Ook de oud-directieleden S. van West en
hun belangstelling.
soneelsvereniging. Hij bracht in
herinnering: ,,ln de oorlog ont
stond reeds het plan tot de op
richting. We hebben ook nog
een vergadering in hotel De
Kroon gehad, maar eerst na de
oorlog zijn we tot de definitieve
oprichting overgegaan".
Woorden van waardering had hij
tevens voor de echtgenote van
de jubilaris. De heer Keyzer
ontving enkele platenbonnen
van hem.
Het toespraakje van mejuffrouw
Dodemont, die namens de 14
personeelsafdelingen sprak, was
gelardeerd met een vleugje
humor, zo hier-en-daar. Zij viel
maar meteen met de deur in
huis. „Het komt niet zo vaak
voor, dat u door dames wordt
toegesproken, hoogstens tegen
gesproken. Deze gelegenheid
vormt echter een uitzondering,
want nu mag ik wat zeggen na
mens de veertien afdelingen van
de Personeelsvereniging".
Zij bracht nog eens in herinne
ring, dat de jubilaris veel vrije
uren in dit verenigingswerk heeft
geïnvesteerd. Zij zou de dank
hiervoor „slechts mager" vin
den, indien deze bij alleen maar
woorden bleef. Daarom over
handigde zij een schrijfmachine.
Mevrouw Keyzer in de hulde be
trekkend zei zij: „Dit zou het ein-
C. A. van Daalen gaven blijk van
de kunnen zijn, maar dan zou
den wij een grote flater slaan.
Want u zou het nooit allemaal
hebben kunnen doen zonder de
steun van uw vrouw". Daarom
bood zij mevrouw Keyzer een
geschenk aan, waarbij zij de op
merking plaatste: „Bij de eerste
aanblik zult u denken, dat dit uit
onze afdeling Koperslagerij/Ver-
zinkerij komt, maar moge de in
houd van het doosje u overtui
gen, dat dit niet zo is". Die in
houd bestond uit een heel mooie
gouden broche.
De heer Van Noort wenste de
jubilaris namens het bestuur
van het Pensioenfonds WF ge
luk. Hij had een mooie palissan
derhouten doos sigaren meege
bracht.
De voorzitter van de Redactie
commissie WF-Nieuws, ir Van
der Vorm, noemde de jubilaris
één der belangrijkste leden van
de WF-Nieuws-redactie. Hij was
er dankbaar voor, dat de heer
Keyzer in de redactie zitting
heeft. Hij wees op het belang
van het blad door te zeggen:
„Immers, het is een stille scha
kel, die de WF-gemeenschap
met elkaar verbindt". Hij verras
te de jubilaris met een porte-
monnaie, een portefeuille en een
foto-album.
De heer Keyzer („ik weet uit er
varing hoe moeilijk het is voor
een jubilaris een dankwoord te
spreken") bleef uiterlijk onbe
wogen, maar hij verzuchtte: „Je
voelt je wel wat nerveus op zo'n
ogenblik". En voorts: „Ik bouw
graag de nieuwe functie, die ik
thans bekleed, op. En als ik die
40 jaar overzie, kan ik zeggen
altijd prettig gewerkt te heb
ben". Hij dankte ieder voor dat
wat men voor hem had gedaan.
Voor de door de directie aange
boden receptie had hij één
woord: „Fantastisch!"
Hierna nam de relatiereceptie
De heer Keyzer in de Harmonie opgenomen.
4
