Bezoek Huzaren van Boreel
o
NIEUWS
12
Zie, in dat trekje daar, in dat persoonlijk ge
baar, is dief lasser van u weer een individueel
mens. Daarvan moet uw foto evenzeer ver
halen.
„Verhalen" en „vertellen" zijn geen holle
woorden, die hier gedachteloos in verband
met een foto zijn gebruikt. Als een foto goed
is, behoeft er geen woord onder te staan om
onze gedachten op weg te helpen. Een foto
kan de gehele vertelling alleen doen. Pro
beer steeds uw foto zó te doen zijn.
Men kan zijn onderwerp overal zoeken. Het
kan de metselaar evengoed zijn als de tim
merman of de afschrijver, de machinebank
werker evenzeer als de kantoorbediende en
de typiste. Overal steekt een mens in. Een
mens die zijn werk doet op zijn eigen wijze.
Die op zijn werk reageert naar zijn eigen
aard. Niemand doet zijn werk ooit zoals een
ander dat doet. Wel zijn er enige algemeen-
rake typeringen. De persoon zelve legt in dat
algemene type evenwel toch weer haar per
soonlijke trekjes, die er ineens weer een le
vend mens van maken. Naast de algemeen
menselijke reactie op het werk is er ook al
tijd een persoonlijke reactie op de taak.
Een goed instrumentmaker zal de gladheid
van zijn draaiwerk gaarne met de hand af
tasten. Het is niet een routinegebaar alleen.
Hij streelt. Let op zijn gelaat. Hier staat geen
gladdraaiende automaat, hier staat een mens
die opnieuw voldoening beleeft van de glad
heid die hij weer heeft bereikt. Zijn gelaat
en zijn handen reageren op zijn werk en ver
tellen daarvan.
Let op het gelaat, let er altijd op, bestudeer
het. De een verraadt meer dan de ander,
houd daar rekening mee bij uw keus, doch
neem in geen geval de potsenmaker die het
er te dik oplegt. Doe stil uw keus, vraag de
mensen vooral gewoon aan hun werk te blij
ven. Maak zooveel foto's (en dat kunnen er
grif zes of zeven worden), tot zij daaraan
gewend zijn en u beginnen te vergeten. Het
werk eist hen weer geheel. Dan, en pas dan,
komen uw kansen, en die liggen niet in één
opname. Let evenzeer op de handen. De
mens heeft geleerd zijn gelaat in bedwang te
houden, doch zijn handen zijn natuurlijk ge
bleven. Handen zeggen véél. Zij hebben een
zeer persoonlijke manier van bewegen en
doen, zij hebben een eigen vorm, steeds weer.
Er zijn ook beroepshanden.
De houding van een hoofd zegt veel. De een
houdt het recht, de ander hoort ons aan met
een even-terzij gedraaid hoofd.
Zie om u heen en kies zorgvuldig in uw
eigen omgeving de werkende mens die u uit
zult beelden. Maak het niet sentimenteel,
fotografeer geen wever die met zijn laatste
krachten nog zeventien zuigelingen thuis
van een korstje brood tracht te voorzien. Let
op de telefonerende mens. De een werkt
meer met zijn gelaatsspieren dan een toneel
speler op de planken, de ander houdt een
gesloten gelaat, dat als het ware met alle or
ganen gericht is naar de telefoondoos en te
kent figuurtjes op de rand van wat-dan-ook.
Wat u ook kiest, kies het raak. Kies het
type. Doorschouw echter die type en zie er
ook weer de mens in. Een toevallige mens,
en niet uw kennis, anders wordt het een
portret en als foto van de werkende mens
onwaar.
Dit alles klinkt schoon en aanlokkelijk. Ne
gen van de tien uwer zullen het evenwel als
een verlamming voelen, zulk een soort foto
graferen technisch niet aan te kunnen.
Er zijn onderwerpen buiten te vinden, doch
de meeste vindt men binnenshuis, met kariger
licht. Laat u echter door zulke technische
beslommeringen niet remmen. Het kan wél,
tbans, en zelfs eenvoudig, met of zonder flits
lamp, ook binnenshuis.
Dinsdag 13 September 1955 hebben velen
even van him werkzaamheden opgekeken
toen een grote groep militairen door de
werkplaatsen en langs de dokken trok. Op
die dag bracht de kapel van de Huzaren van
Boreel een bezoek aan onze werf. Na de ont
vangst in liet clubgebouw werden de schre
den allereerst gericht naar de Machinefa
briek. Met interesse keken de bezoekers hier
naar de diverse werkzaamheden en meerdere
malen moest door de leiders tot doorlopen
worden gemaand. Heel even werd nog een
bezoek gebracht aan de nieuwe vaste dok
ken in het Sterrebos, doch daar het weer niet
meewerkte keerde men snel naar de Machine
fabriek terug. Op de proefstand draaide juist
een nieuwe M.A.N.-motor voor de „01de-
kerk" en in stille bewondering stonden de
militairen dit prachtige werkstuk te aan
schouwen. In de middaguren werd een be
zoek gebracht aan de scheepsbouwloods, di
verse werkplaatsen en de dokken. Om 4 uur
