De Kunst komt tot ons. 14e Jaargang 21 September 1951 No 14 ORGAAN VAN EN VOOR HET PERSONEEL VAN WILTON-FIJENOORD, SCHIEDAM Redactie-commissJei L. Giphart, C. Keyzer, J. Koppe, J. W. Weber. Redactie-adresi Afd. Sociale Zaken Opening tentoonstelling op de werf W ilton-Fijenoord. Op Vrijdag, 14 September, opende één der directeuren van W.F., de heer Ir B. Wilton, een tentoonstelling, die wat de aard betreft de eerste is in de geschiedenis van W.F. De heer Wilton heette de genodigden welkom en noemde deze tentoonstelling, die door de Stichting „Kunst en Gezin" is georganiseerd, een experiment. Hij hoopte echter, dat het bij deze eersteling niet zal blijven, maar dat hangt geheel af van ons zelf: is er genoeg belang stelling van de zijde der werknemers in het bedrijf, dan kan men zeker verder gaan op deze weg. Het doel is naast andere reeds bestaande mogelijkheden buiten het dagelijks werk iets te vinden, dat bevrediging en ontspanning kan schenken. Daaraan werkt het bedrijf gaarne mede. Daarna sprak de heer Penning, die als kunst insider enkele bijzonderheden vertelde over kunst en over de nu geopende tentoonstelling. Hij dankte allen, die hadden medegewerkt aan de totstandkoming. De animo voor de hedendaagse kunst aan te kweken is de opzet van dit experiment, ofschoon de tentoonstelling niet op een volledig beeld van onze moderne kunst kan bogen. Met opzet heeft men echter de ultra-moderne kunstuitin gen nog niet tentoongesteld. Tenslotte vroeg de spreker clementie van allen voor eventueel gemaakte fouten. Dan volgde de rondwandeling langs de ten toongestelde kunstwerken en wie het geluk ten deel viel om een bewonderaar in zijn omge ving te hebben, kon genieten van diens enthousiasme. Op de redactie van een personeelsblad rust tenslotte de plicht om de goedbedoelde pogin gen van de Stichting „Kunst en Gezin" in de mate van het mogelijke te ondersteunen en wij willen niet nalaten om onze werknemers op te wekken de tentoonstelling te bezichtigen en daar eens te trachten zich in te leven in de gevoelens (en gedachten!) van de scheppers van de tentoongestelde werken en hen te be grijpen. En al zal men dan niet dadelijk kun nen zeggen: dat is de ware kunst en zó moet het zijn, men zal toch zeker zijn geest ver rijken, omdat er „gedachtenwisseling" heeft bestaan tussen ons en „de Kunst". „Kunst zon der Volk" is al even waardeloos als „Volk zonder Kunst en dan bedoelen wij inderdaad ook een zo groot mogelijk deel van het Volk. G. Het ligt in de bedoeling op Zaterdagmiddag, 22 September, van 36 uur, voor personeel en familieleden de tentoonstelling open te stellen. De heer Penning, van wiens hand in dit blad een artikel over Schilderkunst is afgedrukt, zal hier een inleiding houden. Gedurende circa 4 weken blijven de tentoonge stelde werken te bezichtigen in schafttijd voor het gehele personeel. WAT IS SCHILDEREN? Schilderen, dat doen in ons land niet alleen een groot aantal beroepskunstenaars, maar ook nog een menigte amateurs. Hoe dikwijls hoort een schilder, die ergens buiten zijn ezel heeft opgezet en een landschap aan het maken is, van één van de nieuwsgierigen, die steevast door zijn bezigheid worden aangetrokken, de bekentenis, dat hij er ook zo'n liefhebberij in heeft. Meestal blijft het bij zulke liefhebbers bij het naschilderen van plaatjes, maar dikwijls worden toch ook ernstige pogingen gewaagd om stillevens, landschappen of portretten naar de natuur te maken. Hoe komt het, dat zoveel mensen zich aldus met de schilderkunst bezig houden? Is het voor de meesten niet meer dan een hobby, zoals knutselen, vissen of kaart spelen voor anderen? Natuurlijk is de vrije tijdsbesteding niets anders. Toch is er nog een andere reden, waarom de schilderenthousias ten gegrepen worden. Ieder mens heeft de be hoefte om van de dingen, die hij ziet en mooi vindt, een blijvende herinnering te bewaren. Tegenwoordig neem je daarom op je uitstapjes een kiektoestel mee en je maakt op mooie plekjes plaatjes van je bevallig gegroepeerde familieleden of vrienden. Als je geen fototoestel bezit koop je toch op zijn minst ansichtkaarten, die later vergeten in de een of andere lade blijven liggen. Hoeveel meer voldoening geeft echter een zelf gemaakte tekening of schilderij, waarop geploeterd is en waaruit tenslotte iets groeit, dat met trots zélf gemaakt genoemd kan worden. Er is nog een reden voor de aantrekkelijkheid van het schilderen. Ieder mens heeft óók de behoefte om met anderen van gedachten te wisselen. Alléén een reis, een uitstapje maken, naar de bioscoop gaan, is maar half. Je moet over wat je gezien en meegemaakt hebt kunnen praten; je eigen indrukken verge lijken met die van anderen. Welnu, schilderen is óók een vorm van je mening, je gevoelens uit te drukken. Juist dit laatste is vooral een kenmerk van kunst. De eerstgenoemde reden, het willen hebben van een souvenir aan iets moois, dat je gezien hebt, kan alleen dan tot kunst worden, als het erom gaat, de gevoelens die bij dat zien ondergaan werden, uit te beeldpri. Dat is het grote misverstand, waar-

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Wilton Fijenoord Nieuws | 1951 | | pagina 1