Schiedam onderzoekt
homo-huwelijk
Doop Wiegman 75 jaar kunstenaar
Groep studenten spit naar
overblijfselen uit Ijzertijd
Het Vrije Volk SCHIEDAM
Gollege nu nog voor voltrekking eerste
homo-huwelijk in Nederland
Daverende bonte avond
geeft hoofdpijn in
waterkamp van Nieuwland
Ook Maassluis wil wegennet uitbreiden
s
Snelle 'verhuizers'
FEESTWEEK BLAUWE BRUG
9Bf
*1
IMw 1
I*$
v
ws
PAGINA 4
VRIJDAG 10 AUGUSTUS 1990
Lt
Elf jongens en meisjes van elf tot vijftien jaar brengen op ini
tiatief van het Sóhiedamse buurthuis Nieuwland (Alhardastraat
65) een watervakantie door in het Reigersnest aan de boorden
van de Binnenmaas in Westmaas. Zaterdag keren de tieners te
rug. Vier mensen verzorgen hun begeleiding. Het Vrije Volk
geeft dagelijks een verslag van hun belevenissen.
SCHIEDAM Een groep Schie-
damse ambtenaren onderzoekt of
de Nederlandse wet voorziet in het
sluiten van een huwelijk tussen
twee homoseksuelen. Als dat zo is,
kan in Schiedam heel binnenkort
de voltrekking van een homo-hu
welijk plaatsvinden. Het college
van burgemeester en wethouders
heeft zich daar vooralsnog een
voorstander van getoond.
Maar wethouder Hans van
Kleef (Emancipatie-zaken) zegt de
uitkomst van het ambtelijke on
derzoek nog af te wachten. Zo
doende is niet onwaarschijnlijk
dat in Schiedam een gelijksoortige
situatie zal ontstaan als in buurge
meente Vlaardingen. Ook daar was
het college aanvankelijk 'in' voor
het homo-huwelijk van twee inwo
ners, maar wettelijke begrenzin
gen maakten het college iets min
der gretig. Bovendien zou niet ie
dereen van de Vlaardingse be
stuurders hebben gestaan achter
het initiatief en de voortvarend
heid van het homo-paar.
Dat was de reden voor het
Vlaardingse homo-paar Frank Stel-
lo en Gerard Kuiper om verschil-
leüde gemeenten aan te schrijven.
Zo wilden zij meer duidelijkheid
krijgen over de haalbaarheid van
him 'huwelijkswensen'. Ook dank
zij raadsvragen van FvdA-raadslid
Yvonne Siljee kwamen zij in nau
wer contact met het Schiedamse
gemeentebestuur.
Afgelopen dinsdagavond vond
een gesprek plaats tussen vertegen
woordigers van plaatselijke politie
ke partijen en de twee Vlaardin-
gers. Zij werden bijgestaan door
Henk Krol, hoofdredacteur van de
Gay-Krant. Krol bezorgde de plaat
selijke politici nog wat aanvullen
de juridische informatie. Verder
beloofde hij heel binnenkort mate
riaal over 'homo-huwelijkproces
sen' in Leeuwarden en Amsterdam
op te sturen. Wethouder Van Kleef
wel uitgenodigd was niet bij
het gesprek. Zijn collega Zijdeveld
kwam samen met zijn vrouw
uit persoonlijke interesse op
draven.
Voorlopig lijkt in ieder geval
nog geen sprake van onwil binnen
het Schiedamse college. Wethou
der Van Kleef „Eigenlijk is dit
meer iets voor burgemeester
Scheeres, die gaat over de trouw
partijen" vindt dat homo's al
veel eerder de mogelijkheid had
den moeten hebben in het huwe
lijk te treden, „Het is een onzin-
discussie, die me maar nauwelijks
interesseert. Een wet van honderd
veertig jaar geleden zegt dat alleen
man en vrouw mogen trouwen.
