DE GLOXINIA.
Nu is het de tijd om voor moeder de vrouw
een Gloxinia te kopen. Er wordt dikwijls
gezegd: „Dat is zo'n lastige plant", maar met
wat zorg kunt U er jaren plezier van hebben.
Als U tot het kopen van een Gloxinia over
gaat, koop dan niet een plant, die in volle
bloei staat, maar liever een plant met een
enkele bloem en flink wat knoppen, daar hebt
U veel langer plezier van. De beste plaats
voor de Gloxinia is in een vensterbank op het
Noord-Oosten. Op die plaats zal zij U niet
teleurstellen. Een venster op het Zuiden is ook
te gebruiken, maar dan moet U haar toch
tegen de ergste zon beschermen. Voorzie de
plant tijdens de bloei regelmatig van water,
liefst op kamertemperatuur, want aan koud
water heeft ze een hekel. Geef haar elke week
wat kunstmest, niet te sterk. Een theelepeltje
op een liter water. Een liter is voldoende voor
20 planten. Geef deze oplossing nooit aan een
droge plant, dus eerst de plant gieten. Na de
bloei moet de plant afsterven. Dit moet lang
zaam gaan. Drie weken na de bloei geeft U
nog geregeld water en mest en daarna gelei
delijk minder water en geen mest meer. Het
blad wordt dan bruin en sterft af. U plaatst
de plant dan in een kast (huiskamerkast),
daar blijft ze heel de winter staan, maar vol
strekt geen water geven. In het voorjaar haalt
U de knol uit de pot en plaatst deze op een
bloemschotel, die gevuld is met vochtige turf
molm, zodat net de bovenkant eruit komt.
Plaats de knol in een goed verwarmd vertrek
en houd de turfmolm steeds vochtig. Na een
dag of tien ziet U groei in de knol komen.
Zijn de scheutjes plm. 6 cm, dan plaatst U de
knol weer in de bloempot, zodat de knol net
onder de grond komt. Men gebruikt daarvoor
bloemistaarde. Men giet en mest weer normaal
en in de zomer bezit U weer een prachtplant
met bloemen.
VERTROUWEN.
Iets over VERTROUWEN, werkers van W.F.
en particulieren bij W.F. werkzaam!
Op Vrijdag, 20 Juni j.L, is mij iets overkomen,
dat mijn vertrouwen zeer heeft geschokt.
Ik was werkzaam op de „Angelo Parodi" in
dok 3 en merkte bij de middagschaft, dat uit
de gereedschapkist, die beneden in de gang
bij de stores stond, mijn actetas met inhoud
(sigarenaansteker 2.50, doos met shag,
schoenlepel, middagboterhammen fles drin
ken) verdwenen was. De tas, die zo goed als
nieuw was, kostte 37.50.
Hierdoor ben ik erg gedupeerd, want een strop
van ruim 40.is niet leuk, en dan te weten,
dat dit is gebeurd door een paar grijpgrage
vingers van een ander en dat men zo is als
werkers onder elkaar.
Het is kras en erg, dat dit in ons blad moet
verschijnen. Laten we toch geen pardon ge
bruiken als we zulke elementen tegenkomen,
want waar blijft het vertrouwen, mannen, als
je niets meer kunt laten hangen of in je kist
kunt opbergen. Laten we toch als een grote
vriendenschaar werken, mannen op de werf, en
laat er geen wantrouwen behoeven te zijn,
maar laat de saamhorigheid en het vertrouwen
vergroot worden, dat is voor ons allen plezie
riger en het kan, door aller medewerking, welke
ik hierbij vraag.
P. VLOK, afd. Koperslagerij.
CULTURELE DAGEN.
Ingevolge artikel 17 sub C van de Collectieve
Arbeidsovereenkomst in de Metaalindustrie is
het de bedoeling, dat de twee dagen extra
vacantie van de jeugdige werknemers zullen
worden besteed voor doeleinden, welke hun al
gemene ontwikkeling bevorderen.
Uit onderstaande verslagen kunt U lezen hoe
de jongens dit jaar deze dagen hebben door
gebracht.
Eerste Culturele dag.
Wij vertrokken om 8 uur uit Schiedam en
reden over Overschie naar Utrecht, waar de
chauffeur ons vertelde, dat de Dom in 1252
gebouwd werd en 110 meter hoog is. Daarna
gingen we naar Hilversum. De chauffeur ver
telde ons, dat het stadhuis en de stadsschouw
burg gebouwd waren door architect Dudock.
