Veiligheidsavond
r
(^|)NIEUWS
18
Ter gelegenheid van de wisseling van oude en
nieuwe Veiligheidscommissies werd op 6 oktober
in de H.K.-hal van de machinefabrieken een fees
telijke bijeenkomst gehouden.
Symbolisch gezien was dit een goedgekozen plaats:
te midden van machtige machines, waar de werk
nemers door allerlei maatregelen moeten beschermd
worden en zichzelf moeten beschermen.
Dit werd ook gezegd door ir B. Wilton toen hij in
zijn openingswoord het gezelschap welkom heette.
Er waren zoveel speciale genodigden, dat hij geen
namen kon noemen, maar voor mr. ir P. C. Rus
(Hoofdinspecteur-directeur 3e district Arbeidsin
spectie Rotterdam) wilde hij gaarne een uitzonde
ring maken. Spreker hoopte, dat het gezelschap
zich in de geïmproviseerde omgeving gauw zou
thuis voelen. Hij wees er vervolgens op, dat bij
veiligheid betrachten samenwerking zeer belang
rijk is. De man, die het gereedschap gebruikt, hij,
die het gereedschap heeft ontworpen en gemaakt
en tenslotte de met het toezicht belaste personen
moeten er teamwork van maken. Onmisbaar voor
veilig werken is ook belangstelling voor andermans
arbeid en tenslotte moet men zich de tijd gunnen
het werk veilig te doen.
Ter verdere stimulering van de veiligheidsgedachte
zijn de veiligheidscompetities ingesteld. Deze wer
ken zeer bevredigend. Speciaal voor de aanwezige
dames legde de heer Wilton uit hoe een en ander
daarbij verloopt.
Hij verzocht de heren ir A. Cappon, ir F. C. Smit
en W. G. E. Valk op het podium te komen. Dit
gelukte vrij snel, daar zij zeer waarschijnlijk goed
hadden gekeken hoe de heer Wilton op de sluippa
den van de toneeldoolhof enige vergeefse pogin
gen had gedaan het voetlicht te bereiken en zich
daarbij moedig een weg had moeten banen langs
en door uiteenlopende toneelrequisieten.
Aldus: goed voorbeeld doet goed volgen.
„U hebt op de meest overtuigende manier in uw
afdeling bewezen dat de strijd tegen de ongevallen
met succes kan worden gevoerd", zei de heer
Wilton o.m. tegen de drie heren en hij overhan
digde hun een aandenken.
Met de opmerking aan het adres van de nieuwe
Veiligheidscommissies om zich steeds te blijven in
zetten voor de veiligheid, besloot de heer Wilton
zijn toespraak.
Het tweede programmapunt luidde: Première voor
Nederland van „Planten zonder wortels", een to
neelspel in drie bedrijven van Arnold Wesker,
door de Toneelgroep „Studio".
In bepaalde opzichten is met deze opvoering van
een toneelstuk bewust gebroken met tradities in
toneelvoorstellingen. „Studio" gaat namelijk van
de stelling uit dat men letterlijk overal een toneel
stuk moet kunnen brengen, dus in dit geval ook
in een werkplaats. Dat in zo'n geïmproviseerde om
geving „de strijd om het geluid" niet altijd met
succes kan worden gevoerd, is niet verwonderlijk.
Het overtuigende spel van de artiesten maakte ech
ter veel duidelijk waar verstaanbaarheid faalde.
In het programma stond onderstaande toelichting
te lezen:
Het onderwerp is de strijd van de 22-jarige Beatie
Bryant, dochter uit een landarbeidersgezin in Nor
folk, die zich van haar onontwikkeld, primitief en
proletarisch milieu wil bevrijden, maar dit milieu
evenmin wil verloochenen. Ze wordt hierdoor het
voorwerp van bevreemding en spot in haar fami
lie, terwijl haar „intellectuele" vriend in Londen,
die pretendeert haar tot een denkend menselijk
wezen te kunnen opvoeden, haar op het beslissende
moment laat vallen. Dan echter ontdekt ze voor
het eerst, dat ze tot een eigen oordeel in staat is
en niemands geestelijke voogdij meer nodig heeft.
Weskers stuk is geen tendenztoneel, noch een
sociale aanklacht, maar een, in zijn meedogenloze
typering zowel van het bekrompen plattelands
milieu als van de quasi-artistieke wereld van de
grotestads-intellectueel, ontroerend menselijk dra-
