B' -directeur ontkent gevoelens van 'onvrede' onder personeel BSBi 'De leukste ti d was die op het water' Zomer werk Het Vrije Volk SCHIEDAM WOENSDAG 1 AUGUSTUS 199 een: I nterne rapportage slechts persoonlijke frustratie van een enkeling' Meisjes Driedaagse: „Pfff, gelukkig even geen wedstrijd" Boerderijen saai KUNST TE KIJK Zijdeveld nu ook voorzitter van ODE Studio hJfcj Express. - - Pasfoto's met kwaliteits- garantie Tour van Drie - w Door Wessel Penning SCHIEDAM Directeur w. van der Veen van de bedrijfsge- meensehap Schiemond (BGS be stempelt de kritiek op de organisa tie als irrelevant. Van een structu reel wantrouwen tussen manage ment en middenkader zou geen sprake zijn „Nee, de verhoudin gen zijn weliswaar niet goed," zegt Van der Veen, „maar ook niet slecht." Van der Veen reageert hiermee op een publicatie in deze krant. Het Vrije Volk legde vorige week de hand op een tussentijdse inter ne rapportage van het Amsterdam se managementadviesbureau Cassee/Groen/Runderkamp. Het bureau begeleidt de BGS naar een andere bedrijfscultuur, die een meer marktgericht denken moet opleveren. Tijdens gesprekken met het middenkader stuitte het op fel le kritiek van een aantal leden van het middenkader. Vooral directeur Van der Veen moest het ontgelden. Hem wordt vooral een solistisch handelen verweten. Volgens drs. F. Runderkamp van het manage mentadviesbureau is die rapporta ge „een vastlegging van meningen die leden van het middenkader op bijeenkomsten met ons hebben ge geven." Naar de mening van Van der Veen komen die meningen echter uit de lucht vallen. „Die onvrede bestaat niet. Hoogstens bij een en kele persoon die dat soort gevoe lens uit individuele frustratie heeft gemeend te moeten melden. Ik kan die kritiek niet plaatsen. On- vrede-gevoelens? Ridicuul, een an der woord ken ik niet." Van der Veen is ervan over- SCHIEDAM Wethou der Chris Zijdeveld van Mi lieuzaken blijkt zich steeds vaker buiten de jjemeente- - grenzen te, manifesteren. We komen .hem jtegen„in het ju- ni-nummer van - het tijd schrift Duurzame Energie. In een redactioneel schrij ven wordt Zijdeveld geci teerd als de kersverse voor zitter {sinds juni) van de Orr ganisatie van Duurzame Energie (ODE). „Het spreekt me aan om meer mensen aan te zetten tot het benutten van duurza me energie," heeft Zijdeveld precies zoals het een voorzitter betaamd ge zegd tijdens een recente ODE-ledenvergadering. Ver der zou hij Schiedam tijdens een toespraak als positief voorbeeld hebben gebruikt. De energiezuinige woning bouw in de jeneverstad zou hebben aangetoond dat veel mensen gemotiveerd zijn om in energievriendelijke pro jecten te participeren. „Als de mogelijkheid daartoe maar eenmaal geboden wordt," meent de ODE-voor- zitter. Duurzame Energie geeft Zijdeveld ook nog de ruimte zijn ideeën over energiebe sparing te ventileren. Daar in roept hij een ieder op tot heroverweging van het ener giegebruik binnenshuis. Be langrijk zijn volgens hem islolatie én ook het beter be nutten van het daglicht. Vol gens Zijdeveld staat voorop dat het gedrag van de mens de wereld in termen van energiebesparing een stuk kan verbeteren. Hij be sluit daarom met: „Soms moeten groepen zich samen sterk maken. Ik hoop dat we elkaar op die weg nog vaak tegenkomen." Polaroid ["1^1 tuig: dat slechts een enkeling het met de interne rapportage eens zal rijn. Emotioneel zegt hij: „Op Schiemond werken 360 mensen. Alleen die ene is ontevreden. Waarom gaat hij niet weg. Laat "m opsodemieteren." Nog liever zou hij in discussie gaan. „Want ik ben altijd in voor een inhoudelijke discussie." De rapportage maakt duidelijk dat een deel van het middenkader daar anders over