Tegenwoordig is er bijna geen par
tij meer met zo'n beperkte visie.
Waarom die wet dan niet veran
derd wordt? Ja, dan komt mis
schien toch een portie conservatis
me om de hoek kijken."
De wethouder blijkt een duide
lijke mening te hebben over het
'huwelijk'. Hoewel zelf wel ge
trouwd, zegt hij: „Vreemd dat de
wet beslist over hoe burgers hun
samenleven met iemand inrichten.
Een vreemde paternalistische in
stelling, vind ik dat. Daar moet ie
dereen gewoon vrij in zijn. Man
netje met mannetje, vrouwtje met
vrouwtje, mannetje met vrouwtje.
Wat maakt het nu toch uit? Maar
ach, als sommige mensen behoefte
hebben aan een officiële overeen
komst, die hun samenleven vol
gens de wet regeltdan moet
dat maar."
Als het aan Van Kleef ligt, komt
heel spoedig meer duidelijkheid
over de 'juridische' mogelijkheden
van het homo-huwelijk. „Dat mag
niet te lang duren. Het is heel sim
pel: het mag wel of het mag niet."
MAASSLUIS Het college van
burgemeester en wethouders van
Maassluis is het met de gemeente
Schiedam eens dat een versterking
van het openbaar vervoer de beste
manier is om het autoverkeer te
rug te dringen. Maar tegelijkertijd
wü het college de aanleg van nieu
we wegen en tunnels in de regio
niet uitsluiten.
Dit blijkt uit een reactie van
het Maassluise college op de struc
tuurschets 'Openbaar vervoer; het
juiste alternatief die begin maart
werd gepresenteerd door de dienst
Gemeentewerken van Schiedam.
In die structuurschets staan onder
meer plannen voor de bouw van
een NS-station in de wijk Kethel
en de verandering van tramlijn 1
in een sneltram. Ook zou er een
sneltram moeten gaan rijden over
de toekomstige rijksweg A 19 tus
sen Delft en Schiedam.
De gemeente Schiedam wil ver
der voor een sneltramverbinding
met Spijkenisse de Beneluxtunnel
verbreden. Woordvoerder E. J.
Bakkenes van de gemeente Maas
sluis verklaarde desgevraagd dat
het college van zijn gemeente ook
vóór verbreding van de Benelux
tunnel is maar dan in eerste in
stantie voor autoverkeer. Boven
dien zou er binnen afzienbare tijd
met de aanleg van rijksweg A 19
tussen Delft en Schiedam moeten
worden gestart. Volgens Bakkenes
is dat 'door de te verwachten groei
van de automobiliteit' noodzake
lijk.
Door Rein Wolters
WESTMAAS Met een katte
rig gevoel en ook met verschijnse
len van hoofdpijn is vanmorgen de
voorlaatste dag begonnen bij de
kinderen in het waterkamp van
Nieuwland. Of beter: pas tegen de
middag was iedereen weer rede
lijk onder de mensen. Geen won
der, want gisteravond en -nacht is
de bonte kampavond gevierd. Dat
gebeurde met allerlei spelen, hap
jes en (alcoholvrije) drankjes en
andere uitbundige activiteiten. De
leiding werd met kleding en al in
het water gesmeten. Eén en ander
duurde tot ver in de kleine uurtjes
en omvatte het eerste deel van de
afsluiting van het zomerkamp
1990. Vanavond volgt het tweede
deel van het slotfeest met een bar
becue.
Gisteren verkneuterden de deel
nemers ach op de afscheidsavond.
Er werden volop plannen gemaakt.
Zelfs dachten de meiden aan een
striptease act a la de Pin-Up Club,
„Daar hebben we toch maar vanaf
gezien," vertelde gisteravond de
veertienjarige Petra van Loenen
uit de Van Tienhovenstraat. „Bij
de knullen zouden misschien hun
ogen uit de kassen vallen. Néé, die
lol gunnen we hen niet. 's Morgens
hebben 2e ons steeds met veel her
rie wakker gemaakt. Dus als straf
stripteasen we niet. Eigen schuld,
dikke bult."
