13 tafeltennis als recreatie ®en prettige zaak, want daar door liggen de contacten met de gemeente en de bevolking üiterst hartelijk. Wij doen er ook a|les aan om die te bestendigen sn gedragen ons zo veel moge- "jk als gasten". Een week doorbrengen in shel- '6rtjes in de zuivere boslucht H^et faciliteiten als een eetzaal, recreatieruimte, etc., hoe staan de jongens daar tegenover? Er zijn er natuurlijk altijd wel paar, die dat niet zo zien zit ten. Slechts een kleine minder heid zet zich ertegen af. Overi- 9ens draait die tijdens het kamp vaak 180 graden om. Het over- 9rote deel beleeft er plezier aan. Oudere lichtingen, die al in de Productie op de werf zijn inge burgerd, klampen je nog wel eens aan: zeg, hoe is het met het kamp? We zouden nog wel eens mee willen. En dit jaar door een tijdlang noodgedwon- 9en verblijf op het bedrijf in ver band met mijn rugklachten, nionk er vaak het verwonderde: de niet naar het kamp?" kompetitie km op de zelfwerkzaamheid en het team-verband terug te ko teen: hoe is dat feitelijk te sti muleren? "Daar is indertijd al e®n systeem voor uitgedacht, ke jongens worden te voren in- 9edeeld in groepen van vijf man. Meestal ontstaan er dan "er van die groepen. Deze kun- nen punten verdienen. Er is dus e®n sterk competitie-element in- 9ebracht, maar niet per indivi du. De jongens onderling krik- 'mn elkaar als het ware op. En a's je ziet hoe zij dan de hele 'veek werken: als paarden. Een Keer was er een ploeg, die de grond om hun tent zo keurig met een bladerhark elke och tend bewerkte, dat een kunste naar er jaloers op zou zijn ge weest. De prachtigste figuren! Wij als leiding durfden er niet meer te lopen. Van die grote knullen, die alles tip-top, tot in de puntjes verzorgden: je kreeg er om het eens triviaal te zeg gen "tranen van in de ogen". Wel een fijne gewaarwording. En dan het schillen van aardap pelen. Een kunst die men nau welijks meer beheerst. Maar het lukt, zelfs zonder de puntjes van de tongen, die gespannen te voorschijn komen, te bezeren Afwassen gaat ook prima. De vaat blinkt als de wiedeweerga. En dat alles voor prijzen aan het eind van de week in de vorm van sleutelhangers of lepeltjes. Kijk, dat is het fijne. Ze zeggen vaak: de jeugd wordt steeds materia- listischer. Dat gaat in dit geval niet op. De waarde van de prijs is niet van belang. Het feit met de ploeg bovenaan te zijn geëin digd, geeft een soort tevreden heid, een "kick" om het populair te omschrijven". De handel en wandel van de leerlingen, gedurende een week zuivere lucht en vorming (na tuurlijk ook conditie!) opdoend in de Hilvarenbeekse bossen, schilderen, is een uitgebreide aangelegenheid. Een dag uit die week zet de poort naar de fanta sie van de buitenstaander ge noeg open om een indruk van dit gebeuren te krijgen. En de heer Van Maanen vertelt verder. 's Morgens vroeg opstaan, wassen, tenten oprui men, slaapzakken luchten, de omgeving opruimen. De corvee- ploeg maakt het ontbijt klaar. Na het ontbijt vindt inspectie van de tenten plaats. De corvee- ploeg wast af en boent vaak de bodem uit de potten en pannen. De WC's krijgen een goede beurt. De eetzaal wordt keurig aan kant gebracht. Er zijn ploe gen ingedeeld, de één schilt de piepers, de ander doet het waslokaal en de derde heeft ter- reindienst". Kaartlezen Zo wil het omkomen van de tijd best vlotten. Maar er is nog meer. "Er staat bijvoorbeeld kaartlezen op- het programma. De jongens krijgen instructies. Dan volgt de praktijk. Elke groep krijgt een apart punt op de kaart aangewezen en trekt erop uit. De laatste ploeg keert tegen half één weer terug. Men moet een beschrijving van het bezochte punt kunnen opgeven". Hongerig geworden, storten de "wolven" zich op het eten? "Wel hongerig, niet als wolven. De puntentelling gaat doorDan staat er 's middags bijvoorbeeld een bezoek aan de burge meester, de heer d'Hondt, op het programma. Deze ontvangt ons met verve. Hij laat het stad huis zien, stelt vragen en vertelt. In de Raadszaal speelt hij dan echte gemeenteraad. Hij be noemt een paar jongens tot wethouder en deelt de rest in fracties in. Dat is charmant; ook leerzaam. Er blijft meer van han gen, dan wanneer je er een boekje over leest. Men is er tel kens weer erg enthousiast over". Terug in het kamp kan er gesport worden. Volleybal of voetbal zijn zeer in trek. 's Avonds vaak weer sport en daarna vrije recreatie, zoals ta feltennis, biljarten, een kaartje leggen. De warme maaltijd is dan al achter de rug natuurlijk. Eén avond in de week komt om 23.00 uur het sein: opruimen en luisteren. Er volgt uitleg, dan gaan de blinddoeken om en de ploegen worden onafhankelijk in koppels van twee man ge dropt. De nachtelijke dropping vormt altijd een hoogtepunt. De leiding mag graag tevoren de spanning opvoeren door oppep pende verhalen over wilde zwij nen, loslopende honden en meer van dat soort gruwelen. Daar blijft natuurlijk later in het pikdonkere bos nog wel wat van hangen. En als men de volgen de morgen natte druppels aan de bladeren en takken ziet, is dat maar de vraag of er dauw dan wel droppels angstzweet parelen. Sommigen komen pas na een uur of vijf, zes terug, na zelfs - en dat tot groot vermaak van de leiding - door België te zijn gezwalkt. De kreet is dan ook steevast: "Op zoek geweest naar poppelaanstekers?" De doordenker haalt het verband er wel uit. Verraden doen wij het niet, want de opmerking moet ook in de toekomst bruikbaar blijven De laatkomers hebben pech ge had om twee redenen. De eerste is, dat men alleen met veel ge luk snel een kamp in een donker bos kan terugvinden. De tweede is, dat zij niet zijn meegenomen door "inheemsen of autochto nen". De bevolking van Hilva- renbeek herkent tijdens een dropping de WF-ers, omdat de ze dan uit een soort veiligheids overwegingen in witte overalls zijn gestoken. Zelfs de politie, Werken aan de conditie bij WF

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Wilton Fijenoord Nieuws | 1979 | | pagina 15