zelfBeöRoc,
y
in 't Rijk van het veRlanqen heeRst onmeet'lijkheiö,
öaaR leef ik uit mijn teeR of felst BeqeRen.
öaaR schep ik qave schatten in ontelBaaRheiö
en kan qeen wReöe weRk'lijkheiö mij öeRen.
en qaf soms 't lot mij toch een onBelanqRijk öeel
van wat ik in 'tveRlanqen feilloos achtte.:
bij het Beleven was het alleRqRootste öeel
niet wat ik in mijn öROom eRvan veRwachtte.
veRlanqen is het schoonst. Bezitten wankelBaaR.
öe hunk'Rinq Blijft: 'k wil hooq en hoqeR komen,
in 't Rijk van eeRlijke veRlanqens is qéén Beelö onwaaR.
slechts weRk'lijkheiö veRvoRmt öe schoonste öRomen.
NIEUWS
8
U VRAAGT EN WIJ ANTWOORDEN.
Om tot zo veilig mogelijk werken te komen,
moet het geheel steeds levendig worden ge
houden, d.w.z. dat men dan ook regelmatig
met wat nieuws en iets anders moet komen
bij de propaganda hiervoor. Het zal U als
meelevend bedrijfsgenoot bekend zijn, dat de
z.g.n. werkveiligheidcommissies elk jaar wis
selen. De gehele groep treedt dan af, behalve
de voorzitter en veiligheidsinspecteur. Zo
komt er weer vers bloed in. Dit wordt ge
daan om in het bedrijf zoveel mogelijk men
sen te krijgen die de veiligheidsgedachten
propageren en natuurlijk de vinger leggen
op onveilige situaties. Ook dit jaar wisselen
deze commissies, maar nu niet zoals gebrui
kelijk was, tijdens een genoeglijk samenzijn in
het clubgebouw.
We hopen er nu een genoegelijke avond van
te maken. Dat doen we, omdat dan de vrou
wen of meisjes van de dan optredende of
aftredende commissieleden hier ook aan kun
nen deelnemen.
En wat voor een avond zal dat worden, na
tuurlijk je van hèt, want het programma zal
als volgt zijn:
1. Opening.
2. Toespraak Directie.
3. Spreker van buiten het bedrijf.
4. Veiligheidsfibn.
5. Pauze.
6. Een der mooiste speelfilms.
7. Sluiting.
Hier wordt de slagzin werk'lijkheid,
Men kan geen feit weerspreken,
Bij Wilton geen onmoog'lijkheid,
't ls toen en thans gebleken.
Deze woorden hoorden wij, nu al weer ruim
een jaar geleden, uit de mond van de decla
mator bij de viering van het Wilton-Eeuwfeest
in de Ahoyhal. Toen, populair gezegd, na
men wij dit en zonder commentaar. Thans
maakt men er, evenals dit vroeger reeds liet
geval was, weieens een verlengstuk aan, zo in
de geest van: „Bij ons is alles mogelijk, maar
erger je niet, verwonder je slechts!" Dit laat
ste behoeft echter niet alleen op W.F. betrek
king te hebben.
Over mogelijkheden gesproken. Wij hebben
op ons hoofdkantoor een functionaris, die
ook al „enige" jaren in W.F.-dienst meeloopt.
Uit hoofde van zijn werkkring kent hij vele
superintendents, surveyors, klanten, leveran
ciers, vertegenwoordigers en nog vele ande
ren, die op de een of andere wijze contact
hebben met ons bedrijf.
Wat de buitenlanders betreft doet hij zijn
woordje meestal in het Engels. Dat gaat hein
het beste af. Als iemand, die bij hem zijn
licht wil opsteken, deze taal echter niet vol
doende beheerst, moet het toch al heel
vreemd lopen wil onze „vraagbaak vooi
velen" er niet uit komen.
Zo verleent hij op velerlei wijze service, wat
niet meer is dan een staaltje van zijn plicht.
feBRUaRI 1955 Q'
