Mark Twain, de loodsenuitdrukking waarmede een bepaalde
stand van het water werd aangegeven, leek hem blijkbaar
interessanter toe dan zijn eigenlijke naam, Samuel Clemens.
De „hekwielers" waren merkwaardige schepen. In het ge
noemde artikel werden ze terloops genoemd, maar hun
geschiedenis is bijna even fascinerend als die van de Wild
West, in wier ontwikkeling ze zulk een belangrijke rol ge
speeld hebben. Het begon allemaal met een „drijvende bun
galow". Want niet veel meer was de Mississippi-boot, die
Henry Shreve bestelde en die, wat haar opbouw betreft, feite
lijk een soort plantagehuis was, in de koloniale stijl welke
in die periode nog in de mode was. Er bestond inmiddels
reeds een groot onderscheid met de eerste Mississippi-stoom-
boten, waarvan er een in opdracht van Nicolaas Roosevelt,
die een voorvader was van de beroemde presidenten Theodore
en Franklin D. Roosevelt, was gebouwd. De „Washington"
had heel weinig diepgang, hetgeen haar uitermate geschikt
maakte voor de vaart op een rivier, die wemelde van ondiep
ten en zandbanken. De machinekamer was middenin aan
gebracht. Daarboven bevond zich een „beletage", waarin zich
de hutten voor de passagiers bevonden. Op deze „beletage"
verhieven zich twee hoge schoorstenen. Achter waren er een
grote eetzaal en de salon. Deze boot was eerder een vlot met
bovendek dan een vaartuig. Ondanks de zonderlinge bouw
bleek de „Washington" zich toch goed in evenwicht te hou
den. Vanaf twee bruggen kon men het gehele schip overzien,
dat overal, dank zij de geringe diepgang, kon aanleggen en
tevens gemakkelijk van de wal vrijkwam.
In 1822 bevoeren reeds 35 van dergelijke stomers de Missis
sippi. In 21 dagen voeren ze van New Orleans naar „boven",
een reis, die omstreeks de eeuwwisseling drie maanden had
geduurd Omstreeks 1831 werden de Mississippi en zijn
zijrivieren door niet minder dan 400 van dergelijke schepen
bevaren. De bossen langs de Mississippi waren oorzaak, dat
zich heel wat drijfhout in het water bevond. Dit was hier
en daar bijzonder hinderlijk voor de scheepvaart. Soms lagen
boomstammen en takken (de stammen menigmaal met wor
tel, aarde en al), zo dicht ineengestrengeld, dat men er over
lopen kon. Het was weer Shreve, die hiervoor een oplossing
vond. Hij liet een soort „houtbrekers" construeren, de z.g.
snag-boats, die net als ijsbrekers 't ijs, het hout en de drijven
de eilanden opbraken, voorts het hout aan boord verzamel
den en naar het zuiden brachten, waar de Mississippiboten
het als brandhout voor hun veel verslindende machines aan
boord namen. Dank zij Shreve kon de Mississippi ten slotte
over een afstand van meer dan tweeduizend mijlen bevaren
worden zonder dat een boot plotseling ergens vastzat, muur
vast gemeerd aan een drijvend eiland of zoiets
Reeds toen begonnen de „pack
ets", zoals de passagier-vervoe
rende boten werden genoemd,
echter de concurrentie te onder
vinden van de spoorwegen. Maar
omstreeks 1835 moesten de trein
reizigers nog in de openlucht rei
zen, zonder de beschutting van
een coupé, terwijl de „packets"
uiterst geriefelijk en vaak zelfs
luxueus ingericht waren, hun
naam van drijvend hotel alle eer
aandoende. Men kon er de verte
genwoordigers van het Verre
Westen en van de Wild West,
zo ook de avonturiers onder de
planters en slavenhouders van
Mississippi, Tennessee, Alabama,
Arkansas en Virginië aantreffen.
Het was wel een bijzonder ge
mengd gezelschap, waarvan vele
leden erg vlug met het afvuren
van hun revolver waren. We
behoeven hiervan geen beschrij
ving te geven. De avonturenver
halen en de films, die ervan ge
maakt zijn, hebben ons daarover
heel wat verteld. De „Show Boat"
herinnerde ons eraan, dat op zo'n
Mississippiboot zelfs toneelvoor
stellingen werden gegeven, of
hele toneelgezelschappen en zelfs
circussen werden vervoerd.
Op de grote passagiersboten huis
den op het tussendek de immi
granten, die een gedeelte van het
passagegeld betaalden met hout
voor of met het sjouwen van dit
hout naar de vuren. Ze zagen def
tige dames in crinolines zich naar
de salons begeven en rijke planters
in de speelzaal hun geld verdob
belen. Vooral des avonds werd
er druk gespeeld. Dan werd er
ook gedanst en gezongen. Het
was op de Mississippi-boten, dat
de blues gelanceerd werden. Zwer
vende zangers en muzikanten
NIEUWS
2
