Werf» kantoor en werkplaats
Joh. v. P.
A. v. Ekelenburg, voorman bouwbedrijf 9046
W. H. Keur, voorman zandbereider 2647
B. Beckerschmidt, voorman zandbereider 5813
L. Doornheim, leerling vormer.
F. Sparreboom, veiligheidsinspecteur.
Werf Rotterdam:
de Heren:
J. H. Wilton, bedrijfsleider (voorz.).
A. P. v. Kempen, baas afd. Electr.
J. v. Houwelingen, baas afd. Geschut.
F. W. Friedel, afd. Onderhoud.
A. v. Baarle, bankwerker 6461
L. Lubeek, kopersl.-fitter 3583
T. Meerkerk, ijzerwerker 4738
C. Brouwershaven, timmerman 7359
C. C. v. Zutphen, stellingmaker 4738
W. Post, lasser 7086
A. de Jong, houten scheepmaker 7733
F. Sparreboom, veiligheidsinspecteur.
VEILIG WERKEN EN HUMANITEIT.
De laatste maand van het jaar is voor velen
een moeilijke maand. Immers December telt zo
veel bijzondere dagen: St. Nicolaas, Kerstmis,
Oude Jaar. dagen, die naar inhoud en karakter
nogal wat uiteenlopen, maar die dit gemeen
hebben, dat zij alleen vragen om de gesloten
levenskring van gezin en familie.
Daar is de vreugde van het St. Nicolaasfeest,
vreugde zeker niet alleen voor kinderen, wan
neer surprise en geschenk teken zijn van blij
aan elkander denken en zich met elkander
verbonden weten.
Daar is Kerstmis, zeker allereerst een gods
dienstig, kerkelijk feest, wanneer de heilige
stilte van de Kerstnacht zich als het ware
opnieuw aan de wereld mededeelt en zijn
geschenk dankbaarheid en blijdschap wekt in
vele mensenharten.
Daar is tenslotte Oudejaarsavond met zijn wee
moedvolle stemming, wanneer het verleden aan
ons oog voorbij gaat en de tijd ons zijn
ernstige taal laat horen. Toch een avond, die
wij niet graag zouden missen in ons leven
en die wijding en rijkdom krijgt wanneer de
eeuwigheid de tijd doordringt.
Moeilijk zijn deze dagen voor velen en zij
zien er tegen op. Men denke in dit geval aan
hen, wier levenskring gevoelig werd geschon
den. Het lijkt wel. of zij er dan te smartelijker
aan worden herinnerd1 wat hun ontvallen moest.
Het is mede in verband met het bovenaange
haalde, dat wij ons gelukkig mogen prijzen
dat het aantal ongevallen in ons bedrijf belang
rijk is beperkt. Ook het aantal verletdagen
was weer belangrijk minder dan het gepasseerde
jaar, allemaal symptomen, dat er minder leed,
smart en pijn werd geleden. Hiermede zijn wij
dus gekomen aan de humane of menselijke
factor van het veiligheidswerk. Zeker, wij
zullen in de huidige samenleving niet ontkomen
aan de economische factor, maar voor ons
moet vooral nu het menselijke toch voorop
staan. Wij weten wel, dat de ene mens de
andere een wolf is, daarom gaat het immers nu
zo „goed" in ons lieve wereldje. Bedenkt
echter wel: deze wereld zal menselijk zijn of zij
zal niet zijn. Wij schrijven dit alles omdat het
zo heel belangrijk is hoe de geest is voor
veilig werken en het is de geest in ons bedrijf
onderling, waaraan nog wel wat veranderen
moet. Een drukkende, ongezond geestelijke ar
beidssfeer drukt haar stempel op de wer
kende mens. Vitterige, pingelende en bekrom
pen leiders maken stiekeme en onwillige wer
kers. Iedere daad lokt nu eenmaal bepaalde
reacties uit. Mensen, die klein gehouden wor
den of louter als machine worden beschouwd,
tonen doorgaans gebrek aan initiatief en ver
antwoordelijkheidsbesef. De mens is nu eenmaal
een sociaal wezen, het product van de samen
leving. Mensen, die beknibbeld worden, in on
zekerheid verkeren of op wier rechten en pri
vileges inbreuk wordt gemaakt, sluiten zich
aaneen en zoeken zich te wreken. Wij leven
met ons bedrijf nu eenmaal op geen eilandje
in deze wereld en er komen ook nog verkeerde
toestanden voor, hoe zou het anders? Toch
weigeren wij beslist nihilistische gedachten te
aanvaarden of te denken, daaraan is toch niets
te doen. Wij zeggen het religieus zo: Het werk,
dat met deze wereld werd begonnen, zal niet
worden losgelaten. Daarom, allen die van
goeden wille zijn roepen wij op om de geest
in ons bedrijf nog meer te verbeteren, in het
belang van de veiligheid, dat tegelijkertijd
het belang is van ons bedrijf en dus van ons
allen om tot meer menselijke verhoudingen
te komen. Wij eindigen aldus:
Voorwaarts wakk're strijders, vrienden groot
en klein
Laat ons blij en krachtig, laat ons hoopvol zijn.
