Goedkope Waar
(jf|) NIEUWS
12
mene „vakantietips" zeker niet
overbodig.
Nog altijd worden veel vakantie
plannen pas geboren als de vrije
dagen vlak voor de deur staan.
Verder zijn er ook nog altijd
heel wat mensen, die er min of
meer op goed geluk op uittrek
ken, met de gedachte dat ze al
tijd nog wel érgens onderdak
zullen vinden. Nu kan het wel
aantrekkelijk zijn zonder vooraf
opgesteld reisdoel de wijde we
reld in te trekken, maar vooral in
de drukke zomermaanden, als de
vakantie in veel streken min of
meer op een kleine volksverhui
zing begint te lijken, moeten zij,
die op „goed geluk" vertrouwen,
werkelijk veel geluk hebben om
goed terecht te komen. Dat geldt
zeker wanneer we niet op ons
eigen houtje maar met ons gezin
of met anderen op stap gaan.
De „onvoorbereiden" lopen niet
alleen de kans dat hun vakantie-
avontuur in een mislukking ein
digt, maar bovendien missen ze
iets. Ze kennen niet het genot van
het vooraf plannen maken; ze we
ten niet half hoeveel voldoening
het schenkt om zelf een reis uit
te stippelen of - voorlopig nog op
papier - een onbekende streek
enigszins te gaan verkennen. Ze
ker, bij allerlei reisbureaus en reis-
verenigingen liggen tegenwoordig
de plannen kant en klaar te wach
ten. We behoeven alleen maar te
betalen en dan wordt alles wel
voor ons geregeld. Eigen initiatief
komt er vrijwel niet meer aan te
pas wanneer we ons op die manier
„laten reizen".
Heel wat meer bevrediging geeft
het te beginnen met folders, reis
gidsen en ander drukwerk te ver
zamelen over een streek, die ons
wel lijkt. We kunnen daarvoor te
recht bij reisbureaus, verenigingen
voor vreemdelingenverkeer, de au
tomobielclubs en andere organisa
ties.
We kunnen ook eens gaan praten
met kennissen of collega's, want
de beste reisgids is nog altijd de
man of de vrouw, die het ergens
best naar zijn of haar zin heeft
gehad en er anderen over wil ver
tellen. In leeszalen of bij de boek
handel kunnen we aardige boeken
vinden, die ons iets meer vertel
len over het landschap, de bevol
king, de bezienswaardigheden enz.
van ons reisdoel. En met behulp
van kaarten kunnen we al onge
veer nagaan, waar we zoal naar
toe zullen trekken, ook als het weer
niet elke dag zó stralend zal zijn
als we wel hopen. Zo wordt de
vakantievoorbereiding, waarbij het
gehele gezin betrokken raakt, veel
meer dan een noodzaak om teleur
stelling te voorkomen. Het met el
kaar overleggen, het plannen ma
ken, het lezen over de streek waar
u naar toe zult gaan, het betekent
een plezier op zichzelf. Zeg niet
al te vlug, dat er op die manier
niets overblijft van de verrassing
van het onbekende en onverwach
te. Het gaat er bij het opmaken van
een vakantieplan beslist niet om
alles tot in de puntjes vooruit te
willen vaststellen. Als er eens iets
heel anders loopt dan u zich had
gedacht, geen bezwaar. Later zult
u met veel plezier juist aan die on
verwachte dingen terugdenken.
Maar door ons tijdig voor te be
reiden, voorkomen we het gevaar
dat de vakantie ontaardt in een
wezenloze tijdpassering of verve-
ling.
Als de laatste vakantiedag erop zit
en het werk weer wacht, is voor
heel veel mensen de vakantie ook
definitief verleden tijd geworden.
Foto's - vooral als er niet alleen
familieleden op staan, maar ook
nog iets van de omgeving is te
zien - kunnen een geweldig aar
dige herinnering zijn. Gelukkig
zijn we echter niet alléén op foto's
aangewezen. Wie de moeite heeft
genomen onderweg aardige fol
ders, suikerzakjes, kaartjes van een
tram in een vreemde stad, pro
gramma's van muziekuitvoeringen
en dergelijke te verzamelen, heeft
schitterend materiaal om een zelf
samengesteld reisverslag te illu
streren. Een plakboek dat in som
bere gure herfstdagen ons opnieuw
de zon en de warmte van de va
kantie die achter ons ligt doet be
leven.
Wie op die manier ten volle weet
te profiteren, niet alleen van zijn
goed voorbereide vakantie, maar
ook van de voorpret en de napret,
heeft in wezen veel langer vakan
tie dan is aangegeven in het ar
beidsreglement of de collectieve ar
beidsovereenkomst. En zo gezien
is het opschrift boven dit vakantie
praatje toch niet zo wonderlijk als
het op het eerste gezicht wel leek.
Ik hield mijn rijmenwinkel steeds
Voor Jan en alleman geopend
En leefde dapper in de trotse waan
Dat iedereen daar binnenlopend
Iets wou bezitten uit de uitstalkast
Ik was goedkoop toch! En de spullen
Die glinsterend in mijn etalage staan
Zij konden lege plaatsen vullen.
Ik heb genoeg van het goedkope woord
En wil de kopers bieden edelstenen
Helaas! Wat tot dit vakmanschap behoort.
Dat is een dichterzielik neem de benen
G.
