VERENIGING W.F,
Werf, kantoor en werkplaats
Als bij alle vergiftigingen de zaak een wat
sneller verloop had zouden de mensen wel wat
voorzichtiger zijn, maar nu merk je het niet
zo, omdat het zo langzaam gaat. Als je tien
geboden met menie of andere verf zitten en je
eet je sneedje brood en je krijgt dan een heel
klein beetje van dat spul naar binnen, nou ja,
dan duurt het een hele poos eer je er last van
krijgt, maar het zal zich op de duur wreken.
Daarom: gebruik minstens een papiertje bij het
naar binnen werken van je brood. Menie op je
brood is niet hygiënisch en rein, maar een
vriend van „magere Hein".
HET VERVOER VAN PLATEN IN DE
SCHEEPSBOUWLOODS EN ELDERS.
Daar moet U vast eens wat over schrijven,
hebben verschillende medewerkers gevraagd,
daar is nog wel een steekje aan los. Er wordt
dan meestal een tikkeltje overdreven, maar in
de overdrijving ligt de waarheid zullen we
maar denken.
Moeten platen in de scheepsbouwloods en op
andere plaatsen worden vervoerd dan doen
we dit als deze horizontaal worden vertranspor-
teerd, indien mogelijk met de zgn. viersprong
of per balans. Het materiaal wordt hierdoor
niet beschadigd en men doet het zo veilig
mogelijk.
De viersprong is een samenstel van kettingen
en staaldraden met klauwen, welke laatste om
de plaat grijpen. De staaldraden kunnen naar
de lengte van de plaat worden opgekort. Nou
zijn er van die gemakzuchtige medewerkers,
die de staaldraden met klauwen niet gebruiken
en de plaat enkel in de kettingklauwen hangen,
waardoor zo'n plaat z'n evenwicht kan ver
liezen en er uit kan vallen met alle gevolgen
van dien.
Wordt de klauw niet voldoende op de plaat
geschoven, dan wordt zo'n klauw verkeerd be
last. Kan men de staaldraadklauwen niet ge
bruiken doordat de plaat te klein is of een
buitenissige vorm heeft, dan moet men de plaat
in balans houden en dan niet er achter lopen,
maar opzij, zodat men kan zien waar men
loopt. Wanneer men er achter loopt wordt het
onvermijdelijk vallen. Ook is het van groot
belang hoe de klauwen na het gebruik worden
opgehangen. Hang ze op, dat een volgende ge
bruiker deze niet op zijn pet krijgt, dat is ook
al enkele malen gebeurd.
Zodat we maar zeggen willen: „Beter in-voor-
zichtig dan invalide!"!"
Sp.
BEDRIJVIGHEIDJES.
Dit rubriekje is korte tijd geleden als nieuwe
ling toegevoegd aan de andere en zou dan
dienen om zeer in het algemeen vermeldens
waardige feiten in en om het bedrijf in het kort
onze lezers voor te zetten. En dus feiten en
dingen in de ruimste zin genomen. Er werd
reeds geschreven over prestaties onzer bedrijfs-
school. over jubilea en daarmee samenhangende
opwellingen, over betrekkelijkheid van sommige
voor ons geldende begrippen enz. enz. Hier en
daar zelfs min of meer wijsgerig, in zoverre wij
scheepsbouwers wijsgerig kunnen zijn.
De redactie echter, riep ook de hulp in van
iedereen en allen, want U zult het met de
redactie eens zijn, dat men kwalijk alleen op
de zienswijze en vindingrijkheid van deze kleine
schaar kan steunen.
En nu moet het maar eens even worden ge
zegd: de medewerking uit werkplaatsen, kan
toren en werf t.o.v. deze rubriek is allerminst
daverend te noemen!
Gebeurt er niets bij U, afd. 1, 2, 3, 4, 5 enz.
enz. tot 95 toe?
Is het leven bij U zo eenvoudig en gelijkmatig,
dat het in feite dan vervelend zou zijn? Dat
kunnen wij niet aannemen. Is er geen belang
stelling voor sommige gebeurtenissen in en om
het bedrijf? Wij nemen het niet aan, want de
aanwezigheid van duizenden toeschouwers bij
de stapelloop van de „Maasdam" bewees het
tegendeel. Al met al:
Pakt de pen eens, beste luiden,
En vertelt ons dan eens iets,
Want Uw zwijgen kan beduiden,
Dat wij leven hier om niets.
Er valt heus wel iets te schrijven
Over taak, die zwaar kan zijn,
Over 't werk in de bedrijven,
Over vreugde en wat pijn
Bij het draaien aan de banken,
Bij het knarsen van een kraan,
Bij het spatten van de vonken,
Bij het werk- en huiswaarts gaan.
Och dan kan het toch gebeuren,
Dat opeens komt: Het Idee.
Waarom zal 'k nog langer zeuren.
Pakt de pen: Vooruit ermee!
Men vraagt soms meer nadat ik enk'le
woorden
Op rijm en maat 't papier heb toevertrouwd.
Ik wilde, dat U nimmer van mij hoorde
Nu ik in 't hart van Dichters heb geschouwd.
Ik kan maar beter zwijgen, want die velen,
Zij hebben 't al gezegd, véél beter, in hun lied.
