BRIEF UIT HEIDEBAD
NIEUWS
42
Sinds de zomer van 1958 is er iets veranderd in
de vertrouwde omgeving van ons vakantiecentrum.
De gele bussen van Dijkstra, die de verbinding
van Elburg met Nunspeet onderhielden, zijn n.l.
uit het landschap verdwenen, om plaats te maken
voor de groene carrosserie van de VAD, de enor
me, aan de Spoorwegen gelieerde maatschappij,
die de diensten van alle kleine ondernemingen
heeft overgenomen. Maar ook al kijken wij de
moderne en volmaakt uitgeruste wagens van de
VAD na, met iets van weemoed om de oude, ver
trouwde DAB-jes, de gasten van ons vakantie-
centrum hebben belang bij deze verandering.
De lijn van Epe naar Nunspeet zal worden door
getrokken naar Harderwijk, die van Elburg naar
Epe loopt door tot Apeldoorn en de zomerdienst
zal belangrijk worden uitgebreid. Toch hebben wij
niet helemaal van de firma Dijkstra afscheid ge
nomen, want de bussen blijven rijden in het tour-
bedrijf. Voor onze kleine uitstapjes zal Dijkstra
ook de komende vakantiemaanden nog dikwijls
worden ingeschakeld.
Nieuw voor Epe is een trein met twee wagons,
niet getrokken door een locomotief, maar door
twee „gemotoriseerde ossen", welke trein zal rijden
van het dorp Epe, naar de uitspanning „De Ossenstal"
in het Eperholt. Om onze gasten van deze noviteit
te laten genieten, zullen deze „ossewagens" iedere
zondagmiddag een rechtstreekse verbinding onder
houden met ons vakantiecentrum. De trein loopt
dan op deze middag alleen voor de gasten van
Heidebad over de Ericaweg (lang ons tentenkamp)
over de Oost Ravenweg, dwars door de prachtige
bossen naar het restaurant en terug. De wagons
zijn overdekt, maar aan de zijkanten open, want
deskundigen voorspellen een prachtige zomer.
Veel zon, heerlijk warm weer en alleen 's nachts
zo nu en dan een beetje regen.
De wilde zwijnen.
In de bossen van de wilde zwijnen is het gedurende
de wintermaanden erg rustig geweest. Met uitzon
dering van de boswachter is er geen mens ge
signaleerd, met als gevolg een uitgeslapen kudde,
zwaar en vet, fel gebeten op eenzame wandelaars
en nietsvermoedende fietsers. Maar aan de zo
meravond-excursies kunt u onbezorgd deelnemen.
Na een spannende tocht, achtervolgd door tien
tallen woedende zwijnen, lever ik u heelhuids af,
enkele angstdruppels armer, maar een prachtige er
varing rijker.
In het Tongerense bos (een toegangskaart a 0,15
is nog steeds verplicht) is veel veranderd. Eike- en
beukebomen worden gekapt wanneer zij ongeveer
honderd jaar oud zijn, sparre- en dennebomen zijn
kaprijp, wanneer zij zestig lentes tellen en deze laatste
leeftijd is door heel wat naaldhout bereikt. Duizen
den bomen zijn dan ook geveld en vooral in de
omgeving van de Tongerense berg kunt u daardoor
genieten van onverwachte vergezichten; vroege va
kantiegasten bovendien van het romantisch bos
bouwbedrijf. Honderden stammen worden dagelijks
geschild en gezaagd om vervolgens, gesorteerd naar
lengte en dikte, te wachten op transport.
De Bonte Avonden.
Behalve talrijke excursies en een middagbustocht
naar de koekstad Deventer (dit jaar nu eens niet
naar het Uddelermeer) zijn „de avonden" reeds ge
organiseerd. Klaverjasconcours, toneel-, film-, spel
en dansavonden staan op het programma en ook
een avond in de muziekzaal van kasteel Vosbergen,
met een causerie over Rome en Griekenland, waar
bij ik evenals in 1957 over Spanje zal voor
dragen uit eigen werk. Maar de Bonte Avond op
vrijdag, verzorgd door de gasten zelf, zal heel wat
zorgen geven. Laten we daarom, met het oog op
de droge en dus niet-natte zomer eens spontaan
„ja" zeggen en iets instuderen. Als ieder van u
aan één kleine bijdrage werkt (muzikaal of voor
dracht) kunnen we de Bonte Avonden veranderen
in een Bonte Nacht, voortdurend tot de volgende
morgen, sluitend als de bussen klaar staan voor
vertrek.
Voor dit nummer van het W.F.-Nieuws schreef ik het
volgende lied, voor te dragen met een hoffelijk
gebaar aan het adres van de zeemansvrouwen van
de Lloyd.
Voor de vrijdagavonden zal ik een serie van deze
teksten schrijven, hopend hiermee nog meer bij te
dragen tot het volledig slagen van uw komende
vakantie.
DAG JAN.
In onze tuin bloeien al weer seringen;
Je kunt ze ruiken, als 'k de ramen openzet;
Die kreeg ik van je, toen we trouwen gingen,
Toen zei je: „hiero meid... dit is je bruidsbouquet!"
En toen je, vlak daarna, weer weg moest, om te
varen,
En het in huis opeens zo stil werd en zo leeg,
Toen dacht ik: „dit bouquet zal ik altijd bewaren,
Het zijn de eerste bloemen, die ik van je kreeg...!"
Dag Jan,
'k Hou zo van je,
Zit j'in Spanje,
In Port Said of in Madras
Jij vindt zoiets overdreven,
Maar toch wou ik, dat ik even,
Dat ik even bij je was....
Ze zeggen wel, dat zeemansvrouwen wennen
Aan het alleen-zijn van soms meer dan drie-kwart
jaar,
Dat dacht ik vroeger ook toen ik je leerde
kennen
Maar 'k weet nou beter Jan. 'tls helemaal niet waar.
Als ik ga eten, wil ik voor ons tweeën dekken,
Als ik de was moet doen, dan denk ik elke keer:
