FS-VAC ANTIEK AMP
11 (flfc) NIEUWS
soort Indianendans door de jon
gens, waarmede de gasten in het
kamp „ingewijd" werden. Deze
dag kwam in liet teken te staan
van de vreugde over het feit, dat
tien jaar geleden het initiatief
voor dit kampwerk werd geno
men en dat het door enkelen met
taaie vasthoudendheid is door
gezet.
De sfeer en de betekenis van dit
kampwerk zijn niet te beschrij
ven: Het ligt vaak juist in de
dingen die niet lukken, waarvan
men al doende als deelnemers en
leiding overtuigd raakt dat het
anders, beter kan. Er zullen deel
nemers zijn, die een volgende keer
anders mee zouden doen. Er zijn bij de lei
ding weer ideeën opgekomen, waardoor wij
met het kampwerk verder kunnen.
Misschien is dat het belangrijkste, naast dat
gene wat wij daar in Epe op de Veluwe zo
dagelijks vol vreugde spelend, hard werkend,
nu en dan heel ernstig, soms moeizaam, als
leiding en deelnemers samen beleefden.
Bij het opbreken van het Kamp en het strij
ken van de vlaggen bleek dat nog uit de slui
ting van het 10e Bedrijfs-Vacantiekamp, toen
alle deelnemers daar stonden voor de prijs
uitreiking, waarbij tot uiting kwam boe er
tentsgewijs en door iedere deelnemer afzon
derlijk „meegespeeld" was. Als je bij zo'n
sluiting daar dan samen staat, merk je hoe
er in tien dagen kampleven een ploeg ontstaan
is, waarvan de leden elkaar beter liebbcn
leren kennen. Het was een goed kamp en
wij brengen dank aan de Directie en allen die
door hun medewerking het slagen van het
10e Bedrijfsschool-Va-
cantiekamp mogelijk
hebben gemaakt.
De Kampleiding
Enkele grepen uit het
verslag van J. Valk
een deelnemer
Zo, we zullen gelijk maar beginnen, 's Mor
gens 8 uur vertrokken wij van de Bedrijfs-
scliool-W-F. naar Epe. De stemming in de
bus was goed, het eerste lied uit het J ubileum-
'kampboekje ging er goed in, om de beurt
werd er gezongen met tussenzang van 3 x 3 is 9.
En zo kwamen we dan dichterbij Heidebad;
er werd nog wat gezongen. Toen wij er ge
arriveerd waren, eerst terrein verkennen, ten
ten bekijken en dan allemaal bij elkaar ko
men althans eerst leiders van de tenten; daar
na kregen wij de tentindeling, dat was in één
woord af. Daarna het nieuws van het werk
b.v. groep 1 de fietsenstalling, keuken, hoofd
ingang, vlaggemast, terreinafzetting en afval
putten.
De bonte avond was ook prima, vooral om
Kees moesten wij lachen en niet te vergeten
„het is niet me broer maar toch een zoon van
me vader". Hij was goed!
De avondwandeling naar de vennen was even
eens prachtig en dan nog een ding, de tent
inspectie, dat was heel aardig. De tenten
hadden we allemaal een naam gegeven zoals
de E 55 - Wigwam - Donald Duck - Het snoep
je van de week - de Eikel. Tussen tent 4 en 5
was de meeste spanning. Had de één een 8
dan had de ander een 9. Aan het slot was er
een prijsuitreiking, die de moeite waard was.
De E 55 won een zak
mes met 2>Vi punt voor
sprong op nummer 4.
De dagen vlogen voor
bij, dat is jammer.
Maar als je het naar je
zin hebt vliegt de tijd
om. Het kamp was in
één woord „picobello"
en hiermede wil ik na
mens alle kampgenoten
de Directie en kamp
leiding voor het slagen
van het goede en pret
tige 10e W-F.-vacantie-
kamp 1955 hartelijk
bedanken.
J. VALK