Met roeien en surfen is eergiste
ren de dag volgemaakt. Pas om
half tien werden de eerste kinde
ren die gisteren onder luid gegaap
wakker. Ze hadden voor het eerst
een aaneengesloten nachtrust van
tien uur gemaakt. Eén uur later
werd de brunch verorberd. „Roei
en is het leukste onderdeel van het
kamp," is de ervaring van Petra
van Loen. „Ik heb er wel enkele
blauwe plekken aan overgehou
den, maar ik kan nu met de roei
spanen aardig uit de voeten." Ove
rigens heeft Petra gisteren nauwe
lijks deelgenomen aan het openba
re waterkampleven: haar vriend
bracht een bezoek en dat genoot
bij de tiener voorrang.
Niettemin: „Het kamp is hard-
stikke tof. Een paar jaar geleden
ben ik al eens meegeweest. Dit
kamp is wat mij betreft niet meer
te evenaren. Alleen dat vroege op-,
staan is niks. Daar ga ik van over
m'n nek," aldus de derdejaarsleer
ling van de IHNO in Delft. Leider
Gert-Jan Konijnenburg meldde gis
teravond nog dat de zelfgemaakte
appelmoes van in een boomgaard
'gevonden' appels uitstekend heeft
gesmaakt. „We hebben er rode
kool, karbonade en sla bij gege
ten." En: „Petra heeft vergeten te
zeggen dat we een piratenspel heb
ben gespeeld. Dat betekende elkaar
vanuit de boten op het water beko
gelen met watergevulde luchtbal
lonnen. Het was hardstikke leuk.
Iedereen plofte meerdere keren
overboord. On2e boot dreigde te
zinken toen ik, zwaargewicht, op
de rand ging zitten. Hij liep wel
vul water, maar bleef gelukkig
Irijven."
Roeien, zeilen en surfen. Morgen zit het waterkamp van de
Nieuwlandjeugd erop,
SCHIEDAM Een Gr. lag,
een cabaretavond en een al(Uiten
de feestavond met de nieuwe Ne-,
derlandse ontdekking Marco Bor-
sato. Dit zijn enkele van de ingre-
diëten van de feestweek in de
Blauwe Brug. In verband met het
tienjarig bestaan is het van 25 tot
31 augustus feest in het wijkcen
trum.
Ieder evenement kost maar één
gulden entree. De uiteindelijke op
brengst van de feestweek is be
stemd voor de Hargahoeve, de
Paddenwerkgroep en het Vogela
siel.
Op zaterdag 25 augustus wordt
het feest ingezet met een open dag,
waarbij onder meer Harpe Davids,
de clown Bobo, Los Amigos en
Barbara Fleischmann hun op
wachting zullen maken. De dagen
daarna staan achtereenvolgens op
het programma: een koffieconcert
(zondag), een bridgedrive met
dixieland-band (maandag), een ca
baretavond (dinsdag), jongerendag
(woensdag), een klaverjasdag en
ouderenavond (donderdag).
De week wordt afgesloten met
een feestavond voor iedereen.
Naast van Marco Borsato worden
dan ook optredens verwacht vanm
het Brabants dansorkest Scrabble,
de zanger Cor van Pelt en de trou-
badoursgroep De Gendarmerie.
Toegangskaarten zijn op donder
dag 16 augustus en vanaf maandag
20 augustus verkijgbaar.
r
Nestor van Schiedamse kunstenaars 'debuteerde' als zevenjarige met tekening voor talentenjacht
Door Han yan der Horst
SCHIEDAM Doop, Wiegman,
de nestor van de Schiedamse kun
stenaars, heeft wat te vieren. Drie
kwart* eeuw, geleden zond hij
zevenjarig knaapje als hij was
een tekening in voor de talenten
jacht van een toenmalig weekblad.
