De trots van Nigeria
wordt in Schiedam gebouwd
Orgaan van en voor het personeel
van Wilton-Fijenoord
Schiedam .zTRssfil
Niemand zal tegenspreken, dat ze op de terreinen
van Wilton-Fijenoord in Schiedam niet iets gewend
zijn, maar toch legden honderden wel even het bijltje
er bij neer, die vrijdagochtend aan het eind van juli
toen het rond half elf was. Een Excellentie kwam
aanwandelen. Hij droeg een wijd boernoes-achtig pak
en een rode fluwelen fez die rijkelijk met gouddraad
was bestikt. Het was de staatsminister van marine
uit Nigeria en hij kwam een schip overnemen. Zijn
donkerkleurige secretaris in marine-uniform was de
enige, die de naam van de minister goed kon uitspre
ken; alle anderen wisten wel hoe je die naam schreef.
Drie letters maar. Het was Zijne Excellentie Mbu.
Wel koffie, geen sigaar
Even eerder was ik al in de receptieruimte van
W.F. en het waren allemaal witte petten en veel
gouden banden om me heen. Daar, in de hoek,
stond de Commandant Maritieme Middelen Rotter
dam N. Swellengrebel en wat verder de Kolonel
der Mariniers J. J. Honig. Kapitein ter Zee Techni
sche Dienst C. A. Brinkhuis liep er en Kapitein
luitenant ter Zee van Speciale Diensten L. D. de
Kroon. Ze waren er allemaal en ze deden allemaal
een stapje terug toen de Bevelhebber der Zeestrijd
krachten Vice-Admiraal A. H. J. van der Schatte
Olivier binnenkwam. Niet dat het nodig was, want
de heer Van der Schatte Olivier is een zeer bemin
nelijk mens en toegangelij k voor een ieder, die niet
achter een tafeltje wegkruipt.
Een moment daarna kwam hij binnen, Minister
Mbu. Klein, naast al die lange Nederlanders in
uniform, maar één en al goedlachsheid. „Koffie, Ex
cellentie?". Ja, een klein kopje koffie wilde Minister
Mbu best hebben, maar roken deed hij niet. „Neen,
neen, ook geen sigaar, ik rook helemaal niet".
Schip te leen
De zeven en dertig jaar oude Minister van Marine