Vast aaneengesloten, één van doel en zin,
Treden wij de wereld en haar wijde kamp
plaats in.
Komt dan kameraden, gordt U aan ten strijd:
Aan de taak der liefde zij Uw hart gewijd.
Sp.
BEDRIJVIGHEID JES.
Reeds van een reeks jaren kenmerkt zich het
einde als een tijdperk van bijeenkomsten en
feesten voor velen van de werknemers van
W.F. En dan bedoelen wij hier niet in de
eerste plaats de feesten of bijeenkomsten met
een algemeen nationaal en internationaal ka
rakter, zoals Kerstmis en Nieuwjaar, maar
meer interne. Wij kennen in de laatste jaren
een reeks levens- en vreugdeuitingen voor de
gemeenschap W.F., die de laatste twee maan
den van het jaar regelmatig plaatshebben.
Daar is dan het uitreiken van diploma's aan
geslaagde leerlingen der bedrijfsschool. Dan
zijn er de Sinterklaasfeesten voor onze kinde
ren als algemene feesten. Verder de feestelijke
bijeenkomsten van de grote vereniging W.F.,
elk volgens de aard der afdelingen en wij den
ken daarbij aan Zwemfeest in het Sportfond-
senbad. Cabaretavond in de Rivièrahal, beide
grote gebeurtenissen voor de betreffende afde
lingen. Tenslotte is er in dit najaar feest ge
weest voor de gepensionneerden en werd
een bedrijfsfilm in Musis Sacrum gegeven voor
vele genodigden, onder auspiciën van de
Directie.
Alzo hebben velen onzer weer kunnen kennis
nemen van een respectabel aantal zeer ge
varieerde uitingen van leven en gezond-zijn
van W.F. in bedrijfsaangelegenheden en in de
personeelsvereniging.
Als nu straks nog zal mogen blijken, dat W.F.
als onderneming zich in een goede ge
zondheid mag verheugen, welnu, dan gaan we
langzaamaan de gelukwensen voor 1952 maar
gereedmaken en eindigen met: tussen een onge
rechtvaardigd pessimisme en een ongezond
optimisme ligt een gulden middenweg.
WAT ZEGT EEN NAAM!
O. en A. gaf Zaterdag 8 December haar jaar
lijkse cabaretavond in de Rivièra-hal te Rotter
dam en het programma vermeldde onder meer:
,,De Wilton's, acrobatiek aan de rekstok".
En dus was het helemaal niet vreemd dat
toen de beide acrobaten hun werk op het toneel
demonstreerden een jongetje aan zijn vader
vroeg: „Zeg, Va, wie van die twee is nu Bart
Wilton?"
Tussen haakjes: om vragen en misverstand te
voorkomen: het werk aan de rekstok was goed!
B.
PECH!
Dat in vele gevallen de sociale voorzieningen
in ons bedrijf beter zijn dan vroeger, kan alge
meen bekend worden geacht. Er is nog wel het
een en ander te wensen en dit zal altijd wel
zo blijven, maar hoe dan ook, verbeteringen
zijn er, denken we b.v. maar eens aan de
kleedkasten en aan de wasgelegenheden.
Wat deze laatste betreft, er zijn „moderne"
mensen, die niet huiswaarts keren of zij moe
ten zich eerst behoorlijk hebben opgeknapt.