Wiegman viel meteen in de prij
zen. Dat was het begin van een
zeer rijk en vooral werkzaam ar
tistiek leven. Op zondag 12 augus
tus begint om twee uur in café Het
Paard op de Hoogstraat een kleine
tentoonstelling van zijn recente
produktie.
Want oök al komt zijn ou
derdom met gebreken de 82-ja-
rige Wiegman is nog lang niet uit
getekend en -geschilderd. Een heel
assortiment brillen ligt klaar op de
werktafel, hulpmiddelen waarmee
Wiegman een blik op het papier
kan werpen.
Hij roept zich het hoopvolle be
gin,, van zijn carrière in herinne
ring. „Het was een schip, een drie
master," vertelt Wiegman. „Geen
wonder, want mijn vader, Gernt
Wiegman was een schepenschil
der. En zo ben ik zoJf ook in het
vak geraakt. Wat deed je toen? Je
ging na de academie werken bij
die decorateursbazen en dat heb ik
ook gedaan. Ik heb nog gewerkt
voor de wereldtentoonstelling in
Antwerpen, voor d_ Nenijto, voor
de Floriade en E'55. Ik ben zelf ge
boren in Delfshaven op de Lieven
Verschuiers trast, maar mijn eerste
atelier had ik op het Haringvliet."
„In een goed atelierstilleven,
frisch en gedurfd," schreef kunst-
ciritcus Wagener van de Maasbode
ergens vér voor de oorlog, „bewijst
Theo Wiegman een flinke portie
talent te hebben geërfd. Het kin
derfiguurtje ging echter nog boven
zijn krachten".
Theo? Wiegman legt uit: „Die
naam 'Doop' hebben de architec
tuurstudenten mij gegeven. Want
ik-was lid van hun vereniging en
ik ging veel om met architecten.
Dat hield verband met de schoon
heidscommissie, Zij moesten van
hun "ontwerpen heel precieze, gelij
kende tekeningen voorieggen. Dan
brachten ze mij de bouwtekenin
gen en ik maakte dan een aquarel.
Zo heb ik nog eens een aquarel ge
maakt van de Hema-flat die ze
toendertijd (1934! red,) op de Koe
markt hebben gebouwd. Ik heb in
die tijd ook veel portretten geschil
derd van allerlei soorten werkers.
Maar ze zijn bij het bombarde
ment van Rotterdam bijna alle
maal verbrand.
Mijn broer werkte voor Philips
en daar raakte een vent zonder
werk. Hij zei: kun je niet samen
met hem een reclamebureautje be
ginnen? Dat hebben we gedaan,
het heeft nog een jaar bestaan. La
Sonnette heette het, de bel. Toen
Doop Wiegman; „Maatschappelijk bekeken heb ik het: misschien niet
zo goed, maar ik vertel je, dat ik van het leven houd, omdat ik van
myn werk houd."
begon de oorlog en was alles afge
lopen. Daarna ben ik op de Passa
ge in Schiedam een kunsthandel
begonnen. Ik weet het nog goed,
op 19 september 1940 ben ik ge
trouwd en hier komen wonen. Dat
wordt straks ook nog een groot
feest: dat ik vijftig jaar getrouwd
ben en in Schiedam woon.
Ik verkocht voornamelijk werk
van mijn vader en van Herman
Paradies en van mijzelf natuurlijk.
Ik geioof, dat ik die winkel twee
ëndertig jaar aangehouden heb.
Daarna heeft mijn zoon Diet er
nog even in gezeten met een gale
rie, maar die had er al gauw geen
zin meer in. Groot gelijk. In de zo
mer gooide ik zelf de zaak altijd
dicht Dan ging ik de polder in,
schilderen, vaak samen met Her
man Paradies. Dat was een goede
kunstenaar. Ik houd van de na
tuur, van de polder. En van oude
plaatsjes. Maar niet van bergen.
