Kerstmis en jaarwisseling 1971/1972
Wat achter ons ligt, stemt tot
bezinning en beschouwing.
Voor ieder op zijn eigen manier.
Wat vóór ons ligt - nu nog in
het ongewisse - moedigt aan tot
vooruitzien en vormt een uit
daging.
Gezamenlijk hebben wij in een
jaar tijd een flinke hoeveelheid
werk verzet en heel wat proble
men opgelost om te komen tot
ons doel: produktie en dienst
verlening. Dit is één van de
voorwaarden om voor onze ge
zinnen en onszelf het inkomen
te verdienen voor een zo har
monieus mogelijk leven. Ons
werk vraagt van de medewer
kers een goede teamgeest en
onderling goede verstandhou
ding.
Wat ons land betreft hebben wij
ons jaren lang geschraagd ge
weten door een redelijk goede
economie. De tekenen, dat er
vandaag van die welvaart dreigt
af te brokkelen, zijn onmisken
baar. Onze economie lijkt op
een door het zeewater aange
vreten dijk. De opgekomen in
flatiespringvloed maakt ons
door het afbrokkelend effect be
zorgd. In de kortste keren is
ons kwartje een dubbeltje
waard.
De geldontwaarding keren,
vraagt - evenals het dichten van
een dijk - om saamhorigheids
gevoel en veel goede wil. Dit
betekent de grootste uitdaging,
die in de nu komende tijd aan
ons land gesteld wordt.
Voor W.F. is één van de groot
ste problemen - vooral in de
eerste helft en het midden van
1971 - het tekort aan mankracht
geweest. De daaruit voortvloei
ende spanningen verwekten
veel ongerief. Wel hebben wij
in overleg met regering, vak
bonden en ondernemingsraad
het systeem van de koppelbazen
kunnen saneren. Maar in het vlak
van de reparatie is bij gebrek
aan mensen vaak werk afgewe
zen.
Om een deel van de open ar
beidsplaatsen toch bezet te krij
gen, trokken wij buitenlandse
medewerkers aan, uit onder an
dere Turkije. Uit moreel oogpunt
voelden we de verplichting te
zorgen voor goede huisvesting
en begeleiding. Vandaar de aan
koop van de twee pensions in
Rockanje en Poortugaal.
Het tekort aan mannen op de
kranen kon voor een deel
worden opgevangen door het in
dienst treden van vrouwen als
kraanrijdsters. De veranderende
mentaliteit ten aanzien van de
vrouw - ook de gehuwde - in de
produktie in Nederland, maakte
haar intrede in ons bedrijf mede
mogelijk.
Het is bekend, dat mechanise
ren om mankracht te sparen in
de scheepsbouw, en vooral in
de reparatie-sector, geen ge
makkelijke zaak is. Maar ook
geen onmogelijke! Als voor
beeld in 1971 geldt de nieuwe
mobiele kotterapparatuur van de
afdeling Reparatie.
Een ander middel om het ge
brek aan personeel mede bin
nen aanvaardbare afmetingen te
houden, is het door alle mede
werkers op ieder niveau doel
matig benutten van de arbeids
uren. Dit kan het zo nodige soe
laas geven.
Het is geen geheim dat ons be
drijf alleen tot volle bloei
kan komen door de medewer
king van iedere werknemer.
Indien er geen Sea-Land sche
pen en Zweedse product-carriers
gebouwd zouden worden of ver
bouwingen zouden plaatsvinden
aan de „Statendam" of de
„Corco" of reparaties aan tal
loze tankers, bulkcarriers en
zoveel meer, dan zou hier nie
mand zijn boterham verdienen.
Dat geldt uiteraard ook voor
wat betreft de bouw van de des
tillatiekolommen voor de petro
chemische industrie, de persen
voor de rubber- en auto-indus
trieën, regelstaven voor de nu
cleaire energie en allerhand an
dere zaken. Zou dit alles niet tot
volle tevredenheid van de op
drachtgevers gedaan worden,
dan zou op dit stukje waterkant
geen sprake zijn van W.F. zoals
het nu bekend is.
In aansluiting daarop willen we
eindigen met te onderstrepen,
dat er thans in het kader van
het grote R.S.V.-verband grote
mogelijkheden liggen voor on
ze en toekomstige generaties.
Maar wij moeten er met ons
allen iets van willen maken.
En met dit geloof en vertrouwen
willen wij u en de uwen zeer
prettige kerstdagen en een ge
lukkig 1972 van harte toewen
sen.
De Directie
1
