LISETTE
Lik... Lik... Lik!...
19
NIEUWS
In (le tweede doos waren rozijnen; gauw een
greepje, deksel weer toe, en daar had je de
derde doos. O, dat deksel spande en geen
beetje! Flip rukte er aan met een snok....
en een wolk van peper vloog zomaar 0111 hem
heen. „Hatjie!"
Dwaze Flip, daar had je meneer Driessen al
„Nou, jongen, je bent wat vroeg om met je
werk te beginnen," deed hij. En hij verwees
Flip naar dezelfde achterdeur, waarlangs hij
Jan de bons had gegeven.
Toen kwam Dirk Smit aan de beurt met ook
weer een som op de lei. Hij was er dadelijk
de kleine kamer mee binnen en had ze in een
ommezien klaar. Toen deden zijn kijkers de
ronde van de pakken, dozen, blikjes en wat er
door Guus Inckel
Lisette, was een trotse kal,
Die steeds maar voor de spiegel zat!
Haar huid was zacht en zwart en glad
Ze was zo mooi, ze was zo dik,
Ze had zo'11 glanzend velletje!
En droeg een gouden belletje,
Aan een rose zijden strik
Oooooh, wat een mooie kat ben ik
Lisette was een trotse kat,
Die steeds maar voor de spiegel zat
De muizen dansten 0111 haar heen
Lisette zag zichzelf alleen
nog meer was, maar hij zat en bleef zitten
en raakte het een noch het andere aan. Hè,
bokalen met zuurtjes ook al„Die meneer
verkoopt nu van alles!" dacht hij, maar hij
hield zich stil, doodstil, net of hij in een kast
licht gekrabbel gehoord had. De kruidenier
kwam zachtjes binnen. „Stt!" deed Dirk, en
toen fluisterde hij de man in het oor: „lk ge
loof dat daar ergens een muisje moet zitten."
Meneer Driessen keek even rond; de knaap
volgde hem met zijn blik en wees toen nog
maals met een „sttnaar de kast. „Goed zo,"
lachte de man, „jij bent de baas die past in
mijn zaakje. Kom, we scheuren het papiertje
van 't raam weg en dan gaan we dadelijk aan
't werk."
