De dertien kalenden
15
(^NIEUWS
Toen burgemeester Van Moergraven de voorzittershamer en
de ambtsketen had overhandigd aan de stadshuisbode, was
er niet veel meer over van de afgemeten vormelijkheid,
waarmee hij zoeven nog de besprekingen in de Raad had
geleid. Hij zei tegen Pieter Bos, die wat stofjes van zijn
kleren borstelde en hem daarna in zijn jas hielp: ,,En alles
laden ze maar op de brede rug van ons, burgemeesters.
Kwam daar in die vergadering van Taxandria Barend Heul
van de Uitgeverij Historia naar me toe en hij zei: Aha.
burgemeester Van Moergraven. Goed dat ik u nog even
apart heb. U heeft nog niet getekend voor het garantiefonds.
Ik zeg: Wat voor garantiefonds? Hij zei: Ja, hoor eens.
burgemeester, u is niet voor niets erelid van Taxandria. Wij
dachten vijftig gulden voor onze nieuwe uitgave - als waar
borg natuurlijk. En ik vind, Pieter Bos, je mag de dingen
nooit door elkaar halen. Het zakelijke apart en je liefheb
berij apart en ik zei dus wat geïrriteerd: Wij dachten, wij
dachten Denken staat vrij, maar dat verplicht mij tot
niets. Denk je dat burgemeester Van Moergraven zwemt in
het geld? Vijftig gulden voor jullie zuiver commerciële uit
geverij Nooit van mijn leven eh wat is het voor een
uitgave, Barendje Heul? Och, zei-die, daar staat nog wat
in van u over Oudejaarsgebruiken in Dommelveen. Over
genomen uit Taxandria met uw mondelinge toestemming,
burgemeester, dat weet u toch? Ik zeg: Zomaar voor niks
een bijdrage en dan nog betalen ook? Je kunt me nog veel
meer vertellen, Barendje Heul
Pieter Bos legde ambtsketen en voorzittershamer in de ar
chiefkast: „Zo, zei hij, dat is het danMaar dit afwezige
antwoord beviel de burgemeester niet. „Geloof jij, Pieter
Bos," zei hij, „dat ik wel had moeten tekenen? Achteraf
vind ik het toch zelf ook een beetje raar. Die folklore-ka-
lender gaat me aan mijn hart. Misschien had ik het toch
anders moeten doen. En hij treft het wel ongelukkig. Hij
schreef me, dat hij morgen zou komen om de nieuwe kalen
der te laten zien. En laat ik nu morgen naar Den Haag moe
ten voor een bespreking over het nieuwe streekplan
„Weet je, zei burgemeester Van Moergraven even later
tot de gemeente-sekretaris, Mr. Veterman, toen ze samen
de trappen van het stadhuis afdaalden, „ik heb het gevoel
dat ik wat goed te maken heb. Zou je Barend Heul willen
vragen nog eens terug te komen, zo tussen Kerst en Oude
jaar? Dan kan ik de zaak eens rustig met hem uitpraten,
„Ik kon hem vandaag niet meer aan de lijn krijgen," be
kende de burgemeester van Dommelveen, toen hij, ontdaan
van alle officiële bescheiden van de ambtsketen en van zijn
ambtelijke kleren, bij zijn echtgenote in bed stapte, „en dat
spijt me, want die folklorekalender gaat me toch in werke
lijkheid wel echt aan mijn hart. Het is iets subliems: nog
nooit in Nederland verschenenNee, als een zuiver zake
lijke onderneming had ik dat toch niet mogen zien De
onheuse bejegening van Barendje Heul liet hem zelfs in de
slaap nog niet los en toen hij 's morgens in de trein naar Den
Haag stapte, had hij het wonderlijke gevoel, dat hij in de
droom met zowat alle notabelen van het dorp over Barend
Heul en zijn folklorekalender had gesproken en dat ieder
een al van zijn malle houding wist.
Een meneer, elegant gekleed en gehoed en met een zware,
zachtleren actetas onder de arm, stond de volgende morgen
op de stoep van de burgemeesterswoning en Bets, de ge
dienstige, volgens traditie nog met een schort, wit op zwart
en een witte muts op haar hoofd, stond hem te woord.
„Ik ben Barend Heul van de Uitgeverij Historia. Is de bur
gemeester ook thuis?"
„Nee, de burgemeester is in Den Haag."
„Ach en mevrouw van de burgemeester?"
„Die is bij de kapper op de hoek van de Molenstraat," zei
Bets, en geheel overbodig voegde zij er aan toe: „voor d'r
haar
Barend Heul opende omslachtig zijn imposante actetas en
haalde er een pakje uit. „Ziet u," zei hij, het gaat om deze
kalender. Het is een bijzondere kalender. Het is de folklore
kalender van de Uitgeverij Historia!"
Hij zette zijn bril voor op zijn neus en bladerde: „Kijk, hier
staat een artikel van de burgemeester zelf: Oudejaarsge
bruiken in Dommelveen. Prachtig geïllustreerd. Alles voor
vijf gulden."
„Weet de burgemeester ervan?" vroeg Bets voorzichtig.
„Dat zou 'k denken!" zei Heul, „een zuiver commerciële
onderneming, noemde hij het."
„Zuiver commercieel... nou, laat dan die kalender maar
hier," zei Bets, „ik zal het ding wel aan hem geven!" en
ze legde twee harde rijksdaalders uit haar boodschappengeld
in de handpalm van Barendje Heul.
Wij zoeken een geschikt persoon ter oplei
ding tot DRUKKER in onze drukkerij. Enige
grafische kennis vereist.
Zij, die belangstelling hebben voor deze
functie, gelieven hun sollicitatie (eventueel
via werftelefoon 3072) te richten aan de af
deling Personele Zaken Beambten, Schiedam.
