Westen hanteert. De inspireren-
der gedachte van de Franse president om een EG-bank voor
hulp aan die landen op te richten, is tot onderwerp van studie
verheven.
Elf EG-regeringsleiders hebben zich nadrukkelijk vergewist van
de loyaliteit van het twaalfde EG-lid, de Bondsrepubliek Duits
land, dat ter tafel verklaard heeft de vorming van Europa '92
belangrijker te vinden dan Duitse hereniging.
Weer is een kans om de burgers van de landen die hun eigen re
volutie maken bij te staan, lusteloos gemist.
Een culinair succes; een politieke flop.
minuten op de Binckhorstlijn am
de Hofpleinlijn (tussen Leizo 'erf1
Pijnacker), van 3 minuten op de
ZoRoliin en van 2,5 minuut op de
Hofpleinlijn (bij Rodenrijs) lijken
volgens eerste berekeningen haal
baar.
Een van de opvallende gevolgen
van het plan is, dat de steeds ver
der oprukkende kassenbouw in het
gebied een halt wordt toegeroepen.
Het verplaatsen van kassen (800 a
1000 hectare) die zich al in het ge
bied bevinden zal een omvangrijke
en dure operatie worden. Zou de
kasbouw niet worden tegengehou
den, dan zou het Tussengebied
over 25 jaar in zijn geheel een 'gla
zen stad' vormen. Daarom moet
nieuwe glastuinbouw (1000 hecta
re, de te verwachten groei) geves
tigd worden in de B-driehoek
(Berkel/Bergschenhoek/Bleiswijk,
tussen Berkelse Boog en de Rotte)
en in de-omgeving'van* Zevenhui-1
zen en M<ferkaöéllë.v mo
Uit een door "H^mlTférs'van Eet"
plan opgestelde grondkostenanaly-
se, blijkt een een tekort op deJ
grondexploitatie (van 7500 gulden
per woning^ Naamate het te ver-
Hij werd geboren in een dijk-
huisje onder de rook van de
Shell-raffinaderi). Het dorp werd
in zijn jeugdjaren, de jaren zes
tig, geheel ingebouwd door de
oprukkende havenindustrie. Mi
ke behoorde op de lagere school
tot de besten van de klas. Hij
ging naar de HBS. Zijn vader en
zijn Engelse moeder hadden een
café annex snackbar. Daar was
het natuurlijk elke avond feest.
Mike moest vaak helpen. Vooral
legen glazen ophalen en spoelen.
Af en toe mocht hij zelf voor
zichtig tappen en inschenken
Maar het meeste werk had hij
toch aan de kwartjes die hij voor
de klanten in de Wurlitzer-Juke-
box gooide. Zijn huiswerk schoot
er vaak bij in. Mike begon het
kroegleven steeds interessanter
te vinden. Hij leerde zo hoe hij
zich bij de diverse gelegenheden
moest gedragen, ook tegenover
bijvoorbeeld de ruige Noorse zee
heden die als zij dronken wer
den letterlijk van hun barkruk
rolden óf wilden vechten. De
HBS hield hij na een jaartje voor
gezien.
Het ging hem als werknemer in
de kroeg, van zijn vader een paar
jaar goed. Hij trouwde nog met
een rasechte Rotterdamse. Zij
dacht met hem de man van haar
leven te hebben. Na negen maan
den waren ze echter weer ge
scheiden. Mike was nog onrusti
ger dan zijn kroegbestaan. Na de
kroeg van zijn vader heeft hij
nog twaalf ambachten en dertien
ongelukken gehad, Als croupier
bij een illegale roulette verdien
de hij aardig geld, maar gaf het
zelf weer even snel uit. Vervol
gens raakte hij in de twijfelzone
van de maatschappij, handel in
duistere goederen, blanke slavin
nen en drugs. Rechters en be-
waarhuizen kennen hem inmid
dels al. Mike is vorige week ne
genendertig geworden. Terugkij
kend op al die tropenjaren
meent hij nu dat hij één verkeer
de beslissing heeft genomen. Hij
had liever zijn HBS afgemaakt.
„Dan was het anders met me ge
lopen."
Vervolg van voorpagina
Zuid-Holland heeft het plan
'Parkstad' aangegrepen om aan te
geven hoe de mobiliteit drastisch
kan worden verschoven van auto
naar openbaar vervoer. De provin
cie wijst daarbij op de geringe af
stand tussen het centrum van Rot
terdam en dat van Den Haag
(Spui-Coolsingel hemelsbreed 20
kilometer). De lijn die deze twee
stadsharten gaat verbinden, krijgt
een groot aantal halteplaatsen.
Daardoor worden niet alleen
woon- en werkgebieden, maar ook
voorzieningencentra en recreatie
ve attracties met elkaar verbon
den.
