r
A
atoom „ontwikkeling"
ik kijk jou Aan, mijn kinö en zucht,
men zeqt: het is met te Bepalen!
qeleeRöen nemen pRoeven met öe lucht,
en spReken hun ORakeltalen.
ik kijk jou aan en vRaaq mij af:
zal jij stRaks wenen om öe kleine,
öie ons veRstanö öe kwalen qaf,
waaRaan hij lanqzaam moet veRkwijnen?
5
NIEUWS
afdeling genuttigd. Het tussendek van Ruim
IV was daartoe in een gezellig zelfbedienings
restaurant omgetoverd. De stalen ruimwanden
waren met zeildoek, vlaggen, bloemen en
struiken aan het oog onttrokken. In bet mid
den van het ruim, op de luiken, waren de
tafels met diverse koude spijzen opgesteld,
welke de hoge graad van vakmanschap van de
Lloyd-koks verrieden. Dit bijzondere restau
rant werd bovendien nog op werkelijk roman
tische wijze door middel van vele gekleurde
lampjes verlicht.
Daar bovendien de zee zo kalm was en slechts
een enkele keer het schip deed slingeren,
kreeg men de indruk in een intieme vaste-
land-eetgelegenheid te zijn, in plaats van in
een ruim van een vrachtschip.
Temidden van de grote drukte sprong onze
werffotograaf onbevreesd in volle gevechts
uitrusting rond en legde iedere hap op de
gevoelige plaat vast.
Precies half vier werd de Nieuwe Waterweg
weer bereikt en vijf kwartier later werden de
fluitstoten van de zes vóór de werf in kiel-
linie liggende W.F.-sleepboten beantwoord.
Om half zes lag de „Musilloyd" gemeerd en
verlieten de gasten het schip. Ongetwijfeld
hebben zij de indruk gekregen, dat de Ne
derlandse koopvaardijvloot een „goed en
hecht doortimmerd" schip rijker geworden is.
A. Priester.
