De uitwerking van een
atoombombardement zoals
Jules Verne beschrijft in
zijn boek: de liefde voor
de vlag.
De oplossing is deze: Jules Verne was
een wetenschappelijk man, die goed
op de hoogte was van wat er in zijn
tijd in de kringen der wetenschap leef
de. In zijn dagen volgde de ene uit
vinding op de andere. Zo hadden het
spinnewiel en het zeilschip hun tijd ge
had. De stoommachine bracht overal
een omwenteling te weeg. In de labo
ratoria was men de electriciteit op het
spoor.
De toekomst kon je het beste vergelij
ken met een reusachtige legpuzzel,
waarvan alle stukjes door elkaar lagen.
Ze hoefden alleen maar te worden sa
mengevoegd. Dit nu deed, met zijn
scherp verstand, de geniale Verne.
Zo was hij, door de gegevens die hij
alleen maar moest uitwerken, in staat
de boeken te schrijven waarin hij de
toekomst blootlegde. Een toekomst, zo
fantastisch dat niemand er in geloof
de; maar tegelijkertijd zo boeiend dat
ieder zijn boeken verslond.
Verne werd beroemd. Meer nog, hij
werd een nationale held.
Niemand besefte echter welk een diep
gaande studie er achter deze boeiende
boeken lag.
Om enkele weinige feiten te weten te
komen moest hij honderden boeken
lezen. Voor „De reis naar de maan"
alleen bestudeerde hij 500 wetenschap
pelijke boeken. Alles wat op zijn on
derwerp betrekking had, werd onder
de loupe genomen.
Zijn aantekeningen verzamelde hij in
mappen. Na zijn dood werden 25000
van zulke mappen gevonden.
Verne begon zijn schrijversloopbaan
met het vervaardigen van toneelstuk
ken, die geen succes hadden. De men
sen vonden ze vervelend en langdra
dig. Zo stuurde hij ook eens een ma
nuscript aan zijn uitgever waarin iets
over een luchtballon voorkwam. Deze
las het door en vond een uitgave in
deze vorm nutteloos. Hij raadde echter
Verne aan er liever een avonturen-ro-
man van te maken. Hij kon er dan de
gegevens van de luchtballon in ver
werken.
De mensen willen liever aangenaam
bezig gehouden worden, dan onderwe
zen", zei hij.
Deze brief bracht de wending in Ver
ne's leven.
In twee weken had hij een ander ma
nuscript klaar, dat de uitgever beter
beviel. In 1863 verscheen het in boek
vorm onder de titel „Vijf weken in
een luchtballon". Het succes was
enorm.
Verne ondertekende een contract waar
bij hij op zich nam per jaar twee boe
ken te schrijven. Hiervoor kreeg hij
20.000 fr. per jaar, in die dagen een
kapitaal.
De invloed die Verne door middel van
zijn boeken op de mensen had, was
groot. Simon Lake, de uitvinder van
de onderzeeër, kwam er eerlijk voor
uit dat hij zijn welslagen aan de
ideeën van Verne te danken had.
Marconi schreef: „Jules Verne inspi
reerde mij. Hij was het die mij deed
vinden wat ik zocht".
Louis Lyautey, een van Frankrijk's
grote generaals, echter heeft de bete
kenis van Jules Verne het best onder
woorden gebracht. Lyautey legde op
zekere dag de regering een van zijn
militaire plannen voor. Hij kreeg ten
antwoord: „Het is net of Jules Verne
dit alles geschreven heeft".
Een ogenblik zweeg de generaal. Toen
zei hij: „Zeker, het lijkt op Jules Verne.
Maar wat hebben de volkeren de
laatste tientallen jaren anders gedaan
dan de ideeën van Jules Verne ten
uitvoer brengen".
Is er één uitspraak die de grote man
meer recht doet?
D. A. CRAMER-SCHAAP
Phonotéléphoto noemt Jules Verne de televisie die hij in zijn boek:
De dagtaak van een Amerikaanse journalist voorspelde.
25
