yy
o
Harmonie bracht "old soldiers" heelhuids tot leven
10
Punt 1: veiligheid
vraag instrukties
Vanzelfsprekend
Momenteel is hij bezig met een
tafel voor de kapiteinskamer
van een kon/et. Pas geleden
heeft hij nog een model van een
ankerkluis voor zo'n schip ge
maakt. Die hamer voor de repa
ratie, hoe maak je nou zoiets?
Hij moet eerst even nadenken,
het is immers zo vanzelfspre
kend voor hem. "Hij is gemaakt
van een stuk coramandel, een
ebbensoort. Je werkt van een
tekening. Hoewel, voor zo'n
ding is het maar een schetsje.
De rest bepaal je zelf. Het stuk
hout zet je tussen de draaibank,
je legt de beitel - je gebruikt ver
schillende maten - op de
leunspaan om de vorm uit te
snijden. Daarna moet er ge
schuurd worden". Een eenvou
dige doe-het-zelver huivert bij de
gedachte van het vele werk dat
daarin gaat zitten. "Ach", zegt
hij gnuivend, "het valt best mee,
maar je moet wel goed draaien
natuurlijk. Die hamer was in een
uurtje gefikst. Ja, ze weten me
op de werf wel te vinden voor dit
soort werk".
Wil
Zoiets moet waarschijnlijk in je
vingers zitten? "Ten dele is dat
zo. Maar erg belangrijk is, dat je
het graag wilt doen. Als je wilt,
kun je alles". Wat voor hout
soorten worden er zoal ge
bruikt? Oh, van alles, wat er in
de werkplaats is. Je moet roei
en met de riemen die je hebt.
We gebruiken veel teakhout,
maar ook essen, mahonie of
beuken.
Eigenlijk is mijn werk tevens
m'n hobby. In m'n vrije tijd knut
sel ik veel. Ik heb thuis een
draaibank, een zaagmachine en
een frees".
Vrienden en kennissen doen
graag een beroep op hem. "Ik
houd wel een beetje de boot af,
want ik wil niet te veel hooi op
m'n vork nemen".
Zekerheid
In februari 1980 gaat hij met
pensioen. Hoewel het nog niet
voor honderd procent zeker is.
zal hij dan waarschijnlijk naar
een zuster in Canada gaan. Te
rugkijkend op zijn lange dienst
verband, zegt de heer Van der
Wel: "Tegenwoordig is het een
stuk gemakkelijker. Je hebt nu
meer zekerheid. In 1929 ben ik
in dienst gekomen, een harde
tijd, net tegen de crisis. Geluk
kig heb ik altijd werk gehouden
Je moest keihard aanpakken.
De sfeer is altijd goed gebleven
Dat groeit wel als je hier zo lanS
zit. Ik had eerder weg kunnen
gaan, maar dat heb ik niet
daan. Ik kan de vijftig dienstja
ren nog halen. Bovendien heb ik
het goed naar m'n zin".
Op z'n tijd hebben we "allen"
een waarschuwing nodig.
Men kan soms het gevoel heb
ben dat men zijn vak zo goed
meester is, zoveel ervaring te
hebben verworven, dat men wat
betreft de veiligheid niets meer
heeft te leren. Men is ervan
overtuigd geraakt dat de ma
nier, waarop men gewoon is zijn
werk te doen, de enige juiste, de
meest snelle en veilige is.
De rapporten over ongevallen
met of zonder letsel spreken
dikwijls een andere taal. Daaruit
blijkt nog al eens dat bepaalde
werkzaamheden al lange tijd
"Old soldiers never die
Even een doodse stilte en daar
na een bevrijdende ovatie. Het
"slagveld" was de Vlaardingse
Stadsgehoorzaal op zaterdaga
vond 10 maart jl., waar de Har
monie WF ook dit keer haar
jaarconcert gaf.
plaatsvinden op een manier
waardoor het risico beslist niet
aanvaardbaar is.
Zolang het de natuurlijke omge
ving is, waarin wij verkeren, be
hoeden de instincten ons, men
sen, en dit geldt in nog meerde
re mate voor de gevaren uit de
natuurlijke omgeving.
Die instincten zijn ingesteld op
de natuurlijke wereld rondom
ons. Instincten helpen ons niet
tegen de gevaren uit de techni
sche wereld. Instincten zijn
doof en blind voor gevaren van
De niet stervende of kapot te
krijgen "diehards" werden ten
tonele gevoerd om de vitaliteit
van het WF-bedrijf aan te geven,
"want", zo had promotor
Roozendaal in zijn toespraak
gesproken, "WF bestaat 125
jaar". En dat feit moet luister
de technische beschaving.
Laten wij een voorbeeld nemen:
hier is een lamp, waarin voor mij
- door de electrische contacten
voor de aansluiting - levensge
vaar kan schuilen. Geen aange
boren innerlijke stem, en dat is
de omschrijving voor instinct,
zegt mij: hierin schuilt dreigend
levensgevaar.
Ik kan het slechts op twee ma
nieren te weten komen:
of ik doe een slechte ervaring
op, dat zou een ongeval beteke
nen, of vriendelijke medemen
sen vertellen het mij. Omdat on
bijgezet worden, terecht! Met
een gelukkige greep was daar
om de door ir. Hans Wilton ge
componeerde Mars Solonelle in
het arrangement van Pala van
stal gehaald. "Maar", gaf de
spreker ook aan, "een deel uit
het Declamatorium, dat in ver-
ze instincten ons dus niet zeg
gen wat gevaarlijk is in de we
reld der techniek en hoe wij ons
tegen het gevaar kunnen be
schermen, is de eerste opgave
van alle ongevallenbescher
ming voorlichting en informatie-
Die voorlichting moet zijn:
1. gemakkelijk te begri^n;
2. overtuigend;
3. concreet;
4. realistisch.
Met deze trefwoorden zijn wije'
echter niet.
Men dient zich er steeds van te
overtuigen dat de informatie is
begrepen. Tot slot zou ik willen
zeggen reik elkaar de veilig-
heidshand, want:
"veiligheid in het bedrijf,
is veiligheid voor het gezin".
A.P-
band met het 100-jarige bestaan
in 1954 speciaal werd gemaakt,
is hier op zijn plaats". En om dit
te onderstrepen declameerde
hij hieruit: "Bouwt voort aan het
werk van de ouden, bouwt voort
in hun krachtige geest, behoudt
en bestuurt wat zij bouwden, zij
zijn u allen ten voorbeeld ge
weest". Deze verzen werden in
dertijd door de heer Giphart ge-
