DE PIJP
DE PIJP
Het ontstaan van de vereniging
WILLY WILTON-FONDS
Ontvangsten:
948,30 Schiedam
47,50 Rotterdam
16,85 Fijenoord
1012,65 totaal
500,van N.N. (als bijzondere baten)
3,70 van N.N.S.
(opbrengst verkoop klein materiaal)
Uitgaven:
In de maand maart 1963 werd aan 80 le
den van ons personeel in totaal 5027,02
uitgekeerd.
Dinsdag, 2 maart 1963, hing er een rouwkaart op het
mededelingenbord in de afdeling Onderhoud. Bij
lezing ging er een schok door ons heen.
Overleden: Baas van Gent.
Wij ouderen dachten terug aan de 27 jaar welke
wij onder zijn leiding hebben gewerkt.
Wij kwamen in dienst bij Wilton in Schiedam in
1925. Er stond toen alleen de Scheepsbouwloods.
Een hoekje daarvan was afgerasterd voor de afde
ling Onderhoud. Om dat hoekje met droge voeten
te bereiken, hadden wij halve laarsjes aange
schaft, want de weg daarheen zonder bestrating, liep
dwars door het weiland.
Als wij dat vergelijken met wat daar nu uit ge
groeid is, geloof ik, dat wij daar trots op mogen zijn.
Baas van Gent heeft tot die groei heel veel bijge
dragen. Het bedrijf was een stuk van zijn leven,
waaraan hij 52 jaar lang zijn beste krachten heeft
gegeven. Donderdag, 4 april, hebben wij hem na
mens onze afdeling de laatste eer bewezen. Grote
dankbaarheid daarvoor was ons deel van de zijde
van zijn vrouw en kinderen.
Mogen de woorden, welke ook nu weer in het W.F.-
Nieuws zullen worden afgedrukt, „zijn nagedachte
nis zal door ons in ere worden gehouden", dub
bel waar zijn. Baas van Gent heeft het, voor al het
geen hij die 52 jaar voor de onderneming gedaan
heeft, zeker verdiend.
T. Vroomhout.
J. Krabbendam.
Janus van Dam, die op 15 februari 1963 afscheid
nam van zijn collega's wegens het bereiken van de
pensioengerechtigde leeftijd, heeft geschiedenis ge
maakt bij het ontstaan van de vereniging „De Pijp".
Vóór 1 december 1945, toen nog niemand enig idee
had van de vereniging, bestond er een kaartploeg, die
in schafttijd een kaartje legde om de tijd te doden.
Nu weet een ieder, dat er bij het kaartspel niet altijd
even rustig wordt gespeeld. Het gebeurt vaak, dat er
over en weer de nodige dingen worden gezegd. Dit
ging een zeker iemand zodanig vervelen, dat hij als
eis ging stellen: we kaarten en degene, die zich tijdens
het spel schuldig maakt aan krachttermen is verplicht
voor ieder lelijk woord één cent af te staan.
Aldus geschiedde en zo ontstond een pot. Deze pot
groeide gestadig en iemand kwam op het idee om er
iets mee te gaan doen. Men overlegde en het gevolg
was, dat men een vereniging wilde oprichten, die ten
doel had om bij ziekte wat fruit te geven en een
cadeau bij 12^2- en 25-jarige huwelijksfeesten. De
contributie werd op 10 cent gesteld. Maar men zat
nog met het probleem van een naam. Na veel ge
praat werd de naam gekozen van „Zwabberclub",
naar het kaartspel geheten.
Deze naam werd door de directie niet aanvaard en
daar zat men dus.
In die tussentijd gebeurde het, dat de verwoede pijp
roker J. van Dam, tijdens de werkzaamheden zijn
stenen pijp liet vallen. Hij informeerde zo eens langs
zijn neus weg, of hij die vergoed kon krijgen uit de
pot. Enkele bestuurders voelden daar zogenaamd wel
wat voor en broedden een plan uit om Janus in de
boot te nemen. In alle stilte werd een pijp gemaakt
van zwaar materiaal, omzichtig in papier gewikkeld
en in een doos verpakt. Janus kon dus zijn pijp op
een afgesproken plaats in schafttijd in ontvangst ko
men nemen. Dat dit met veel gelach en humor gebeur
de, kan ik u verzekeren, want men had niet Jan :s,
maar zichzelf in de boot, omdat Janus van alle aan
wezigen een plukje tabak verlangde om de ijzeren
pijpekop te vullen. Men moet niet vergeten dat we
toen allemaal maar 40 gram tabak per week kregen.
Janus had zodoende gratis tabak voor zijn nieuwe
stenen pijp, die hij zelf maar had gekocht.
Het toenmalige bestuur had toen alle reden om van
wege dit voorval hun vereniging te noemen:
25
