Nieuwe damwand
beschermt westelijk
hoofd WF-haven
1
door de fabrikant in Luxem
burg toegepast, kwam men tot
de slotsom, dat bij een relatief
lichte damwand met zware
liggers economisch de meest
gunstige traagheidsdoorsne-
de kon worden verkregen. Na
tuurlijk moest ook de nieuwe
damwand met ankers en een
ankerscherm in de grond wor
den verankerd om te voorko
men, dat de grond de wand als
het ware voorover het water
indrukt.
De problemen van verankering
waren van tweeërlei aard. Er
moest eerstens een stalen
kuip rondom het bestaande,
enorme betonblok, waarop
vier bolders zijn gefundeerd,
worden aangebracht en wel in
het centrum van de nieuw aan
te brengen ankers. Ten tweede
gaf het mastbos van in de
grond geslagen heipalen voor
de vroegere en huidige kraan-
baan met kade de nodige kop
zorg.
De oplossing van het eerste
probleem bestond uit het aan
brengen van een stalen raam
rondom het enorme beton
blok. Aan de voorzijde ervan
bevestigde men de ankers van
de nieuwe damwand, terwijl
aan de andere zijde de kracht
weer door ankers werd opge
vangen, die verbonden werden
met het meer naar achter in de
grond aangebrachte anker-
scherm. Deze ankers moesten
wel door het ankerscherm van
het betonblok gevoerd wor
den. Dit laatste ligt uiteraard
evenzeer "aard- en nagelvast"
in de grond geklonken.
Het tweede probleem bood
Nooddamwand tegen het afkalven
jaren plaats vonden, alsmede
het gereed komen van dok 8,
was een grotere vaardiepte
langs het havenhoofd noodza
kelijk.
Mede hierdoor voldeed de
damwand niet meer aan de ei
sen. Dit werd verergerd door
een tweetal aanvaringen,
waardoor er vrij ernstige défor-
maties ontstonden en breuk in
de verankering optrad.
Aangezien de kosten voor her
stel ongeveer 50 a 60% zou
den gaan bedragen van de prijs
voor het slaan van een nieuwe
damwand, leek een investe
ring voor een nieuwe oeverver
dediging op zijn plaats.
Alle factoren in aanmerking
nemend, d.w.z. waterstand,
grondwaterpeil, grondmon
sters en noem maar op, kwam
men uitgaande van de conven
tionele rekenmethoden uit op
een relatief zware damwand.
Daarbij bleek tevens, dat men
van de oude verankering geen
gebruik meer kon maken. Het
rapport van de TWA toonde
onder andere aan, dat de oude
ankers van slecht materiaal
waren.
Computer
Via computerberekeningen
Het westelijk hoofd van de ha
veningang bij het Nieuwbouw-
dok - zuidzijde - is van aanzien
veranderd. Niet dat de recen-
telijke herstelwerkzaamheden
zozeer op de uiterlijke verschij
ningsvorm waren gericht, dan
wel op een goed functioneren
van dit hoofd.
Dit stuk ronde damwand-con-
structie aan het eind van de
nog niet zeer lang geleden ge
renoveerde kade voor het
proefdraaien van schepen,
stond eigenlijk op instorten.
Was dit gebeurd, dan was het
financiële leed niet te overzien
geweest.
De oude damwand bleek na
een onderzoek van onze Tech
nisch Wetenschappelijke
Afdeling niet meer voor zijn
doel geschikt en wel om twee
goede redenen.
Schaalvergroting
In de jaren 1950 tot 1956 is
tengevolge van de verbreding
van de bouwdokdeur, de toe
gang tot het Bouwdok en het
westelijk havenhoofd aange
past en gerenoveerd, geënt op
de toen gebruikelijke scheeps-
typen.
Door de enorme schaalvergro
tingen, die in de erop volgende
Het nieuwe ankerscherm
Verankering damwand via het centrale raam en vandaar doorgevoerd
naar het nieuwe ankerscherm