Kort gesprek met een enthousiast visser
Alweer twee afdelingen honderd dagen zonder ongeval met arbeidsonderbreking
17
NIEUWS
I
Voor buitenstaanders lijkt het misschien wel logisch, dat men zijn werk klaar maakt zonder ongevallen.
Doch wij uit het bedrijf weten wel beter. Voor u en ons is het een grote prestatie om honderd dagen
zonder ongeval te werken. Deze prestatie wordt beloond door het plaatsen van een wimpel op het score
bord in de betreffende afdeling. Let u maar eens op de glunderende gezichten op nevenstaande foto's.
Baas M. C. de Witte neemt de wimpel in ontvangst van de bedrijfsleider, de heer B. Kortlandt. Trots
plaatst deze baas het ereteken op het bord.
Zo was het ook in de afdeling bij baas P. A. Kieboom. Allen nemen met een zekere hartstocht aan
deze competitie deel. Het gaat er immers om, menselijk leed te voorkomen en wie wil daarvoor niet zijn
beste beentje voorzetten? Hier was het bedrijfsleider Ir. F. C. Smit die de wimpel aan baas Kieboom over
handigde. Ook zij hebben er echt „lol" in, dat zij zover kwamen.
En nu luiop naar de tweehonderd dagenHaast is een afdeling zover. Dat wordt me een nek-aan-
nek-race. Goede moed en succes, mannen. De Veiligheidsdienst.
„Vissen meneer! Een prachtsport.
Helemaal geen mishandeling van
dieren. Trouwens ik persoonlijk
vis niet om de vis, want ik vang
altijd heel weinig. Maar wat er
allemaal bijkomt meneer, dat is je
ware.
Ten eerste 's morgens vroeg is het
buiten op zomerse dagen heerlijk.
Aan de waterkant zie je of hoor
je geen mens. Rustig. Geen geha
mer, geen machinegedreun, geen
geschreeuw. Heerlijk! Liefst ga ik
zo vroeg van huis, dat ik, als de
zon opkomt, aan de kant zit. Hebt
u de zon al eens zien opkomen?"
„Ja, maar toen was heterg laat.
Ik geloof, dat de zon toen in de
war was," is mijn beschroomde
antwoord.
„Uitgesloten", zegt de visser. „De
zon is nooit in de war. U was mis
schien in de war. Maar we gaan
verder. Dan wordt het tijd om de
vissport te beoefenen. Een rokertje
erbij. De jas een beetje dicht, want
het is nog fris en dan maar wach
ten. Af en toe beet en soms een
vangst. Maar ik geloof, dat dit
voor mij maar bijzaak is. Ik ge
loof, dat er van het verblijf in de
vrije natuur meer uitgaat dan het
toch wel bekorende en prettige vis
sen zelf.
Ik vind vissen een prachtsport.
Psychologen en doktoren moeten
dat vooral veel doen voor ons
en voor zichzelf."