Ook de studio's hebben wij gezien, eerst de
K.R.O.-, daarna de N.C.R.V.-, de V.A.R.A.-
en het laatste de A.V.R.O.-studio. Vervolgens
zijn we in de speeltuin „Anna's Hoeve" geweest,
waar we wat gebruikt hebben. Hierna ging het
op Harderwijk aan. Ook daar werd een speel
tuin bezocht en wat gebruikt. Toen kregen we
een bootttocht langs de huidige Zuiderzeewer
ken. Wij voeren eerst langs de opslagplaatsen
voor bazaltsteen, puin en rijshout. Ook kwamen
we langs de plaats, waar de zinkmatten voor
het verstevigen van de dijk worden gemaakt.
Deze matten worden gemaakt van rijshout.
Wij voeren ook langs een eilandje, daarvan
vertelde de schipper ons, dat dit keileem was.
Een zeer vaste leemsoort uit de ijstijd. Dit
leem wordt hoofdzakelijk bij Urk en Vollen-
hove gebaggerd. Daarna voeren wij de
Oosterpolder binnen. Hier gaf de schipper
ons de volgende uiteenzetting: „Het maken van
de dijk gaat zo, jongens. Eerst worden er stok
ken uitgezet waar de dijk komt te liggen. Dan
komt de baggermolen het zand wegbaggeren tot
op een harde laag. Hierop komen keileem en
zinkmatten met bazaltblokken verzwaard. Als
dit aan beide kanten gedaan is, wordt er zand
tussen gespoten. Dit wordt uit bakken gezogen,
waar steeds water bij gespoten wordt. Als dit
dan op de dijk komt blijft het zand liggen en
het water loopt weg. Het gebeurt wel eens,
dat het wegzakt, maar daar schrikt een Holland
se dijkbouwer niet van terug. Hij vult het net
zolang weer op totdat het niet meer wegzakt.
Met de 90 km lange dijk om de Oosterpolder
die 54000 ha groot wordt, hoopt men in 1956
klaar te zijn. Dan zullen ook drie gemalen
klaar zijn, die gezamenlijk 4.000.000 liter per
minuut eruit zullen pompen. De schipper ver
telde ook iets over de glooiing van de dijk.
Deze wordt gemaakt door speciale vakmensen
uit Sliedrecht. Na deze boottocht, die erg leer
zaam was, zijn wij weer op huis aan gegaan.
Wij waren om 7.15 uur weer in Schiedam.
Tweede Culturele dag.
Om 8.30 uur vertrokken wij uit Schiedam en
reden over Overschie naar Utrecht. Vandaar
ging het naar Amersfoort en naar Leersum.
Daarna zijn wij naar de Grebbeberg geweest,
alwaar wij de Militaire Oorlogsgraven hebben
bezocht. De heer v. d. Jagt vertelde ons, dat
er hard gevochten was. Daarna hebben wij in
Hotel-Restaurant „De Grebbeberg" ons twaalf
uurtje genuttigd. Hier werd het voorstel gedaan
om kersen te gaan eten of naar het dierenpark
te gaan. Het kerseneten werd aangenomen. Dus
gingen wij op zoek naar een kersenboomgaard.
Toen wij deze gevonden hadden en kersen ge
geten hadden, gingen wij naar Austerlitz, waar
wij in de speeltuin zijn geweest. Daarna ging
het op huis aan.
Hiermede wil ik een hartelijk woord van dank
zeggen aan de heer v. d. Jagt en zijn mannen,
die deze dagen tot onvergetelijke hebben ge
maakt.
G. DRÖGE,
leerschool afd. Timmerl.
CULTURELE DAGEN.
Maandag, 16 Juni, kwart voor acht. Wij
stonden klaar op het Rubensplein. Ongeduldig,
want zo'n fijne reis voor de boeg, dat is heel
wat. Eindelijk riep een jongen: „Daar heb je
ze", maar het was een mop, een tankwagen
van de Shell. Maar om acht uur daar kwamen
ze. Wij stormden naar bus 3 en na enig gehar
rewar zaten we. Wij gingen door de stad, door
Overschie naar Hillegersberg en vandaar draai
den we aan èèn stuk door naar Hilversum. De
chauffeur vertelde ons het een en ander over
die stad. Wij zagen de K.R.O.-studio en ook
de studio's van de andere omroepverenigingen.