Volgens het plan moet het ver-
bindingsnet opgebouwd worden
uit delen van het huidige NS-net,
(Hofpleinlijn en Zoetermeerlijn) en
m8&m„,ieT ffl# .lp p-pieuwe
sneltram/metrolijnen. Als 'stam
lijn' kan de vertramde Hofplein
lijn gaan dienen die een directe
aansluiting -krijgt 3 op Jhet Rotter
damse metronet en het nog te ont-
wikkelend^gS.eA§ppljs§i5qiet
Aansluitend op-dit-net fkan.,eemiai00Pt bett!
verbinding tussen Zoetermeer en
Rotterdam worden gerealiseerd,
door af te takken ten zuiden van
Pijnacker en aan te sluiten op de
eveneens te 'vertrammen' Zoeter
meerlijn. Deze zogenoemde ZoRo-
lijn vergt een investering van 170
miljoen gulden. Tussen de Hof
pleinlijn en de NS-lijn via Delft is
volgens het plan nog ruimte voor
een evenwijdige
sneltram/metrolijn: de 'Binck-
horstlijn*. Daarmee kan een direc
te en snelle verbinding vanuit het
Haagse stadscentrum gelegd wor
den met Ypenburg en verder. Voor
deze lijn moet 400 miljoen gulden
op tafel worden gelegd.
De Binckhorstlijn zou ten zui
den van Pijnacker aan moeten
sluiten op de Hofpleinlijn. Ook
Delft kan op dit net worden aange
sloten door het maken van een
tramverbinding vanaf Delft-cen
trum via de TU-wijk naar de
Binckhorstlijn. Frequenties van 5
verstedelijking in de voorgestelde
omvang financieel zeker met on
haalbaar, aldus het plan. Het is ge
zien de vele onzekerheden nog te
vroeg om-te kunnen zeggen dat het
inrichtingsvoorstel (het netwerk
van woningen en groen, doorseden
met railverbindingen) ook uitvoer
baar is.
De provincie wil op basis van
het plan 'Parkstad' met alle be
trokkenen gaan praten over de toe
komst van het Tussengebied. Gede
puteerde staten van Zuid-Holland
zeggen zich te kunnen vinden in
de uitgangspunten van de studie
„die als uitdagende aanzet voor
discussie alleszins voldoet." Zij
gaan de verschillende aspecten
van het plan nader laten onderzoe
ken, om te kijken of de voorgestel
de grootscheepse herinrichting wel
haalbaar is. Nog voor de zomer
van 1990 wil de provincie Ijaar
standpunt bepalen en een aantal
principebesluiten nemen.
ROTTERDAM Van de twee
duizend ton omstreden lading
zinkafval, waarvan de afvoer naar
Brazilië de afgelopen zomer door
de milieuorganisatie Greenpeace
werd verhinderd, is vijfhonderd
ton afgelopen donderdag per schip
van Schiedam naar een verwer
kingsbedrijf in de Bondsrepubliek
Duitsland overgebracht.
Een woordvoerder van het
Schiedamse hednjf Tiel en Van
Schie Milieu, waar het afval sinds
twee maanden ligt opgeslagen,
heeft dit zaterdag bevestigd. Voor
de overige 1.500 ton is nog geen
bestemming gevonden.
Greenpeace verhinderde in juni
van dit jaar de afvaart vanuit de
Rotterdamse haven van een Rus
sisch vrachtschip dat duizend ton
van het zinkafval naar Brazilië
zou transporteren. De andere dui
zend ton was al eerder naar Brazi
lië verscheept, maar kwam weer
terug maar Rotterdam omdat de
Braziliaanse autoriteiten uiteinde
lijk geen toestemming gaven voor
verwerking in dat land,
In augustus van dit jaar worn
het Nederlandse ministerie van
Milieubeheer een kort gedingjtë;'
gen de eigenaren van de omstre
den partij, de handelsfirma's Mag-j
nus in Amsterdam en Euromët_
Londen, die werden verplicht^dé-
partij terug te sturen naar de pro*»
ducenten. jiouh
ROTTERDAM De Rotter
damse lechtbank heeft vanoch
tend een 31-jarige Vlaardinger ver
oordeeld tot achttien maanden ge
vangenisstraf waarvan zes voor
waardelijk. De man had als eige
naar van een administratiekantoor
volgens de rechtbank zeker tachtig
keer valsheid in geschrifte ge
pleegd door de aanvraagformulie
ren voor levensverzekeringen vals
op te maken.
Hij maakte daarbij gebruik van
de namen en persoonlijke gege
vens van cliënten van zijn kan
toor. De cliënten wisten van niksi6
Voor het vals opmaken van de for
mulieren kreeg de Vlaardinger on
geveer zeshonderdduizend gulden
provisie van voornamelijk levens
verzekeringsmaatschappij Delta
Lloyd.
In het vonnis hield de recht
bank rekening met het feit dat de
man al twee keer eerder wegens
oplichting is veroordeeld. De offi
cier van Justitie eiste twee weken
geleden anderhalf jaar onvoor
waardelijk tegen hem.
v
"V*
1<U v
\K
m
i
j
UJ dlil-'tiiu, ©UtUM -m Af I
IQ AVU
1
A
rw
ah tv-
Sl
Verschijnt twee maaf per week. Redactie WlmdeJong bijdrage Dagelijks Leven Hans Roocfenburg Het Vrije Volk/Metropolis. Postbus 2999 3000 CZ Rotterdam tel 010-4004400 fax 010-4128509 Maandag 20 november
BlAiïRAK
14 - u
lusu
Sm-JO
rh