denkt. Regelma tig zou Van der Veen eigenmachtig te werk gaan, zonder daarover overleg met het middenkader te plegen. Die kritiek kende hij al een paar maanden, maar hangt volgens hem samen met zijn taak om de sociale werkplaats markt gerichter' te maken, een proces dat bij meer werkplaatsen in den lande gaande is. De Schiemond-di- recteur; „ik werd bij dat proces aanvankelijk onvoldoende begre pen. Voor velen ging ik om zo te zeggen met een hakbijl door de jungle. Nou oké, zulke "kritiek vat ik op als een goed signaal. Een maand geleden beloofde ik het middenkader daarom meer infor matie te verstrekken. In septem ber zal weer een overleg plaatsvin den." Het is hem daarom onduidelijk zelf kent hij de interne rappor tage niet waar die gevoelens van misnoegen vandaan komen „Een donderslag", zo verbaasd was hij door de berichtgeving in Het Vnje Volk. Het Amsterdamse management- adviersbureau betreurt het dat de feiten ia dit stadium naar buiten zijn gekomen. Volgens adviseur Runderkamp hangen de spannin gen samen met de omschakeling van het bedrijf. Hij geeft wel toe dat er goevoelens van onvrede le ven bij een deel van het personeel. „De BGS is een levend bedrijf in een proces van verandering. Er zijn net als elders uiteraard span ningen, maar daaraan wordt nu juist gewerkt," meent Runder kamp. Het middenkader klaagt dat het aet als de bedrijfsleiding te weinig inbreng heeft bij de omschakeling. Het zou vaker betrokken willen worden bij zaken als orderverwer- ving en marktverkenning. Uit Van der Veens reactie blijkt hoever de opinies uit elkaar liggen. „Te wei nig inbreng. Ik heb al zoveel gede legeerd. Ik zou juist weieens wat meer in handen willen hebben." Volgens de Schiemond-directeur heeft de bedrijfsleiding voldoende taken, maar heeft het middenka der daar geen weet van. „Er is sprake van een informatiekloof," erkent hij. De problemen bij de verschil lende takken van de BGS de 'Groengroep' (tuinaanleg en -tuin onderhoud), de administratieve groep en de houtafdeling zijn volgens Van der Veen slechts „on zekerheden", waarmee iedere so ciale werkplaats kampt. „Het per soneel weet dat ook. Kritiek op die afdelingen heeft dus niets met een algemeen misnoegen te maken." Het Vrije Volk ontving de afge lopen jaren wél verschillende sig nalen van onvrede vanuit het be drijf met het beleid van Van der Veen..Niet bevestigd is of die ge voelens ooit het ontslag van diver se stafleden veroorzaakten. De sfeer in het bedrijf is echter al vijftien jaar onderwerp van ge sprek overigens precies de pe riode Van het directeursschap van Van der Veen en wordt geken^ merkt door onderling wantrouwen* en een gebrek aan openheid. Een feit is dat het overleg met de on dernemingsraad vorig jaar negen maanden door Van der Veen was opgeschort. De Schiemond-directeur zelf:„Ja, dat was om de gemeente rijn oordeel te laten geven over het conflict. Maar dat is nu opge lost, het overleg is weer gestart. Ik zei het vorige week nog tegen ie mand uit de OR: We zijn weer lek ker bezig met dit bedrijf." Door Rein Wolters YSSELSTEYN Verzachtende zalf tegen steken van insecten en sloten olie tegen de zonnebrand. De farmaceutische industrie doet goede zaken in het peloton van de Meisjes Driedaagse. Er reed giste ren geen renster of begeleider rond zonder enige jeukende bul- en. Vooral steekvliegen hadden het in g oten getale voorzien op de blote lichaamsdelen van de tot ruim tweehonderd mensen aange zwollen karavaan. Opnieuw had den vele ouders er gisteren ruim vierhonderd kilometer voor 'over om hun kroost in het Limburgse Venray aan het werk te zien. De vierde etappedag van 1 de Meisjes Driedaagse- féerf'Toür de' France-achtigr' fiëtSeVëhe'nieri^ S voor meisjes van''tién'"tóF vijftien' g jaar van 'het recretatieceiitrum g Kruiningergors! verliep eveneens S moordend. Eigenlijk was er bij de g temperatuur van 33 graden hele- g maal geen lol aan. Ledematen S verknetterden en door de niette- rnin fanatieke inspanningen op het atletiekonderdeel op het^ge- meentelijke sportpark in Venray," werd er meer vocht verloren door transpiratie dan gedronken kon worden. Maar onversaagd bleven de kinderen prestaties le veren. Wie niets in de zon had te zoe ken, zocht de koelte van de bo men op. Uiteindelijk viel het be sluit om een ploegenestafette te verschuiven naar vanmorgen. Maar de rensters moesten nog wel eerst een sprintwedstrijd rij den alvorens het startsein voor de terugrit naar het vijftien kilome ter verder gelegen kampeercen- trum De Peelhaas kon worden ge geven. De tourbeveiligers zorg den, met hulp van de politie van Venray, dat de kilometerlange ka ravaan zonder problemen het centrum bereikte. Daar wachtten op het voorplein, waar de tempe ratuur was opgelopen tot 43 gra den, de kwartiermaaksters de -Alle deelneemsters aairde-Meisjes Driedaagse en hun begeleiders* poseren voor de fotograaf, gisteren op de sportvelden van Venray. rensters op" met 'verfrissende lim onade. Vervolgens maakten de koude douches het leven weer een stuk aangenamer. Maar rust was toen nog niet weggelegd. Alle honderd fietsen en de tien brom mers van de tourbeveiligers wer den voor de terugreis geladen in een vrachtwagen van Estron uit Spijkenisse. Tanja van Klaveren van de ploeg schildersbedrijf Holland was gisteren opnieuw de grote pechvogel. Bij de sprint liet haar voorband het afweten en dat be tekende een hernieuwde start en in die warmte dus opnieuw een extra inspanning. Onder de hitte en de dorst heeft de eetlust niet geleden. Kratten vol met broden, gamellen vol aardappelen, soep en groenten en dozen met melk gingen schoon op. Het slapen gaf trouwens ook geen problemen meer. Zelfs de warmte („kan het niet een uurtje gaan regenen," zei renster Cindy van Soerland) kon de zwaar vermoeide meisjes niet wakker houden. Toen ze gister morgen om zeven uur door de ge luidswagen van Het Vrije Volk met songs van André van Duin werden gewekt, vielen termen die niet geschikt zijn voor publi catie. Gisteravond zijn de vier dagen in het landelijke dorpje Yssel- steyn besloten met een bonte avond. Vanmorgen zijn ter com- pletisering van het algemeen klassement nog enige wedstrijden afgewerkt en daarna zijn de kof fers gepakt. Aan het eind van de middag keert het gezelschap terug in het Kruiningergors. Het eind klassement wordt daar bekend gemaakt. Dan worden ook de be kers, vaantjes en de fel begeerde truien uitgereikt. Omdat de krant Meisjes Driedaagse Kruininger Go7s '90 eerder verschijnt dan de rensters arriveren, wordt de einduitslag even opgezouten. Morgen het laat ste verslag van dit enerverende en door de gemeente Venray boog geroemde kmderevenement. De rugnummers 31 en 36 worden gedragen door de zusjes Van Eijk van de ploeg Het Zuiden/De Havenloods. Joyce is elf jaar en rijdt in het witte klassement. Patricia is dertien en weert zich uitstekend in het gele klassement. Het gebeurt zelden dat twee zusjes in de Meisjes Driedaagse voor het zelfde team rijden. Joyce en Pa tricia wonen aan het Schubert- plein in Schiedam. De jongste rijdt voor het eerste jaar mee. Voor haar zus is het de derde keer. „En volgend jaar doen we zeker weer mee," riepen ze gis termiddag in koor op de ge meentelijke atletiekbaan van Venray. „Ik vind de omgeving saai," somde Joyce als kritiekpunt op. „Overal staan boerderijen en koeien en net als je denkt dat de fïnishstreep