Het was ongeveer half 12 toen wij bij een
Restaurant een heerlijke kop koffie aangeboden
kregen en wij gelegenheid kregen onze boter
ham te eten, waarvan wij ook een dankbaar
gebruik maakten. Toen wij klaar waren storm
den wij naar de speeltuin. De autootjes trokken
de meeste aandacht. Een jongen en ik gingen
een roeibootje huren en wij waren net 5 minu
ten bezig toen het fluitje ging. Weg 50 ct„
maar ja, dat geeft niet.
Vandaar gingen we naar Harderwijk, ook naar
een speeltuin, waar we een glas limonade kre
gen. Toen het tijd voor de boot was stapten
we in; het was koud op het water, maar de
Zuiderzeewerken waren erg interessant.
Er wordt weieens gezegd: „Och, jij bent maar
dijkwerker", maar men moet voor die mensen
veel respect hebben, want als een nieuwe dijk
aangelegd moet worden en hij zakt dan telkens
weer om dan weer met volle moed een nieuwe
laag er op te leggen1 De uitlegging was
ook goed en leerzaam.
Toen wij van de boot waren deden wij Harder
wijk eer aan en kochten paling, die lekker
was. Wij stapten in de bus, want het werd tijd
om naar huis te gaan. Wij deden nog een speel
tuin aan en kregen nog een flesje limonade.
Toen gingen we met volle snelheid naar huis.
Wij hadden nog een beetje pech met de bus,
maar dat kon er nog wel bij.
Dinsdag, 17 Juni. Het was weer hetzelfde liedje
als gisteren. Wij gingen dezelfde weg tot
Utrecht. Vandaar gingen wij naar een heerlijk
zwembad, waar wij limonade kregen. Toen gin
gen wij naar de Grebbeberg, waar wij allen
onder de indruk vandaan gingen naar een
Restaurant, waar wij voor de keus gesteld
werden: naar Ouwehand's Dierenpark of ker
sen eten. Wij kozen het laatste. Na een uurtje
stapten we op en gingen een geschikte boom
gaard opzoeken, die wij natuurlijk vonden.
Toen we een behoorlijk partijtje kersen gegeten
hadden gingen we naar huis toe, maar niet
voordat we nog een speeltuin hadden aange
daan, waar we een lekker glas ijs kregen.
Het zijn onvergetelijke dagen geweest.
H. GERRITS,
afd. Bankwerkers-Draaiers.
LAAT NU DE KLOK MAAR LUIDEN!!!
Ja, laat nu de klok maar luiden, de spanning
is voorbij.
De A-ploeg heeft gewonnen, uit de koperslagerij.
Ze hebben het goed bekeken, en staan nu
bovenaan.
In de serie die ze speelden, laat nu de klok
maar slaan.
Van Pelt en al zijn jongens, zij deden goed
hun best.
Hij gaf de goede leiding, zij zorgden voor
de rest.
Met 20 werd de zegederwedstrijd dus beslist
We zijn trots op onze jongens, wat vanzelf
sprekend is.
De grondslag voor dit alles legde Pietje
Rozendaal,
Hij maakte 't eerste doelpunt voor deze
zegepraal.
En dan niet te vergeten, dat Jansen ook
wat kan
Hij maakte 't tweede doelpunt en was de
grote man.
Zo staan we in deze serie met trots nu
boven aan.
Maar we zijn nog niet aan 't einde, het is
nog niet gedaan.
Het gaat nu om te strijden voor de hoogste
voethal-eer.
Van de grote Wilton-serie, dus daarvoor in
de weer.
Want, jongens, sport staalt spieren en bindt
ons allen saam.
En met dit doel voor ogen zullen we verder
gaan.
Laat niets je dus weerhouden en houdt de
koppen op.
Wint deze Competitie, dan gaat de vlag in top.
G. STERKMAN.
DANKBETUIGINGEN.
Ondergetekende betuigt haar hartelijke dank
aan directie, bazen en werklieden van W.F.
voor de vele blijken van medeleven, betoond
bij het overlijden van haar man.
Wed. A. VALK—FABER.
Na mijn afscheid van het bedrijf, waar ik zo
vele jaren heb mogen werken hetuig ik langs
deze weg mijn hartelijke dank aan chef en
collega's voor de prettige samenwerking.
J. DE BOER.
