Maraven
boorplatforms
vertrokken
over zee
Uitgelezen artiestenpakket laat zon schijnen in Doelenzaal
14
Geslaagde contact-middag:
Recentelijk vertrokken de
eerste twee door WF en RDM
gebouwde boorplatforms voor
Maraven naar Venezuela. Dat
gebeurde met de Super Servant
1 van Wijsmuller.
Zachtjes gaat het zaallicht uit en stappen de drie muzikanten van
het trio Wim Moens, van wie de gezichten inmiddels wel bekend
zijn bij veie gepensioneerde WF-ers, op het toneel en starten met
verve de openingsmelodie van het programma.
Dan komt Frans Vrolijk - hij
doet zijn naam eer aan - met
een vlotte babbel, een grap, en
een korte overpeinzing over de
goeie ouwe tijd: het publiek
reageert, de vertrouwde sfeer
is er. Plaats van handeling op
dinsdagmiddag 16 november is
de Grote Doelenzaal in Rotter
dam, waar de jaarlijkse
contact-middag voor gepensio
neerde WF-ers en hun echtge
notes na een kort openings
woord van de heer Van de
Bosch van de Personeels
dienst van start is gegaan. Zo
als elk jaar zit de zaal vol, ook
al regent het pijpestelen, want
een gezellig middagje lachen,
meeklappen, genieten van pri
ma artiesten en lekker met
oude bekenden praten bij een
heerlijke kop koffie met gebak
en voor de mannen een sigaar,
laat men niet aan de neus voor
bij gaan.
Frans Vrolijk loopt als een rode
draad door het programma. Hij
doet dat weergaloos. Een con
ferencier met een grote C.
Grappen en grollen, die hij ach
teloos uit zijn mouw schijnt te
schudden, wisselt hij af met
mooie liedjes van vroeger, die
een glimlach en een blik van
herkenning toveren op menig
gezicht.
Niet alleen de conferencier
zorgt voor de sfeer. Het zeer ge
varieerde artiestenpakket zal
deze middag de handen veel
vuldig en spontaan op elkaar
krijgen.
Beheersing
De Wico's gaan vlot van start.
Zij tonen een prima beheersing
van de accordeon en de klari
net. Bij het nummer "Gipsy car
naval", onvervalste zigeuner-
muziek, wordt op de accordeon
heel vakkundig een viool nage
bootst. Daarna een potpourri.
Op de eerste rijen haakt men al
in op gezellige melodieën als
"Tulpen uit Amsterdam" en
"Als de klok van Arnemuiden".
Veel respons krijgen de Wico's
op hun wel zeer swingende ver
sie van "Oh, when the saints".
Een heuse tapdans-act door
spekt met humor vormt de uit
smijter van hun optreden. Dan
volgt Lobo, een sympathiek
ogende, boomlange zanger,
wiens vader overigens bij WF
werkt. Lobo, voormalig schei
kundeleraar, bestijgt de laatste
tijd moeiteloos alle hitlijsten in
Een sigaartje, koffie en gebak in de pauze
binnen- en buitenland. Met zijn
disco-sound vermengd met de
zon van het Caraïbische gebied
is hij bijzonder populair bij de
jeugd. Aan het eind van zijn op
treden blijkt, dat hij ook onze
gepensioneerden voor zich ge
wonnen heeft.
Met een opzwepend ritme gaan
in een razend tempo zijn Carri-
bean disco-show en Soca Ca
lypso - een medley van oude
successen van Harry Belafon-
te, nu door Lobo nieuw leven
ingeblazen - de zaal in.
Hierna volgt een medley van
gospel-songs. Hoewel het mo
derne geluid voor sommigen
best even wennen geweest zal
zijn, bewijst het klaterende
slotapplaus, dat het optreden
van Lobo zeer in de smaak ge
vallen is.
Bijpraten
De pauze duurt uiteraard veel
langer dan bij een gewone
theatershow gebruikelijk is,
maar bij deze contact-mid
dagen is dat gezellig bijpraten
juist een heel belangrijk
aspect.
Als iedereen weer gezeten is,
zorgt Frans Vrolijk meteen voor
een verrassing door een speci
aal gastoptreden aan te kondi
gen van iemand uit het publiek,
