varkens
k\\\\\\vJ mais
X//////A steenkool k
l« ijzerindustrie
NIEUWS
8
z.g. „Floodways" zijn afgebakend
door hoge dijken, en worden al
leen als hooiland gebruikt, terwijl
men er geen boerderijen heeft, zo
dat als de „Floodway" in werking
is geen ongelukken kunnen ge
beuren.
Langs het riviergedeelte tot Cairo,
bij de samenvoeging van de Ohio
en de Mississippi krijgen we nog
een typisch beeld van het Zuiden
van de Verenigde Staten. Hier
vinden we nog de resten van de
katoenteelt. Is de katoen in de
rest van het Zuiden sterk in be
lang achteruit gegaan, hier beleeft
zij nog haar volle bloei. In het
zuidelijkste deel zien we ook nog
wat velden met suikerriet. Toch
begint hier ook de opbloei van de
industrie door te zetten. Vooral de
plaatsen die een haven hebben zijn
natuurlijk erg aantrekkelijk voor
industrieën, die dan profiteren
van de goedkope vervoersgelegen-
heid over de rivier.
Naarmate we noordelijker komen
gaat het landschap enigszins ver
anderen. De grootste van die ver
anderingen is wel dat de katoen
plaats gaat maken voor mais. We
komen namelijk in de tweede grote
Iandbouw-gordel die Amerika kent:
de „Corn-Belt". De mais wordt
hier voor het grootste deel opge
voerd aan het vee. Vandaar dat
deze mais-gordel vooral ook zo
belangrijk is voor de veehouderij,
waarbij de nadruk op de vlees
productie valt (varkens!).
Overigens hebben we met het be
treden van de mais-gordel het zo
typische Zuiden verlaten en zijn
we het drukke, werkzame Noor
den binnengegaan. Hier zijn we
in het land van de echte Ameri
kaan, de nazaat van Engelsen,
Nederlanders, Zweden, Duitsers,
Ieren en nog vele anderen. Hier
zijn ook de eerste ploegen in de
prairie gezet. Hier hebben voor de
komst van de Europeanen de In
dianen geleefd van wat de natuur
hun aan wild en plantaardig voed
sel gaf. Hier hebben de cowboys
hun wilde jachten op het vrij rond
lopende vee gehouden, doch dat
is nu voorbij. Het vee loopt niet
meer vrij rond, maar wordt bij
de boerderij vetgemest met wat
het mais-veld oplevert. Vooral de
varkensteelt is hier een geliefd be
drijf. Zo wordt meer dan de helft
van de oogst elk jaar omgezet in
vlees. Van de rest wordt een groot
deel in fabrieken verwerkt tot
meel, stroop, olie enz.
De boer van het Midden-Westen
is rijk. Bedrijven van honderden
hectaren zijn hier geen bijzonder
heid. Komen we nog wat hoger
op de grote rivier van het centrum
van de Verenigde Staten, dan gaat
men over van de productie van
vlees op die van melk.
(Zie kaart 1.)
Overigens hebben we nu onze
comfortabele „Towboat" moeten
verlaten. De Mississippi is name
lijk maar tot Minneapolis bevaar
baar. De rivier is nu nog maar een
onbetekenende stroom, ingesloten
in een smal dal. Dit dal heeft zij
ingegraven in de losse bodem die
door het ijs in de ijstijd is aange
voerd, tienduizenden jaren gele
den.
De Mississippi vindt zijn oor
sprong in het merengebied dat we
aan de grens tussen de Verenigde
Staten en Canada aantreffen. Uit
talloze beekjes en stroompjes ont
staat hier de „OF Man River".
Het is een gebied waar ondoor
dringbare moerassen afgewisseld
worden door uitgestrekte bossen.
Een dorado voor natuurliefhebbers.
We maken nog even een uit
stapje naar de zijrivier van de
Mississippi, de Ohio. Hier klopt
het hart van Amerika. De rijk
dom aan steenkool aan de boven-
v.
