(goed
vU »C 1 wmN
Leerlingen maken
reclame voor veiligheid
I i
I
k V
ZUIL ONTSTOND DOOR GOEDE TEAMGEEST
STAPEL j
GEVAARLIJK Z'JN
5TAPEL VEILIG i-r V
HAAS V
HEEL
tg3
De argeloze voorbijganger zal
gedacht hebben: „Vreemd, een
reclamezuil voor onze Bedrijfs-
school. Zo'n object hoort toch
eigenlijk in een stadsbeeld
thuis!"
Bij nadere beschouwing blijkt
de zuil propaganda-materiaal
voor de veiligheidsgedachte te
dragen. Dat verandert de zaak
en wij zien hierin een uitnodi
ging met de leraar handenarbeid
aan de school, de heer Immer
zeel, te gaan praten.
„Tijdens mijn lessen doen de
jongens een zo breed mogelijke
kennis van allerlei materialen
en de daarmede gepaard gaan
de werkmethoden op. Ze werken
met klei, met hout, met metaal
enz. Er wordt gesmeed en ge
soldeerd. Bovendien wordt het
ruimtelijk voorstellingsvermogen
ontwikkeld".
Dit is uiteraard slechts een greep
uit de grote hoeveelheid van
stof, die de leerlingen moeten
opnemen. Daartoe behoort ook
het „schilderen". In het kader
van dit onderdeel werd de zuil
vervaardigd door de leerlingen
uit 1a, 1b en 1c. „Een prachtige
manier om de teamgeest te be
vorderen". De heer Immerzeel
kijkt trots naar het werkstuk.
„Het humoristische in de veilig
heidscartoons boeide me Bo
vendien wordt er in de lessen
altijd aandacht aan de veiligheid
besteed, terwijl er ook een com
petitie voor de leerlingen in dit
verband wordt gehouden".
Aanleiding
De werkelijke aanleiding om de
jongens deze platen te laten
schilderen (zie foto's 2 en 3)
schiet hem eerst later weer te
binnen. We lopen in zijn do
mein - de hal, waar hij les geeft-
wanneer veiligheidsinspecteur
Potuyt opmerkt: „Daar aan die
muur hangen platen, die een
kennis van me heeft geschil
derd". „Oh ja, nu weet ik het
weer, deze brachten me op de
gedachte de leerlingen iets der
gelijks te laten doen".
De heer Immerzeel knikt. „Toen
de stapel platen groeide, rijpte
de gedachte om er wat mee te
doen. Je praat er over en uit
eindelijk wordt het idee gebo
ren: het wordt een reclamezuil.
Je praat zo'n plan uiteraard door
met anderen, je chef bijvoor
beeld".
Een tijd lang stond de zuil elke
dag te pronken op het grasveldje
vóór de Bedrijfsschool. Een in
het oog springend object. Een
saillante „bijkomstigheid": de
drie klassen, die er aan werkten,
vormden één competitiegroep in
de veiligheidscompetitie. Deze
ploeg behaalde de eerste prijs.
„Een jaar lang geen enkel be
drijfsongeval met arbeidsonder-
breking". De heer Potuyt heeft
een vergenoegde klank in zijn
.WILT IHHiui
LOft»
BM B|f*TÉ
IS I
WIIS
SLA*