in zicht komt, staat er weer een boerderij of een kudde koeien." Patricia: „De meidentour is hardstikke gezellig. We sporten lekker veel en je leert in het peloton ook de andere meiden kennen. Zelf rij den we een fijne ploeg en krij gen goeie ondersteuning van onze leidsters Nel Vos en Sylvia Veens tra. Het is jammer dat we morgen (vandaag dus) alweer naar huis gaan." AIDS De foto-expositie 'Mensen met Aids' is vanaf 3 augustus te zien in de Openbare Bibliotheek aan het Bachplein in Schiedam. De exposi tie bestaat uit foto's door de Am sterdammer Frits de Riddder van New Yorkers die lijden aan de do delijke ziekte. De Ridder werkte in 1988 en 1989 enkele maanden in het Bailey House in New York, een voormalig hotel dat ruimte biedt aan ruim veertig daklozen met aids. Hij maakte dertig collages van de aids-patiënten, die dankzij het Bailey House niet op straat hoeven te sterven. De expositie wordt gefinancierd door de Stich ting Aids Fonds en duurt tot en met 27 augustus. HEIFRA Tot half augustus is bij De Zee man werk te zien van de Schie dammer Frans Jan van der Heide. Na zijn studie en leertijd bij enke le kunstschilders vestigde Van der Heide zich als zelfstandig beeldend kunstenaar. Omdat zijn-werk, on der de naam Heifra, al snel be kend werd in het buitenland, be sloot hij enkele jaren in Noorwe gen, Spanje, Portugal en Frankrijk te gaan schilderen. Het werk dat in het theehuis De Zeeman (Hoog straat 205 in Vlaardingen) hangt is expressionistisch. JUBILEUM 'Stedelijk Museum Schiedam 90 jaar' is de eerste expositie na de verbouwing van het Schiedams museum. De jubileum-tentoonstel ling is verdeeld over de Grote Kerk en het opgeknapte museum. Ze geeft de geschiedenis weer van de kleine oudheidskamer die uit groeide tot een museum van eigen tijdse kunst, het Schiedams Stede lijk. De expositie geeft een beeld van de collectie oude en heden daagse kunst. Er wordt een over zicht getoond van de Schiedamse, sierkunstenaar A.F. Gips (1841-1943). De expositie is tot en met 26 augustus te zien in het Ste delijk Museum, Hoogstraat 112 en in de Grote Kerk te Schiedam. COÖPERATIE De Verbruikerscotiperatie Rot terdam heeft meer dan een eeuw bestaan. In 1860 werd de eerste coöperatieve winl cel vereniging Neerlands Werkman opgericht en kort daarna volgde de Rotterdam se Verbruikersverenigmg, de Amb- tenarencoöperatie, De Vooruitgang en de socialistische coöperatie Voorwaarts. In het Nationaal Co öperatie museum aan de Lange Haven/hoek Appelmarkt in Schie dam is een tentoonstelling te zien over de geschiedenis van deze coö peraties. De openingetijden: op donderdag is het museum open van 12.30 tot 17 uur en van 19 tot 21 uur en op vrijdag van 12.30 tot 17.00 uur. Op zaterdag opent het museum haar deuren van 11 tot 17.uur. De toegang is gratis. Aad Boom, plaatsvervangend havenmeester: Ben in mei al op vakantie geweest, dus nu is het niet meer zo erg om te wer ken." i' avënmeëéter Boom: 'Je moet gevaren Hebben tjo >ïsrqj'; «t>m bifde Havendienst te werken' 1 f JEykelen ^SCHLEDAMu-jttui,,Werken in n-de« zomer,, erg?".-, Aad Boom, ^plaatsvervangend,,, Havenmees ter lib de Schiedam haalt zijn schouders op. „Tja, ik ben in mei al op vakantie geweest, dus ik vind het nu niet meer zo erg om te moeten werken." Boom is normaal gesproken chef Ha vendienst, maar vervangt tijde lijk de Havenmeester die nu 'ergens in de Pyreneeën' zit. In het semi-permanente kan toor van de Havendienst aan natuurlijk de Havenstraat doet alles aan de zeevaart den ken. In de vergaderkamer staat een originele schouw, die vroe ger in een passagiersschip heeft gestaan. Verder nog een baro- graaf en verschillende andere meetinstrumenten. Tijdens