's Nachts was het veel te gevaarlijk. Dan kampeerden
ze liever ergens op de oever, terwijl één hunner bij
het kampvuur waakte
Niet lang evenwel nadat Abe van New Orleans was
teruggekeerd, nam zijn vader het besluit om verder
westwaarts te trekken. Hij had gehoord dat het boeren
bedrijf gemakkelijker in de staat Illinois was te voe
ren omdat de grond daar veel rijker en gemakkelijker
te ontginnen was. De Lincolns pakten hun schamele be
zittingen bij elkaar in een ossewagen en begaven zich
op weg. Naar een nieuwe landstreek.
Ook hier hielp Abe flink! Hij bouwde met vader een
hut en kapte talloze bomen voor een hek rond hun erf.
Toen hij echter eenentwintig jaar was geworden, be
sloot hij de wereld in te trekken. De onafhankelijkheid
lokte. En hij werd winkelbediende in het stadje Nieuw
Salem.
Toch was Abraham's dorst naar kennis nog lang niet
bevredigd. Hij studeerde rechten en - ofschoon gebrek
kig voorbereid - vestigde hij zich in 1836 te Springfield,
de hoofdstad van de staat Illinois en verwierf weldra
grote roem als advocaat. Daarenboven maakte hij zich
door zijn geestigheid, zijn rechtschapenheid en onom
koopbaarheid overal bemind, zodat hij tot afgevaardigde
werd gekozen naar het Wetgevend Lichaam in de staat
Illinois, waarin hij zitting hield tot 1840.
Abe was inmiddels gehuwd met Mary Todd en zijn poli
tieke carrière ontwikkelde zich nu snel. Het jonge paar
woonde in een beeldig, wit huis met groene luiken,
waarin het verbleef totdat Abraham op 6 november
1860 tot President van Amerika werd verkozen.
Abraham bleef de eenvoudige man die hij altijd was
geweest. Zelfs als vooraanstaande rechtsgeleerde hield
hij niet van dikdoenerij. Het liefst lag hij op de grond
te lezen, omringd door papieren en boeken, terwijl zijn
kinderen en lievelingsdieren om hem heen stoeiden.
Zijn ongegeneerdheid bracht de arme Mary, die keurig
netjes was, dan ook wel eens tot wanhoop. Als presi
dent veranderde hij niet. Zijn hart behoorde nog steeds
voor een deel aan Springfield, dat hij na een roerende
toespraak tot zijn vrienden op het station, verlaten had
om in Washington zijn taak als leider van het land
op zich te nemen. Hij heeft dan ook zijn gehele leven
Springfield, waar zijn kinderen geboren werden, niet
kunnen vergeten. En evenmin is hij niet vergeten dat
hij eens een eenvoudige jongen was geweest, die zijn
brood verdiende als bouwknecht, bootsman, houthakker
en helper bij het laden van boten.
Zijn soldaten vereerden hem, want Lincoln was presi
dent van Amerika tijdens een der bloedigste burger
oorlogen uit zijn tijd. En hun vreugde kende geen gren
zen, als de kleine Tad, de zoon van de president, zijn
vader begeleide op een leuke, grijze ponnie. Lincoln
zelf was ook een uitstekende ruiter. Het gebeurde zelfs
eens dat een al te vurig paard de president wilde af
werpen toen deze de troepen inspecteerde. Maar de
voormalige boerenjongen toonde zich bedreven in het
zadel. Hij slaagde er niet alleen in het steigerende
paard te kalmeren, maar óók zijn hoge hoed op zijn
hoofd te houden En dat zegt wat
Abraham Lincoln is steeds een vriendelijk, goedhartig
man gebleven, die in zijn moeilijke leven, als een der
grootste staatslieden van zijn tijd, in de schaarse momen
ten van vrijheid genoot van zijn zoontje Tad, die hij
verhalen vertelde uit zijn jeugd in de prairie.
Lincoln rertelt zijn zoon
\nog graag op
Toen hij al advocaat was lag hij thuis
Op een steigerend paard
