16
Puntt veiligheid
Ook Amsterdam stond op het
programma met een bezoek
aan de bloemenveiling te
Aalsmeer, de onderhouds
dienst vliegmaterieel van de
luchthaven Schiphol en een
rondvaart door de grachten.
Chinees
Een maand Holland werd be
sloten met een gezellig af
scheidsdiner in een Chinees-
Indisch restaurant.
Deze uitwisseling vindt plaats
om jonge WF-medewerkers,
die hier toch bij een zeer in
ternationaal georiënteerd be
drijf werken, iets te laten
proeven van een andere
in dit geval de Britse cul
tuur, waar toch weer andere
normen en zeden heersen.
Zij kunnen daardoor een be
tere kijk op Engeland krijgen
en iets van de taal "oppik
ken"; één maand praktijk is
vaak belangrijker dan een
jaar leerwerk.
Ook is het voor hen interes
sant de condities te kennen,
waaronder collega's bij een
concurrent in het buitenland
werken.
Opgaaf
Het betekent wel een hele
opgaaf voor hen: een maand
weg, in den vreemde met een
andere taal als "entourage".
De jongeren moeten wat ka
rakter betreft aan bepaalde
voorwaarden voldoen om dit
te kunnen bolwerken. Vooral
het van huis zijn kan druk
kend werken: doorzettings
vermogen is daarom wel een
eerste vereiste. Uiteraard zit
er meer aan vast.
De namen van de WF-deelne-
mers werden reeds in het vo
rige WF-Nieuws opgenomen.
PUNT ÉÉN VEILIGHEID
Gevaarlijke en
verontreinigende stoffen
De plaat met het opschrift
"Inhoud niet bekend? Dan
niet gebruiken!" wijst op de
noodzaak op verpakkingen
de inhoud te vermelden,
eventueel met aanduiding
van de gevaren.
Het meisje op de plaat kijkt
naar een fraai uitziend blik
met onbekende inhoud. Hier
is iemand nalatig geweest.
Hij heeft het blik gevuld en er
niet opgezet met wat. Of mis
schien is het opschrift er af
gewist of de label er afgeval
len. Dat had voorkomen kun
nen worden. Er zijn merk-
stiften met onuitwisbare inkt
en er zijn zelfklevende etiket
ten die behoorlijk vastzitten.
Maar goed, het is niet meer
te achterhalen wat er in het
blik zit en nu rijst de vraag
wat doen wij er mee? En wat
doen wij met zoveel andere
blikken, flessen en dozen
waarvan wij niet weten wat
erin zit? Wat doen wij ook
met niet meer bruikbare of
overtollige resten waarvan
wel bekend is wat het is
Van wat niet bekend is, kan
de inhoud kostbaar genoeg
zijn om een monster in een
laboratorium te laten onder
zoeken, maar als dat niet zo
is, weggooien
Weggooien dus, maar ook
weer met een bemerking.
Simpel weggooien van che
micaliën betekent immers
vaak een vervuiling van de
omgeving, met name van het
voor mens, dier en plant zo
belangrijke oppervlaktewater.
Er is een wet die het verwij
deren van chemische afval
stoffen regelt. Voor een aan
tal van deze stoffen komt het
erop neer, dat ze alleen kun
nen worden vernietigd door
speciaal daarvoor ingerichte
bedrijven. Die doen dat zo,
dat de schade voor het
milieu nihil of tot een mini
mum beperkt blijft.
Wilt u gevaarlijke, verontrei
nigende of onbekende stof
fen kwijt, stelt u zich in ver
binding met de Magazijn
dienst van WF - tel. 3761 en
de zaak wordt zeker opge
lost.
Preventief te werk gaan
Nu is het probleem wat te
doen met onbekende, moge
lijk gevaarlijke of schadelijke
en in ieder geval onbruikbare
stoffen, niet zo groot zolang
het om een enkel blik gaat.
Anders wordt het als het blik
er één is uit een ongemerkte
partij, of wanneer we een he
le verzameling van dergelijk
ongemerkt verpakkingsmate
riaal met onbekende inhoud
hebben staan. Daarom: nu al
checken of er in de werk
instructies staat: "Bij afvullen
in kleinfust: inhoud erop ver
melden". En deze preventie
ve controle is dan ook pre
cies wat het plaatje propa
geert.
„VEILIGHEID OP HET
BEDRIJF IS
VEILIGHEID VOOR
HET GEZIN!"
A.P.
Eén van de Britse jongeren
