IN
MEMORIAM
Een tevreden klant
«v m
9
NIEUWS
J. B. STEINDER
Met nog de verslagenheid in onze har
ten, veroorzaakt door het tragisch en
onverwacht verscheiden van de heer
J. B. STEINDER
constructeur afdeling Werktuigbouw-
Reparatie, op Woensdag 4 Maart 1953,
kwam de tijding van het overlijden op
Donderdag 5 Maart 1953, in alle
vroegte, na een langdurig lijden, van
de heer
H. DE KEIZER,
eveneens van de afdeling Reparatie
(Algemene Zaken).
De afdeling Reparatie heeft hiermede
twee harer oudste medewerkers, bei
den eminente en ervaren krachten in
hun respectieve functies, verloren.
De heer Steinder herdacht in 1952 de
dag, waarop hij voor 40 jaar zijn loop
baan bij onze onderneming begon en
zijn verdiensten zijn iedere ingewijde
genoegzaam bekend. Releveren we
slechts zijn technische begaafdheden op
werktuigbouwkundig gebied, die aller
wegen en niet in het minst hij zijn
principalen grote waardering vonden.
Speciaal in de laatste decennia heeft
de heer Steinder zich weer in het bij
zonder verdienstelijk gemaakt voor de
afdeling Reparatie op het gebied van
begrotingswerk voor ombouw van ma
chine-installaties, waarbij schroeven,
schroef- en krukassen zijn bijzondere
specialiteit waren. Bovendien was hij
sinds de bevrijding belast met het toe-
li. DE KEIZER
zicht op, d.w.z. de technische verzor
ging van het drijvende materiëel der
werf, met name sleepboten, drijvende
bokken etc.
De heer de Keizer heeft onze onderne
ming bijna 40 jaar gediend, en er zul
len er maar weinigen op de werf zijn,
die niet met hem te maken hebben ge
had, of die hem niet van nabij kenden.
Immers, afgezien van het beheer, dat
hij voerde over ons luxe-wagenpark, is
hij vele jaren lang de schakel geweest
tussen de bedrijfsleiding der afdeling
Reparatie en de uitvoerders (bazen)
op de werf. Zijn functie was veelzijdig
en dit lag hem buitengewoon goed.
Welke binnen- of buitenlandse super
intendent of kapitein kende niet de
heer de Keizer? Hij had de gave, daar
bij geholpen door zijn opgeruimde hu
meur en sprankelende geest, zich po
pulair te maken en nochtans zichzelve
te blijven. Ook hij was een figuur, die
men niet licht vergeet.
In beide ontslapenen verliest onze on
derneming een paar gedegen en voor
treffelijke werkers van de oude stem
pel, we kunnen gerust zeggen van de
oude garde, mensen, die hun sporen zo
ruimschoots hebben verdiend, collega's
op wie je kon bouwen en die we zo
node kunnen missen.
Zij zullen echter beiden in onze herin
nering blijven voortleven.
Zij rusten in vrede!
Toen wij een poosje geleden in Londen nog
een uurtje tijd hadden vóór het vertrek van
het vliegtuig, belandden wij in een boekwin
kel, waar „The cruel sea" (De wrede zee,
thans in het Nederlands vertaald) onze aan
dacht trok. In dit boek wordt een onopge
smukt verhaal gegeven over de belevenissen
van iemand, die in de oorlog onder meer ook
naar Archangel is geweest met een convooi,
waaruit tal van schepen tot zinken werden
gebracht. De schrijver heeft kans gezien, zijn
lezers enige indruk te geven van de ver
schrikkingen van het hoge noorden.
