TWEE
MAANDEN
VACANTIE
11
NIEUWS
-ioen het in de tweede wereld
oorlog steeds langer ging du
ren voordat er weer een „bo
terbon" geldig werd verklaard, ver
schenen er in de kranten adverten
ties, die artikelen aanprezen met be
hulp waarvan je het boterrantsoen
kon verdubbelen of zelfs verdrie
voudigen. Misschien wekt de titel
„Twee maanden vakantie" bij u ge
dachten op aan dat soort adverten
ties of wellicht denkt u dat het een
drukfout is en dat er twee weken
in plaats van twee maanden had
moeten staan. Maar de zetter heeft
zich heus niet vergist.
Dat er in ons land maar heel, heel
weinig mensen te vinden zijn, die
twee maanden in het jaar „vrijaf"
zijn, weten wij net zo goed als u.
Over het toegemeten aantal verlof
dagen willen we het trouwens hele
maal niet hebben, maar wel over het
feit dat een geslaagde vakantie -
juist als we niet over een zee van
vrije tijd kunnen beschikken - een
flinke tijd van tevoren voorbereid
moet worden.
Het is begrijpelijk dat menigeen een
beetje kriebelig begint te worden,
wanneer anderen met vakantievoor
schriften op de proppen komen, die
heel precies vertellen hoe iemand va
kantie moet houden en vooral
ook hoe niet. Vakantie wil im
mers zeggen dat we eens even volko
men vrij zijn van de regelmaat en
de gebondenheid van ons werk en
van de dagelijkse sleur. Dat we zelf
mogen kiezen op welke manier we
ons losmaken van onze omgeving
om er eens echt helemaal „uit" te
zijn. Juist op het gebied van de
kunst van het vakantie houden of
beter nog het vakantie vieren, geldt
wel bijzonder sterk de regel: zoveel
hoofden - zoveel zinnen.
Voor de een gaat er niets boven de
rust en de stilte van bossen en hei
develden, terwijl de ander juist ge
niet van de gezellige drukte op een
terrasje in een of ander bekend toe
ristencentrum. De een heeft als
ideaal ver weg te zwerven en in
een totaal andere omgeving nieuwe indrukken op te doen; de ander zoekt het dicht bij huis en is volkomen
gelukkig achter zijn visdobbertje aan de kant van de sloot. Zo zouden we kunnen doorgaan. Voorschriften
hoe iemand zijn vakantie moet doorbrengen, zijn beslist niet te geven. De vraag waar het voor u op aan
komt is: Hoe kleed ik voor mezelf en voor m'n gezin mijn vakantie zó in, dat we na afloop kunnen zeg
gen, dat we er eens echt fijn „uit" zijn geweest?
Ook al zullen de antwoorden op die vraag sterk uiteenlopen, toch zijn aan de andere kant een paar alge-
