Zware krukas van „Flowergate" gelicht
„Deze krukas weegt 135 ton en het is de zwaarste,
die we ooit aan onze werf hebben gelicht".
De heer De Munter loopt bedrijvig door de machi
nekamer van de „Flowergate" (100.700 dwt) en
legt geduldig uit hoe het werk werd volbracht.
Ter verduidelijking maakt hij ruwe schetsjes in
zijn werkboekje. Het zijn een soort ruggesteun-
tjes, die deze materie voor een leek wat bevatte
lijker maken.
De „franje" wordt opzij geschoven om beter tot
de kern van de zaak door te dringen.
Het is dan ook inderdaad geen veertje, dat om
hoog is gebracht.
Maar hoeveel centimeter is hij dan gelicht en
waarom?
„Hij is ongeveer 1.15 m gelicht. Door het loskop
pelen werd de krukas in twee delen verdeeld.
Hadden we dat niet gedaan, dan kon hij slechts
30 a 40 cm omhoog gebracht worden. Dit lichten
moest gebeuren, om de ligging van de lagers
te controleren. In totaal zullen 10 hoofd-lagers, 8
krukpenlagers en 8 kruiskoplagers opnieuw inge
goten worden".
Zo rondkijkend kom je onder de indruk van dat
gene, waar men mee bezig is. Zo'n gigantische
Eén van de aan de krukas gelaste „proppen" voor het
ophijsen.
Even opmeten hoe hoog de krukas opgehesen is.
krukas is onmogelijk te vergelijken met een een
voudig asje van de doorsnee auto. Dat moet een
heel karwei zijnZo is het. De tussenas en
het vliegwiel dienden te worden losgekoppeld en
de tornmotor werd opzij geschoven, nadat de
krukas in de juiste stand was geplaatst. Omdat
de as - zoals reeds gezegd - in het midden losge
koppeld werd, spreekt het voor zich dat er aan
ieder der twee delen twee aangrijpingspunten ge
maakt moesten worden om de delen op te hijsen".
Hoe is dat gedaan?
Hij toont de oplossing. „Kijk, hier zijn de bevesti
gingspunten. In de holle asgedeelten hebben we
op vier plaatsen proppen geplaatst, die stevig ge
noeg zijn om de zware last te dragen. De kabels,
die naar de op het bovenliggende dek opgestelde
hijsmechanismen liepen, vonden hun weg door de
schraappotopeningen".
De wanden van deze openingen mochten uiter
aard geen beschadigingen oplopen. Daarom
bracht men een soort houten bekleding aan. Na
het ophijsen bleven de twee krukasdelen aan het
zeer degelijke kabelwerk hangen, terwijl ter be
veiliging aan de onderzijde van de as sterke on
dersteuningen in de vorm van balken kwamen te
staan. Zo opgehesen en gestut konden de werk
zaamheden aan de lagers een aanvang nemen.
In het inwendige van de „motor" is heel wat ge
beurd om de zaak te klaren en om opduikende
problemen het hoofd te kunnen bieden. Maar ook
deze uitdaging is weer afdoend beantwoord.
10