Je zou zo denken dat velen van hen recht
streeks van de werf hun meisje tegemoet gaan,
zó'n werk maken zij er van. Maar er zijn
eveneens ouderen, huisvaders, die zulke snode
plannen allang vergeten zijn. Ook zij poetsen
en doffen zich op, om helder en schoon bij
moeder de vrouw aan te komen.
Natuurlijk zijn er ook „conservatieven", die
het zo nauw niet nemen. Was er een 25-tal
jaren geen lid van de Buitenbankwerkers-ploeg
in Rotterdam, die men heel spontaan „Sneeuw
witje" noemde, omdat hij er zo fris en helder
uitzag? Hij was met geen tang aan te pakken!
Zeker, de omstandigheden lagen toen wel
anders dan heden ten dage. Hoewel, ook nu
zijn er nog wel die vuil en zwart van hun
werk linea recta naar huis gaan en niet de
moeite nemen zich iet of wat te reinigen.
Maar om deze laatste categorie gaat het nu
niet, het gaat om de modernen, want die had
den Dinsdag 16 October wat je noemt PECH.
Laat toen de waterleiding op de werf defect
zijn, met het gevolg dat ook de wasgelegen
heden die avond zonder water en dus buiten
werking waren.
Wassen zonder water, tja dat gaat nu een
maal niet, hoewelhet moet niet lang
geleden gebeurd zijn dat een sollicitant, ter
keuring bij de dokter, in het kleedhokje „ge
schaakt" werd dat hij zich met speeksel stond
te reinigen. Hij was, wat je noemt, een vies
peuk en gelukkig een uitzondering! Wij ver
moeden dat hij afgekeurd is!
Maar het werd die Dinsdagavond dus geen
schoonmaak en het slot was dat men min of
meer voor schut liep, het lag er maar aan
wat voor werk men die dag had verricht.
Stelt U voor, „als heer vermomd" met be
hoorlijk overhemd, idem boord, das, hoed,
„uitloop-kloffie" en dan met een „hard-stikke"
vuil gezicht en handen mogelijk helemaal naar
Kralingen, Rotterdam-Zuid of welke uithoek
dan ook. Je voelde je vies, je liep vies in de
gaten, neen, het was geen werk. Er waren
er bij die voelden zich Zwarte Piet in een
C A'tje.
Dat je maats, heel hartelijk, vroegen: „zeg,
werk jij ook bij Junius?" vond je nog niet zó
erg, maar het gemopper van moeder de vrouw,
die vrouwen-eigen -niet eerst informeerde,
maar direct tot de aanval over ging en je
aan je verstand trachtte te brengen dat dat
geen werk was „om zo je goeie goed er aan
te wagen", dat laatste deed de deur dicht.
Het was en bleef pech die avond.
B.
DIE THIJS
Thijsje Link wou goochem wezen
Zei: ,,'t Sparen heeft geen nut,
's Zomers moet je al gaan pezen
Voor een tien of twaalf mud.
Tijd genoeg als het gaat vriezen,
'k Haal dan gauw een enkle zak.
Ik kan zelfs papieren kiezen.
Geen kolenstof, wat een gemak.
'k Zit niet vol met dure kolen.
'k Heb me heus niet uitgesloofd.
Andren hebben onverholen
Zich zelf een dure kool gestoofd!"
Maar Thijsje, als het kwik gaat dalen,
Het vervoer is stopgezet,
Waar moet je dan je kolen halen,
Heb je daar wel op gelet?
En je loopt op zoek naar kolen
(Bij vorst is die kans zeer groot)
Door de straten heen te dolen,
Dandan zit ie in de boot
Beter kan je weeklijks sparen.
Kolen zomers thuis is wijs.
'k Durf je daarom te verklaren,
Je bent een eigenwijze Thijs.
Je antwoord wil ik niet verzwijgen.
Ik bleef van verwondering staan.
„Laat voor mijn part 't kwik dan stijgen"
En mopprend ben je weggegaan.
'k Stond daar en ik zuchtte even.
Wat een gemaklijke natuur.
Straks kindren, die van koude beven.
Het bracht me zelf haast in vuur.
Daarom wil 'k een verlanglijst schrijven
Voor zo'n gezin met weinig stook,
Dat de kou wat weg mag blijven,
Wantdan profiteer ik ook.