Ik ben ook nog een tijd toneel
decorateur geweest. En ik schilder
de de reclameborden van het Mo-
nopole-theater, die oude bioscoop
op de Hoogstraat. Dan kwamen op
donderdagavond de foto's van de
filmsterren en je ging als de sode
mieter aan het werk, want de vol
gende dag moest alles hangen. Ik
kreeg daar vijftien gulden voor.
Daar kon je toendertijd nog wat
mee doen. Toch was het een moei
lijk bestaan."
Een plakboek komt op tafel. Op
12 maart 1955 tekende deze krant
uit de mond van Doop Wiegman
op: „Maatschappelijk bekeken heb
ik het misschien niet zo goed,
maar ik vertel je, dat ik van het
leven houd, omdat ik van mijn
werk houd."
Van de kinderen Wiegman zit
ten er vier in een artistiek vak.
„Die hebben het veel beter dan ik
vroeger," stelt Doop vast. „Die jon
gens die doen het goed. Het is in
het leven zo, je moet goede spon
sors hebben."
Tegenwoordig maakt Wiegman
het liefst aquarellen en monoty
pes. „Dan teken je op een witte
marmeren plaat en dat druk je af
op wit papier. Je doet dat in drie
fasen. Eerst maak je de achter
grond. Aan het eind pas geef je de
donkere tinten weer. Maar het
kan mis gaan. Dan krijg je een val
se afdruk en heb je de hele och
tend voor niks zitten werken."
Het tegenwoordige werk van
Wiegman is deel abstract, deels ge
baseerd op zijn rijke herinnerin
gen. Recent is bijvoorbeeld een
aquarel van een al lang verdwe
nen molen op de Poldervaart, of
een Rotterdams havengezicht dat
aan de jaren twintig doet denken.
„En kijk," zegt Wiegman. „Dit is
de scheepswerf van De Jong, die
weg is. En dat strakke, abstracte
ding daar, is voor het politiebu-
5 reau. Die hebben mij een opdracht
3 gegeven om iets te maken van het
oude politiebureau. Dat hangt nou
bij korpschef Piet van den Hengel
in de kamer. Maar deze krijgen ze
g van mijn cadeau. Als het nieuwe
5 bureau door de minister geopend
33 wordt, dan geef ik het ze.
Mijn vader was er echt een van
de Haagse School.vpie erfenis heb
ik van hem meegekregen. Dat
nieuwe werk, dat is binnen mijn
eigen stijl. Dat ben je zelf."
Wiegman kijkt eens verlangend
naar zijn werktafel. Het is duide
lijk: die gaat door tot zijn laatste
snik.
Theo (Doop) Wiegman exposeert
in Het Paard, Hoogstraat 162,
Schiedam, tot en met 9
september. Zyn werken zijn te
bezichtigen op de openingstijden
van het café. Opening
zondagmiddag 14.00 uur.
SCHIEDAM Voor een inbre
ker was het in de Nicolaas Beets-
straat 'kat-in-het-bakkie'. Na het
openbreken van een woningdeur
trof hij daar allemaal ingepakte
dozen. De bewoner was aan het
verhuizen. De indringer kon op
zijn gemak enkele welgevulde do
zen uitzoeken. Hij koos er enkele
met audio-visuele apparatuur als
inhoud. De waarde van de buit be
draagt elfduizend gulden.
Door Annet van Aarsen
"•VLAARDINGEN**"'^"Aan "de
Zuidbuurt tussen,'Vlaardingen en
Maassluis; verstopt achter een
door graafmachines opgeworpen
wal, is momenteel een internatio
naal groepje archeologie-studenten
met veel enthousiasme in het veen
aan het graven. De zoektocht, die
in totaal zes weken duurt, is naar
overblijfselen uit de romeinse en
ijzertijd. „Ik denk dat we, als we
alles op een rijtje hebben gezet,
een aantal theoriën vooral over
de ijzertijd zullen moeten aan-
passen," voorspelt projectbegeleid
ster Ineke Abbink van de universi
teit van Leiden.