Waarom zal ik wat dwaas voor
dichter spelen.
Als ik van Beeld en Taal door Hen geniet?
Zij hebben al hun liedren uitgezongen
En voerden mij van d'hoogste top van Vreugd
Tot diepste Smart, in woorden saamgedrongen.
Dit aan te vullen met gerijmel is geen deugd.
G.
IN MEMORIAM.
Met leedwezen geven wij kennis van
het overlijden van:
W. A. MURK
die als scheepsbeschieter bij de on
derneming gewerkt heeft (overleden
19—4—'52,
P. KOOL
oud-werknemer, die gedurende 11 jaar
de onderneming als scheepsbeschieter
heeft gediend (overleden 24—4'52.)
H. v. d. BERG
oud-werknemer, die gedurende 42 jaar
als sjouwer zijn krachten aan het be
drijf heeft gegeven (overleden 25-4-'52.)
Hun nagedachtenis zal door ons in
ere gehouden worden.
DANKBETUIGINGEN.
Ondergetekende betuigt hiermede, ook namens
zijn vrouw, zijn hartelijke dank aan directie,
chefs, bazen en collega's voor de waarderende
woorden, prachtige cadeaux en bloemen, welke
hij mocht ontvangen ter gelegenheid van zijn
jubileum.
C. J. VUYK.
Ondergetekende betuigt hiermede, ook namens
zijn echtgenote en kinderen, zijn hartelijke dank
aan directie, chefs, bazen en alle leden van de
„Tolerans" voor hun belangstelling en cadeaux
ter gelegenheid van zijn 25-jarig jubileum.
J. LE PAIR.
Bij deze zeg ik, ook namens mijn kinderen,
hartelijk dank aan de directie en de leden van
het personeel van Wilton-Fyenoord, die blijk
hebben gegeven van medeleven bij het over
lijden van onze Man en Vader.
Wed. C. VAN AS-Hoppe.
Ondergetekende betuigt, mede namens zijn
vrouw en kinderen, zijn hartelijke dank aan
directie, chefs, bazen en voorlieden voor de
waarderende woorden en de belangstelling
welke hij mocht ontvangen ter gelegenheid van
zijn 25-jarig jubileum.
M. SCHAAR.
Met dankbaarheid wil ik, op rijm, herdenken
De goede woorden, bloemen en de velerlei
geschenken,
Die hoofd en hart en huis op deze dag
verrijkten,
Toen ik het punt van 25 jaren W.F.-dienst
bereikte.
Ik dank directie, chefs en alle vrinden.
Een zelfde Taak en Doel kan vele
mensen binden
Ik dank Redactieleden en de twee besturen
In d' hoop, dat deze binding lange nog
zal duren
En zeg tenslotte namens al mijn huisgenoten:
Dit onvergeeflijk feit werd veilig in ons
hart besloten!
L. GIPHART.
AFD. O. EN A.
Op 10, 15 en 16 April heeft O. en A. het on
verdeelde genoegen gehad de bekende Rotter
damse voordrachtkunstenaar de Heer van
Elsacker vóór de pauze te mogen horen in een
prachtig repertoire dat zorgvuldig was afge
stemd op de zeer gevariëerde samenstelling
van onze afdeling.
In het gevoelige stukje van A. M. de Jong
de eerste lange broek voelden we mede
met het leed van Jan, de arbeidersjongen,
terwijl de sublieme voordracht van Stromans
schets: „Kleine diefjes worden groot", de toe
hoorders volkomen bevredigden, in het tragi
sche, zowel als in het komische gedeelte.
Ook „Ruzie" van Heyermans werd een levend
stuk werkelijkheid, zoals het door van Elsacker
werd gebracht.
Tenslotte van Ina v. d. Beugel het humoristi
sche: „Mannen over vrouwen en omgekeerd".
Een prachtig voorprogramma waarbij de in woor
den uitgebeelde gestalten door de Heer van
Elsacker tot leven werden gewekt.
De sobere onderstreping van het gesproken
woord met enkele simpele gebaren, die niets
toneelachtigs hebben, tonen duidelijk dat van
Elsacker tot in de finesses zijn rol beheerst,
de personen uit zijn repertoire in hart en
nieren kent en voor ons neerzet, als 't ware
in levende lijve.
Na de pauze draaide de film „Walvis in Zicht"
die werd ingeleid door de Heer Brunik ex-
hoofd-machinist van de „Willem Barendsz".
In een korte schets vertelde hij ons wetens
waardigheden over de walvissen, de jacht
daarop, de ontleding en bereiding, waardoor
verschillende gebeurtenissen in de film een
duidelijker begrip achterlieten.
De film zelf is „af" en men leeft van begin
tot einde mede met onze mannen in de hel
van ijs en sneeuw.
Deze film is een reportage van Nederlandse
mannen, die onder de moeilijkste omstandig
heden ontzaglijk veel werk moeten verzetten.
Romantiek is er niet bij: alles is hard en koud
als het poolijs.
En toch weten de bewoners van de Willem
Barendsz zich in hun vrije uren wel te ver
maken.
Het waren voor O. en A. goede avonden
en de talloze complimenten gaven het bestuur
de zekerheid dat de bezoekers het gebodene
zeer op prijs stelden.