zijn werk inspecteert hij de vracht- en binnensche pen die afmeren in de haven, controleert hoe zwaar ze zijn, welke lading ze aan boord heb ben en int het havengeld van de ruim vierhonderd vracht schepen die jaarlijks in de Schiedamse haven afmeren. Boom is niet de enige by de Ha vendienst. Ook de brug- en sluiswachters, een administra teur en de schipper van het in spectievaartuig zijn aan de Ha vendienst verbonden. „Ik denk wel dat je gevaren moet hebben om bij de Haven dienst te kunnen werken," zegt nij, „Ik ben zelf ook brugwach ter geweest en het is wel eens voorgekomen dat een boot te diep in het water lag om de sluis binnen te varen. Als je dat niet weet en'de boot vaart toch door, heeft de schipper flinke schade. Hetzelfde geldt voor de schipper die een te laag tonna ge opgeeft, omdat het haven geld scheelt. Bij sollicitaties proberen we er ook altijd op te letten." Aad Boom werkt al tweeëntwintig jaar bij de Ha vendienst. „De meeste mensen die komen, gaan nooit meer weg," vertelt hij. „Ze hebben het allemaal naar hun zin." „Het is gewoon een erg leuke baan," gaat hij verder, terwijl de herrie in de haven hem soms overstemt. „Het werk is afwisselend en bovendien ent moet je veel mensen." Zelf heeft hij ook gevaren. Op de binnenvaart. Daarom kent hij veel binnenschippers al heel erg lang. „Mijn vader had een eigen binnenvaartschip, ik ben praktisch op het water geboren. Als tienjarig jongetje stond ik al aan het stuur. Heerlijk. Je zwerft door heel Nederland en bent alleen verantwoording verschuldigd aan jezelf. Voor de Zomer. Vakantie. Vrij! Ja, voor velen geldt dat. Maar lang niet voor iedereen. Het vry zyn van de een betekent voor de ander soms een kans op werk of juist extra werk. Waar de massa vertrokken is, krygt de specialist eindelyk de ruimte om zyn werk te doen. Waar de massa van zyn vryheid wil genieten, groeit da hoeveelheid werk gast vrouwen en heren boven het hoofd. Waar de massa zoekt naar een zinnige vakantiebe steding, rijst de vraag naar in formatie. Wie zijn het, die juist in die zomervakantie in de weer zyn? En waarom doen ze zo- merwerk? In een korte serie iaat Het Vrye Volk een aantal voorbeelden van dit soort 'zo- merwerkers' aan het woord. rest zorg je gewoon dat de la ding op tijd van A naar B komt. Ja, de leukste tijd vond ik toch wel op het water," concludeert hij. Hij heeft ook nog een tijdje bij een bergingsmaatschappij gewerkt. „Leuk werk, maar je bent echt weken van huis. Daar ben ik toen dus maar mee ge stopt." Een groot nadeel van het werk bij de Havendienst vindt hij alleen dat hij zelf maar wei nig invloed kan uitoefenen op het aantal schepen dat de ha ven aandoet. „Als er een paar jaar minder schepen kornen, en de havengelden dus teruglopen, dan kunnen we daar eigenlijk niets aan veranderen. We kun nen iedereen vriendelijk te woord staan, maar daar blijft het bij." Dat de zomer inmiddels is aangebroken, merkt hij bij de Havendienst nauwelijks. Er zijn1 niet méér of minder vracht schepen dan normaal in de ha ven en ook het aantal binnen schepen blijft gelijk. Alleen zijn er veel meer pleziervaartuigen. „De pleziervaart betaalt net als de vrachtschepen havengeld. Dat is vijf gulden en daarvoor mogen ze een week blijven lig gen. Dat lijkt niet veel, maar als je van zee naar een binnen water vaart en je komt langs vijf of zes steden, moetje steeds weer betalen." Jaloers op de toeristen is hij niet. „Als ik er met het inspec tievaartuig op uit ga, zit ik toch ook op het water." (INGEZONDEN MEDEDELING) Hoogstrasi 104-106, Schiedam tel 010-4266720 61 v l>4 IM

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Het Vrije volk | 1990 | | pagina 1