Tot nu toe namen archeologen
aan dat boerderijen in de ijzertijd
niet groepsgewijs gevestigd waren.
Tijdens de opgravingen en veld-
verkenningen ontdekten de onder
zoekers in het gebied echter con
centraties van boerderijen. Nu
moeten ze alleen nog aantonen dat
dezen gelijktijdig in gebruik wa
ren.
De twee vindplaatsen vlak
naast elkaar gelegen zijn inmid
dels duidelijk waar te nemen. Van
acht tot vijf zijn de studenten er
aan het werk, 's avonds trekken
zij zich terug in een nabijgelegen
boerderij, die beschikbaar is ge
steld door Beheer Landbouwgron
den. „We hebben het hier prima
voor elkaar," meent Andy, tweede
jaars student aan de Exeter Uni
versiteit in Engeland. „Vorig jaar
heb ik meegedaan aan opgravin
gen in Noord Wales. Four weeks
in a tent."
Net als de andere studenten
neemt hij deel aan de 'Wetland-
course', een intensieve cursus van
twee weken over archeologie in
natte gebieden. De 'course' is een
gezamelijk project van een Deense
en een Ierse Universiteit, de Exe
ter- en de Rijksuniversiteit van
Leiden. Als afsluiting van de cur
sus wordt er elk jaar in één van de
vier landen een buiten-project op
gezet. De EEG financiëert de op
gravingen grotendeels via het
Erasmus-fonds.
De Rijksuniversiteit van Leiden
werkt daarnaast ook nauw samen
met de Universiteit van Amster
dam. In het algemeen richt de eer
ste zich vooral op opgravingen van
ijzertijd-overblijfselen terwijl de
Amsterdamse universiteit de vond
sten uit de romeinse tijd nauw in
de gaten houdt.
Omdat de groep van Abbink
min of meer bij toeval tegen de
overblijfselen uit de romeinse pe
riode aanliep, ken ze ook hier aan
de slag. Het vinden van de resten
kwam eigenlijk als een verrassing
omdat er in het gebied nog maar
weihig bewoning uit deze periode
is aangetroffen. De vondsten wij
zen echter overduidelijk naar in
vloeden-van :het Romeinse Rijk. Zo
haalden de stüdenten bijvoorbeeld
'romeinse' import naar boven:
scherven van aardewerk dat in
het Italië van iets na de eeuwwis
seling is vervaardigd.
De Zuidbuurt behoorde dan ook
in de periode van het Romeinse
Rijk tot 'bezet' gebied. Door de res
ten, die tijdens het project woden
ontdekt, hopen de studenten en
htm begeleiders meer zicht te krij
gen op de relatie tussen de oor
spronkelijke bewoners en de bezet
ters.
Voor de studenten is het veld
werk een belangrijk onderdeel van
hun studie. Archeologie studeren
is zeker niet alleen met je neus in
de boeken zitten, benadrukt Ineke
Abbink. „Een project als dit geldt
is het practicum van de studie, een
essentieel onderdeel. De studenten
moeten niet alleen de theorie ken
nen, ze moeten ook kunnen opgra
ven."
Veel mensen denken bij archeo
logie aan stoffige types die met
tropenhelm op het hoofd en knie
broek om de benen op zoek zijn
naar het goud van de farao. Van
deze beeldvorming klopt volgens
de studenten en hun begeleiders
echter niet veel. Egyptologie is
slechts een klein onderdeel van
het vak. De prehistorische archeo
logie en dan met name de Wet-
lands-riohting maakt een enorme
opgang.
Ook Tina, vorig jaar afgestu
deerd aan de Universiteit van Exe
ter, koos voor prehistorische ar
cheologie. Ze zou zo kunnen zijn
weggelopen uit een film van India
na Jones maar zag niets in dat
soort romantische avonturen. Ze
specialiceert zich momenteel in
het gebruik van textiel in de pre
historie. Het project aan de Zuid
buurt is daarom ontzettend inte
ressant voor haar.
Hoewel het gros van de studen
ten momenteel de romeinse vind
plaats (ongeveer honderd na Chris
tus) voorzichtig afgraaft, concen
treert Tina zich voornamelijk op
de kuil ernaast, waar de resten on
geveer twee eeuwen ouder zijn.
Textiel-resten heeft ze nog niet ge
vonden maar ze blijft hopen. „Tij
dens opgravingen in de Foppenpol
der, twee jaar geleden, kwamen
dit soort resten wel naar boven,"
aldus Tina.
Nu is 2e bezig een punt-opgra-
ving te maken op de plaats waar
een dikke eeuwenoude steunbalk
van een boerderij uit de ijzertijd
in de grond zit. Om haar heen in
de kuil tekenen zich de contouren
af van kleinere paaltjes, waartus
sen vroeger riet en biezen werden
gevlochten. De op deze manier ge
maakte 'matten' deden dienst als
boerderijwand.
10ok gevonden öp de ijzertijd-lo
catie zijn resten van vloermatten,
die door de bewoners werden ge
bruikt. De matten werden vervaar
digd van laagjes riet en biezen,
met eventueel daartussen laagjes
mest. Deze vorm van vloerbedek
king zorgde er voor dat de bodem
(veen) niet volledig werd stukgelo
pen. Over de eerste lagen vloerbe
dekking werden wanneer nodig
nieuwe lagen aangebracht.
Maar ook grondmonsters trek
ken de belangstelling van de ar
cheologen. Door zaad- en voedsel-
resten, die zich daarin bevinden,
kunnen ze afleiden hoe de bewo
ners hebben geleefd. Abbink: „Een
lekkere mesdaag is me eigenlijk
meer waard dan bijvoorbeeld een
flinke goudvondst in een tempel
ooit voor me zou betekenen. De
waarde van de vondst voor ar
cheologen wordt bepaald door de
informatie die je er uit kunt ha
len."
Voor Gary is één van de inte
ressantste aspecten van de opgra
vingen in de Zuidbuurt, de staat
waarin de vondsten verkeren.
„Het is echt verbazingwekkend
om te zien hoe goed alles bewaard
is gebleven in deze grond." De na
tuurlijke conservatie van oude res
ten in veen en andere natte gebie
den is er juist de oorzaak van,
waarom het Wetlands-onderded
van de archeologie steeds meer in
de belangstelling komt te staan.
„2ou je gaan graven in de zand
gronden van Brabant, dan kan je
er zeker van zijn dat je er weinig
of niets ontdekt," aldus Abbink.
„Maar hier in dit vochtige gebied
komt alles gaaf naar boven. We
vinden koeiemest, dat bij wijze
van spreken zo groen is alsof het
gisteren daar terecht is gekomen
Goede staat of niet, feit blijft
dat de bodem op de plaats van de
opgravingen veel te leiden heeft
gehad van bemalingen, die de laat
ste periode zijn uitgevoerd. Tot
een diepte van ongeveer een meter
zitten er droogtescheuren in de
grond. De twee vindplaatsen lig
gen midden in het reconstructiege
bied Midden Delfland. De werk
zaamheden in dit gebied zorgen
voor de nodige verstoringen.
Iets noordelijker van de opgra
vingen, zo weet Ineke, hebben de
graafmachines enkele tientallen
plaatsen, waar in de ijzertijd be
woning (in de vorm van boerderij
en) was, onherkenbaar veranderd.
Toch levert het project, waar de
groep studenten mee bezig is, ma
teriaal voor jaren onderzoek en re
constructie op.
„Dat hebben de meeste mensen
met in de gaten," aldus Abbink.
Bs> 5-5
I5fc>v\.
JS?>
|«f
\fW »S' f
